Επειδή στην ανθρώπινη φύση η λήθη (ξεχνάμε εύκολα γενικώς) εμφανίζεται κατά καιρούς, το στέκι της έλξης δημοσιεύει 2 φωτογραφίες για να δείξει τι άλλαξε στον Ελληνικό Σιδηρόδρομο σε 3 μόλις χρόνια. Είναι η σύγκριση του πολύ πρόσφατου χτες,που κάποιοι νομίζουν ότι έχουμε ξεχάσει -και θέλουν μετά μανίας να μας κάνουν να ξεχάσουμε-, με το ΣΗΜΕΡΑ που τα ίδια πρόσωπα
θέλουν να μας πείσουν να μην βλέπουμε παρουσιάζοντας το ως ουτοπία.
Είναι η απόδειξη των έργων που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στον Ελληνικό Σιδηρόδρομο.
Στην 1η φωτογραφία, βρισκόμαστε στα τέλη του 2014, το τροχαίο υλικό έχει καταρρεύσει κυριολεκτικά, οι διαθέσιμες AD-Tranz είναι στα όρια κόκκινου συναγερμού, οι Χαλκίδες γίνονται τακτικά με InterCity με επιβάτες να αλλάζουν τρένα στα μπαλάστρα τακτικά, ο σταθμός του Ρέντη δεν έχει καν κονσόλες ηλεκτροκίνησης, ο σημερινός νέος σταθμός Αθηνών είναι καταφύγιο εγκαταλελειμένων ΙΧ στις γραμμές του με τα μπάζα να θυμίζουν στους επιβάτες την απαξίωση του μέσου και η ηλεκτροκίνηση πλησιάζει τα Κιούρκα.Στο Λειανοκλάδι ακόμα δεν γνωρίζουμε πως θα είναι ο νέος σταθμός που σχεδιάστηκε στις αρχές του...2000 και μέχρι προχτές αποτελούσε μακέτα!
Και βέβαια το συνδικαλιστικό κατεστημένο σιωπά (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ) ή περιορίζεται στις γνωστές γενικόλογες διατυπώσεις.
Και βέβαια το συνδικαλιστικό κατεστημένο σιωπά (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ) ή περιορίζεται στις γνωστές γενικόλογες διατυπώσεις.
Είναι η εποχή που επιστρατεύονται MLW ακόμα και σε επιβατικά τρένα για να καλυφθεί η έλλειψη μηχανών, η εικόνα που είχε αποκαλύψει τότε το στέκι τα λέει ΟΛΑ.
ΣΗΜΕΡΑ παρά το ότι το προσωπικό υπερβάλει και πάλι εαυτόν λόγω των ελλείψεων σε ανθρώπινο δυναμικό σε κρίσιμες ειδικότητες, η κατάσταση του τροχαίου υλικού είναι κατά ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ πολύ καλύτερη με την διαθεσιμότητα των μηχανών να έχει ανέβει σημαντικά.
ΣΗΜΕΡΑ, 3 χρόνια σχεδόν μετά απο την εικόνα που βλέπετε, αναχώρησε απο το Ρέντη η αμαξοστοιχία IC 52 με επικεφαλής ηλεκτράμαξα!
Την περασμένη Δευτέρα, εγκαινιάστηκε το Καλίδρομο και απο 1η Φλεβάρη ξεκινάνε τα δρομολόγια στην νέα χάραξη!
Και στις 2 περιπτώσεις ΑΠΟΝΤΕΣ είναι τα ίδια πρόσωπα.
Αυτοί που το 2014 στήριζαν το δήθεν success story και στοχοποιούσαν όσους μιλούσαν για τις συνέπειες της πολιτικής που ασκήθηκε στον σιδηρόδρομο απο το 2010 και ένθεν,αυτοί που το 2018 απουσιάζουν απο τις εξελίξεις γιατί αρνούνται να δούν την πραγματικότητα και δίνουν μάχες οπισθοφυλακής γιατί το μικροπολιτικό τους συμφέρον δεν τους επιτρέπει κάτι παραπάνω απο αυτό.
Σε όλους αυτούς αφιερώνουμε την σημερινή εικόνα του IC 52.
Είναι βέβαιο ότι αν απο το 2010 είχαμε διαφορετική συνδικαλιστική προσέγγιση η τύχη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ίσως να ήταν διαφορετική αφού σήμερα ο ΟΣΕ δεν μπαίνει τελικά στο Υπερταμείο,αλλά το 2013 αναίμακτα ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΕΣΣΤΥ είχαν μεταφερθεί στο ΤΑΙΠΕΔ και κορυφαίοι συνδικαλιστές μας δραπέτευαν στον ΟΣΕ για να βρούν ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ καταφύγιο.
Φυσικά είναι βέβαιο ότι πολλά ακόμα πρέπει να γίνουν για να βρεί ο Ελληνικός Σιδηρόδρομος την θέση που του αρμόζει στην Ελληνική Κοινωνία.
Ιδιαίτερα όσων αφορούν στην εγκατάσταση των συστημάτων ασφαλείας και την πλήρη ολοκλήρωση των έργων υποδομής.
Στα δικά μας πρώτα απο όλα,έχουμε υποχρέωση να στείλουμε ΟΡΙΣΤΙΚΑ στο χρονοντούλαπο της ιστορίας εκείνες τις θλιβερές συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που διαχρονικά σιωπούσαν για το έγκλημα σε βάρος του σιδηροδρόμου.
Φυσικά είναι βέβαιο ότι πολλά ακόμα πρέπει να γίνουν για να βρεί ο Ελληνικός Σιδηρόδρομος την θέση που του αρμόζει στην Ελληνική Κοινωνία.
Ιδιαίτερα όσων αφορούν στην εγκατάσταση των συστημάτων ασφαλείας και την πλήρη ολοκλήρωση των έργων υποδομής.
Στα δικά μας πρώτα απο όλα,έχουμε υποχρέωση να στείλουμε ΟΡΙΣΤΙΚΑ στο χρονοντούλαπο της ιστορίας εκείνες τις θλιβερές συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που διαχρονικά σιωπούσαν για το έγκλημα σε βάρος του σιδηροδρόμου.
Το στέκι της έλξης - Το blog των μηχανοδηγών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου