Η +ΣυνΕξέλιξη για την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Συνάδελφοι,συναδέλφισες

Στις 18 Ιανουαρίου ολοκληρώθηκε η πολιτική απόφαση της ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πολιτική απόφαση που

έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της αναφορικά με την εκποίηση δημόσιου πλούτου κ ιδιαίτερα τον σιδηρόδρομο το απαραίτητο εργαλείο για την οικονομική ανάκαμψη σε όλες τις περιόδους της παγκόσμιας ιστορίας. Πολιτική απόφαση που ξεκίνησε το 2007 με την διάσπαση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τον ΟΣΕ, την υπερχρέωση της με τις λεγόμενες επιδοτήσεις, αλλά και την κακοδιαχείριση της περιόδου, πολιτική που συνεχίστηκε το 2010 με τις μετατάξεις χιλιάδων σιδηροδρομικών (120 μηχανοδηγών) με τον Νομο 3891,Νόμο που έκλεισε το μισό σιδηροδρομικό δίκτυο, απαξίωσε το τροχαίο υλικό μέσω της σκόπιμης υποσυντήρησης του και διέλυσε την σιδηροδρομική υποδομή ακόμα κ στον άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Πολιτική απόφαση που το 2013 μετέφερε σε ένα βράδυ τις μετοχές της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στο ΤΑΙΠΕΔ.

Πολιτικής που ήθελε κ θέλει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ κερδοφόρα για να ιδιωτικοποιηθεί κ επέβαλε μέσω του 1ου και 2ου μνημονίου μειώσεις έως και 50% στις τακτικές μας αποδοχές (2010-2015), κατάργησε τον 13ο κ 14ο μισθό, εξευτέλισε τις δευτερεύουσες απολαβές και κατάργησε τον ΓΕΚΑΠ και ΚΩΕΑΠ.

Πολιτικής που επέβαλε την εκχώρηση δραστηριοτήτων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε ιδιώτες (σημεία έκδοσης εισιτηρίων ,καθαρισμός τρένων κτλπ ) έναντι ευτελών τιμημάτων και με εργαζόμενους στα σημεία χωρίς σιδηροδρομική εκπαίδευση και φυσικά χωρίς δικαιώματα και με συνθήκες εργασίας τουλάχιστο επαχθείς. Πολιτικής που είχε σαν συνέπεια της και την δημιουργία τεράστιων ελλειμάτων από ιδιώτες που εκμεταλλεύτηκαν την ανυπαρξία ελέγχου, ελλειμμάτων που ΠΟΤΕ το συνδικάτο επίσημα στον σιδηρόδρομο δεν ζήτησε (γιατί άραγε) την διερεύνηση τους.

Πολιτικής που επέβαλε κ επιβάλει εκπτώσεις σε Κανονισμούς ασφάλειας ,στην επάνδρωση των αμαξοστοιχιών από προσωπικό κίνησης για εξοικονόμηση πόρων, πολιτικής που στοχοποίησε μηχανοδηγούς που αντιστάθηκαν και έστειλε στα πειθαρχικά όσους την μαύρη περίοδο (2010-2015) φώναζαν για τα αυτονόητα.

Πολιτικής που σκόπιμα αγνόησε επί δεκαετία την αναγκαιότητα επανεκπαίδευσης του προσωπικού έλξης (και όχι μόνο) σε κανονισμούς κυκλοφορίας και στο τροχαίο υλικό, προκειμένου να φανεί ως απλή η εργασία του μηχανοδηγού γιατί ήθελε και θέλει φτηνό εργατικό δυναμικό στην έλξη. 

Πολιτικής που έβαλε και βάζει εργολάβους στην υποδομή για να αναλάβουν την συντήρηση της χωρίς να έχουν πιστοποιημένο προσωπικό και με εκπτώσεις σε όλους τους κανονισμούς ασφάλειας. Που φύτευε και φυτεύει παντού βραδυπορίες προσπαθώντας να μετακυλήσει την ευθύνη στον μηχανοδηγό για τα δεδομένα προβλήματα της.

Πολιτικής που ήθελε και θέλει  να παρουσιάζει στα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης -για να προσελκύσει επενδυτές-τις απλές κ αυτονόητες εμπορικές συμφωνίες μιας δημόσιας σιδηροδρομικής εταιρείας ως μοχλό τεράστιας οικονομικής ανάπτυξης, την ίδια ώρα που το επιβατικό έργο καθημερινά απαξιωνόταν με την κατάργηση δρομολογίων ακόμα και στον Προαστιακό Αθήνας κ Θεσσαλονίκης. 

