Εργατικά δυστυχήματα: Ανθρωποθυσία για το μεροκάματο

Εκφράζοντας τη βαθιά οδύνη μας προς τις οικογένειες των θυμάτων των τραγικών εργατικών δυστυχημάτων, 8 συνάδελφοι μας νεκροί σε 5 μόλις ημέρες, 109 για το 2024, 174 σοβαρά τραυματισμένοι δίνουμε υπόσχεση στη μνήμη τους: μηδενική ανοχή στα ευχολόγια και τους οδικούς χάρτες της κυβέρνησης της ΝΔ, που μένουν πάντα στα χαρτιά. Καιρός για δράση. Εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι/ες, με τις γνώσεις, την εμπειρία και την αγωνιστικότητα μας θα επιβάλλουμε την εφαρμογή των μέτρων προστασίας, υγείας και ασφάλειας σε κάθε χώρο δουλειάς.

Εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές

Η ραγδαία αύξηση των εργατικών δυστυχημάτων των τελευταίων ετών δεν είναι φυσικό φαινόμενο, δεν είναι πανδημία, δεν είναι η κακιά στιγμή. Είναι αναμενόμενα – προαναγγελθέντα εγκλήματα με ηθικούς αυτουργούς και κίνητρο το κέρδος. Είναι πολιτική επιλογή μη δράσης και συνειδητή ανοχή στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

Πριν από κάθε θανατηφόρο περιστατικό, συνήθως έχουν προηγηθεί ελαφρύτερα ατυχήματα και τραυματισμοί, που όμως δεν οδήγησαν ποτέ σε αύξηση των μέτρων προστασίας. Γιατί η πρόληψη στοιχίζει. Κι εμείς θεωρούμαστε αναλώσιμοι/ες για το Κεφάλαιο.

Το μίγμα συνεχούς αποδυνάμωσης της εργατικής νομοθεσίας και διευκόλυνσης της εργοδοτικής αυθαιρεσίας είναι η βασική αιτία που βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση. Άλλωστε και οι επιχειρήσεις, την εργατική νομοθεσία επικαλούνται όταν απαντούν για τις συνθήκες εργασίας και τους κανονισμούς ασφαλείας. Δηλαδή, την διευκόλυνση της επισφάλειας μέσω της εργολαβοποίησης (φτηνά εργατικά χέρια, ελάχιστη εμπειρία), την εντατικοποίηση μέσω της υπερεργασίας, την εξαήμερη εργασία, την ελαστικοποίηση του οκταώρου, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Ταυτόχρονα, η χαμηλή κάλυψη σε ΣΣΕ και φυσικά το πλήρως αποδυναμωμένο ΣΕΠΕ που αδυνατεί να παίξει τον ρόλο του.

Ακόμα μια ελληνική εξαίρεση, ενδεικτική του εργασιακού μεσαίωνα που βιώνουμε είναι και τα χιλιάδες (πάνω από 2500 κάθε έτος) περιστατικά επαγγελματικών ασθενειών, που δεν αναγνωρίζονται και δεν καταγράφονται ως τέτοια (νοσήσεις από θανατηφόρες ασθένειες στη βαριά βιομηχανία, εργασιακό στρες που οδηγεί σε εμφράγματα, εγκεφαλικά και άλλες παρενέργειες ψυχοκοινωνικών κινδύνων στους χώρους εργασίας).

Ξέρουμε ότι στην Ελλάδα της πλέον αντεργατικής κυβέρνησης της μεταπολίτευσης, μοιάζει με πολυτέλεια η θέσπιση κινήτρων και αντικινήτρων για την εφαρμογή μέσων πρόληψης από τους εργοδότες και ουτοπία να αφεθούν τα σωματεία ήσυχα και ανεπηρέαστα να λειτουργούν τις επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας.

Όμως εμείς δεν το βάζουμε κάτω. Αγωνιζόμαστε για

·        Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε κλαδικό και διακλαδικό επίπεδο.

·        Επιθεώρηση Εργασίας αναβαθμισμένη ως κρατική υπηρεσία και όχι υποτιμημένη ως  Ανεξάρτητη Αρχή

·        Διεύρυνση του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων με ένταξη περισσότερων κλάδων και ειδικοτήτων.

·        Ειδικό πλαίσιο προστασίας από την θερμική επιβάρυνση και συνολικά από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής

·        Σύσταση κρατικού φορέα επαγγελματικών ατυχημάτων και ασθενειών.

·        Αναμόρφωση του συστήματος αναγγελίας και καταγραφής

·        Δημιουργία Διευθύνσεων Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο.

·        Γιατροί εργασίας και υπηρεσίες Υγείας και Ασφάλειας ενταγμένες στο ΕΣΥ.

·        Ένταξη του μαθήματος για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

·        Ολοκληρωμένη κάλυψη από τον επαγγελματικό κίνδυνο, δωρεάν κάλυψη νοσοκομειακής/ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Πλήρεις αποδοχές για όσο διάστημα απουσιάζουμε από την εργασία, λόγω ατυχήματος/επαγγελματικής ασθένειας.

Γραφείο Τύπου

ΕΜΕΙΣ – ΑΡΚΙ/ΓΣΕΕ