Ρέκβιεμ για το ΔΝΤ

Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς το ΔΝΤ; Ποιας θα μας φυλάξει από τα ελαττώματα της φυλής; Ποιος θα μας φυλάξει από τον Τσίπρα και τον Τσακαλώτο, που εκφράζουν τα ελαττώματα της φυλής; Ποιος θα μας φυλάξει από τον εαυτό μας, εν γένει;

ΤΟΥ Θανάση Καρτερού

Φεύγει το ΔΝΤ; Φεύγει το ΔΝΤ, είπατε; Δηλαδή, δεν θα έχουμε πια Λαγκάρντ, Τόμσεν και Βελκουλέσκου, να βοηθούν την Ελληνίδα μάνα να ταΐσει το δύστροπο παιδί της; Δεν θα έχουμε προβλέψεις της χαράς, αριθμητική της συμφοράς, δείκτες εκδικητικούς με υψωμένο το μεσαίο δάκτυλο, για συντάξεις, μισθούς και επιδόματα; Θα συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς τα μαύρα μαντάτα από την Ουάσιγκτον, που παράγουν ακόμα πιο μαύρα μέτρα στο Βερολίνο, με προορισμό να επιπέσουν ως μαύρη χειρ, στης Αθήνας την ολόμαυρη ράχη; Χωρίς τους μοναδικούς οδηγούς επιβίωσης - πώς να ζεις με τριακόσια πενήντα ευρώ τον μήνα, και να πληρώνεις στην ώρα του και τον ΕΝΦΙΑ, αν έχεις καμιά καλύβα;

Φεύγει; Φτύστε τον κόρφο σας, μπας και δεν... Το έφερε ο Παπανδρέου, το στήριξε η ελίτ μας, το ύμνησαν οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι, το λατρεύουν ο Στουρνάρας και οι στυλοβάτες του καθεστώτος, αλλά, φευ, νά που οι “Financial Times” αναγγέλλουν ότι ήρθε η ώρα του. Άμωμοι εν οδώ αλληλούια. Με αποτέλεσμα να φτάνει ο θρήνος των ευσεβών μέχρι το τελευταίο ελληνικό σπίτι, μουσκεύοντας το βασανιστικό ερώτημα: Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς το ΔΝΤ; Ποιας θα μας φυλάξει από τα ελαττώματα της φυλής; Ποιος θα μας φυλάξει από τον Τσίπρα και τον Τσακαλώτο, που εκφράζουν τα ελαττώματα της φυλής; Ποιος θα μας φυλάξει από τον εαυτό μας, εν γένει;

Και ποιος θα κρατάει αναμμένη τη φλόγα της ενάρετης ανάπτυξης; Πώς θα εφαρμοστούν οι εντολές του ΔΝΤ για τις περικοπές των συντάξεων το 2019, πάνω στις οποίες τόσα όνειρα έχουν χτιστεί; Ή οι απαιτήσεις του για την περικοπή του αφορολόγητου το 2020, που έχει προεξοφληθεί από επενδυτές, όπως ο Κυριάκος και ο Άδωνις; Πώς θα λυθεί το θέμα του χρέους, όταν θα λείψει η ανιδιοτελής προσπάθειά του να βοηθήσει την Ελλάδα επ’ αυτού; Ποιος θα εγγυηθεί ότι δεν θα γυρίσουμε στη φαυλότητα των συλλογικών συμβάσεων, της προστασίας της εργασίας, του εργασιακού καθεστώτος, που τόσο κλάμα κόστισε στους επενδυτές; Η Αχτσιόγλου ή ο Ηλιόπουλος;

Ας είναι ελαφρύ το χρήμα που θα το σκεπάσει. Το συνοδεύει πάνδημος η ευχή μας, στην εξόδιο ακολουθία του: Φύγε και άλλα μη μας δώσεις, πήγαινε άλλους για να σώσεις...