Πολιτικής που προικοδότησε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ με ετήσια κρατική επιχορήγηση 50 εκατομμυρίων Ευρώ μέχρι το 2020 για την πραγματοποίηση των λεγόμενων άγονων δρομολογίων και τελικά δέχτηκε την ιδιωτικοποίηση της έναντι μόλις 45 εκατ Ευρώ!

Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ο Ελληνικός σιδηρόδρομος θυσιάστηκαν στο βωμό της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που κυριαρχεί σε όλη την Ευρώπη,πολιτικής που μετατρέπει τον σιδηρόδρομο σε επιχείρηση εντάσεως κεφαλαίου αλλάζοντας τον ιστορικό του ρόλο ως  μέσου κ υπηρεσία κοινής ωφέλειας.

Πολιτικής που ευνοεί την ανάπτυξη ακροδεξιών μορφωμάτων και δίνει χώρο για να επανέλθει στην παγκόσμια κοινότητα το φάντασμα του νεοναζισμού με τα ρατσιστικά φαινόμενα να αποτελούν μέρος της καθημερινότητας μας, στην εργασία και στις γειτονιές μας. Στα σχολειά μας..Την ώρα που τα παιδιά μας εξαιτίας αυτής της πολιτικής μεταναστεύουν στο εξωτερικό αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο…...

Η +ΣυνΕξέλιξη από την ημέρα ίδρυσης της έχει αναδείξει στην Ελληνική Κοινωνία όλες τις πτυχές του διαχρονικού εγκλήματος με θύμα τον Ελληνικό Σιδηρόδρομο.

Αγωνιστήκαμε ΜΑΖΙ με όλους τους σιδηροδρομικούς για την ανατροπή της πολιτικής απόφασης της ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ χωρίς όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο αγώνας μας δεν σταματά εδώ. Κάθε αγώνας αποτελεί παρακαταθήκη για τον επόμενο.

Τους τελευταίους μήνες  ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ μας καταφέραμε πολλά.

• Διασφαλίσαμε τις θέσεις εργασίας των μηχανοδηγών με πρόβλεψη στα ΥΓΟΣ

• Υπογράφηκε διετής ΣΣΕ (ΑΝ και δεν μας ικανοποιεί πλήρως), όπου επαναφέραμε την προστασία για τους μηχανοδηγούς με προβλήματα υγείας.

• Έγιναν μετά από 6 χρόνια οι τοποθετήσεις του προσωπικού σε έδρες και οι καλύφθηκαν οι θέσεις ευθύνης. Προστατέψαμε την περιφέρεια. Πετύχαμε επίσημη πρόβλεψη για 75 προσλήψεις  μηχανοδηγών για πρώτη φορά στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

• Πετύχαμε το αυτοδιοίκητο στον κλάδο έλξης, ανοίγοντας τεράστια προοπτικές.

• Επαναφέραμε τον θεσμό των ΜΕΚ αυξάνοντας τις θέσεις ευθύνης.

• Λύσαμε χρόνια προβλήματα που απασχολούσαν περιφερειακά μηχανοστάσια.

• Δεν επιτρέψαμε την εντατικοποίηση της εργασίας μας,είμαστε δίπλα στον κάθε συνάδελφο.Δεν επιτρέψαμε και ΔΕΝ θα επιτρέψουμε σε ιδιωτικές εταιρείες να πιστοποιήσουν συνταξιούχους μηχανοδηγούς

Δυστυχώς σε αυτήν μας την προσπάθεια ΔΑΚΕ,ΠΑΣΚ και ΑΣΚΕ μόνιμα έθεταν εμπόδια σε οτιδήποτε. Αποκορύφωμα αυτής της στάσης τους ήταν η άρνηση τους για διαβούλευση για την υπογραφή συλλογικής συμφωνίας για τις ώρες μηχανοδήγησης. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ μετά την υπογραφή του SpA με τους Ιταλούς απέσυρε την πρόταση της και έτσι με ευθύνη των ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ και ΑΣΚΕ θα οδηγηθούμε στο νέο περιβάλλον με εγκυκλίους που εκδόθηκαν το 2007 και με προφορικές συμφωνίες που ισχύουν από το 2010.

Κανείς μηχανοδηγός ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ όσους στήριξαν την πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και κανείς ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ όσους την υπέγραψαν.

Όμως κανείς μηχανοδηγός δεν πρέπει να φοβάται το νέο περιβάλλον.

Γιατί εμείς αποδείξαμε σε ΟΛΟΥΣ τους τελευταίους 18 μήνες ότι ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ και ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΟΜΑΣΤΕ.

+ΣΥΝΕΞΕΛΙΞΗ – ΓΕΝΑΡΗΣ 2017