Λάβαμε και δημοσιεύουμε απόψεις και προτάσεις του Αναγνωστόπουλου Γ. για το συμφέρον της Ελληνικής Οικονομίας όσον αφορά το μέλλον της ΕΕΣΣΤΥ μετά την ενδεχόμενη πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην ΤΡΕΝΙΤΑΛΙΑ, και τις παραθέτουμε αυτούσιες:
Σε περίπτωση πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην ΤΡΕΝΙΤΑΛΙΑ , πιθανότατα να έχουμε τα παρακάτω ενδεχόμενα:
1) Η ΤΡΕΝΙΤΑΛΙΑ εκμεταλλευόμενη σχετικά άρθρα των Συμβάσεων συντήρησης και μίσθωσης του τροχαίου υλικού και με βάση την κατάστασή του λόγω της μη σωστής και πλήρους συντήρησής του και της χαμηλής αξιοπιστίας του, θα επιδιώξει –και θα επιτύχει- την ενοικίαση και χρησιμοποίηση το πολύ μερικών ηλεκτράμαξών, μερικών ηλεκτραυτοκινηταμαξών Desiro και μερικών αυτοκινητάμαξών RAILBUSSES, απαλλασσόμενη από τις άλλες Συμβατικές της υποχρεώσεις για χρήση του υπόλοιπου τροχαίου υλικού. Χρησιμοποιώντας έτσι παλαιότερο τροχαίο υλικό των Ιταλικών Σιδηροδρόμων στην επισκευή και συντήρηση του οποίου δεν έχουν εκπαιδευθεί οι τεχνικοί της ΕΕΣΣΤΥ, ώστε να την αναλάβουν άμεσα, προφανώς θα απελευθερωθεί από οποιαδήποτε υποχρέωση ανάθεσης του μεγαλύτερου τμήματος της συντήρησης του τροχαίου υλικού στην ΕΕΣΣΤΥ και θα το αναθέσει σε ξένους υπεργολάβους της επιλογής της.
2) Η ΕΕΣΣΤΥ, (με βάση τις αποτιμήσεις της αξίας της μετά την χαμένη για το τροχαίο υλικό τριετή λειτουργία της και τις ανωτέρω εξελίξεις), θα είναι πλέον ένα άδειο πουκάμισο και θα χαρισθεί στην ΤΡΕΝΙΤΑΛΙΑ αντί ευτελούς ή μηδενικού τιμήματος ή θα κλείσει, με τεράστιες συνέπειες και για τις συνδεδεμένες με αυτή Ελληνικές βιοτεχνίες.
3) Μετά από τα παραπάνω, το τροχαίο υλικό του Ελληνικού Δημοσίου θα παραμείνει ασυντήρητο και σε δύο το πολύ τρία χρόνια θα γίνει παλιοσίδερα, προξενώντας ζημία περίπου ενός δις Ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο.
Έχει σημασία, για να αποφευχθούν τα παραπάνω να γίνουν σήμερα ή το συντομότερο τα παρακάτω:
1) Πρέπει άμεσα να ανατεθεί στην ΕΕΣΣΤΥ η εκτέλεση των επισκευών και των συντηρήσεων για την επαναφορά στην κυκλοφορία του τροχαίου υλικού το οποίο δεν ενοικιάζει η ΤΡΕΝΙΤΑΛΙΑ , (3000 περίπου οχήματα) και η διαχείρισή αυτού, όπως αρχικά προέβλεπε ο ν. 4111 (ίδρυση της ΕΕΣΣΤΥ). Η ΕΕΣΣΤΥ είναι αυτονόητα καταλληλότερη λόγω τεχνογνωσίας να χρηστεί εκ νέου αρμόδια στην διαχείριση του τροχαίου υλικού, όσο κατάλληλη είναι η ΓΑΙΑΟΣΕ στην διαχείριση ακίνητης περιουσίας. Η ΕΕΣΣΤΥ μπορεί επίσης, (ακόμα και με την σημερινή στελέχωση της), με συνεργασίες στην Ελληνική αγορά,. να δραστηριοποιηθεί στην εκτέλεση Γενικών Επισκευών στο τροχαίο υλικό των υπολοίπων Μέσων Σταθερής Τροχιάς. Σε μια τέτοια περίπτωση θα αποτελέσει πόλο προσέλκυσης επενδύσεων μεγάλων ξένων κατασκευαστών και συντηρητών τροχαίου υλικού, που θα επιθυμήσουν, συνεργαζόμενοι στρατηγικά με την ΕΕΣΣΤΥ, να έχουν πρωτεύοντα ρόλο στην συνεχώς αναπτυσσόμενη Ελληνική Αγορά συντήρησης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς γενικότερα, χρησιμοποιώντας την άδεια της ΕΕΣΣΤΥ και τις υποδομές της.
Με τέτοιες συνεργασίες το Ελληνικό Δημόσιο θα εξασφαλίσει κυρίαρχο ρόλο στον τομέα συντήρησης τροχαίου υλικού των μέσων σταθερής τροχιάς και θα μπορεί να κάνει ενέργειες με σκοπό την ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η προτεινόμενη αυτή μορφή δραστηριοποίησης της ΕΕΣΣΤΥ, πέραν της διατήρησης της τεχνογνωσίας της στο τροχαίο υλικό και της μετάδοσης της στην ελληνική αγορά, την μετατρέπει σε σύγχρονο χρηματοοικονομικό εργαλείο διαχείρισης επενδύσεων του είδους αυτού. Όταν γίνουν τα παραπάνω με επιτυχία και ανάλογα με την εξέλιξη της αγοράς των μεταφορών στην χώρα μας, πρέπει να εξετασθούν και άλλες δυνατότητες δραστηριοποίησης της εταιρίας.
2) Αυτές οι σκέψεις υποβάλλονται γιατί πιστεύω ότι, ενεργώντας με τον παραπάνω τρόπο, αφενός τα προσδοκώμενα οφέλη από μία τέτοια εξέλιξη θα είναι και επωφελή οικονομικά, αλλά αφετέρου, έτσι αναιρούνται οι περισσότερες αρνητικές συνέπειες της πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να συνεχισθεί η παρούσα κατάσταση.
Ας αναλογισθεί ο καθένας αν θα ήταν εύκολη και οικονομικά συμφέρουσα η εκδοχή της χρήσης τροχαίου υλικού της ΤΡΕΝΙΤΑΛΙΑ στο Ελληνικό Σιδηροδρομικό Δίκτυο σε περίπτωση που το τροχαίο υλικό του Ελληνικού Σιδηροδρόμου δεν ήταν στην σημερινή κατάσταση μετά την τριετή λειτουργία της ΕΕΣΣΤΥ.
Ποιος ευθύνεται που:
α) από τις 36 Δ/Η ADtranz έχουν απομείνει λειτουργικές μόνον 20, εκ των οποίων καμία από αυτές δεν μπορεί να έλξει έναν τυπικό επιβατικό συρμό με πέντε- έξι οχήματα τηρώντας τις δρομολογιακές τους επιδόσεις, και
β) διατίθενται για κυκλοφορία Δ/Η με ένα Δηζελοκινητήρα σε λειτουργία από τους δύο και αυτόν να παράγει μέγιστη ισχύ 300 αντί των 1000 KW;
Αθήνα 18 -7 –2016
H EESSTY SA, πέραν του πολιτικού σκοπού της πώλησής της, δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο επιχειρηματικά να υφίσταται ως ανεξάρτητη Εταιρεία. Σε αυτή τη χώρα, αν η πολιτική (και σε αυτόν τον τομέα της οικονομίας) σχεδιαζόταν με ορθολογικά κριτήρια, θα έπρεπε ήδη, μετά την παταγωδώς αποτυχημένη προσπάθεια ξεπουλήματός της, να έχει αποτελέσει παρελθόν ως ανεξάρτητη επιχείρηση και να έχει ενσωματωθεί ήδη είτε στον ΟΣΕ, είτε στη ΓΑΙΑΟΣΕ (διαχειριστή του τροχαίου υλικού) αν ήταν επιθυμητό να υπάρχει επόμενη μέρα. Οι αρνητικοί ισολογισμοί των δύο τελευταίων ζημιογόνων χρήσεων αποδεικνύουν αναμφισβήτητα το "άστοχον" αυτής της πολιτικής επιλογής, η οποία τελικά δεν κίνησε κανένα ενδιαφέρον στην "αγορά". Η συνέχιση αυτής της τραγικής κατάστασης της - ως παραπαίουσας δήθεν ανεξάρτητης επιχείρησης του δημοσίου - δεν έχει άλλο σκοπό από το να εκθρέφει ακόμα μια στρατιά αποτυχημένων μανατζαρέων, ή να εκπληρώσει το σκοπό για τον οποίο ανεξαρτητοποιήθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφή