Με τον δικό του μοναδικό τρόπο,ο Άσωτος Ιός της Έλξης περιγράφει το κλίμα των ημερών και στέλνει τις δικές του ευχές. Διαβάζουμε>
Σαν την γνωστή παλιά διαφήμιση ουίσκι κάθεται στον Περισσό η κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ και πετάει καπάκια μπουκαλιών περιμένοντας να ωριμάσουν οι συνθήκες για την κοινωνική ανατροπή .Η ΝΔ σπέρνει τον φόβο μέσα από τα μέσα ενημέρωσης με την βοήθεια του ανύπαρκτου και διασπασμένου Πασοκ προσπαθώντας να εξιλεωθεί με τον φόβο που της τρώει τα σωθικά .Ο Σύριζα μας
έχει τρελάνει με την ασάφεια των απόψεων του σίγουρος για τον ερχομό του στο τιμόνι της διαχείρισης του συστήματος.Ο Σταύρος (αχ αυτός ο Σταύρος) φερέφωνο των εργοδοτών του προσπαθεί ,όσο προσπαθούσε να πάρει συνέντευξη στα ρεπορτάζ του.Δηλαδή καθόλου.
Οι <<μαγκιώροι>>βουλευτές της ναζιστικής οργάνωσης περιμένουν οδηγίες από τους εφοπλιστές και κάνουν ένα διαλειμματακι στην φυλακή .Οι ανεξάρτητοι Έλληνες το έχουν ρίξει στο θέαμα και οι ανεξάρτητοι βουλευτές μυρίζουν ρούχα και ερεθίζονται σε μια απευθείας σύνδεση με την θεωρία της εξέλιξης .(ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο) .
Ο Δρακουμελ έχει αρχίσει τις συναντήσεις και τα δρακουμελακια περιμένουν την σειρά τους .
Κι εμείς οι από κάτω παρακολουθούμε όλο αυτό το τσιφτετέλι απαθείς με την αυταπάτη της δύναμης της ψήφου καλά εδραιωμένη στην κοσμοθεωρία μας .Με θεωρίες συνωμοσίας που αγγίζουν τα όρια ταινίας του Χόλιγουντ ,χωρίς πραγματική συμμετοχή στα κοινά που αφορούν την ζωή μας.
Πάντα θέλουμε οι άλλοι να κανονίζουν για μας ,πάντα θέλουμε αντιπροσώπους για μας πουν τι θα κάνουμε και πάντα βλέπουμε σκοτεινά συμφέροντα να κρύβονται στην σκιά. Τέσσερις ημέρες μέχρι την αλλαγή του χρόνου και μια γλυκιά αυταπάτη κατακλύζει τον περισσότερο κόσμο.Κάθε χρόνο ότι και αν έχει συμβεί -ότι και αν συμβαίνει η ίδια ιστορία .Όλοι ελπίζουν για κάτι καλύτερο χωρίς όμως αυτό να βασίζεται κάπου στέρεα εκτός ίσως σε μια παράλογη αισιοδοξία.Ο κόσμος δεν κερδίζεται με ευχές και αυτό είναι κάτι που ακόμα και μέσα στα βαθιά γεράματα πολλοί δείχνουν να μην το έχουν καταλάβει .
Η ελπίδα λένε , πεθαίνει τελευταία αλλά το ίδιο συμβαίνει και με την αυταπάτη και είναι λεπτή η γραμμή που τις διαχωρίζει .Όλοι ελπίζουν για κάτι καλύτερο ιδιαίτερα αυτή την συγκεκριμένη εποχή του χρόνου.Κάποιοι το κυνηγούν και προσπαθούν να το πετύχουν και κάποιοι περιμένουν να τους έρθει σαν από μηχανής θεός, σαν να τους χρωστά κάποια αόρατη δύναμη .
Τίποτα όμως δεν χαρίζεται και όλα κερδίζονται .
Σε αυτούς λοιπόν που αγωνίζονται καθημερινά είτε συλλογικά είτε ατομικά για να κερδίσουν έναν κόσμο ισότητας,αλληλεγγύης και ελευθερίας εύχομαι καλή χρονιά ….
Άσωτος Ιός
Άσωτος Ιός
Συγχαρητήρια για την ενδιαφέρουσα και δυστυχώς όχι mainstream άποψη στον κλάδο και στις συνδικαλιστικές παρατάξεις του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα από την διαφωνία μου για το θέμα της εξίσωσης συλλογικού και ατομικού αγώνα, καθώς είναι δύο διαφορετικά πράγματα και συχνά αντικρουόμενα, θέλω να θέσω τον εξής προβληματισμό:
στην καταληκτική φράση "Τίποτα όμως δεν χαρίζεται και όλα κερδίζονται" τι επιθυμούμε ως κλάδος (συλλογικά) να κερδίσουμε; Μήπως τελικά το έχουμε κερδίσει;
Σαν ευχή-πρόταση για το 2015 προτείνω να γίνει ενας ανοικτός διάλογος μέσα από αυτή ή άλλη ιστοσελίδα για ζητήματα παρόμοιας φύσης καθώς ο θεσμός των συνελεύσεων δυστυχώς έχει τελειώσει.
Ευτυχισμένο και Συνετό 2015
Οι συνελευσεις είναι ζωτικης σημασιας για ένα σωματειο καθως καθοριζουν την σωστη λειτουργια του και εκπαιδευουν το ατομο σε συλλογικες διαδικασιες .Δεν πρεπει κατά την γνωμη μου και δεν μπορει καμια ιστοσελιδα να αντικαταστησει την ζωντανη παρουσια ή να υποκαταστησει γενικες συνελευσεις .Σαν βοηθητικο στην επικοινωνια συμφωνω αλλα μεχρι εκει και αυτος είναι ενας στοχος προς τον όποιο πρεπει να κινηθει το σωματειο .Να γινονται συνελευσεις που θα παιρνουν και αποφασεις .Επισης δεν γινεται καμια εξισωση συλλογικου και ατομικου αγωνα .Ειναι οντως 2 διαφορετικα πραγματα αλλα όχι απαραιτητα συγκρουομενα μεταξυ τους .Καμια φορα η ατομικη σταση είναι πιο ριζοσπαστικη από την συλλογικη που στο τελος καταληγει στην υιοθετηση της στασης αυτης .Οπως και να εχει όλα συνδιαμορφωνονται . Ομως όχι σε μια ιστοσελιδα αλλα με ζωντανη παρουσια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσωτος Ιός
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν πρότεινα να καταργηθούν οι συνελεύσεις. Αναμφισβήτητα είναι το ουσιαστικό και δημοκρατικό εργαλείο των σωματείων. Όμως τα εργαλεία απαιτούν ορθή χρήση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που συμφωνούμε στο ότι ο δημόσιος διάλογος και μάλιστα στο διαδίκτυο, επώνυμα, μπορεί να έχει υποστηρικτικό ρόλο στην συλλογική συνδικαλιστική δράση, οδηγώντας τελικά σε ουσιαστικότερες συνελεύσεις.
Όμως γιατί πρέπει να κινηθεί το σωματείο προς τα εκεί; Εμείς, τα μέλη του, δεν είμαστε το σωματείο;