Επιστολή του συνάδελφου Δημήτρη Κασκαντίρη (προσωπικό κίνησης).
Εύχομαι ότι το καλύτερο στην ζωή τους να έχουν σε ολους τους συναδελφους οι οποίοι αποχώρησαν από την υπηρεσία λόγω συνταξιοδότησης τους. Επίσης καλά ταξίδια και πάντα να είναι
γεροί σε ολους τους συναδελφους -συναδελφισες επι των αμαξοστοιχιών.
Οπως μάθατε και ακόμη και οι πέτρες το γνωρίζουν έδωσαν για ακόμη μια φορά τα διαπιστευτήρια τους εκεί που γνώριζαν και ήξεραν να δίνουν καλύτερα προσφέροντας άφθονα και με ποικιλίες αγαθά και με τις ανάλογες επιλογές που ήθελαν διαλέγοντας διότι γνώριζαν ότι εγώ επειδή έχω χοληστερίνη «300» αποδεδειγμένα και κάνω δίαιτα πρέπει να τρώω μόνον μικρά και άγευστο γλυκά διότι πιστεύουν ότι έχω διαφορετικό μάλλον μικρό σε μέγεθος στομάχι.
Τους ευχαριστώ που πρόσεχαν την υγεία μου. Μας έγραψαν(2) ΔΥΟ μόνον με μικρά γράμματα εγώ όμως τους τα γράφω με ΚΕΦΑΛΑΙΑ.
Δυστυχως έδειξαν και την τελευταία φορά- στιγμή τους τον πραγματικό τους εαυτό και ποσό πολύ απέχουν από την πραγματικότητα διότι έχω παραισθήσεις. Πιστεύοντας όπως καταλάβατε στο μελλοντικό τους μέλλον σας γράφω το κατωτέρω που συνέβηκε πριν χρόνια και το διάβασα από περιοδικό :
Ήτανε ένας τραυλός και άρχισε να δουλεύει σε ένα καράβι συο κατάρτι. Πάει την πρώτη μέρα στην δουλειά βλέπει ένα καράβι. Αρχίζει κα κα κα κα κα....
Μέχρι όμως να το πει τα δυο καράβια συγκρούστηκαν και πολλοί από το πλήρωμα σκοτώθηκαν. Την επόμενη φορά πάλι το ίδιο. Κα κα κα κα..... Πάλι μέχρι να το πει τα καράβια ξανάσυγκρούστηκαν, ξανάσκοτώθηκαν και αλλά άτομα από το πλήρωμα. Την άλλη μέρα μαζεύει ο καπετάνιος τους υπόλοιπους από το πλήρωμα και τους λέει την επόμενη φορά που θα ακούσουν τον τραυλός νς πει «κα κα κα....» να μην περιμένουν να τελειώσει την λέξη αλλά να πηδήξουν στην θάλασσα για να γλιτώσουν.
Μετά από λίγο αρχίζει πάλι ο τραυλός. Κα κα κα κα κα .... Αμέσως πηδάν ολοι στην θάλασσα όπως είχε πει ο καπετάνιος. Ο τραυλός τους κοιτά σοκαρισμένος και συνεχίζει:
Κα κα κα κα καρχαρίες !
Από ευχαριστίες πάω καλά διότι τις ακούω και στην εκκλησία που πηγαίνω κάθε Παρασκευή -Σάββατο -Κυριακή. Όλα μα όλα φαίνονται κατά την διάρκεια της πορείας σου οσο και στην τελική ευθεία που μπαίνεις με το αιτιολογικό : ότι δινεις δεν το παίρνεις με αντάλλαγμα αλλά προσφερεις και στο σύνολο αλλά όταν το καταλαβαίνεις είναι πολύ αργά - Παρα πολύ αργά.# ΑΠΕΤΥΧΕΣ#
Και επεται εκτός αν αποχωρήσω πρώτος. Σε ευχαριστώ Κύριε μου για την υγεία μου που είμαι αρτιμελής, λίγα τα υπάρχοντα μου μα είμαι ευτυχής.
Έτσι ο ΤΖΙΜΗΣ καταλήγει : Από τα μάτια πιάνεται στα χείλη κατεβαίνει και όταν φτάνει στην καρδιά ριζώνει και δεν βγαίνει. Εχε ΤΖΙΜΗ τα πόδια σου ζεστά, την κεφαλή σου κρύα και το στομάχι αδειανό. Γιατρό δεν έχεις χρεια.
Κασκαντιρης Δημήτριος
Ρέντης
Εύχομαι ότι το καλύτερο στην ζωή τους να έχουν σε ολους τους συναδελφους οι οποίοι αποχώρησαν από την υπηρεσία λόγω συνταξιοδότησης τους. Επίσης καλά ταξίδια και πάντα να είναι
γεροί σε ολους τους συναδελφους -συναδελφισες επι των αμαξοστοιχιών.
Οπως μάθατε και ακόμη και οι πέτρες το γνωρίζουν έδωσαν για ακόμη μια φορά τα διαπιστευτήρια τους εκεί που γνώριζαν και ήξεραν να δίνουν καλύτερα προσφέροντας άφθονα και με ποικιλίες αγαθά και με τις ανάλογες επιλογές που ήθελαν διαλέγοντας διότι γνώριζαν ότι εγώ επειδή έχω χοληστερίνη «300» αποδεδειγμένα και κάνω δίαιτα πρέπει να τρώω μόνον μικρά και άγευστο γλυκά διότι πιστεύουν ότι έχω διαφορετικό μάλλον μικρό σε μέγεθος στομάχι.
Τους ευχαριστώ που πρόσεχαν την υγεία μου. Μας έγραψαν(2) ΔΥΟ μόνον με μικρά γράμματα εγώ όμως τους τα γράφω με ΚΕΦΑΛΑΙΑ.
Δυστυχως έδειξαν και την τελευταία φορά- στιγμή τους τον πραγματικό τους εαυτό και ποσό πολύ απέχουν από την πραγματικότητα διότι έχω παραισθήσεις. Πιστεύοντας όπως καταλάβατε στο μελλοντικό τους μέλλον σας γράφω το κατωτέρω που συνέβηκε πριν χρόνια και το διάβασα από περιοδικό :
Ήτανε ένας τραυλός και άρχισε να δουλεύει σε ένα καράβι συο κατάρτι. Πάει την πρώτη μέρα στην δουλειά βλέπει ένα καράβι. Αρχίζει κα κα κα κα κα....
Μέχρι όμως να το πει τα δυο καράβια συγκρούστηκαν και πολλοί από το πλήρωμα σκοτώθηκαν. Την επόμενη φορά πάλι το ίδιο. Κα κα κα κα..... Πάλι μέχρι να το πει τα καράβια ξανάσυγκρούστηκαν, ξανάσκοτώθηκαν και αλλά άτομα από το πλήρωμα. Την άλλη μέρα μαζεύει ο καπετάνιος τους υπόλοιπους από το πλήρωμα και τους λέει την επόμενη φορά που θα ακούσουν τον τραυλός νς πει «κα κα κα....» να μην περιμένουν να τελειώσει την λέξη αλλά να πηδήξουν στην θάλασσα για να γλιτώσουν.
Μετά από λίγο αρχίζει πάλι ο τραυλός. Κα κα κα κα κα .... Αμέσως πηδάν ολοι στην θάλασσα όπως είχε πει ο καπετάνιος. Ο τραυλός τους κοιτά σοκαρισμένος και συνεχίζει:
Κα κα κα κα καρχαρίες !
Από ευχαριστίες πάω καλά διότι τις ακούω και στην εκκλησία που πηγαίνω κάθε Παρασκευή -Σάββατο -Κυριακή. Όλα μα όλα φαίνονται κατά την διάρκεια της πορείας σου οσο και στην τελική ευθεία που μπαίνεις με το αιτιολογικό : ότι δινεις δεν το παίρνεις με αντάλλαγμα αλλά προσφερεις και στο σύνολο αλλά όταν το καταλαβαίνεις είναι πολύ αργά - Παρα πολύ αργά.# ΑΠΕΤΥΧΕΣ#
Και επεται εκτός αν αποχωρήσω πρώτος. Σε ευχαριστώ Κύριε μου για την υγεία μου που είμαι αρτιμελής, λίγα τα υπάρχοντα μου μα είμαι ευτυχής.
Έτσι ο ΤΖΙΜΗΣ καταλήγει : Από τα μάτια πιάνεται στα χείλη κατεβαίνει και όταν φτάνει στην καρδιά ριζώνει και δεν βγαίνει. Εχε ΤΖΙΜΗ τα πόδια σου ζεστά, την κεφαλή σου κρύα και το στομάχι αδειανό. Γιατρό δεν έχεις χρεια.
Κασκαντιρης Δημήτριος
Ρέντης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου