Για τους περισσότερους από εμάς οι γιορτές σημαίνουν χαρά. Μας βρίσκουν στο σπίτι, στη ζεστασιά των φίλων, σε εορταστικά δείπνα με την οικογένεια μας ή σε μαγαζιά να διασκεδάζουμε με την παρέα μας. Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους. Δεκάδες Σύριοι πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στην παγωμένη ύπαιθρο ζητώντας ταξιδιωτικά έγγραφα για να ταξιδέψουν στην Ευρώπη. Το δεδομένο για εμάς αποτελεί άπιαστο όνειρο για αυτούς και πάει λέγοντας…Μια αποστολή ανθρωπιάς έχει ξεκινήσει τον τελευταίο μήνα στην Ειδομένη, με
δεκάδες πρόσφυγες να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης σε υπαίθριους προχειροστημένους καταυλισμούς κοντά στον ποταμό Αξιό. Η ιστορία γνωστή . Άνθρωποι απεγνωσμένοι με στέγη τον ουρανό και με ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν γίνει αρκετές εκκλήσεις για βοήθεια και για συγκέντρωση υλικών εφοδίων. Ενώ, έχουν πραγματοποιηθεί και αρκετές επισκέψεις για παροχή πρώτων βοηθειών από τα άτομα τα οποία γνωστοποίησαν το συγκεκριμένο ζήτημα εξ αρχής. Κουβέρτες, ρούχα, τρόφιμα, νερά, φάρμακα και η παρουσία γιατρού αναπτέρωσαν τουλάχιστον προσωρινά το ηθικό των ανθρώπων αυτών.
Τα εύσημα λαμβάνει μια ομάδα ανθρώπων που με γνώμονα το συνάνθρωπο τους έδρασαν τις τελευταίες εβδομάδες βοηθώντας τους με όποιο τρόπο μπορούσαν. Δε μπορεί να μη γίνει λόγος για την προσφορά των φαρμακείων της περιοχής που εθελοντικά εξόπλισαν την αποστολή αγάπης με τα απαραίτητα φάρμακα. Των μαγειρείων και τοπικών καταστημάτων που συνέβαλαν στη δημιουργία 250 δείπνων «αγάπης» δείχνοντας σε όλους εμάς πως είναι τόσο όμορφο όταν οι άνθρωποι ξυπνούν και βρίσκονται δίπλα στο συνάνθρωπο τους.
Άνθρωποι εκτός τοπικών συνόρων κινητοποιήθηκαν και συνέβαλαν με όποιο τρόπο μπορούσαν, όπως Έλληνες από Γερμανία αλλά και Κρητικοί. Ενώ, εξαιρετικά σημαντική ήταν η συμβολή ανθρώπων από την πόλη του Κιλκίς και τoυ Συλλόγου ΑΝΑΣΑ Ευαισθησίας. Τέλος, ο δήμος Παιονίας και ο κόσμος του αποτέλεσε σημαντικό σύντροφο αυτήν την ώρα ανάγκης και συνόδευσε την αποστολή αγάπης με τον πιο αρμονικό τρόπο. Γιατί είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις τον κόσμο να ενώνεται σε ώρα ανάγκης.
Αν θέλετε και μπορείτε να βοηθήσετε… Έτσι ξεκινούσε κάθε έκκληση για βοήθεια, αφού στην όχθη του Αξιού ποταμού, περισσότερα από εικοσιπέντε παιδάκια, από ενός έως οκτώ ετών, κοιμούνται στην ύπαιθρο μέσα στην υγρασία με πυρετό.
Μαρτυρία του Ιατρού που επισκέφθηκε τον καταυλισμό…
Έχω πυρετό,νιώθω καταβεβλημένος,προσπαθώ να καταλάβω από που την άρπαξα…Άραγε να ήτανε η προχθεσινή εφημερία ή η χθεσινή ημέρα στην Ειδομένη; Ολοι όσοι εξετάσαμε είχανε παρόμοια συμπτώματα .Αρνούμαι να χορηγήσω στον εαυτό μου οποιαδήποτε αγωγή.Καταβάλλομαι απο ένα περίεργο συναίσθημα,από τη μία ηθική ικανοποίηση κι από την άλλη τύψεις.Μισή μέρα άντεξα ,δεν άντεξα ,δεν ένιωθα τα πόδια μου από το κρύο,ήθελα πώς και πώς να φτάσω σπίτι …Δεν μπορώ όμως να ξεχάσω τα βλέμματα τους.Βήχας, πυρετός, πόδια στα πρόθυρα γάγγραινας, πόνος υπερβολικός.. να εκλιπαρούν στην κυριολεξία για ένα Depon.Ευτυχώς, είχαμε επάρκεια.Στο τέλος της ειδικότητάς μου έχοντας μια σχετική εμπειρία στην διαχείριση κι αναγγελία δυσάρεστων καταστάσεων συνέλαβα τον εαυτό μου ν αποφεύγει τα μικρά παιδιά,τα μωρά..έλεγα στους συναδέλφους: την Κατερίνα ,τον Λουάι, τον Στέργιο και τον Αλέξανδρο : παιδιά μπορείτε να υπολογίσετε σας παρακαλώ τη δοσολογία των αντιβιοτικών ;¨Δεν είχα τη δύναμη να τους αντικρίσω. Ο μικρός μου μεταφραστής Σαρτζάν, ακούραστος,δεν άντεξε δάκρυσε ,όταν προσπαθούσε να μου πει οτι το μικρό του αδελφάκι ,τη νύχτα ,δεν μπορούσε να ανασάνει,μάλλον κρύωνε είπε… ήταν η πιο κρύα νύχτα ,τις προηγούμενες δεν έκλαιγε, οι γονείς μου δεν ήξεραν τι να κάνουν… Ο ηλικιωμένος κύριος, με πίεση, πρησμένα γόνατα, σάκχαρο, αρρυθμία, υποβασταζόμενος…η έγκυος 7,5 μηνών,ένας νεαρός με έντονο ρίγος, είχε πιει νερό απο τον βούρκο παραδίπλα. Ο Αλή την πρώτη φορά ήταν δύσπιστος , ερειστικός, επιθετικός με άγριες διαθέσεις, δικαιολογημένος ίσως από τον ακατέβατο πυρετό ,τον βήχα και τη δύσπνοια.Αυτήν την όμως φορά μας ευχαριστούσε και μας έδινε τις καλύτερες ευχές,βοηθούσε τους ηληκιωμένους κατά την εξέταση και προς το τέλος, χόρευε, τραγουδούσε, τυλιγμένος στην κουβέρτα του έχοντας ξεχάσει παντελώς τη νύχτα που τον περίμενε. Με χαμόγελο ζωηρό μας χαιρετούσε μέχρι να εξαφανιστούμε εντελώς από το οπτικό του πεδίο…
Λίγα λόγια από τον Βασίλη Τσαρτσάνη μέλος της αποστολής αγάπης…
«Έλληνες πρόσφυγες στο Χαλέπι»
Χρέος προς τη μνήμη των ποντίων και Καππαδοκών παππούδων μας. 17.000 Έλληνες, το καλοκαίρι του 1923 ζήτησαν άσυλο από τους Σύριους.Ο επικεφαλής των Ελλήνων προσφύγων στο Χαλέπι επικοινώνησε με το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, αναφέροντας πως η κατάσταση είναι «ώς τραγική και αβέβαιη» καθώς «είναι αδύνατο να δεχτεί περισσότερους πρόσφυγες». Η κατάσταση για τους Έλληνες πρόσφυγες του 1923, μπορεί να περιγραφεί όπως είναι και η κατάσταση με τους Σύριους στην Ελλάδα.Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως είναι, όπως ακριβώς οι πρόσφυγες από τη Συρια, δε θέλουν να βρίσκονται στην Ελλάδα, έτσι και οι Έλληνες πρόσφυγες το 1923 δεν ήθελαν να βρίσκονται στην Συρία. Ήθελαν να φτάσουν στην Ελλάδα, σε μια χώρα που ποτέ δεν είχαν δει, αλλά ήλπιζαν ότι τουλάχιστον θα τους γλίτωνε από τον κίνδυνο.
