Πάνω από 20.00 κόσμου στο Πάρκο Γουδή, που αποδείχθηκε πολύ μικρό για να χωρέσει την ανυποχώρητη αλληλεγγύη στο αίτημα για
τη λευτεριά της Ηριάννας. Σε μια έντονα
φορτισμένη ατμόσφαιρα, πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες, μεταξύ αυτών και ο Manu Chao με την «Ελευθερία του (libertad), έστειλαν το μήνυμα ότι ο φόβος τελείωσε. Ακόμα πιο δυνατή, η φωνή του κοινού έφτασε μέχρι τις φυλακές Κορυδαλλού όπου η Ηριάννα παραμένει έγκλειστη σε ένα καφκικό σύμπαν που δεν επέλεξε η ίδια.
«Τούτοι οι μπάτσοι που' ρθαν τώρα», όπως τραγούδησε ο Δ. Μυστακίδης, δηλαδή μερικοί δικαστές που κάνουν επίδειξη εξουσίας και εκδικητικής μανίας, δεν γίνεται πλέον να συγκρατούν τον κλοιό γύρω από τη νεαρή πανεπιστημιακό. Το «είπε», άλλωστε, μέσα σε ντελίριο, και η Ματούλα Ζαμάνη, λίγο μετά τις έντονα πολιτικές ρίμες των Social Waste.
Η αλήθεια, που τραγουδήθηκε από όλους όσους ανέβηκαν στη σκηνή, νίκησε κατά κράτος!
Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς
Το χρονικό
Μάρτιο του 2011 η φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Ηριάννα κοιμάται στο σπίτι τού επίσης φοιτητή (του ΕΜΠ) φίλου της Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε φιλική σχέση με κάποια άτομα που τότε ήταν ύποπτοι (αργότερα κατηγορούμενοι) για συμμετοχή στην οργάνωση ΣΠΦ.
Το βράδυ εκείνο κάνει έφοδο στο σπίτι η Αντιτρομοκρατική και προσάγει τον Κωνσταντίνο. Η Ηριάννα οικειοθελώς δίνει δείγμα DNA και κάπως έτσι ξεκίνησε ο Γολγοθάς της.
Ας σημειωθεί ότι τον Νοέμβριο του 2011, στην Πολυτεχνειούπολη, ένας αγνώστων στοιχείων βοηθός τεχνίτη ανελκυστήρων (από τότε δεν εμφανίστηκε ποτέ και πουθενά) είδε από την ταράτσα στις 4 μ.μ. κάποιον άνδρα να βγαίνει από ένα βαν και να κρύβει ένα κουτί με όπλα. Ο ίδιος στην αρχή νόμιζε ότι το κουτί είχε λίρες και για τον λόγο αυτό πήγε να ψάξει.
Ο Κωνσταντίνος παραπέμπεται ως μέλος της ΣΠΦ χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο πέρα από τη φιλική του σχέση με δύο μέλη των Πυρήνων. Με πρόταση του αείμνηστου εισαγγελέα Σωτήρη Μπάγια και με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ο άνθρωπος αθωώνεται.
Στο μεταξύ, όμως, άγνωστο πώς, με ποια στοιχεία και με τίνος εντολή άρχισε από τότε να κατασκευάζεται ο «φάκελος» της Ηριάννας.
Δύο ολόκληρα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2013 (στη σκληρή εποχή Δένδια-Αθανασίου), η Ηριάννα συλλαμβάνεται διότι έτσι ξαφνικά προέκυψε ταυτοποίηση του δικού της δείγματος DNA σε έναν γεμιστήρα εκτός όπλου από τα ευρήματα της Πολυτεχνειούπολης. Γίνεται έρευνα στο σπίτι της, στο αυτοκίνητο, παντού, και δεν βρίσκεται το παραμικρό στοιχείο.
Η φοιτήτρια αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους οι οποίοι αργότερα αίρονται και έτσι η κοπέλα ταξιδεύει στο εξωτερικό για να παρουσιάσει τις δημοσιεύσεις της.
Σημειώνουμε εδώ ότι τότε ο ειδικός εφέτης ανακριτής Δ. Μόκας ζήτησε να μη δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία της. Κατηγορούμενος (καταδικασμένος πλέον) στην ίδια υπόθεση είναι και ο συγκάτοικος του Κωνσταντίνου, στον οποίο επίσης απαγγέλθηκαν κατηγορίες δύο χρόνια μετά.
Η δίκη έγινε χωρίς καμία επιβαρυντική για τους κατηγορουμένους μαρτυρία και με μόνο στοιχείο το «δείγμα», το οποίο μάλιστα είχε... τελειώσει όταν οι απελπισμένοι από την ασύλληπτη περιπέτεια της κόρης τους γονείς προσέλαβαν ειδικό γενετιστή καθηγητή, διδάκτορα Μοριακής Βιολογίας μεγάλου γαλλικού πανεπιστημίου αλλά και γενικό διευθυντή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Γενετικής και Ταυτοποίησης DNA.
Ο καθηγητής δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει ταυτοποίηση του DNA της κοπέλας με το επίμαχο μερικό δείγμα που βρέθηκε στον γεμιστήρα.
Το δικαστήριο δεν πείστηκε ούτε από τη μη ύπαρξη μαρτύρων ούτε από την πραγματογνωμοσύνη του ειδικού ούτε από την κατάθεση της Ηριάννας και των μαρτύρων υπεράσπισης ούτε από τίποτα και αποφάσισε την 1η Ιουνίου 2017 να καταδικάσει την κοπέλα σε δεκατρία χρόνια κάθειρξη και μάλιστα χωρίς ελαφρυντικά, με δεδομένη τη βασιμότητα του βουλεύματος και με μόνο στοιχείο το αμφιλεγόμενο δείγμα.
Η επιστολή της Ηριάννας
Πριν από λίγες μέρες ήμουν αυτόπτης μάρτυρας στο ληκτικό σημείο ενός τραγέλαφου, εκτυλισσόμενου επί της οδού Λουκάρεως.
Στην κωμικοτραγική αυτή διαδικασία όσα ειλικρινώς κατέθεσαν μάρτυρες και κατηγορούμενοι δεν ακούστηκαν ποτέ. Η απλή αναφορά ονομάτων αγαπημένων μου προσώπων -τα οποία ουδεμία σχέση είχαν με τη συγκεκριμένη δικογραφία, με εκτός νόμου πράξεις ή με οποιαδήποτε μορφή βίας- χρησιμοποιήθηκαν ως «επιχειρήματα» υπέρ της καταδικαστικής απόφασης που πάρθηκε σε βάρος μου.
Ενώ δικηγόρος και εξειδικευμένος γενετιστής πάσχιζαν να εξηγήσουν στην έδρα την ανυπόστατη φύση των κατηγοριών, εκείνη «συνδιαλεγόμενη» με όσους στάθηκαν απέναντί της έθετε εκτός τόπου και χρόνου (έως και κυριολεκτικά σουρεαλιστικές) ερωτήσεις και προφανώς αρνούνταν να κατανοήσει το κατηγορητήριο.
Το όλο παρανοϊκό κλίμα επιβεβαίωσε την αρχική εντύπωση που είχα για την επιχειρούμενη εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση: τις τελευταίες εβδομάδες δεν δικαστήκαμε μόνο εγώ και ο συγκατηγορούμενός μου, αλλά μαζί με εμάς «δικάστηκε» για δεύτερη φορά και ο σύντροφός μου.
Τι και αν η αθωωτική απόφαση στο προ τριετίας δικαστήριό του θεωρείται από τον νόμο αμετάκλητη; Τα μετέωρα στοιχεία μιας υπόθεσηςπου έχει από καιρό λήξει μεταπηδούν από αυτή σε άλλες, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο ενόχων.
Αυτή τη στιγμή αναμένω τη μεταγωγή μου στις φυλακές Ελεώνα Θηβών, για να περάσω τις επόμενες, εξαντλητικές σε αριθμό, μέρες μου στα απομεινάρια του πανηγυριού των τρελών.
5-6-2017
Ηριάννα Β.Λ.
Στην συναυλία ....
«Της αφιερώνουμε ρεμπέτικα τραγούδια γιατί και αυτά κυνηγήθηκαν, από τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, όπως και η Ηριάννα»: Η χαρακτηριστική φωνή του Θανάση Παπακωνσταντίνου ήχησε μετά από καιρό (και μαζί με αυτήν του Αγγελάκα έφεραν τον Μάρκο Βαμβακάρη επί σκηνής!), μέσα σε αποθέωση γιατί ο σκοπός ήταν ιερός.
Σχετικά με αυτό τη συναυλία, οι διοργανωτές αναφέρουν:
«Η Ηριάννα καταδικάστηκε την 1η Ιουνίου σε 13 χρόνια κάθειρξη με βάση τον τρομονόμο 187Α. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται έγκλειστη χωρίς κανένα στοιχείο και, το πιο σημαντικό, χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα. Μια κατάφωρη αδικία που, αν περάσει σήμερα, αύριο θα έχουμε χτίσει τις δικές μας φυλακές.
Πηγές left.gr , efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου