Λάβαμε και δημοσιεύουμε απο τον συνάδελφο Γρηγόρη Αλεξανδρή, μηχανοδηγό ΜΑΙ.
Τα τελευταία 15 χρόια γινόμαστε μάρτυρες όλων αυτών των
γελοίων γεγονότων όσον αφορά την επάρκεια των μηχανοδηγών, τι γίνεται και τι πρέπει.
Ξεχνάνε μερικοί ότι η ΠΕΠΕ τα 20 προηγούμενα χρόνια, διοικούντο απο 2 άτομα.
Ο ένας είχε και έχει το ρητό να δουλεύει κάποιος ήλιο με ήλιο και όποιος δεν το κάνει πίσσα και θειάφι και ο άλλος απλά να περνά ο καιρός.
Εδώ και 5 χρόνια ισχύει και πάλι η υπερεργασία αλλά είναι στο χέρι του καθενός να επιλέξει.
Βλέποντας όμως αυτά η εκάστοτε διοίκηση "σφίγγει τα λουριά".
Οπότε η εξαίρεση γίνεται κανόνας και το αντίθετο.
Με 36 συναπτά έτη υπηρεσίας γνωρίζω και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μου και πράττω ανάλογα.
Η δουλειά του μηχανοδηγού είναι να πέρνει τον συρμό να τον οδηγεί με ασφάλεια στον προορισμό του τηρώντας τους κανονισμούς (υπηρεσίας - εργασίας).
Δουλειά και υποχρέωση της Διοίκησης είναι να παρέχει όλα αυτά που υφίστανται στις προηγμένες σιδηροδρομικά χώρες. (Ηλεκτροκίνηση, φωτοσήματα,συντήρηση υποδομής, καθαριότητα ακόμα ακόμα και τους καθρέπτες στα τρένα για να ελέγχει ο μηχανοδηγός την αποεπιβίβαση και ότι άλλο προέχει για την ασφάλεια).
Ας σταματήσουν λοιπόν κάποιοι να κάνουν τον "λόρδο" διότι δεν ξεχνούν οι μηχανοδηγοί ότι μέσα απο την υπερεργασία πέθαναν είτε αρρώστησαν συνάδελφοι και κάποιοι άλλοι μετά το 2011 πήραν μίσο εφάπαξ.
Αυτή την φορά δεν γράφω με εκτίμηση, απλά υπογράφω ως μηχανοδηγός ΜΑΙ
Αλεξανδρής Γρηγόρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου