Ο Κορωνοϊός πρέπει να γίνει αφορμή να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα προς όφελος της κοινωνίας και όχι η αιτία για το περαιτέρω κτύπημα των εργασιακών σχέσεων και την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Αδιαμφισβήτητα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη κατάσταση που πρώτα από όλα απαιτεί από όλους την επίδειξη της μέγιστης υπευθυνότητας ώστε να περιορίσουμε την εξάπλωση του ιού στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Ο καθένας από εμάς με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία οφείλει να τηρεί με απόλυτη ευλάβεια όλα τα μέτρα πρόληψης ώστε να μην νοσήσουν άλλοι συνάνθρωποί μας, να μη χαθεί καμία ζωή.
Όμως πέρα από αυτό που είναι το πρώτιστο, η έλευση του κορωνοϊού από τη μία πρέπει να γίνει αφετηρία να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα για την αξία της δημόσιας καθολικής υγείας αλλά στον αντίποδα να μη γίνει αφετηρία για την περαιτέρω καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων και εκμετάλλευση των εργαζομένων.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
Ξεκινώντας από το πρώτο ζήτημα που είναι η ανάδειξη της μέγιστης ανάγκης για δημόσια καθολική υγεία κατ’ αρχήν θέλουμε να επισημάνουμε τις τεράστιες ευθύνες των μνημονιακών κυβερνήσεων που με τις πολιτικές τους απογύμνωσαν και διέλυσαν τη δημόσια υγεία τόσο σε επίπεδο στελέχωσης με το απαραίτητο ιατρικό-νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό όσο και σε επίπεδο υποδομών.
Ιδιαίτερα το κόμμα της ΝΔ, των νεοφιλελεύθερων ιδεών και της ιδιωτικοποίησης των πάντων, το κόμμα που συστηματικά καταστρέφοντας τη δημόσια υγεία αβαντάριζε τα ιδιωτικά νοσοκομεία με τις σουίτες, το κόμμα που ακύρωσε τις προσλήψεις μόνιμου τακτικού προσωπικού γιατρών και νοσηλευτών που ήταν δρομολογημένες για το 2019 και το 2020, είναι ηθικά υπόλογο για την τραγική κατάσταση που υπάρχει.
Η εικόνα των εκκλήσεων για την άρον άρον, κατόπιν εορτής, πρόσληψη 2000 γιατρών και νοσηλευτών είναι η απόδειξη της χρεοκοπίας τους.
Με βάση αυτή την εικόνα που αναδεικνύει με οδυνηρό τρόπο την αξία της δημόσιας καθολικής υγείας, με βάση το ότι η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό, καλούμε τον κάθε πολίτη να μην ξαναεπιτρέψει το ξεδίπλωμα των πολιτικών διάλυσης της δημόσιας υγείας.
Ενώνουμε τη φωνή μας με το όλους εκείνους τους πολίτες και ιδιαίτερα τους γιατρούς και τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα μας τις ελλείψεις και καλούμε την Κυβέρνηση εδώ και τώρα χωρίς αστερίσκους, να προχωρήσει στην πρόσληψη χιλιάδων γιατρών και νοσηλευτών που με βάση τους ανθρώπους στο χώρο της δημόσιας υγείας πρέπει να είναι πάνω από 10.000.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας πρέπει να προστατευθεί και να ενισχυθεί γιατί αποδεικνύεται τώρα ότι στα δύσκολα εκεί καταφεύγουμε όλοι. Το κράτος και η εργοδοσία να αντιληφθούν ότι το κόστος της ανθρώπινης ζωής ΔΕΝ κοστολογείται. Σε τέτοιου μεγέθους κρίσεις, γίνεται σαφές το πόσο σημαντικό είναι να λειτουργεί και να προσφέρει ανεξαιρέτως σε όλους και όλες τις υπηρεσίες του ένα καθολικό δημόσιο σύστημα υγείας. Είναι ένα μάθημα προς όλους τους θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού και τους υμνητές της ελεύθερης αγοράς ότι ένα ιδιωτικό ή ιδιωτικοποιημένο σύστημα υγείας δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε δύσκολες και απαιτητικές συνθήκες όπως οι σημερινές.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕΤΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΚΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου της κυβέρνησης που προέκυψε μέσα από τη διαβούλευση φορέων στους οποίους συμμετείχε και η ΓΣΕΕ είναι μια ακόμα, (σε όσα ήδη έχει κάνει μέχρι τώρα και σε όσα ετοιμάζει), απόδειξη ασέβειας προς τους εργαζόμενους.
Είναι απόδειξη ασέβειας γιατί αφενός μεν κανένα της σημείο δεν επιβάλει κανένα μέτρο για την προστασία τους, αφετέρου δε, δεν προστατεύει τους μισθούς και τα δικαιώματά τους.
Η δε κατάργηση της δήλωσης των υπερωριών και των ωρών εργασίας στο ΕΡΓΑΝΗ δίνει τη δυνατότητα για την άγρια εκμετάλλευσή τους, με εξευτελιστικά ωράρια στα super market και σε μια σειρά άλλους χώρους, με μαζικές απολύσεις, με τηλεργασία χωρίς πλαίσιο, με μειωμένες αποδοχές για τους εργαζομένους των επιχειρήσεων που αναστέλλουν τη δραστηριότητά τους με κατανάλωση ημερών κανονικής άδεις για τους γονείς όσο διάστημα τα σχολεία είναι κλειστά, με αναγκαστική άδεια άνευ αποδοχών και μια σειρά άλλες μεθόδους.
Είναι φανερό σε μας ότι τα μέτρα πάρθηκαν με τη λογική του λιγότερου δυνατού κόστους για τις επιχειρήσεις χωρίς μάλιστα να εξασφαλίζεται ότι τα μέτρα είναι όντως εφαρμόσιμα. Για παράδειγμα, δεν δίνεται άδεια ειδικού σκοπού εάν ο άλλος σύζυγος δουλεύει με τηλεργασία αλλά δεν είναι κατανοητό σε μας πώς είναι δυνατό να δουλεύεις στο σπίτι και συγχρόνως να έχεις υπό την επίβλεψή σου παιδιά ή βρέφη.
Στα κανάλια ανακοινώνονται συνεχώς νέα αυστηρά μέτρα, ωστόσο δεν καταγράφεται πόσο αυτά τηρούνται από τους εργοδότες.
Οι εργαζόμενοι στις Τράπεζες, στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ και σε μια σειρά άλλες επιχειρήσεις ζητούν να μπουν ειδικά υαλοπετάσματα στα γκισέ – μεταξύ πελάτη και υπαλλήλου, όμως ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα. Όσο αφορά την ελεγχόμενη πρόσβαση πέρα από συστάσεις, δεν έχει υπάρξει κανένα μέτρο ελέγχου της πρόσβασης των πελατών στα καταστήματα. Σε εργαζόμενους με ελαστικές μορφές εργασίας παρατηρούνται φαινόμενα οι προϊστάμενοι να ισχυρίζονται ότι «εδώ είναι ιδιωτικός τομέας, μην έχετε την εντύπωση ότι θα εφαρμοστούν τα ίδια μέτρα με το Δημόσιο (!)».
Σε πολλούς κλάδους, όπως οι ταχυμεταφορές, οι εργαζόμενοι αγοράζουν με δικά τους έξοδα τα αντισηπτικά και τα γάντια (ειδικά στα franchise) και κανένα προληπτικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για τη διανομή πακέτων σε κτίρια που έχουν μπει σε καραντίνα, ή σε νοσοκομεία.
Στα super market οι εργαζόμενοι βρίσκονται ήδη στα όρια της εξάντλησης με εξοντωτικούς ρυθμούς εργασίας χωρίς αντίστοιχες αποδοχές. Και για «να κάνουνε τη κρίση ευκαιρία» θεσπίστηκε και η εργασία τις Κυριακές για τις διανομές των αγαθών στα σπίτια. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να καλυφθούν οι ανάγκες όλων για τα απαραίτητα είδη υγιεινής, όμως με τις εισπράξεις και τα κέρδη στο ζενίθ – η ζήτηση για κάποια είδη έχει αυξηθεί έως και 700% – είναι αδιανόητο να μην γίνονται νέες προσλήψεις. Οι εργαζόμενοι στα super market έχουν επίσης παιδιά που φοιτούν σε σχολεία που έκλεισαν και ορισμένοι ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες που θα πρέπει να προστατευτούν.
Στα ΚΤΕΛ ζητήθηκε από εργαζόμενους να υπογράψουν οικειοθελή αποχώρηση (ΚΤΕΛ νομού Χανίων) από τη δουλειά τους, ενώ κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για την απολύμανση των λεωφορείων και των σταθμών ΚΤΕΛ. Αυτό πέρα από τους εργαζόμενους αφορά και τους χιλιάδες ταξιδιώτες που χρησιμοποιούν τα μέσα.
Όσον αφορά την καθαριότητα όλοι γνωρίζουμε πόσο κρίσιμο ζήτημα είναι, δυστυχώς όμως ούτε σήμερα κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τη σπουδαιότητα αυτού του κλάδου. Πραγματικά, η ζωή μας πλέον κρέμεται από τα χέρια καθαριστών και καθαριστριών, μέχρι σήμερα όμως η δουλειά τους αντιμετωπιζόταν ως πάρεργο κάθε οργανισμού ή εταιρείας που αναλάμβαναν «εργολάβοι», με τους ίδιους τους εργαζόμενους και εργαζόμενες να αντιμετωπίζονται ως εξωτερικοί, δεύτερης κατηγορίας εργαζόμενοι. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να γίνεται ο πλέον εντατικός καθαρισμός και απολύμανση σε χώρους, τουαλέτες, πόμολα κλπ. Πόσο εφικτό είναι αυτό όταν οι καθαριστές και οι καθαρίστριες δουλεύουν με μερική απασχόληση σε δύο-τρεις διαφορετικούς εργοδότες;
Και μέσα σε όλη αυτή τη κατάσταση κάποιοι συμπολίτες μας αγωνιούν διπλά γιατί δεν ξέρουν αν θα έχουν το σπίτι τους μετά τη 1η Μαΐου που λήγει η προστασία της Α’ κατοικίας. Το να βρεθούν άνθρωποι στο δρόμο εν μέσω πανδημίας, δεν βοηθάει στην αποτροπή της εξάπλωσης του ιού και η αδιαφορία για την τύχη όσων χάνουν το σπίτι τους γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τη δόση αγγίζει τα όρια του σαδισμού. Το σταμάτημα των πλειστηριασμών Α’ κατοικίας πρέπει να συνεχιστεί επ’ αόριστον.
ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΕΥΑΛΩΤΟΙ
Ο ιός δεν κάνει διακρίσεις, μολύνει εξίσου πλούσιους και φτωχούς, αν έρθει σε επαφή μαζί τους. Όμως διαφορετικά θα την αντιμετωπίσει αυτός που έχει τη δυνατότητα να στείλει την υπηρέτρια του για τα ψώνια και να απομονωθεί στη βίλα του και διαφορετικά ο/η εργαζόμενος/η που θα πρέπει να παλέψει εκτός από τον ιό Covid-19, τον ιό της εργοδοτικής ασυδοσίας και της ταξικής μεροληψίας της κυβέρνησης. Το γεγονός ότι η ΓΣΕΕ δεν βλέπει τον ταξικό χαρακτήρα της κατάστασης φανερώνει την τεράστια απόσταση που χωρίζει την ηγεσία της από τους χώρους δουλειάς και τους εργαζόμενους. Για τους φτωχούς συνανθρώπους μας, για τους άνεργους, για τους κοινωνικά αποκλεισμένους, για τους πρόσφυγες και μετανάστες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα η πολιτεία οφείλει να μοιράζει δωρεάν αντισηπτικά και μάσκες και να παράσχει ειδική μέριμνα.
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να βρίσκεται σε εγρήγορση
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να βρίσκεται σε εγρήγορση ώστε να διαφυλάξει τα κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα, να μπει εμπόδιο σε κάθε σχέδιο μαζικών απολύσεων και φτωχοποίησης των εργαζομένων και όχι να συνηγορεί σε μέτρα που δήθεν ισο-μοιράζουν τις συνέπειες. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, παρά τις εύλογες δυσκολίες πρέπει να είναι δίπλα στα μέλη τους και να παρεμβαίνουν άμεσα όταν προκύπτουν ζητήματα ή παραβάσεις σε συναδέλφους.
Πρέπει να επαγρυπνεί και να παρεμβαίνει όπου δρομολογούνται κινήσεις αντιμετώπισης του κορωνοϊού σε βάρος του δοκιμαζόμενου εδώ και δέκα χρόνια κόσμου της εργασίας. Ιδιαίτερα τώρα με το θέμα της τηλεργασίας, η οποία ναι μεν μπορεί να δώσει διέξοδο στην παρούσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε κάποιους κλάδους, το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να επαγρυπνεί ώστε να μην παραβιάζεται ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής και το ωράριο εργασίας. Το υπάρχον νομικό πλαίσιο πρέπει να επικαιροποιηθεί και φυσικά να γίνει απολύτως σαφές ότι η τηλεργασία θα χρησιμοποιείται μόνο σε περιπτώσεις έκτακτων αναγκών με προστασία της οικογενειακής ζωής και πάντως ποτέ σε περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων.
Αθήνα, 16 Μαρτίου 2020
Γραμματεία ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚI /ΓΣΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου