Δίκτυο Σιδηροδρομικών - Το τρένο μας χρειάζεται

Τα τελευταία χρόνια, οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας βρεθήκαμε στο κέντρο μιας μοναδικής επίθεσης, γίναμε πειραματόζωα των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, και είμαστε σήμερα μια νεοαποικία, με υποθηκευμένο το μέλλον μας και πουλημένο το παρόν μας. Οι σιδηροδρομικοί βρεθήκαμε στο κέντρο της επίθεσης, στην προσπάθεια των μνημονιακών κυβερνήσεων να απαξιώσουν το δημόσιο τομέα, να πυροδοτήσουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό, να μετατρέψουν το σιδηρόδρομο σε εύκολη λεία του κεφαλαίου, να αποσιωπήσουν τα σκάνδαλα τους κ.λπ. κ.λπ. Στήνοντας τόσα χρόνια ένα στρεβλό δημόσιο τομέα, μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας, δε διστάζουν τώρα να γκρεμίσουν το δικό τους οικοδόμημα αφού κρίνουν πως δεν τους χρειάζεται πια.

Με την ακραία τρικομματική κυβέρνηση των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ σήμερα, πλήρως υπόδουλη και υποταγμένη στα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης και των μηχανισμών της, ο αγώνας που έχουμε μπροστά μας είναι αγώνας πολιτικός, για την ανατροπή τους και για το ξημέρωμα ενός κόσμου διαφορετικού, καλύτερου. Εμείς, σαν εργαζόμενοι, δεν έχουμε να ονειρευτούμε τίποτα άλλο. Όλες μας οι μάχες, μικρές και μεγάλες, καθημερινές ή μακροπρόθεσμες, στοχεύουν εκεί.

Με την αντίπαλη τάξη και τους εκπροσώπους της, πλήρως συμπαραταγμένους προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα άμεσα σχέδια τους, την αναδιανομή του πλούτου υπέρ τους, την εξαφάνιση κάθε εργατικού δικαιώματος και τη μετατροπή της χώρας σε απέραντο δικό τους τσιφλίκι, οι εργαζόμενοι έχουμε να αντιπαρατάξουμε μόνο την ενότητα μας. Απέναντι στον ενωμένο αντίπαλο, πρέπει να προτάξουμε ένα ενιαίο εργατικό μέτωπο. Στη λογική αυτή, το Δίκτυο Σιδηροδρομικών, ένα μετωπικό σχήμα παρατάξεων και ανθρώπων με πολλές ματιές στα πράγματα αλλά κοινό αγωνιστικό προσανατολισμό, συμμετέχει με αυτή τη μορφή στις εκλογές των σωματείων.

Δεν είμαστε άγνωστοι, δεν είμαστε καινούριοι, δεν είμαστε «μανωλιός» που έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Ένας ένας και όλοι μαζί, βρεθήκαμε στις καταλήψεις, στις απεργίες, αντίθετα στους νόμους για τον ΟΣΕ, αντίθετα στο ξεπούλημα. Κρατήσαμε κόντρα στις εφεδρείες και στις διαθεσιμότητες. Κρατήσαμε κόντρα στο συμβιβασμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Όλα τα χρόνια των μνημονίων είμαστε εκεί, στις πλατείες, στις μεγάλες εργατικές συγκεντρώσεις, στα επιστρατευμένα μηχανοστάσια, στα λιμάνια, κόντρα στα μνημόνια, μέσα στα δακρυγόνα, μέσα στις συνελεύσεις.

Οι αρχές μας φτιάχτηκαν εκεί, δεν πάμε σε γραφεία, δεν θέλουμε να συνδιοικήσουμε, δεν κάνουμε ρουσφέτια, δεν θέλουμε μηχανισμούς. Οι αρχές μας λοιπόν:

1.- Διαμόρφωση κοινού πλαισίου αιτημάτων στο εργατικό κίνημα. Οι εργαζόμενοι σήμερα γνωρίζουμε πως τα επιμέρους αιτήματα, δεν μπορούν να έχουν καμία τύχη αν δεν είναι ενταγμένα σε μία λογική ρήξεων και συγκρούσεων με την κυρίαρχη πολιτική. Σε ένα πλαίσιο που θα ενώνει και δεν θα διασπά τεχνητά τους εργαζόμενους. Ένα πλαίσιο που θα διαμορφώνει και την επόμενη μέρα του αγώνα και, ανεξάρτητα από εκλογικά αποτελέσματα, θα βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.

Το πλαίσιο που βάζει στο εργατικό κίνημα το Δίκτυο Σιδηροδρομικών περιλαμβάνει θέματα όπως: η κατάργηση των μνημονίων, των συμβάσεων και των εφαρμοστικών νόμων, η μη αναγνώριση και η διαγραφή του χρέους, η κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων και η εθνικοποίηση όλου του δημόσιου τομέα και του δημόσιου πλούτου κ.ά.

Τα αιτήματα μας για ενιαίο δημόσιο σιδηρόδρομο στην υπηρεσία της κοινωνίας, για υπογραφή συλλογικών συμβάσεων και για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μόνο μέσα σε ένα πλαίσιο ρήξης και σύγκρουσης έχουν πραγματικά μέλλον.

2.- Αγώνας νέου τύπου, ανυποχώρητος διαρκής πολύμορφος. Οι αγώνες σήμερα δεν μπορούν να είναι μερικοί και αποσπασματικοί. Ο αγώνας πρέπει να αναδεικνύεται καθημερινά, μέσα από πολλές μορφές, παλιές και νέες, που κάθε φορά θα εξυπηρετούν το σκοπό μας με τον καλύτερο τρόπο. Καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, συμβολικές καταλήψεις γραφείων διοικούντων, ανοιχτές συγκεντρώσεις, συναυλίες, εξορμήσεις στην κοινωνία, ακτιβισμοί, στάσεις εργασίας, πραγματικές απεργίες και συλλαλητήρια, είναι μερικές μόνο μορφές που το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα δεν οργανώνει, προσκολλημένο στη λογική «μια απεργία το μήνα είναι αρκετή ώστε και να μας λένε αγωνιστές και να μην είμαστε».

3.- Άμεση δημοκρατία στο κίνημα. Ο Δεκέμβρης του 2008, το κίνημα των πλατειών, οι συνελεύσεις που έχουν στηθεί στις γειτονιές, ανέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο το λαϊκό αίτημα για αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, κόντρα στη λογική της στείρας εκπροσώπησης και της ανάθεσης. Το εργατικό κίνημα, με τις στρεβλώσεις του, τα σωματεία σφραγίδες, τα πολυμελή διοικητικά συμβούλια που απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τα μέλη τους, είναι πεδίο δόξας λαμπρό για άμεση δημοκρατία στις αποφάσεις, μέσω συνελεύσεων των μελών του. Έτσι ώστε οι ίδιοι να αποφασίζουμε στους χώρους δουλειάς, αντί για κέντρα λήψης αποφάσεων, που είναι μακριά από τις πραγματικές μας ανάγκες και κυρίως δημιουργούν εύκολα μηχανισμούς ελέγχου και χειραγώγησης.

4.- Νέος συνδικαλισμός. Είναι κοινή και θλιβερή διαπίστωση ότι το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Στην εποχή της απόλυτης επίθεσης του κεφαλαίου, στάθηκε στην καλύτερη περίπτωση αμήχανο πίσω από τις εξελίξεις, ενώ τις περισσότερες φορές βρέθηκε στην πραγματικότητα απέναντι από τους εργαζόμενους αφού άλλοτε δεν στήριξε κινητοποιήσεις που ξεσπούσαν ή προτείνονταν από εμάς τους ίδιους και άλλοτε μας βομβάρδιζε με εξαγγελίες απεργιών που εκτόνωσαν αντί να γιγαντώσουν το κίνημα. Το Δίκτυο προτείνει:

Α. Αλλαγή της δομής του συνδικαλιστικού κινήματος στο σιδηρόδρομο. Να μπει ένα τέλος στα σωματεία που δεν εκπροσωπούν πια κανέναν, να ενοποιηθούν οι εργαζόμενοι σε ένα ενιαίο συνδικάτο, να αποκτήσουν φωνή οι εργαζόμενοι μέσα από μαζικά και δυναμικά πρωτοβάθμια σωματεία.

Β. Νέα λογική στο κίνημα. Να μπει ένα τέρμα στις νοοτροπίες του βολέματος, της εξουσίας των συνδικαλιστών που συζητούν και «τα βρίσκουν» με τις Διοικήσεις, που σπέρνουν φήμες, που τηλεφωνούν ακόμα και σήμερα και τάζουν καλύτερη μεταχείριση σε «εργαζόμενους – ψήφους» βουλευτικών αλλά και συνδικαλιστικών εκλογών, που παίζουν μικροκομματικά παιχνίδια πάνω στις αγωνίες μας για τις εφεδρείες, για τις απολύσεις, για τους μισθούς.

Ήρθε η ώρα να μην χαριστούμε ξανά σε κείνους τους συνδικαλιστές – πρωτοπαλίκαρα κομματικών μηχανισμών που εγκλωβίζουν εργαζομένους με υποσχέσεις σαν μικροί μαυρογιαλούροι και στραγγαλίζουν τη μοναδική δύναμη που πραγματικά έχουμε, την ενότητα μας.

5.- Η σχέση μας με τη ΓΣΕΕ. Δυστυχώς, στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, η ηγεσία της ΓΣΕΕ αποκάλυψε το εργοδοτικό της πρόσωπο σε όλο του το μεγαλείο. Το πρόσωπο αυτό έχει ονοματεπώνυμο και είναι αυτό των παρατάξεων που ακόμα και σήμερα στηρίζουν τα κόμματα της τρικομματικής άθλιας κυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι αυτού του τόπου έχουμε αγωνιστεί για να υπάρξει Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας και δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν. Αλλά δεν στοιχιζόμαστε πίσω από κάθε ξεπουλημένη, εκτονωτική απόφαση της ΓΣΕΕ. Και παράλληλα, στήνουμε και στηρίζουμε τα δικά μας κέντρα συντονισμού, γνωρίζοντας ότι οι αγώνες μόνο αν είναι ενιαίοι και ενωτικοί, με κοινές διεκδικήσεις, μπορούν να γίνουν νικηφόροι.

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,

                        Στα τρία χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας, το συνδικαλιστικό κίνημα των σιδηροδρομικών κυριαρχημένο από τις δυνάμεις της ΠΑΣΚ-Σ και της ΔΑΚΕ παρέμενε απαθές βλέποντας τα τρένα να περνούν. Ακόμη και όταν παίρνονταν αποφάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, η προπαγάνδα και ο εφησυχασμός που καλλιεργούσαν ουσιαστικά τις ακύρωνε.

Τα στελέχη των 2 παρατάξεων της πλειοψηφίας, αναλώθηκαν σε βερμπαλισμούς και σε παχιά λόγια. Από τη μία κατακεραύνωναν τα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ.) για τις μνημονιακά μέτρα τους και από την άλλη έτρεχαν στα κομματικά γραφεία τους για να παίρνουν τις ευλογίες τους. Ακόμη και σήμερα προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση και να μεταφέρουν την ευθύνη. Π.χ. για τίποτα δε φταίει ο Σαμαράς!!! Για όλα φταίει ο Στουρνάρας!!! Ξαφνικά ο διώκτης των σιδηροδρομικών Χατζηδάκης έγινε «καλός» αλλά δεν τον αφήνουν άλλοι «κακοί».

Το μόνο πρόβλημα τους είναι, να συνεχίσουν να εξυπηρετούν τα μικροπροσωπικά τους συμφέροντα. Για αυτό και πηδάνε πρώτοι από το καράβι, γι αυτό φροντίζουν να μετατίθενται εγκαίρως σε πιο «ασφαλείς» θέσεις, γι αυτό κάνουν τα αδύνατα δυνατά να ξαναεκλέγονται σε όσο δυνατόν περισσότερες θέσεις ώστε να φαίνονται χρήσιμοι στα αφεντικά τους.

Το Δίκτυο Σιδηροδρομικών έχει σαν στόχο να αλλάξει τα πράγματα στα συνδικαλιστικά δρώμενα. Ο Σ.Σ. ΛΑΡΙΣΑΪΚΟΣ και τα υπόλοιπα σωματεία του χώρου μας πρέπει να αλλάξουν προσανατολισμό. Επιδίωξη μας είναι να ξανακάνουμε τα σωματεία ταξικά, ενωτικά, αγωνιστικά. Στην κατεύθυνση αυτή προτείναμε, πριν ακόμη από τις εκλογές στο σωματείο της Πελοποννήσου, τόσο στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ όσο και σε μεμονωμένους συναδέλφους να κατέβουμε μαζί σε αυτές τις εκλογές, κρατώντας ο καθένας τη διαφορετικότητα του. Το ΠΑΜΕ για τους δικούς του λόγους απέρριψε την πρόταση μας.

Δεν συμμετέχουμε στις εκλογές για να αθροίσουμε κομματικές ψήφους, Ούτε να καταλάβουμε περισσότερες θέσεις στα Διοικητικά Συμβούλια του Σ.Σ. ΛΑΡΙΣΑΪΚΟΥ και της ΠΟΣ. Ζητάμε την ψήφο των συναδέλφων, ώστε μαζί με όσους συμφωνούν να αλλάξουμε ρότα στο συνδικάτο και να μπορέσουμε να ανατρέψουμε τη μνημονιακή λαίλαπα Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και όσων τους στηρίζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Στις εκλογές που έρχονται οι δυνάμεις της ΠΑΣΚ-Σ και της ΔΑΚΕ (όπως και να λέγονται) πρέπει να αποδοκιμαστούν. Οι σιδηροδρομικοί πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη και να προχωρήσουν στη μεγάλη Ανατροπή.

Δικαιούμαστε μια ριζική, όμορφη, δικιά μας Ανατροπή. Δικαιούμαστε να παλέψουμε γι’ αυτό. Δικαιούμαστε να ανατρέψουμε καθετί σκοτεινό, μικρό, κατώτερο των περιστάσεων, να πάμε κόντρα στο κύμα της εξαθλίωσης.

Παλεύουμε για να μείνουμε όρθιοι, για να κοιτάμε ψηλά. 

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ

1	ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, Τεχνίτης ΜΑΪ
2	ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ του ΕΥΡΙΠΙΔΗ, Τεχνίτης ΜΑΪ
3	ΒΟΝOΠΑΡΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του ΣIMΩΝ, Τεχνίτης ΤΗΕ
4	ΓΙΑΓΚΙΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΚΩΝ/ΝΟΥ, Τεχνίτης ΤΗΕ
5	ΔΕΜΕΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, Φύλακας Εγκ.
6	ΔΗΜΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΔΗΜΟΥ, Τεχνίτης ΤΗΕ
7	ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ, Τεχνίτης ΚΕΠ
8	ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ, Τεχνίτης Τ.Μ.Κ.
9	ΘΕΟΦΙΛΗΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ του ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, Τεχνίτης ΤΗΕ
10	ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Μηχανικός
11	ΚΑΡΑΜΠΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΣΤΑΥΡΟΥ, Αρχιτεχνίτης Συντ. Γρ.
12	ΚΑΡΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ του ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ελιγμοδηγός
13	ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, Τεχνίτης ΤΗΕ
14	ΚΟΚΚΟΛΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, Τεχνίτης ΚΕΠ
15	ΚΟΝΤΙΖΑΣ ΣΠΥΡΟΣ του ΜΑΡΚΟΥ, Τεχνίτης ΚΕΠ
16	ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Τεχνίτης ΜΑΪ
17	ΚΟΥΤΣΟΧΡΟΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Τεχνίτης ΜΑΪ
18	ΛΑΖΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΕΚΤΟΡΑ, Τεχνίτης Ε.Π.
19	ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΘΕΟΔΩΡΟΥ, Τεχνίτης Ε.Π.
20	ΜΑΛΕΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΚΩΝ/ΝΟΥ, Σταθμάρχης
21	ΜΑΡΓΑΡΙΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Τεχνίτης ΤΗΕ
22	ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του ΠΕΤΡΟΥ, Τμηματάρχης Τεχν. Υπάλ.
23	ΜΠΑΡΙΑΝΟΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ του ΙΩΑΝΝΗ, Τεχνίτης ΜΑΪ
24	ΜΠΛΕΤΣΙΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, Κλειδούχος
25	ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ ΔΗΜΗΤΡΑ του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Τμηματάρχης
26	ΠΑΥΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του ΙΩΑΝΝΗ, Τεχνίτης ΜΑΪ
27	ΠΙΛΑΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του ΛΕΩΝΙΔΑ, Τεχνίτης Συντ. Γραμμής
28	ΡΟΥΝΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΚΩΝ/ΝΟΥ, Σταθμάρχης
29	ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ΘΩΜΑΣ του ΧΡΗΣΤΟΥ, Τεχνίτης Συντ. Γραμμής
30	ΣΙΦΝΑΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ, Τεχνίτης ΚΕΠ
31	ΣΚΟΥΤΕΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ, Διαχειριστής
32	ΣΟΥΡΜΕΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Τεχνίτης Συντ. Γρ.
33	ΣΠΥΡΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ του ΠΑΥΛΟΥ, Τεχνίτης Συντ. Γραμμής
34	ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, Τεχνίτης ΤΗΕ
35	ΣΤΟΦΟΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ του ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ, Τεχνίτης ΜΑΪ
36	ΣΤΥΛΙΑΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Υποπροϊσταμένη Υπ.
37	ΤΕΡΖΟΓΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Τμηματάρχης
38	ΤΟΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΚΩΝ/ΝΟΥ, Τεχνίτης ΜΑΪ
39	ΤΣΑΓΚΟΥΡΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΧΡΗΣΤΟΥ Αρχιτεχνίτης Συντ. Γραμμής
40	ΧΑΡΑΒΓΙΑΣ ΗΛΙΑΣ του ΚΩΝ/ΝΟΥ, Τεχνίτης Συντ. Γραμμής
41	ΧΑΤΖΗΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του ΠΑΡΙΣΗ, Τεχνίτης ΤΜΚ