Ρύθμιση χρόνου εργασίας με… ατομικές συμβάσεις

Το ωράριο εργασίας, θα μπορεί στο εξής να ρυθμίζεται απευθείας από τον εργαζόμενο και τον εργοδότη! Αυτή είναι η πρόθεση του υπουργείου Εργασίας, που με τον τρόπο αυτό προωθεί μια διαδικασία ατομικών συμβάσεων, που σε περίοδο κρίσης και ανεργίας, θέτουν αυτομάτως τον

εργαζόμενο σε μειονεκτική θέση, προκειμένου να υπογράψει ότι του ζητηθεί.

Η πρόθεση αυτή εκφράστηκε από τον ίδιο τον υπουργό Εργασίας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Καθημερινή». Βέβαια ο κ. Χατζηδάκης έσπευσε να προσθέσει ότι οι εργαζόμενοι θα υπογράφουν αυτές τις ατομικές συμβάσεις «εάν το επιθυμούν». Είναι προφανές όμως ότι χωρίς να υπάρχει η προστατευτική ασπίδα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας για ένα τόσο κρίσιμο θέμα όπως είναι το ωράριο, οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν να δεχτούν εκβιαστικές πιέσεις.

Παρέμβαση σε σχέση με το θέμα, έγινε από τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που μίλησε για «τελειωτικό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις με τη διάλυση του ωραρίου εργασίας, τη θεσμοθέτηση της απλήρωτης υπερωριακής εργασίας, τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και την κατάφωρη επίθεση στις συνδικαλιστικές ελευθερίες». Η τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε ειρωνικό το γεγονός ότι «η κατάργηση του οκταώρου εντάσσεται σε νομοσχέδιο που επιδιώκει την ισορροπία οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής». «Στόχος της κυβέρνησης της ΝΔ», πρόσθεσε η κυρία Ξενογιαννακοπούλου είναι «στο  πνεύμα του σχεδίου Πισσαρίδη, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και η γενίκευση της ελαστικής και φθηνής εργασίας. Γι’ αυτό η σχεδιαζόμενη επίθεση στους εργαζομένους είναι συνδυασμένη και πολυμέτωπη, αφενός στο ωράριο, στις αμοιβές και στα δικαιώματά τους, αφετέρου, στην υπονόμευση της συνδικαλιστικής τους έκφρασης, των συλλογικών συμβάσεων και του ΣΕΠΕ.»