To μεγάλο έλλειμμα τεχνογνωσίας , συνεχούς επιμόρφωσης και εκπαίδευσης στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Μεγάλη κουβέντα έχει σηκωθεί μετά το θέμα με την μεταφορά του Desiro.
Η έλλειψη μηχανοδηγών αλλά και η διάλυση σε όλες τις βαθμίδες της ΔΙΚΑΜ δλδ της Διεύθυνσης που έχει ενταχθεί ο κλάδος της έλξης έχει επιφέρει το προφανές έλλειμμα  στον κλάδο μας.

Έχουμε ξεχάσει πότε είχαν διεξαχθεί επιμορφωτικά σεμινάρια για
τους μηχανοδηγούς, μιας και δεν έχουμε δει κανένα τα τελευταία 10 χρόνια λόγω της έλλειψης προσωπικού! 
Σε όλες τις σοβαρές σιδηροδρομικές εταιρείες η επιμόρφωση μηχανοδηγών αποτελεί προτεραιότητα για αυτές καθώς αποτελούν το προσωπικό που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και είναι υπεύθυνο για τροχαίο υλικό εκκατομυρίων αλλά και για την ασφάλεια της κυκλοφορίας.

Μετεκπαίδευση σε κανονισμούς, μετεκπαίδευση σε τροχαίο υλικό, σεμινάρια.

Λέξεις άγνωστες για όλους εμάς τους μηχανοδηγούς.

Λέξεις άγνωστες και για το Σωματείο μας.

Η μόνη λέξη που γνωρίζουν οι συνδικαλιστές μας είναι το "βάλτε πλάτη" και μετά απο κάθε συμβάν το παίζουν και επιστήμονες γιατί "αυτοί ξέρουν πως ξέμπλεξες".

Προσωπικό εκπαιδεύται σε τροχαίο υλικό και επειδή κάνει μήνες να εργαστεί σε αυτό, αναγκάζεται να ζητά μετεκπαίδευση. Τρανό παράδειγμα όσα γίναν με την είσοδο του Desiro στο Οινόη - Χαλκίδα, όταν μηχανοδηγοί ζητούσαν μετεκπαίδευση για να εργαστούν στις υπηρεσίες αυτές.

Το τελευταίο διάστημα όμως και με την συνταξιοδότηση εμπειρότατων μηχανοδηγών το έλλειμμα γιγαντώνεται καθώς τεχνογνωσία χάνεται συνεχώς -αφού δεν φροντίζει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ να μεταδοθεί στο προσωπικό-, ενώ και οι τοποθετήσεις σε θέσεις ευθύνης γίνονται ακόμα και σήμερα  με βάση κομματικά κριτήρια και συνάδελφοι που θα μπορούσαν να προσφέρουν μένουν αναξιοποίητοι.

Το στέκι πολλές φορές έχει γράψει για περιστατικά που προσωπικό κυριολεκτικά οδηγείται στα όρια του απο υπηρεσιακούς παράγοντες.

Θα αναφερθούμε και σε πρόσφατο περιστατικό στο Θριάσιο όταν ζητήθηκε απο μηχανοδηγό (Όταν έφτασε στο Θριάσιο) - ενώ είχε απο το πρωί ενημερώσει ότι δεν είναι εκπαιδευμένος στην γραμμή του Ικονίου- να μεταβεί στο Ικόνιο με 40 βαγόνια με βοηθό που επίσης δεν είχε ξαναπάει στην γραμμή. 
Ο συνάδελφος αρνήθηκε και αντικαταστάθηκε απο άλλον που εκτελούσε υπηρεσία Προαστιακού εκείνη την ώρα και εργάστηκε για 14 συνεχόμενες ώρες.

Το γεγονός σχολιάστηκε, όχι όμως στην πραγματική κατεύθυνση της έλλειψης οργάνωσης στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και την ΔΙΚΑΜ αλλά σε αυτήν της αντιπολιτευτικής τακτικής που νόμιζαν ορισμένοι υπεύθυνοι ότι ακολουθεί με την άρνηση του ο μηχανοδηγός.
Όταν βέβαια ο συνάδελφος ρώτησε ποιος θα έπερνε την ευθύνη αν κάτι συνέβαινε (και με βάση τα πρόσφατα πειθαρχικά), όλοι σφύριζαν αδιάφορα.

Γνωρίζαμε ότι με την χτεσινή ανάρτηση  με το Desiro θα προκαλούσαμε αίσθηση.

Καιρός είναι όμως να ανοίξουν τα θέματα αυτά σε βάθος για το καλό όλων μας.

Είμαστε βέβαιοι ότι απο τα τηλεφωνήματα που δεχτήκαμε ότι παρά πολλοί συνάδελφοι χτες άνοιξαν μετά απο χρόνια εγχειρίδια και έψαχναν σημειώσεις για να δουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Εννοείτε ότι περιμένουμε απο το Σωματείο μας να ενεργήσει....
ΑΝ και όλοι ξέρουν ότι το πρόβλημα ξεκινά απο τους επαγγελματίες συνδικαλιστές που δεν έχουν αντιληφθεί ότι πλέον είμαστε στο 2014.