Ήταν περασμένα μεσάνυχτα και οι μηχανές ανέβαιναν γλυκά στον
ανήφορο.Έστριψα ένα τσιγάρο στα τυφλά αφού μέσα στον θάλαμο
μηχανοδηγησης υπήρχε ένα σχετικό ημίφως αποτελούμενο
από τον διακριτικό φωτισμό των οργάνων της μηχανής και την αντανάκλαση του προβολέα στους βράχους
και στα δέντρα.Επικρατούσε ησυχία αν εξαιρέσεις
τον θόρυβο της μηχανής και
του τριμμένου σίδερου.Ο μηχανοδηγός αριστερά μου καθόταν σιωπηλός βυθισμένος στις σκέψεις του.Άναψα το τσιγάρο και τράβηξα μια γερή τζούρα . Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το πόσο σε επηρεάζει το να εργάζεσαι σε βάρδιες.
Το πόσο επηρεάζει το βιολογικό σου ρολόι η ακανόνιστη διατροφή,ο ακανόνιστος ύπνος,πόσο επηρεάζεσαι συναισθηματικά ,ψυχολογικά και οργανικά.Πόσο επηρεάζει την ψυχολογία σου να δουλεύεις σε γενικές γιορτές όπως Πάσχα, Χριστούγεννα,πρωτοχρονιά,όταν ο περισσότερος κόσμος βρίσκεται με τους αγαπημένους του.Να ξέρεις ότι την ώρα που όλοι κοιμούνται εσύ ταξιδεύεις στη νύχτα με 160 χιλιόμετρα.Πόσες τέτοιες μέρες και νύχτες έχουμε ζήσει και πόσες θα ζήσουμε ακόμα.Έχω την εντύπωση πως όσοι δεν το έχουν βιώσει δεν μπορούν στα αλήθεια να το κατανοήσουν όσο και να προσπαθήσουν .
Ο συνάδελφος ανακάθισε στο κάθισμα του διακόπτοντας για λίγο τον ειρμό μου.Μάλλον τον πείραξε η ψιλή πέδη που έκανα εξαιτίας μιας σαραντάρας βραδυπορίας που υπήρχε εκεί εδώ και χιλιάδες χρόνια.Άγχος για απώλεια δρομολογίου.Όπως το υποψιαζόμουν.Η ηρεμία του ήταν φαινομενική.Πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά.
Αυτή είναι η δουλειά μας , να κυνηγάμε τον χρόνο .
Να μεταφράζουμε τον χρόνο που υπάρχει στα χαρτιά σε πραγματικό.
Ανεξάρτητα από την απόδοση της μηχανής ή την κατάσταση της γραμμής.Ένα διαρκές κυνήγι.Ένα διαρκές άγχος Ένας άλλος κόσμος που το λεπτό το νιώθεις σαν ώρα και το δευτερόλεπτο σαν λεπτό.Έσβησα το τσιγάρο ήρεμα αποφεύγοντας να ανοίξω κουβέντα.Στο κάτω κάτω ο καθένας έβλεπε διαφορετικά το πώς θα έκανε την μετάφραση .
Δυο μικρά φωτεινά μάτια φάνηκαν για λίγο πίσω από το φως του προβολέα κι έπειτα χάθηκαν στο σκοτάδι συνηθισμένα στο να αντικρίζουν κάθε βράδυ την ίδια ώρα το παράξενο φως.Γύρισα και κοίταξα τον συνάδελφο.Καμία αντίδραση κανένα σχόλιο.Μάλλον σκεφτόταν την ώρα να πάει στο κρεβάτι του.Και πώς να μην το σκέφτεται; Τόσους μήνες εργάζεται ανελλιπώς μόνο με 4 ρεπό.Το κάνει λέει για την οικογένεια του γιατί έχει υποχρεώσεις.Για τα παιδιά του .
Δεν καταλαβαίνει ότι καλύπτει θέσεις εργασίας με αυτή του την στάση.Πιθανώς και από τα ίδια του τα παιδιά.Σίγουρα από άλλους πατεράδες .
Δεν καταλαβαίνει ότι χρόνια με τα χρόνια δυσχεραίνει την κατάσταση του και την κατάσταση των υπολοίπων.Ότι όλοι στην ίδια τάξη ανήκουμε.Ότι ο,τι γίνεται μας επηρεάζει όλους .
