Λέμε ξεκάθαρα ότι....

Οι συνταξιούχοι να απολαμβάνουν την σύνταξη τους και τους κόπους μιας ζωής και οι άνεργοι να βρίσκουν δουλειά.ΟΧΙ στην πρόσληψη συνταξιούχων στον σιδηρόδρομο σε οποιοδήποτε τομέα,δημόσιο ή ιδιωτικό.ΝΑΙ στις προσλήψεις,ΝΑΙ σε επαγγελματίες σιδηροδρομικούς με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα.Δηλώνουμε ΞΕΚΑΘΑΡΑ την αντίθεση μας σε οποιαδήποτε σχέδια προσλήψεων συνταξιούχων.Δηλώνουμε ΞΕΚΑΘΑΡΑ ότι όσοι στηρίζουν αυτές τις επιλογές θα μας βρουν ΑΠΕΝΑΝΤΙ!
Καλούμε τους συνταξιούχους συναδέλφους να σεβαστούν την ΙΣΤΟΡΙΑ και το παρελθόν τους .

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019

Ρεβανσισμός απέναντι στους εργαζόμενους και τα εργασιακά δικαιώματα


Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την 24ωρη απεργία της Τρίτης 24 Σεπτεμβρίου, ενάντια στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), Γιώργος Μυλωνάς μιλάει στην «Εποχή» για την προσπάθεια ενεργοποίησης σωματείων και εργαζόμενων.

«Η απόφαση στο ΕΚΑ πάρθηκε ομόφωνα και γίνεται και προσπάθεια για κοινή παρουσία όλων των παρατάξεων σε μια πλατεία μετά από πολλά χρόνια», τονίζει ο Γ. Μυλωνάς, θεωρώντας σημαντικό οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν τι πρόκειται να ψηφιστεί (έχει ήδη αναλυθεί στο φύλλο της Εποχής της Κυριακής 15/9).
Ο πρόεδρος του ΕΚΑ τάσσεται ενάντια στις κυβερνητικές παρεμβάσεις («όλο το πολυνομοσχέδιο φέρει τον τίτλο «νόμος είναι το δίκιο του επενδυτή»») και, μεταξύ άλλων, θέτει το ερώτημα για το πώς διασφαλίζεται η ελεύθερη ψήφος του εργαζόμενου χωρίς πιέσεις και κατεύθυνση από τον εργοδότη, μετά την καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Τονίζει επίσης ότι ο ΟΜΕΔ ουσιαστικά απαξιώνεται και, πλέον, «η προσφυγή στη διαιτησία γίνεται από αδύνατη έως επικίνδυνη, γιατί οι προϋποθέσεις προϊδεάζουν για μειώσεις μισθών».
Διαπιστώνει, τέλος έναν έντονο ρεβανσισμό απέναντι στους εργαζόμενους και στα δικαιώματά τους. «Χωρίς να ευθύνονται, ξαναγυρνάμε τους εργαζόμενους σε μνημονιακές πρακτικές», επισημαίνει ο κ. Μυλωνάς.

Τη συνέντευξη πήρε
ο Τάσος Γιαννόπουλος

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας κήρυξε εικοσιτετράωρη απεργία την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου, ενάντια στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης. Τι περιλαμβάνει η οργάνωση της απεργίας και ποιος ο στόχος από άποψη συμμετοχής των εργαζόμενων; Τι άλλες δράσεις και πρωτοβουλίες θα πάρουν τα συνδικάτα;
Την ενεργοποίηση και την ενημέρωση όλων των σωματείων μελών μας. Δεν είναι ένα απλό νομοσχέδιο. Εμπεριέχει όλη τη φιλοσοφία του νεοφιλελευθερισμού και την επιβολή της. Έχουμε καλέσει τα σωματεία μέλη σε σύσκεψη για την καλύτερη οργάνωση της απεργίας. Έχουμε ξεκινήσει τις περιοδείες στους χώρους δουλειάς. Έχουμε ετοιμάσει κάποιους συμβολικούς ακτιβισμούς, αλλά το πιο σημαντικό να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι τι πρόκειται να ψηφιστεί.

Ομόφωνη απόφαση

Τι στάση κρατάει η ηγεσία της ΓΣΕΕ -δεδομένης και της αναρμοδιότητας της προσωρινής διοίκησης να κηρύξει απεργία- αλλά και οι υπόλοιπες δυνάμεις εντός του συνδικαλιστικού κινήματος για την απεργία και τις κυβερνητικές προτάσεις στα εργασιακά;
Η απόφαση στο ΕΚΑ πάρθηκε ομόφωνα και γίνεται και προσπάθεια για κοινή παρουσία όλων των παρατάξεων σε μια πλατεία μετά από πολλά χρόνια. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ καλεί τις ομοσπονδίες και τα εργατικά κέντρα να πάρουν αποφάσεις, αλλά αναλώνεται πολύ στα εσωτερικά προβλήματα και «στο κακό που μας βρήκε», ενώ τώρα προέχει ο αγώνας να μην περάσουν το πολυνομοσχέδιο.

Είχατε δηλώσει μεγάλη επιφύλαξη σχετικά με την εξ αποστάσεως ηλεκτρονική ψηφοφορία για τη διεξαγωγή απεργίας, αλλά και σχετικά με το ηλεκτρονικό συνδικαλιστικό μητρώο. Τώρα που έγιναν χειροπιαστή νομοθετική πρόταση, πώς τοποθετείστε αναλυτικά ως συνδικάτο;
Τα ηλεκτρονικά μητρώα είναι χρήσιμα και ενισχύουν την αξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος, αρκεί να μένουν και να διαχειρίζονται από τα ίδια τα συνδικάτα. Δεν μπορεί να διαχειρίζονται τα μητρώα το ΕΡΓΑΝΗ και ο ΕΦΚΑ. Δεν μπορεί το υπουργείο να ασχολείται με τα μητρώα και τις εκλογές των σωματείων. Η δε ηλεκτρονική ψηφοφορία επεκτείνεται έστω και προαιρετικά (προσωρινά) και σε όλες τις αποφάσεις ΔΣ, άρα και για τις αρχαιρεσίες. Έτσι ενσωματώνουμε την αδιαφορία και την εξ αποστάσεως συμμετοχή των εργαζομένων. Χωρίς συμμετοχή στο διάλογο και την τριβή των αντίθετων απόψεων, που πρέπει να έχουν τα συνδικάτα. Επίσης, πώς διασφαλίζεται η ελεύθερη ψήφος του εργαζόμενου χωρίς πιέσεις και κατεύθυνση από τον εργοδότη;

Αποκατάσταση εμπιστοσύνης

Με αφορμή τα παραπάνω επανέρχεται το ζήτημα της εξυγίανσης του συνδικαλισμού, της διαφάνειας στις διαδικασίες των σωματείων, αλλά και της ανασυγκρότησης της ΓΣΕΕ σε νέα βάση. Τι πρωτοβουλίες αναπτύσσονται σε αυτό το πεδίο, προκειμένου τα συνδικάτα να απευθυνθούν πιο αποτελεσματικά στους εργαζόμενους που αναμένεται να πληγούν από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις;
Τα συνδικάτα περνούν μια μεγάλη και βαθιά κρίση. Ανεξάρτητα από την επίθεση της κυβέρνησης, εμείς πρέπει να αποκαταστήσουμε το κύρος και τη δυναμική μας. Θέλει δουλειά και επιχειρήματα σε κάθε εργαζόμενο. Θέλει τη χρήση όλων των σύγχρονων εργαλείων για να περνάς τα μηνύματα σου. Πάνω από όλα, όμως, θέλει την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ συνδικάτων και εργαζόμενων. Αυτό γίνεται μόνο με καθημερινή παρουσία και απτά αποτελέσματα στην αποκατάσταση αδικιών και προστασίας των δικαιωμάτων μας. Το συνδικαλιστικό κίνημα θέλει φρεσκάδα, όρεξη για δουλειά, επεξεργασμένες προτάσεις και ανιδιοτέλεια.

Πώς διαμορφώθηκε το τοπίο στην αγορά εργασίας μετά την επαναφορά της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας και πώς αναμένεται να το επηρεάσει η νομοθέτηση εξαιρέσεων από τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις;
Ανάπτυξη χωρίς αύξηση μισθών και προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων δεν γίνεται. Οι κλαδικές συμβάσεις αυτό προστατεύουν και αυτό ενισχύουν. Όχι μόνο για τους εργαζόμενους, αλλά και γιατί βάζει κανόνες και μεταξύ των εργοδοτών. Αυτό που νομοθετεί η κυβέρνηση επαναφέρει την ασυδοσία της εργοδοσίας και επιτρέπει άμεσα τη μείωση των μισθών. Όλο το πολυνομοσχέδιο φέρει τον τίτλο «νόμος είναι το δίκιο του επενδυτή».

Αδύνατη έως επικίνδυνη η προσφυγή στη διαιτησία

Ίσως στους περισσότερους φαντάζει δευτερεύον, ωστόσο χρειάζεται περισσότερη ανάλυση το ζήτημα του ΟΜΕΔ και των συνεπειών που θα έχει ο περιορισμός του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία.
Οι εργαζόμενοι αυτά τα τελευταία χρόνια είχαν μόλις δύο όπλα να αντισταθούν. Το ΣΕΠΕ και τον ΟΜΕΔ. Ο ΣΕΠΕ υποβαθμίστηκε τον πρώτο μήνα διακυβέρνησης, ο ΟΜΕΔ ουσιαστικά απαξιώνεται το δεύτερο μήνα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πλέον η προσφυγή στη διαιτησία γίνεται από αδύνατη έως επικίνδυνη, γιατί οι προϋποθέσεις προϊδεάζουν για μειώσεις μισθών.

Σε λίγες εβδομάδες εκδικάζεται στο ΣτΕ η προσφυγή που κατέθεσε ο ΣΕΒ, σε συνεργασία με περιφερειακούς βιομηχανικούς συνδέσμους, κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού στο σκέλος που αφορά τις τριετίες. Τι νομικό έρεισμα έχει η προσφυγή, τι θέση παίρνει το ΕΚΑ και πώς σκοπεύετε να υπερασπιστείτε τις τριετίες που λαμβάνουν οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι;
Είναι καθαρά τι θέση θα κρατήσει το υπουργείο Εργασίας. Η ΓΣΕΕ, το ΕΚΑ θα παραστούν και θα καταθέσουν τις προτάσεις ενάντια στο ΣΕΒ. Η κυβέρνηση που μέχρι στιγμής υιοθετεί και νομοθετεί όλες τις θέσεις του ΣΕΒ, θα υπερασπιστεί τις θέσεις του υπουργείου. Το εύχομαι, αλλά το φοβάμαι. Συνολικά θέλω να αναφέρω ότι εδώ υπάρχει ένας έντονος ρεβανσισμός απέναντι στους εργαζόμενους και στα εργασιακά τους δικαιώματα. Χωρίς να ευθύνονται, τους ξαναγυρνάνε σε μνημονιακές πρακτικές. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι ανάπτυξη γίνεται μόνο με αυξήσεις μισθών και τους εργαζόμενους όρθιους. Όλα τα άλλα μοντέλα εξαντλήθηκαν. Καλή δύναμη, καλό αγώνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου