με πιο σκληρά κριτήρια όσοι βρίσκονται στο τιμόνι και όχι στα αμπάρια .
Γεγονός είναι ότι το 2015 κ 2016 ήμουν από αυτούς που συμμετείχαν στο προεδρείο της ΠΟΣ ως Αντιπρόεδρος και επικεφαλής της παράταξης του Δικτύου . Μέσα από τον αγώνα όλων των εργαζομένων είτε από το σωματείο , είτε από την ομοσπονδία ή και άλλους συνδικαλιστικούς φορείς προσπαθήσαμε να ματαιώσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις που ήταν κεντρική απόφαση όλων των κυβερνήσεων , χωρίς όμως αποτέλεσμα .
Είχαμε όμως μπροστά μας το ζήτημα υπογραφής ΣΣΕ , που γίνεται πολύς λόγος . Αυτό αρχικά χωρίζεται σε δυο φάσεις .
1) Όταν οι διοικήσεις ήταν οι προηγούμενες και δεν συζητούσαν για μεταβολές από την προηγούμενη .
2) Όταν οι νέες διοικήσεις μαζί με την ΠΟΣ και τα σωματεία ξεκίνησαν διάλογο.
Διάλογο όμως στον οποίο υπήρχαν απόντες .Μόνιμα απόντες και πάντα έξω από το παράθυρο , με την τάση να κοιτούν μέσα από τις γρίλιες και να ψιθυρίζουν ανάλογα με αυτό που θελαν πάντα κάτω από το τραπέζι στους δήθεν αντίπαλους συνδικαλιστικά ρεφορμιστές (είτε δεξιούς είτε κεντρώους με δεξιά ολίσθηση ).Απόντες εντός εκτός και επί τα αυτά .Ίσως έτσι προπαγανδίζουν την δική τους αλήθεια , μέσα από τα μάτια των άλλων . Η δική τους καθαρότητα άλλωστε προϋποθέτει κοσμογονικές αλλαγές για να συμμετέχουν .
Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν και να γραφτούν ( από τους παρόντες μόνο ) όμως η πραγματικότητα δεν παραχαράσσεται .Δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν ηχογραφημένα πρακτικά των συναντήσεων και μάλιστα όταν τα επικαλέστηκα για να υποστηρίξω τις θέσεις μου τόσο στο ΔΣ της ΠΟΣ όσο και στις συνελεύσεις του σωματείου μου δεν μου δόθηκαν μέσα από μια ανεξήγητη ένταση του Πρόεδρου της ΠΟΣ τόσο σε μένα όσο και στις υπαλλήλους της ομοσπονδίας .Σήμερα το γεγονός αυτό είναι σαν να μην υπάρχει για ευνόητους λόγους ...
Η πρόταση που είχε συν διαμορφωθεί από το προεδρείο της ΠΟΣ και την διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν σχεδόν δεκτή , με την διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ να προτείνει σε όσους εργάζονται επί των αμαξοστοιχιών ένα ποσό ανάλογα ειδικοτήτων και χιλιομέτρων . Ο πρόεδρος της ΠΟΣ δεν δέχτηκε και η ΣΣΕ τις επόμενες μέρες τροποποιήθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ με τους γνωστούς σε όλους όρους , με εντάσεις και αλλαγές στο άρθρο 8 .
Ακόμη και στο τελικό στάδιο της συζήτησης με το ΤΑΙΠΕΔ , η πρόταση μου (αν και δεν συμφωνούσα με τον τρόπο καταβολής και τον λόγο της παροχής) ήταν ότι αφού δίνονται κάποια χρήματα( οι εργαζόμενοι τα αξίζουν ) να αναγνωριστούν οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σε 24 βάρδιες και 365 μέρες το χρόνο , χωρίς μείωση του πόσου σε κανένα εργαζόμενο .Δεν είχε σχέση με χιλιομετρική αποζημίωση .
Καλό θα ήταν τέλος αφού υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια και αυτά είναι τα πρακτικά κάποιοι να μην διαδίδουν ανακρίβειες .
Ας σκεφτούν λοιπόν γιατί δεν έχουν συνδικαλιστική εκπροσώπηση στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και να καταλάβουν ότι ο δεν είναι στραβός ο γιαλός...
Οι εργαζόμενοι στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ δώσαμε ένα περήφανο αγώνα 12 μέρες και δείξαμε ότι και η αποφασιστικότητα και η δυναμική υπάρχει . Δείξαμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε άμυνες και να βγούμε και στην επίθεση όταν χρειαστεί . Δείξαμε ότι βρισκόμαστε στην πρακτική και όχι στην θεωρία , δείξαμε ότι βρισκόμαστε μπροστά και όχι πλάγια....
Χάρης Καραδήμας Μηχανοδηγός, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου