Oι πονηρές εξαγορές deal αυτά θα φέρουν και όχι μόνο, Aρα;

* Από τον συνάδελφο Γλαύκο 
http://www.youtube.com/watch?v=TI9cnoHcECQ

Οι αρχέγονοι σπόροι έκαναν φτερά και είναι σε άβατα μέρη, δυστυχώς για μας γιατί είναι για τους επόμενους μέτοικους, αυτοί που μας έμειναν είναι υβρίδια και μόνο υβρίδια. Γρήγορο φύτρωμα, γρήγορη ωρίμανση, γρήγορο σάπισμα, όμως, μεγάλη παραγωγή για τα πολλά ευρώ.
Αυτά τρώμε, έτσι καταντήσαμε εμείς, έτσι καταντούν και τα παιδιά μας.

Το τι πρέπει να κάνουμε το γνωρίζουμε δυστυχώς λίγοι! 

Τα υποθηκευμένα αγροτεμάχια παίρνουν γενικώς τον πούλο πηγαίνοντας σε συνάντηση με τις προσημειωμένες πρώτες κατοικίες που ήταν επάνω στην κόκκινη γραμμή. Oι πονηρές εξαγορές dealαυτά θα φέρουν. Άρα; Ποιων είναι τα ντουλά που αγοράζουν τα πάντα; 

Στην πρώτη αναταραχή οι κατέχοντες Γη, βρεγμένοι (λούτσα) από τις υδροφόρες του Ζαππείου (3) θα παρατούν καταμεσής των δρόμων τα αποκτηθέντα απ΄ τα επιδοτούμενα στρέμματα  Porsche Cayenneκαι οι υπόλοιποι τα καλάμια μας.

Το μόνο που μας σώζει μπορεί να είναι ένα μεγάλο γεγονός ή  να μας γράψουν στα παπά….. τους,  πράγμα που δεν το βλέπω όσο έχουμε τους χρυσοπληρωμένους μόδιστρους που με πρωτόγνωρη προθυμία κονταίνουν ακόμη τσέπες μεγαλώνοντας τον δικό τους μικρόκοσμο.

Έμαθα πως…. φοβούνται!

Κάπου άκουσα για φόβο!

Ο φόβος όμως κάτι δείχνει που αναγνωρίζουν, έτσι δεν είναι;  

Τίποτα δεν άλλαξε αδέρφια και τίποτα δεν θ’ αλλάξει αν εμείς δεν το επιδιώξουμε, το ότι κακοπερνάμε είναι καθαρά θέμα επιλογών ή δεν έχουμε τη δυνατότητα πίεσης γιατί μεθοδικά μας την στέρησαν προκειμένου τυχάρπαστοι να βολεύονται και να βολεύουν ημετέρους του συστήματος μεγαλώνοντας κατά κόρον τον δικό τους μικρόκοσμο ή τελικά, φοβόμαστε τόσο πολύ που υιοθετούμε την υστεροβουλία σαν κανόνα ζωής. 

Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να ξεπεράσουμε αυτούς που δημιουργούν τον φόβο, αλλά και τον ίδιο το φόβο, η Αλήθεια και ο Λόγος Αποκωδικοποιούνται στο Φως, εκεί που φυλάμε τα πολύτιμα για εμάς και Όχι στο Σκοτάδι της Σκέψης και των συναισθημάτων, είναι, μακριά από παζάρια, συγκεντρώσεις, συνελεύσεις και συμβούλια που θέλουν να σκαλώνουν τις ζωές μας σε επί μέρους ζητήματα και προβλήματα ξεχνώντας την ουσία γιατί πρέπει πάντα να βολεύονται κάποιοι που δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να γνωρίζουν κάτι από αυτό που λέμε Ζωή. 

Σημασία όμως έχει, εμείς να οδηγήσουμε τα πάντα και όλο το σύστημα με τέτοια Δυναμική, ώστε ν’ ανοίγουν εκείνες οι αρχέγονες πύλες που αποκαλύπτουν τα πάντα.

Που είναι η δυναμική του νου;

Που είναι τα επιχειρήματα;

Πού είναι τα οράματα;

Που είναι οι ιδέες;

Που είναι μωρέ η ουσία της Αγάπης για να στηρίξεις Αξίες, Αρετές, Πίστη, Υπομονή ΄κ Ελπίδα προκειμένου να Ζήσεις; 

Η Αλήθεια είναι μέσα μας, απλά κλείνουμε τα μάτια γιατί φοβόμαστε να τη δούμε επειδή νιώθουμε ανίκανοι να την αντιμετωπίσουμε. Μέρα με την ημέρα βλέπεις τον πολιτισμό της ανάγκης μας να πτωχεύει και να τρώει τις σάρκες του, νύχτα με τη νύχτα βλέπεις τον φόβο να μας τυλίγει γιατί δεν μπορούμε να κρατήσουμε αυτά που αποκτήσαμε,μήνα με το μήνα βλέπεις τον φόβο μας να μεγαλώνει απέναντι στον θεσμοθετημένο άρπαγα που μας κλέβει τα πάντα και τη ζωή  έτσι όπως εξελίχτηκε, ενώ γνωρίζαμε και γνωρίζουμε ότι όταν υπάρχουν οι αξίες των λαών, τίποτα δεν ανήκει σε κανέναν και όλα ανήκουν σε όλους γιατί τότε και μόνο τότε χάνονται οι αξίες των αγορών.  

  

Βλέπω συνδικαλιστές, εργαζόμενους, καθηγητές, βλέπω δικαστικούς, προέδρους, βουλευτές κομμάτων, βλέπω έναν κόσμο παραδομένο στην αυταπάτη το ψέμα την απάτη την υποκρισία και λυπάμαι,οι αξίες πλέον έχουν γίνει χρηματιστηριακές τιμές,κοινώς τιμές των αγορών, στις αγορές όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται,έτσι δεν είναι;

Πολλοί μιλούν για δημοκρατία και την επικαλούνται μόνο σαν λέξη αδιαφορώντας για της αξίες που την θεμελιώνουν. 

Πιο πολύ λυπάμαι τον εαυτό μου για την κατάντια που μας έλαχε γιατί μας έρχεται από τα βάθη του χρόνου.

Είμαστε τελικά Άξιοι Λύπησης;        

Ειδικά η λέξη υποκρισία έχει να κάνει με τον μικρόκοσμο που έχουμε δημιουργήσει προκειμένου να επιβιώνει το Εγώ μας, όχι το Εμείς, αλλά το Εγώ που προβάλλουμε πολλές φορές με ύφος μπλαζέ, το δήθεν κορεσμένο από ζωή δημιουργώντας συμπλέγματα κατωτερότητας ή αυταπάτες στον διπλανό μας που ίσως να του έχει καεί ο δικός του μικρόκοσμος. 

Στον πόνο του άλλου οι κατά κάποιον τρόπο βολεμένοι του χαρίζουμε ένα ψέμα, μια αυταπάτη, ένα λυπάμαι για ν’ ακουμπήσει ο πόνος και η ντροπή της γύμνιας του εν ονόματι μιας φιλίας, μιας  γνωριμίας, μιας κάποιας σχέσης ή το δείχνουμε ακόμα και σε αγνώστους προκαταλαμβάνοντας καταστάσεις, αγνοώντας ότι κάπου στον χρόνο θα φανεί και η δικιά μας γύμνια. 

Μάθετε κάτι που μπορεί να μη γνωρίζουμε, η «Γαία» κατά εμάς Φύση που φέρνουμε όλοι μέσα μας γεννά ανεξαρτήτως αρσενικού ή θηλυκού, όλοι με τον τρόπο μας γεννάμε «Αυτό που πάντα μένει Αιώνια» δεν έχει να κάνει ούτε με την στάση ούτε με την θέση του οργάνου, αλλά με τον δυνατό απ' όλες τις απόψεις «Σπόρο». Aν πάρει φωτιά ένας ή αρρωστήσει, παίρνει φωτιά ή αρρωσταίνει και ο άλλος παύοντας πλέον να γεννάς το «Αιώνιο Είδος σου» γιατί είσαι καμένος ή άρρωστος. Τότε ο σπόρος σου είναι καταδικασμένος στην αφάνεια γιατί πλέον παύει ν’ αποτελεί καρπό της «Γαίας» και κατ’ επέκταση δικό σου. Γιατί; Γατί είναι αδύνατο να ξεπεράσει τη δοκιμασία που θα του επιβάλλει που νομοτελειακά τον θέλει άξιο συνεχιστεί και επιβήτορα προκειμένου να δικαιώνει τον τίτλο της.

 «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΑΥΤΩΝ ΑΙΩΝΙΑ».

Βλέπετε έχει μάθει να υπακούει σε νόμους και κανόνες που δεν γνωρίζουμε, ενώ θα έπρεπε, κατά το παρελθόν οι λαοί των μεγάλων πολιτισμών το ένιωσαν σκληρά κ' επώδυνα, πήραν παραμάσχαλα τους πολιτισμούς και χάθηκαν.Στο ξέρασμα της όλες τις φορές βγαίνει το ανάθεμα,έτσι δεν είναι ή κάνω λάθος.

Το παραπάνω πάντως παρά τις παρεμβάσεις το γνωρίζει όλο το ζωικό και φυτικό βασίλειο πολύ καλά και το πράττει όπως πρέπει.

Εμείς;     

Η Αλήθεια είναι μέσα μας και μας μιλάει συνεχώς από το πρωί μέχρι το βράδυ και μέχρι την άλλη μέρα και είναι αυτό που πάντα λέμε συνείδηση, πάντα παγώνει τις αισθήσεις μας, παγώνει τις σκέψεις μας και κινητοποιεί το σώμα μας με αυτό που λέμε λευκή λογική. Πάνω εκεί ξεδιπλώνονται μυστικά κομμάτια της ψυχής μας, εκεί έχουν καταγραφεί τα πάντα, αυτά μας χαρακτηρίζουν μοναδικούς, ξεχωριστούς χαρακτήρες, μέσα από εκεί μας αποδίδεται η ιδιότητα της μοναδικότητας και μέσα από εκεί αντλούμε ζωή.

Δυστυχώς δεν την βλέπουμε δεν την ακούμε, γουστάρουμε το παραμύθι που γαργαλά τις βιολογικές αισθήσεις μας που έχουν να κάνουν με όρια με μέτρα και είδωλα που αποτυπώνει το φως στα μάτια μας.Το αποτέλεσμα γνωστό πλέον, γεμίζεις τη σκέψη με απόβλητα τη λογική με χρώματα ξαναγυρνώντας στα ίδια και τα ίδια, ανακατώνοντας αποκαΐδια περιμένοντας ηλιόφωτους εθνοσωτήρες.

Τελικά τίθεται για εμάς μεγαλύτερο ερώτημα, είμαστε παράγωγα της μάνας μας και του πατέρα μας, έστω και αν έχουμε προκύψει από τον τρόπο  «Σε Θέλω Μωρή μ’ Αγαπάς» που ακούγεται πολύ βουκολικός ή είμαστε παράγωγα του μουν…. των αγορών που ποτέ δεν είχαν τρόπο;

Αν είμαστε παράγωγα της δεύτερης παραδοχής είναι προεξοφλημένος ο θάνατος και είναι θέμα χρόνου το τέλος, αν όμως καταλαβαίνουμε έστω και για λίγο, για πολύ λίγο την πρώτη, πρέπει να τρέξουμε στη πηγή μας να δούμε τι γράφει και τι λέει γιατί εκεί  υπάρχει η μεγαλύτερη αξία του σύμπαντος και η δικιά μας.

Αδέρφια πάρτε είδηση κάτι,οι λέξεις {Έλληνας, Ελληνίδα, Ελλάδα} σημαίνουν Έννοιες που αποκωδικοποιούνται πάντα στο φως και όχι στο σκοτάδι της σκέψης, της άγνοιας και των αρνητικών συναισθημάτων που παράγουν οι διαδοχικές εικόνες που αντικρίζουμε, γεμίζοντας τον χώρο του ασυνείδητου με απόβλητα που θολώνουν την Αλήθεια προκειμένου όπως-όπως να διάγουμε τον βίο μας 

Το σύστημα Ν.Τ.Π επιβάλλεται με τον Νουν του προδημιουργώντας την σκέψη μας, στην πράξη μας διαβάζει τα δικά του γραμμένα, ποτέ δεν του έχουμε κάνει την έκπληξη γιατί μας περιχαρακώνει πίσω από το τείχος του φόβου.Σήμερα τα παίζει όλα για όλα, γνωρίζει τον τρόπο να πολεμά και ήταν παρόν σε όλες τις μάχες, πολλές φορές διάλεγε το κατάλληλο πεδίο κ' έβγαινε νικητής.

Κατά το παρελθόν μεγάλα μυαλά το στρίμωξαν άγρια και τα κατέβασε, ποτέ όμως δεν δίστασε να τους ονομάσει Μέγιστους και ποτέ δεν αμφισβήτησε το Μυαλό και τις Ικανότητές τους.

Άρα, γνωρίζει να πολεμά, αναγνωρίζει την Ήττα του,αναγνωρίζει τη Θέση και τα Επιχειρήματα του Αντιπάλου και όταν στριμωχτεί του αποδίδει Τιμές.

Άρα, γνωρίζει από αξίες και μας πολεμά με τις τιμές των αγορών που αυτό έχει επιβάλλει στο εθνικό μας ανταλλακτήριο.  

Αλήθεια, εκεί τι έχουμε ανταλλάξει;

Τελικά η θέση η δικιά μας ποια είναι σ' αυτόν τον πόλεμο;

Ας αφήσουμε τα περί οικονομικού πολέμου και ας προσπαθήσουμε να βρούμε την θέση μας έστω και τώρα γιατί βλέπω εκατόμβες θανατωμένων μαϊμούδων.

Ετσι δεν μας αποκαλούν ή κανω λάθος;

Γλαύκος.