Χρ. Βερναρδάκης:Καταιγίδα παραπληροφόρησης τα περί μειώσεων μισθών στο δημόσιο, μικρές αυξήσεις θα έχουμε

Ζούμε μία καταιγίδα παραπληροφόρησης ισχυρίζεται ο Υπουργός και εμείς περιμένουμε να δούμε αν λέει αλήθεια. Όχι μόνο δεν προκύπτει μείωση, όχι μόνο ξεκινάμε από τους υφιστάμενους μισθούς, αλλά με το ξεπάγωμα του βαθμολογίου, θα υπάρχουν μισθολογικές ωριμάνσεις, οι οποίες φέρνουν μικρές αυξήσεις από 15 - 60 ευρώ, στο 55% των δημοσίων υπαλλήλων.  Δεν είναι  η μισθολογική πολιτική που θα ήθελε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά ειναι

το τέλος μιας καταστροφικής καθοδικής πορείας και η αρχή μιας ανάκαμψης», σημείωσε, μιλώντας στο Κόκκινο, ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορος Βερναρδάκης.

«Το είπαμε, το ξαναείπαμε, κάποια στιγμή η παραπληροφόρηση πηγαίνει στο κομμάτι της διαχείρισης ενημέρωσης. Το 45% θα μείνει σταθερό στις σημερινές αποδοχές.  Στον καθαρό μισθό δεν υπάρχει καμία μείωση πουθενά», πρόσθεσε ο υπουργός. 

«Το μισθολογικό κόστος του δημοσίου έχει μειωθεί κατά 35 - 40%, δεν μπορεί να πάει παρακάτω. Ακόμη και φέτος έχουμε 10 - 12.000 λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους. Προσπαθούμε με τους ίδιους ανθρωπους, χωρίς να αυξήσουμε το μισθολογικό κόστος να καλύψουμε τις ανάγκες. Από του χρόνου θέλω να ελπίζω πως θα πάμε σε μια πολύ καλύτερη πολιτική στο χώρο του δημοσίου», σημείωσε.

Ποτέ δεν ήταν μεγάλο το δημόσιο στην Ελλάδα

Αναφερθείς στον δημόσιο τομέα, τις δυνατότητες που έχει για ένα αποτελεσματικό κράτος στην υπηρεσία οτυ δημοσίου συμφέροντος, είπε:

«Ποτε δεν ήταν μεγάλο το δημόσιο, ακόμη και με τους 950.000 υπαλλήλους, ήταν χαμηλότερος από το μέσο ευρωπαϊκό όρο. Σήμερα είναι δραματική αυτή η ιστορία, έχει υποστελεχωθεί το δημόσιο, με αποτέλεσμα να μην ασκεί και τον κοινωνικό του ρόλο.

Τα τελευταία χρόνια με τον νεο- φιλελευθερισμό και την άποψη για λιγότερο δημόσιο - μεγαλύτερη ανάπτυξη, το δημόσιο στερήθηκε αρμοδιοτήτων και μπλέχτηκε ακόμη περισσότερο στη διαφθορά με τον ιδιωτικό τομέα. Δεν  μπορεί να υπάρξει αγορά χωρίς κράτος, ποτέ πουθενά δεν υπήρξε. Ούτε στη Μέκκα του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ.  Αυτή η ιδεοληψία των νεο φιλελεύθερων διέλυσε ότι είχε απομείνει από το δημόσιο συμφέρον και την κρατική λειτουργία.

Σήμερα πρέπει να ξαναφτιάξουμε ένα κράτος που να είναι περιχαρακωμένο στην εξυπηρέτηση των πολιτών, και ταυτόγχρονα να κάνει καλύτερο και τον ιδιωτικό τομέα.

Στην Ελλάδα υπάρχει ένας κακός ιδιωτικός τομέας που λειτουργούσε στις παρυφές του κράτους, με αποτέλεσμα να έχουμε κι ένα κακό δημόσιο, κι ένα κακό ιδιωτικό τομέα που συντηρήθηκε παρασιτικά στη διαπλοκή του με το δημόσιο.

Αρα πρέπει να ξαναδούμε από την αρχή της συγκρότησης του κράτους, ώστε να είναι συμπληρωματικοί οι δύο χώροι, δημόσιος και ιδιωτικός, προς το συμφέρον του δημόσιου συμφέροντος.

Για παράδειγμα πόσες τοπικές οικονομίες έπεσαν έξωλόγω της μείωσης των μισθών κατά 40% των δημόσιων υπαλλήλων;

Το δημόσιο μπορεί και πρέπει να αναβαθμιστεί,έχουμε καλό προσωπικό και να δώσουμε ένα τελειωτικό χτύπημα στο κομματικό, ρουσφετολογικό κράτος.»