Είναι πρωί Τετάρτης 6 Μαρτίου και έξω από το ξενοδοχείο «Στάνλεϊ», όπου υποτίθεται ότι είχε προγραμματιστεί η δεύτερη απόπειρα να γίνει το συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ), βλέπεις μόνο μέλη του ΠΑΜΕ να διαμαρτύρονται κατά του «εργοδοτικού συνδικαλισμού».
Απ' ότι φαίνεται, η (άφαντη, την Τετάρτη) ηγεσία της μεγαλύτερης Ομοσπονδίας της χώρας όρισε το συνέδριο στις 6/3, απλά για να αναβληθεί ξανά, όπως τελικά έγινε, ώστε στην... τρίτη προσπάθεια διεξαγωγής του, πιθανότατα στις αρχές της επόμενης εβδομάδας (μάλλον στις 12 και 13 Μαρτίου), να χρειαστεί μικρότερος αριθμός συνέδρων για την απαρτία.
Αν μπερδευτήκατε, σημαίνει ότι δεν είχατε δει τις εικόνες βίας και απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος που έλαβαν χώρα στις 23 και 24 Φλεβάρη, με πρωταγωνιστές τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και της ΠΑΣΚΕ και αποτέλεσμα τη διάλυση του συνεδρίου της ΟΙΥΕ,
«Έξω η αστυνομία και οι τραμπουκισμοί»
Το σήριαλ της διεξαγωγής συνεχίζεται, όπως προαναφέραμε, ενώ ο «πράσινος» συνδικαλιστής και απερχόμενος πρόεδρος της ΟΙΥΕ (και γραμματέας Τύπου της ΓΣΕΕ), Δημ. Καραγεωργόπουλος, έχει ζητήσει από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τη συνδρομή της αστυνομίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η «ομαλότητα».
Χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τις, πράγματι διαλυτικές, «παρεμβάσεις» του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, ενώ οι τελευταίοι τον κατηγορούν -υπάρχουν αναρτημένα τα σχετικά βίντεο στο διαδίκτυο- για επιστράτευση «φουσκωτών» οι οποίοι προπηλάκισαν συνδικαλιστές.
Σε αυτό το τοξικό κλίμα φαντάζει δύσκολο να πραγματοποιηθεί το συνέδριο της ΟΙΥΕ και άρα να εκλεγούν οι σύνεδροι που προβλέπονται για το 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ, το οποίο έχει οριστεί για το τριήμερο 14 – 17 Μαρτίου στην Καλαμάτα.
Συνδικαλιστές από τον χώρο της Αριστεράς ξεκαθαρίζουν στην «Εποχή» ότι είναι κατηγορηματικά αντίθετοι στο ενδεχόμενο παρουσίας της αστυνομίας στα 2 συνέδρια και θεωρούν δεδομένο ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου δεν θα πατήσει την μπανανόφλουδα. Παράλληλα, αντιτίθενται στις πρακτικές του ΠΑΜΕ, το οποίο “σταματά ανοιχτές διαδικασίες συνδικάτων επιστρατεύοντας τον πειθαρχημένο μηχανισμό του”.
Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν αντέχει άλλη απαξίωση
Το ΠΑΜΕ, από την πλευρά του, οργανώνει ήδη συγκέντρωση την ημέρα έναρξης του συνεδρίου της ΓΣΕΕ (Πέμπτη 14/3) έξω από το Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας, κατηγορώντας την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ότι «επιδιώκει να ξεκινήσει ένα συνέδριο που δεν θυμίζει διαδικασία εργατικής οργάνωσης»: «εκατοντάδες είναι οι αντιπρόσωποι που έρχονται με ευθύνη των παρατάξεων της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, της ομάδας Βασιλόπουλου - ΣΥΡΙΖΑ και, είτε είναι οι ίδιοι εργοδότες, είτε εκλεγμένοι νόθα μέσα από σωματεία φαντάσματα».
Όμως και το ΠΑΜΕ έχει δεχτεί πυρά για ανάλογες πρακτικές, ενώ «βαρύνεται» με τη συμμετοχή εργοδηγών στις διαδικασίες της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.
Ελλοχεύει έτσι ο κίνδυνος να μεταφερθεί το σκηνικό έντασης και στη Συνομοσπονδία, για να προστεθεί ακόμα ένα λιθαράκι στον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο ως θεσμός είναι απωθητικός για την συντριπτική πλειονότητα των εργαζόμενων.
Θυμίζουμε ότι η συνδικαλιστική πυκνότητα στη χώρα μας είναι πολύ μικρή: σε έρευνα της VPRC το 2010, πριν καν το ξέσπασμα της κρίσης και της πλήρους απορρύθμισης της εργασίας, το 77% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα δήλωνε ότι δεν είναι μέλος κάποιου εργατικού σωματείου . Μοιάζει, λοιπόν, το συνέδριο της ΓΣΕΕ να απασχολεί αυτό που αποκαλούμε εργατική αριστοκρατία, όντας πολύ μακριά από τις εργατικές ανάγκες της συγκυρίας.
Εννέα χρόνια μετά από εκείνη την έρευνα, η επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων θα έπρεπε να (έχει ήδη) δώσει νέα πνοή στα συνδικάτα, τα οποία θα έκαναν κύριο μέλημά τους την υπογραφή ΣΣΕ. Στέλνοντας το σήμα ότι η συλλογική δράση των εργαζόμενων μπορεί να παράξει απτά αποτελέσματα.
Στην ίδια, άλλωστε, έρευνα που επικαλούμαστε, το 77% των ερωτηθέντων απάντησε ότι «χρειάζεται τα συνδικάτα». Άρα, αν και απαξιωμένα, διατηρούν τον δικό τους, ξεχωριστό και ιστορικά εξηγήσιμο “χώρο” στο συλλογικό υποσυνείδητο.
Αυτό το μήνυμα εκπέμπουν, με πρόσφατο άρθρο τους στην «Αυγή», οι Χρ. Γιαμπουράνης (μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Αθήνας) και Γ. Γώγος (μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Πειραιά), επισημαίνοντας ότι το πραγματικό “δίπολο” σήμερα δεν είναι μεταξύ ΠΑΣΚΕ και ΠΑΜΕ, αλλά μεταξύ «όσων δυνάμεων παλεύουμε για υπογραφή ΣΣΕ, διαφάνεια, δημοκρατία, ενεργή και ισότιμη συμμετοχή εργαζομένων στα συνδικάτα» και, από την άλλη, «των δυνάμεων που είτε εξυπηρετούν εργοδοτικά συμφέροντα προσβλέποντας σε ιδιοτελή οφέλη είτε αυτοανακηρύσσονται σωτήρες των εργαζομένων, υπονομεύοντας στην ουσία τις προσπάθειες υπογραφής ΣΣΕ για κομματικό όφελος».
Βασικός εκφραστής του εργοδοτικού συνδικαλισμού θεωρείται ο Δημ. Καραγεωργόπουλος. Ο ίδιος, εκτός από τα σωματεία – σφραγίδες που ιδρύει (όπως η «Ένωση») και τις συνδικαλιστικές ιδιότητες που αναφέραμε παραπάνω (και μερικές ακόμα...), ήταν, μέχρι το τέλος του 2018, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ Α.Ε.» (και συνεχίζει να εμπλέκεται, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 6/3, σε έναν επιχειρηματικό λαβύρινθο με «πάρε – δώσε» εταιρικών μεριδίων και εξαγορών).
Μεταξύ άλλων, η εταιρεία αυτή ασκεί και διαχειριστικό έλεγχο στο Καζίνο Ρίου και, το κυριότερο, προμηθεύει εργαζομένους σε καζίνα της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Το ηγετικό στέλεχος της ΠΑΣΚΕ προαλείφεται, σύμφωνα με πληροφορίες, για «διάδοχος» του Γ. Παναγόπουλου στην προεδρία της ΓΣΣΕ. Λεπτομέρεια με σημασία: αν δεν γίνει το συνέδριο της ΟΙΥΕ, δεν θα μπορέσει να είναι καν σύνεδρος σε αυτό της ΓΣΕΕ και το σενάριο αυτό πάει περίπατο.
Γι’ αυτό, όπως τον κατηγορεί το ΠΑΜΕ, την Πέμπτη 6/3 έστησε επαναληπτικό «συνέδριο – μαϊμού» στην Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Τυχερά Παιχνίδια και να εκλεγεί σύνεδρος μέσω αυτής (εδώ η σχετική ανακοίνωση).
Ωστόσο, πέραν των προσωπικών φιλοδοξιών, ξεχωριστό ενδιαφέρον και ευρύτερες πολιτικές προεκτάσεις έχει το σχέδιο της ΠΑΣΚΕ για συμμαχία με κομμάτι της Δεξιάς, κυρίως όσους έχουν διαχωριστεί από τη ΔΑΚΕ δημιουργώντας την, νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης και ελεγχόμενη από τον Κυρ. Μητσοτάκη, «Ενότητα».
Ήδη, ο προερχόμενος από τη ΔΑΚΕ πρόεδρος του Ε.Κ. Καλαμάτας, Σ. Τσώνης ανακοίνωσε, απαντώντας ότι θα είναι υποψήφιος «με τη νέα, ανεξάρτητη παράταξη» του Παναγόπουλου.
Μάλιστα, φημολογείται ότι, εφόσον πραγματοποιηθεί το συνέδριο της ΟΙΥΕ, οι αντίστοιχες δυνάμεις (Καραγεωργόπουλος – τμήμα της Δεξιάς) θα κατέλθουν με κοινό ψηφοδέλτιο, προαναγγέλλοντας τη συμμαχία για τη νέα διοίκηση της ΓΣΕΕ.
Αυτή η σύμπλευση (ΠΑΣΚΕ – «μητσοτακικής» Δεξιάς), σύμφωνα με συνδικαλιστικούς κύκλους, αποτελεί πρόβα τζενεράλε και προσπάθεια «νομιμοποίησης» για την (πιθανή) συγκυβέρνηση ΝΔ – ΚΙΝΑΛ, υπό τις ευλογίες του «εκσυγχρονιστικού» ρεύματος, ενάντια στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία ενός «προοδευτικού πόλου».
Από την πλευρά της Αριστεράς, απάντηση, σύμφωνα με το άρθρο των δύο συνδικαλιστών στην «Αυγή», πρέπει να δοθεί μέσω της συσπείρωσης των εργαζομένων σε ένα «προοδευτικό - αγωνιστικό μέτωπο», το οποίο «θα απαντάει τόσο στο μηδενιστικό, όσο και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό», αλλά και στην «ανίερη συμμαχία» που περιγράψαμε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων συγκλίσεων αποτελεί η πρώτη δύναμη στη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ («ΕΑΜΕ – Συνεργαζόμενοι») με επικεφαλής τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας, Γ. Αδαμίδη, στην οποία συναντήθηκαν δυνάμεις που προέρχονται από την ΠΑΣΚΕ, δυνάμεις που είχαν συμπαραταχθεί με τον πρώην πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ, Ν. Φωτόπουλο, καθώς και δυνάμεις από τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Ξεχωριστό «πόλο» στην ΟΙΥΕ, αλλά χωρίς εκπροσώπηση στη ΓΣΕΕ, αποτελεί ο Σύλλογος Βιβλίου Χάρτου, εκ των πρωτοβάθμιων σωματείων με ιδεολογική αναφορά στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Με ανακοίνωσή του, καταγγέλλει την επίθεση μπράβων σε εργαζόμενους στο συνέδριο της ΟΙΥΕ που ματαιώθηκε, την παρουσία στελεχών της εργοδοσίας και την απαίτηση της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας (όπως και της ΓΣΕΕ) για αστυνομική παρουσία στις αρχαιρεσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου