“Λαγοί” του συστήματος προλειάνουν το έδαφος για μαζικές απολύσεις και μειώσεις μισθών

Η  γαλλική φράση déjà vu στα ελληνικά  μεταφράζεται σαν  “αυτό που  το έχουμε ήδη δεί” και  ίσως γι αυτό οι περισσότεροι  έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούμε  αυτή την φράση  όταν  αυτό που ζούμε  ή βλέπουμε , νοιώθουμε πολύ

έντονα  ότι  το έχουμε ξαναζήσει ή  ξαναδεί στο παρελθόν  με  τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά .Υπάρχουν και οι περιπτώσεις  που ο εγκέφαλος εσφαλμένα “πιστεύει” ότι έχει καταγεγραμμένη μία εμπειρία, ενώ δεν την έχει , όμως  τα συναισθήματα που προκάλεσε  το  πρωτοσέλιδο του “Βήματος” σίγουρα δεν ανήκει σε αυτές. 

Όσοι λοιπόν διάβασαν σήμερα το χτεσινό  “Βήμα της Κυριακής”  ένιωσαν σίγουρα ένα “déjà vu”  μιας και η ίδια  εφημερίδα  πριν απο εφτά  χρόνια , με άλλο “αφεντικό”  έπαιζε  και πάλι τον ρόλο του “λαγού”  του συστήματος  “προμηνύοντας” απολύσεις κλπ.

Ένα σύστημα   το οποίο τότε όπως και σήμερα  διαπλέκεται και χρησιμοποιεί τα ίδια   πολιτικά πρόσωπα  με την ίδια  μάλιστα μεταμφίεση του “μεσσία”, προκειμένου να  εφαρμόσει   τα  βάρβαρα και μισάνθρωπα  μέτρα εναντίον των πολλών  (που διαχρονικά “φταίνε για όλα”) και υπερ  των λίγων που  τελικά  πρέπει  να ζήσουν  γιατί αυτοί είναι ο “αφρός”  της  κοινωνίας , οι “άριστοι”  του …είδους. 

Τα “ελαττωματικά”  κομμάτια  αυτής της  ανθρώπινης εξέλιξης , δηλαδή  όλοι εμείς  που δεν  γεννηθήκαμε  κοντά  σε μαρμαρόγλυπτα  τζάκια και δίχως  την  σφραγίδα κάποιου “Libro d’ oro”, απλά  θα  επιβιώνουμε  ισορροπώντας  ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο κατά  τις προσταγές  της νεοφιλελεύθερης  δράκας που κυβερνά.

Η ιστορία  μας έχει διδάξει, ότι  ο λύκος  πριν  χυμήξει  στέλνει πάντα  έναν λαγό  που φωνάζει  για τα επερχόμενα  … αναπόφευκτα  δεινά , ώστε να είναι σίγουρος  πως θα έχει  να κάνει  μόνο με πρόβατα  παραδομένα  στη μοίρα τους.

Αν το  πρωτοσέλιδο του  κυβερνητικού  “Βήματος”  το  δούμε απλά σαν  μια ευφάνταστη μεγαλοστομία  κάποιου  δημοσιογράφου που θέλει να τραβήξει τις ματιές  του κοινού και να πουλήσει φύλλα, τότε  σίγουρα  θα  φανούμε  στα μάτια του  λύκου και της αγέλης  του  ως πρόβατα  ανοίγοντάς  τους  την όρεξη. 

Άν  όμως  θυμηθούμε  ότι για να φτάσουμε μέχρι εδώ, για να μπορούμε  να μιλάμε  ελεύθερα, για να  έχουμε  το δικαίωμα να διεκδικούμε  δημοκρατικά και νόμιμα  τα δικαιώματά μας ,για  να  μην είμαστε  τα “πράγματα του αφεντικού”  πάνω στα οποία  έχει εξουσία  ζωής και θανάτου, αντιμετωπίσαμε κατά καιρούς  εμείς και οι πρόγονοί μας με επιτυχία  πολλές  αγέλες  λύκων  που ποτέ ούτε και τώρα  υπήρξαν  …χορτοφάγοι, τότε  έχουμε ελπίδα  να  μην ξαναζήσουμε  ότι  ζήσαμε  και στο προηγούμενο πέρασμα αυτής  της νεοφιλεύθερης  παράταξης από την εξουσία.

www.ergasiasimera.gr