Συνάδελφοι σήμερα 14/2/15 πραγματοποιήθηκε η συνάντηση μας, όπως είχε ανακοινωθεί. Παρευρέθηκαν περίπου 60 συνάδελφοι μεταταγμένοι διαφόρων κλάδων, ο πρόεδρος της Π.Ο.Σ. και κάποιοι ομόσπονδοι και συνδικαλιστές, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν και να μας πουν τις απόψεις τους.
Η κουβέντα μεταξύ μας έγινε σε πολύ καλό κλίμα. Ακουστήκαν
απόψεις, παράπονα και αγωνίες πολλών συναδέλφων, ενώ προέκυψε ότι σαν πρώτο βήμα οι μετατάξεις-επαναφορές είναι απαραίτητες για τον σιδηρόδρομο, μέχρι να γίνουν προσλήψεις προσωπικού, γιατί έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του.
Εμείς φυσικά πρέπει να επιστρέψουμε (όσοι βέβαια το επιθυμούν) μόνο βάσει νόμου, ο οποίος θα μας καλύπτει έτσι ώστε κατά την επιστροφή μας να βρεθούμε στην κατάσταση που ήμασταν πριν φύγουμε. Όπως τονίστηκε στη συζήτηση η μεταφορά από τον σιδηρόδρομο δεν ήταν ούτε υποχρεωτική ούτε εθελουσία. Ήταν εκβιαστική.
Εκλέξαμε μεταξύ μας μια επιτροπή 9 ατόμων η οποία θα κάνει τις επαφές με τους αρμόδιους για τον σιδηρόδρομο κυβερνητικούς παράγοντες. Όπου χρειαστεί θα συμμετέχει και σε επαφές μαζί με την ομοσπονδία σιδηροδρομικών για να προωθήσει τις απόψεις και τις προτάσεις μας και φυσικά να διερευνήσει τι ακριβώς έχει σκοπό να κάνει η νέα κυβέρνηση με τον σιδηρόδρομο και αν θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της .
Παρόμοιες τοπικές συναντήσεις προτείναμε και πραγματοποιούνται και σε άλλες πόλεις ώστε να ανιχνευθούν οι διαθέσεις των υπολοίπων συναδέλφων σχετικά με τις μετατάξεις. και να μας στείλουν τις απόψεις τους
Τα μέλη της επιτροπής με αλφαβητική σειρά:
1. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
2. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
3. ΚΑΝΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
4. ΚΟΝΤΟΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ
5. ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
6. ΛΙΑΡΟΜΜΑΤΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
7. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ
8. ΠΕΡΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
9. ΦΡΟΝΙΜΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Το λέω και το ξαναλέω και ας με κόψει (... που δεν το νομίζω) ο διαχειριστής του blog. Όσοι από εμάς ΥΠΟΓΡΑΨΑΜΕ την αίτηση του Ν.3891/2010 έχουμε πλεόν φύγει από το Σιδηρόδρομο οικειοθελώς, τελεία και παύλα. Δεν τους αρέσαμε, δεν μας άρεσαν, σημασία δεν έχει καμία. Απλά σηκωθήκαμε και πήραμε των ομματιών μας και κάπου εκεί τελείωσε μία σταδιοδρομία 10, 15, 20 και βάλε ετών. Ο Σιδηρόδρομος πάντα θα είναι στην καρδιά μας, το ισοζύγιο (αμοιβών, αναμνήσεων, ανθρώπινων σχέσεων, γνώσεων που αποκομίσαμε) είναι ΘΕΤΙΚΟ, πράγμα που κάνει ΜΠΑΜ εκεί που σήμερα υπηρετούμε και σε τελική ανάλυση ΟΛΑ ΚΑΛΑ και πάλι με τους Συναδέλφους που έμειναν πίσω ένα τσίπουρο το πίνουμε άνετα και στα μάτια κοιταζόμαστε. Δεν μας αρμόζει η μιζέρια και τα μπρος-πίσω, τις αποφάσεις τις τιμούν τα παντελόνια (ας με συγχωρέσουν οι Συναδέλφισες, αλλά και αυτές Παληκάρια είναι!!!), η ΜΠΕΣΑ και η ΤΙΜΗ. Εύχομαι από την καρδιά μου ο Σιδηρόδρομος να πάει μπροστά, αλλά αυτό να ξέρετε θα γίνει με μπόλιασμα ΝΕΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, δηλαδή ΠΡΟΣΛΉΨΕΙΣ. Με παλιά υλικά δεν φτιάχνεις στέρεα σπίτια
ΑπάντησηΔιαγραφή