Βροχές, κρύο και έπονται χιόνια. Πρέπει άμεσα να βρεθεί λύση στο ζήτημα των Συρίων φίλων που έχουν παγιδευτεί στην περιοχή της Ειδομένης. Πρόσφυγες εγκλωβισμένοι στην Ειδομένη. Το μόνο που ζητούν είναι, ταξιδιωτικά έγγραφα να φύγουν.
· Να δοθεί ΑΜΕΣΑ μια Ευρωπαϊκή λύση!
· Να ακυρωθεί ο κανονισμός του Δουβλίνου, που εγκλωβίζει στις ευρωπαϊκές χώρες του νότου πρόσφυγες που δεν επιθυμούν να μείνουν σε αυτές…
· Να δοθεί παράταση ζωής στους συνανθρώπους μας.
· Να υπάρξει μέριμνα για αποφυγή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον.
· Κανένας άνθρωπος να μην αναγκάζεται να ζήσει έτσι
Βοηθήστε και κοινοποιήστε το ζήτημα. Επικοινωνήστε στα σχόλια παρακάτω ή στο inbox/facebook του Cityportal για να βοηθήσετε με όποιον τρόπο. Πρόσφατα εστάλη επιστολή στο Δήμαρχο Ν.Παιονίας να επιληφθεί του θέματος. Στις επόμενες ημέρες ΠΡΕΠΕΙ να βρεθεί λύση.
Πριν το κρύο πυκνώσει επικίνδυνα, πριν αποφασίσει ακόμη ένας άνθρωπος να τερματίσει τη ζωή του…
"Η δραματική κατάσταση που βιώνουν 200 πρόσφυγες με παιδιά στο παραποτάμιο δάσος του Αξιού, στην Ειδομένη του... νομού Κιλκίς, αναδεικνύει για ακόμη μία φορά το αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει ο Κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» στο μεταναστευτικό πρόβλημα της Ελλάδας. Ορίζοντας ότι αρμόδια για την παροχή ασύλου είναι η πρώτη χώρα στην οποία εισέρχεται ένας πρόσφυγας, έχει οχυρώσει τα σύνορα των χωρών του Βορρά που αποτελούν ελκυστικούς προορισμούς για τους οικονομικούς μετανάστες, αφήνοντας την Ελλάδα - μέσω της οποίας διέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση - αντιμέτωπη με ολοένα και αυξανόμενα κύματα μεταναστών, χωρίς όμως να είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε όσα ορίζει το «Δουβλίνο ΙΙ» και επομένως να διασφαλίσει το αναγκαίο επίπεδο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο.
Είναι καταφανές όμως ότι οι πρόσφυγες που συναντήσαμε λένε την αλήθεια, την οποία υποκριτικά δεν θέλουν να ακούσουν οι κεντροευρωπαίοι. Δεν ήλθαν στην Ελλάδα για να μείνουν, παρα μόνον διέρχονται από την Ελλάδα με προορισμό την κεντρική Ευρώπη. Με την συμπεριφορά τους δε αναδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη η Ελλάδα να διαπραγματευτεί τη δίκαια θέση της στον Κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙ», απαιτώντας την άμεση αναθεώρησή του, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την εφαρμογή μίας ορθής αλλά και δίκαιης για όλα τα κράτη-μέλη μεταναστευτικής πολιτικής."
Βίντεο-οδοιπορικό στα σύνορα Ελλάδας-Σκοπίων, στην Ειδομένη του νομού Κιλκίς
Τα Κοινωνικά Ιατρεία Φαρμακεία Κιλκίς και Γουμένισσας ανταποκρίθηκαν άμεσα με αισθήματα αλληλεγγύης σε συνανθρώπους που βιώνουν τα τραγικά αποτελέσματα του πολέμου στις χώρες από τις οποίες προέρχονται και την απάνθρωπη συμπεριφορά της Ε.Ε με την εφαρμογή της συνθήκης του Δουβλίνου που τους εγκλωβίζει στις χώρες εισόδου για να αποφύγουν οι χώρες του Βορρά τις συνέπειες της πολιτικής τους.
Αρκούσε ένα τηλεφώνημα μελών του Φαρμακευτικού Συλλόγου Κιλκίς της περιοχής Πολυκάστρου και της ομάδας πρωτοβουλίας για τους μετανάστες στην περιοχή της Ειδομένης, για να κινητοποιηθούμε αστραπιαία και να τους προσφέρουμε φάρμακα, μεγάλες ποσότητες ρουχισμού προσφορές των μικροπωλητών της Λαϊκής Αγοράς του Κιλκίς, του Νεόφυτου και των κατοίκων της πόλης, 500 μερίδες πλήρους γεύματος και μακαρόνια προσφοράς των εργοστασίων yunismack και Urimac και άλλα είδη διατροφής προσφορές των επιχειρήσεων Ιωαννίδη, Καριοφύλλη και Φαίδων.
Με αυτήν την επιστολή θέλουμε να εξάρουμε την προσπάθεια της ομάδας πρωτοβουλίας και των γιατρών που ανταποκρίθηκαν αυτές τις γιορτινές μέρες για να δώσουν, εκτός από τα είδη ρουχισμού, τροφής και φαρμάκων, λίγη ελπίδα, ανθρώπινη αλληλεγγύη, ψυχολογική στήριξη και αξιοπρέπεια στους ταλαιπωρημένους μετανάστες που συνωστίζονται διαρκώς στα σύνορά μας.
Επίσης θέλουμε να καταδικάσουμε τις ελάχιστες εκείνες φωνές που στέκονται απέναντι σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες. Αναφέρει συγκεκριμένα σε σχετικό της δημοσίευμα η ομάδα πρωτοβουλίας:
«Η κίνηση αυτή με την συμμετοχή των εθελοντών κατοίκων και μη, έδειξαν ότι οι Έλληνες είμαστε φιλόξενοι και δεκτικοί, ενώ οι μετανάστες δεν είναι βρωμιά (θέσεις που ειπώθηκαν σε τηλεοπτική εκπομπή με θέμα τις ομορφιές της Παιονίας) δυσφημίζοντας τον τόπο μας.
Όχι κυρίες και κύριοι…..η Ειδομένη είναι ιστορία, η Ειδομένη είναι πολιτισμός (καλλιτεχνικό χωριό), η Ειδομένη είναι ανθρωπιστές.»
Συμφωνούμε μαζί σας, ο τόπος μας με τις ενέργειες όλων δείχνει ήθος, αξιοπρέπεια και αντίσταση σε φωνές ρατσισμού και ξενοφοβίας αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπο.
Τέλος αποδεικνύεται για άλλη μια φορά η χρησιμότητα των κάθε είδους μορφών κοινωνικής αλληλεγγύης σε αυτήν περίοδο κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που διανύουμε.
Είμαστε εδώ για οποιαδήποτε βοήθεια μας ζητηθεί. Θέλουμε να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας στους εθελοντές συμπολίτες μας, τους Φαρμακοποιούς και Γιατρούς των Κοιν. Ιατρ. Φαρμ. Κιλκίς και Γουμένισσας και τους επιχειρηματίες του νομού μας που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου