Η μέρα του Αλέξη

 Γλυκέ μου εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι.
Γιε μου, στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε.

Δες, πλάι μας περνούν πολλοί, περνούν καβαλλαραίοι,όλοι στητοί και δυνατοί και σαν και σένα ωραίοι....

Ανάμεσά τους, γιόκα μου, θωρώ σε αναστημένο,το θώρι σου στο θώρι τους μυριοζωγραφισμένο.

Εγώ στ’ αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου…» (Γ. Ρίτσος)