Δεν καταλαβαίνει ότι η μη συμμετοχή του στα κοινά είναι στην ουσία η καταδίκη του.Η καταδίκη μας .
Δεν καταλαβαίνει ότι η εντατικοποίηση της εργασίας του και η μη ικανοποιητική αμοιβή του προέρχεται ακριβώς από την απουσία του στις εργατικές συνελεύσεις.
Δεν καταλαβαίνει την παράνοια του ‘’μόνος μου δεν μπορώ να αλλάξω κάτι ‘’ και από την άλλη δεν συμμετέχει σε συλλογικές διαδικασίες .
Συνειδητοποίησα ότι είχα αρχίσει να «φορτώνω ».
Έβγαλα ένα τρακαρισμένο πρινσακι και το άναψα.Η αμαξοστοιχία είχε πιάσει τα 160 χω και χόρευε σταθερά στις κυματιστές ραγές.Έκατον εξήντα,όσες και οι υπογραφές που μαζεύτηκαν από μηχανοδηγούς με βασικό αίτημα να γίνουν προσλήψεις.Ένα καθαρό μήνυμα προς το ΔΣ του σωματείου ότι θεωρείται αναξιόπιστο .
Ένα μήνυμα ότι δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός αθέτησης της απόφασης πανελλαδικών γενικών συνελεύσεων .Όταν ένα σωματείο αγνοεί τις αποφάσεις της γενικής συνέλευσης πως χαρακτηρίζεται άραγε ;
Φτάσαμε στον σταθμό και αλλάξαμε θέσεις . Έκατσα αναπαυτικά και ετοιμάστηκα για το ταξίδι .Ήταν η σειρά μου να βυθιστώ στις σκέψεις . Θα έλεγε κανείς ότι οι σκέψεις είναι σαν φυσικό φαινόμενο . Έρχονται σαν κύματα σε παρασύρουν στον βυθό σε ξαναβγάζουν στην επιφάνεια σε ξαναβυθίζουν στο άπειρο. Και ίσως κανείς δεν μπορεί να τις σταματήσει παρά μόνο ο θάνατος.Το τρένο ξεχύθηκε με θόρυβο στο κυνήγι του χρόνου…
Άσωτος Ιός
του τριμμένου σίδερου.Ο μηχανοδηγός αριστερά μου καθόταν σιωπηλός βυθισμένος στις σκέψεις του.Άναψα το τσιγάρο και τράβηξα μια γερή τζούρα . Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το πόσο σε επηρεάζει το να εργάζεσαι σε βάρδιες.
Το πόσο επηρεάζει το βιολογικό σου ρολόι η ακανόνιστη διατροφή,ο ακανόνιστος ύπνος,πόσο επηρεάζεσαι συναισθηματικά ,ψυχολογικά και οργανικά.Πόσο επηρεάζει την ψυχολογία σου να δουλεύεις σε γενικές γιορτές όπως Πάσχα, Χριστούγεννα,πρωτοχρονιά,όταν ο περισσότερος κόσμος βρίσκεται με τους αγαπημένους του.Να ξέρεις ότι την ώρα που όλοι κοιμούνται εσύ ταξιδεύεις στη νύχτα με 160 χιλιόμετρα.Πόσες τέτοιες μέρες και νύχτες έχουμε ζήσει και πόσες θα ζήσουμε ακόμα.Έχω την εντύπωση πως όσοι δεν το έχουν βιώσει δεν μπορούν στα αλήθεια να το κατανοήσουν όσο και να προσπαθήσουν .
Ο συνάδελφος ανακάθισε στο κάθισμα του διακόπτοντας για λίγο τον ειρμό μου.Μάλλον τον πείραξε η ψιλή πέδη που έκανα εξαιτίας μιας σαραντάρας βραδυπορίας που υπήρχε εκεί εδώ και χιλιάδες χρόνια.Άγχος για απώλεια δρομολογίου.Όπως το υποψιαζόμουν.Η ηρεμία του ήταν φαινομενική.Πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά.
Αυτή είναι η δουλειά μας , να κυνηγάμε τον χρόνο .
Να μεταφράζουμε τον χρόνο που υπάρχει στα χαρτιά σε πραγματικό.
Ανεξάρτητα από την απόδοση της μηχανής ή την κατάσταση της γραμμής.Ένα διαρκές κυνήγι.Ένα διαρκές άγχος Ένας άλλος κόσμος που το λεπτό το νιώθεις σαν ώρα και το δευτερόλεπτο σαν λεπτό.Έσβησα το τσιγάρο ήρεμα αποφεύγοντας να ανοίξω κουβέντα.Στο κάτω κάτω ο καθένας έβλεπε διαφορετικά το πώς θα έκανε την μετάφραση .
Δυο μικρά φωτεινά μάτια φάνηκαν για λίγο πίσω από το φως του προβολέα κι έπειτα χάθηκαν στο σκοτάδι συνηθισμένα στο να αντικρίζουν κάθε βράδυ την ίδια ώρα το παράξενο φως.Γύρισα και κοίταξα τον συνάδελφο.Καμία αντίδραση κανένα σχόλιο.Μάλλον σκεφτόταν την ώρα να πάει στο κρεβάτι του.Και πώς να μην το σκέφτεται; Τόσους μήνες εργάζεται ανελλιπώς μόνο με 4 ρεπό.Το κάνει λέει για την οικογένεια του γιατί έχει υποχρεώσεις.Για τα παιδιά του .
Δεν καταλαβαίνει ότι καλύπτει θέσεις εργασίας με αυτή του την στάση.Πιθανώς και από τα ίδια του τα παιδιά.Σίγουρα από άλλους πατεράδες .
Δεν καταλαβαίνει ότι χρόνια με τα χρόνια δυσχεραίνει την κατάσταση του και την κατάσταση των υπολοίπων.Ότι όλοι στην ίδια τάξη ανήκουμε.Ότι ο,τι γίνεται μας επηρεάζει όλους .
Δεν καταλαβαίνει ότι η μη συμμετοχή του στα κοινά είναι στην ουσία η καταδίκη του.Η καταδίκη μας .
Δεν καταλαβαίνει ότι η εντατικοποίηση της εργασίας του και η μη ικανοποιητική αμοιβή του προέρχεται ακριβώς από την απουσία του στις εργατικές συνελεύσεις.
Δεν καταλαβαίνει την παράνοια του ‘’μόνος μου δεν μπορώ να αλλάξω κάτι ‘’ και από την άλλη δεν συμμετέχει σε συλλογικές διαδικασίες .
Συνειδητοποίησα ότι είχα αρχίσει να «φορτώνω ».
Έβγαλα ένα τρακαρισμένο πρινσακι και το άναψα.Η αμαξοστοιχία είχε πιάσει τα 160 χω και χόρευε σταθερά στις κυματιστές ραγές.Έκατον εξήντα,όσες και οι υπογραφές που μαζεύτηκαν από μηχανοδηγούς με βασικό αίτημα να γίνουν προσλήψεις.Ένα καθαρό μήνυμα προς το ΔΣ του σωματείου ότι θεωρείται αναξιόπιστο .
Ένα μήνυμα ότι δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός αθέτησης της απόφασης πανελλαδικών γενικών συνελεύσεων .Όταν ένα σωματείο αγνοεί τις αποφάσεις της γενικής συνέλευσης πως χαρακτηρίζεται άραγε ;
Φτάσαμε στον σταθμό και αλλάξαμε θέσεις . Έκατσα αναπαυτικά και ετοιμάστηκα για το ταξίδι .Ήταν η σειρά μου να βυθιστώ στις σκέψεις . Θα έλεγε κανείς ότι οι σκέψεις είναι σαν φυσικό φαινόμενο . Έρχονται σαν κύματα σε παρασύρουν στον βυθό σε ξαναβγάζουν στην επιφάνεια σε ξαναβυθίζουν στο άπειρο. Και ίσως κανείς δεν μπορεί να τις σταματήσει παρά μόνο ο θάνατος.Το τρένο ξεχύθηκε με θόρυβο στο κυνήγι του χρόνου…
Άσωτος Ιός
Η απάντηση είναι απλή νομίζω στην τελευταία σου ερώτηση.Πουλημένοι συνδικαλιστές.Ή μάλλον αγορασμένοι συνδικαλιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφή