Στα δικαστήρια θα βρεθεί η λύση για το γεύμα λέει το ΣΕΠΕ. Έχασε ΚΑΙ το θέμα με το πλαφόν στις διανυκτερεύσεις η ΑΣΚΕ

Η υποτιθέμενη "γροθιά στο μαχαίρι" τελικά μπορεί να εξελιχθεί σε βαθιά πληγή στην πλάτη των μηχανοδηγών.....

Δυστυχώς ο εκπρόσωπος της ΑΣΚΕ έχασε την καταγγελία για το πλαφόν στις διανυκτερεύσεις  και δίνει την ευκαιρία στην Διοίκηση για την διεύρυνση των ανισοτήτων στις αποδοχές των μηχανοδηγών στο ΜΑΙ, ενώ σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε η ΑΣΚΕ, το ΣΕΠΕ λέει ότι, η καταβολή γεύματος στους επίκουρους συνιστά παροχή που εμπίπτει στα όρια της ίσης μεταχείρισης, αλλά αρμόδια για να αποφανθούν για την περίπτωση της συγκεκριμένης αξίωσης είναι τα πολιτικά δικαστήρια, τα οποία και
θα διερευνήσουν τις ακριβείς συνθήκες υπό τις δικαιολογείται ή όχι η διαφοροποίηση ως προς την χορήγηση του επίδικου επιδόματος και στα οποία μπορεί να προσφύγει ο εργαζόμενος προβάλλοντας τις σχετικές αξιώσεις του.

Το ΣΕΠΕ με λίγα λόγια παραδέχεται ότι υπάρχει ένα θέμα, αλλά -όπως και στο θέμα της προσαύξησης του 30%, αν και όχι τόσο ξεκάθαρα όσο τότε- αρνείται να επιβάλει κυρώσεις στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ. 

Ο εκπρόσωπος της ΑΣΚΕ που επιμένει να κάνει λόγο για "εθελοντικές"- υποχρεωτικές επικουρίές, στα όσα αναφέρει μιλάει και πάλι για την νέα ηγεσία της ΠΕΠΕ που υποχρεώνει τους βοηθούς να πηγαίνουν επίκουροι, που χωρίζει το προσωπικό κτλπ, κτλπ....

Δυστυχώς ο συνάδελφος αρνείται να δει το καταφανές. 

Σε ένα θέμα που έκαιγε τους μηχανοδηγούς του ΜΑΙ λόγω των οικονομικών ανισοτήτων που προέκυπταν  απο τον  αριθμό των διανυκτερεύσεων, η ΑΣΚΕ έχασε και μαζί της χάσανε και όλοι οι συνάδελφοι. 

Αφελής ή τελικά επικίνδυνος ο εκπρόσωπος της ΑΣΚΕ; 

Μάλιστα για το κομμάτι αυτό της απόφασης, ο εκπρόσωπος της ΑΣΚΕ τηρεί στάση σιωπής και  το προσπερνά με μια γενικόλογη τοποθέτηση (δήλωσε αναρμόδιο το ΣΕΠΕ αναφέρει) , σε όσα λέει, εννοώντας ότι η ΑΣΚΕ θα κάνει παρέμβαση  στο Γενικό Λογιστήριο, εκεί δηλαδή που έχει βγεί γνωμάτευση ότι έδρα του μηχανοδηγού είναι η ....μηχανή. 

Εκεί που νομιμοποιούνται οι διατάξεις του ενιαίου μισθολογίου !!!!
 Θα επικυρώσει δηλαδή η ΑΣΚΕ την αποδοχή του ΚΑΙ μάλιστα θα ζητήσει και την εφαρμογή διατάξεων του!!!!! 

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.

Στο θέμα του γεύματος,που δόθηκε μετά απο παρέμβαση του Σωματείου μας το καλοκαίρι του 2015, η ΑΣΚΕ (ο νέος εκπρόσωπος της δηλαδή) προσπάθησε με την καταγγελία στο ΣΕΠΕ , να βγάλει λαγό, γνωρίζοντας πολύ καλά την τοποθέτηση του Προέδρου του Σωματείου τον Αύγουστο , ότι δηλαδή το γεύμα προγραμματίζεται (γίνεται προσπάθεια) να δοθεί σε όλους τους μηχανοδηγούς, με την νέα σύμβαση στο Capsis. Προσπάθησε με λίγα λόγια, o εκπρόσωπος της ΑΣΚΕ, να πιέσει να γίνει αυτό άμεσα, για να καρπωθεί ο ίδιος τα εύσημα παρότι γνώριζε και τι και πως. 
Δεν τον ενδιαφέρει αν αυτό γίνει, τον ενδιαφέρει να φανεί ο ίδιος συνδικαλιστικά μετά την προσωπική του αποτυχία, το  Μάιο  στις εκλογές της ΠΕΠΕ.

Δυστυχώς για όλους μας, δεν τα κατάφερε και το θέμα προφανώς θα λυθεί στα πολιτικά δικαστήρια όπως αναφέρει η ίδια η απόφαση, ΑΝ δεν το λύσει το Σωματείο μας.

Η ΠΕΠΕ είναι αυτονόητο ότι θα συνεχίσει τις προσπάθειες για την παροχή γεύματος σε όλους τους μηχανοδηγούς, ενώ δεν θα επιτρέψει την συνέχιση των οικονομικών ανισοτήτων στο ΜΑΙ. (υπάρχει και ο τρόπος και τον γνωρίζουν αυτοί που πρέπει).

Ωστόσο θα συνιστούσαμε στην ΑΣΚΕ ολίγη προσγείωση στην πραγματικότητα. 

Η ιστορική παράταξη όχι μόνο έχει χάσει τον ταξικό προσανατολισμό της, αλλά δεν θυμίζει σε τίποτα την ΑΣΚΕ του Ζαφείρη Βελλή και όσων των ακολουθούσαν επί 30 χρόνια. 

Μια παράταξη χωρίς πολιτικό προσανατολισμό, μια παράταξη που ο εκπρόσωπος της το μόνο που κάνει είναι να βγάζει τα απωθημένα του, απέναντι σε συγκεκριμένα πρόσωπα.

Οι συνάδελφοι και βλέπουν και ξέρουν και κρίνουν.
 Και επειδή είδαν με τα μάτια τους την μετάλλαξη, έστειλαν την ΑΣΚΕ στον πάγκο στις τελευταίες εκλογές της ΠΕΠΕ. (μετά απο 30 χρόνια και βάλε)

Ιδού το μέρος της απόφασης που διαβάσαμε σε  blog του χώρου.

Σε συνέχεια της από 30-10-2015 εργατικής διαφοράς η υπηρεσία μας έχει παρατηρήσει τα ακόλουθα:

Α) Η αρχή της ίσης μεταχείρισης σημαίνει την απαγόρευση στον εργοδότη να χειροτερεύει αυθαίρετα τη θέση ενός μισθωτού σε σχέση με τους υπόλοιπους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με αυτόν. Απαγορεύει δηλαδή κάθε αυθαίρετο αποκλεισμό ενός η περισσότερων μισθωτών από κάποια παροχή ή τις διαφοροποιήσεις τους με κριτήρια που δεν είναι αντικειμενικά δικαιολογημένα.

Σύμφωνα, δε, με την νομολογία ο όρος χρησιμοποιείται όταν υποδηλώνει παροχή για την οποία δεν υπάρχει υποχρέωση από τον νόμο ή άλλη πηγή δικαίου. Αφορά ,δε, κυρίως τις λεγόμενες οικειοθελείς χρηματικές και μη χρηματικές παροχές καθώς και  τα μέτρα που λαμβάνονται από τον εργοδότη στα πλαίσια του διευθυντικού του δικαιώματος για την διαμόρφωση των όρων εργασίας, ενώ δεν εφαρμόζεται όταν πρόκειται για παροχές που προβλέπονται από νόμο ή συλλογική σύμβαση (ΑΠ 1400/2002) ή όταν πρόκειται για παροχή που καταβάλλεται από πλάνη ως προς την υποχρεωτικότητά της (ΑΠ 722/1983). Προϋπόθεση επίσης εφαρμογής της αρχής τις ίσης μεταχείρισης  είναι να αφορά νόμιμη παροχή , καθώς νόμιμη προστασία για παράνομες παροχές δεν νοείται.

  Β) Στην επίδικη εργατική διαφορά  εξετάζεται εάν αποτελεί παράβαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης η χορήγηση επιπλέον επιδόματος διατροφής (πέραν δηλαδή της αποζημίωσης για την εκτός έδρας εργασία) σε μηχανοδηγούς της εργοδότριας που απασχολούνται κατόπιν σχετικής πρόσκλησης ενδιαφέροντος (εθελοντικά) στον σταθμό της Θεσσαλονίκης (για τα τοπικά δρομολόγια της Βορείου Ελλάδας) σε σχέση με τους συναδέλφους τους που διανυκτερεύουν υποχρεωτικά με βάση το πρόγραμμα απασχόλησής τους στην Θεσσαλονίκη.

  Από πλευράς εργοδότη προβλήθηκε ο ισχυρισμός περί διαφορετικών προγραμμάτων εργασίας των μηχανοδηγών στους οποίους καταβάλλεται η εν λόγω παροχή, οπότε και δεν υφίσταται ζήτημα άνισης μεταχείρισης με τους υπόλοιπους διανυκτερεύοντας εργαζόμενους. Από την άλλη ο προσφεύγων μισθωτός ισχυρίστηκε ότι η πρόσθετη παροχή αφορά την ίδια εργασία που παρέχεται κάτω από τις ίδιες συνθήκες ώστε να μην δικαιολογεί διαφορετική μεταχείριση.

  Η υπηρεσία μας θεωρεί ότι καταρχήν η εν λόγω παροχή, αφ’ ης στιγμής αφορά οικειοθελή παροχή και όχι συμβατική ή παροχή που προβλέπεται από νόμο ή συλλογική σύμβαση, υπάγεται στην αρχή της ίσης μεταχείρισης. Έτσι λοιπόν, για να δικαιολογηθεί η διαφορετική μεταχείριση των εργαζομένων , ιδιαίτερα από την στιγμή που διαπιστωθεί ότι  αφορά σε μισθωτούς που εργάζονται υπό τις αυτές συνθήκες εργασίας με την ίδια ειδικότητα και τα ίδια τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, θα πρέπει αυτή να εδράζεται σε αντικειμενικούς λόγους που δικαιολογούν την διάφορη μεταχείριση (απόδοση, αρχαιότητα, ενίσχυση ορισμένου τομέα δράσης, ιδιαίτεροι επιχειρηματικοί λόγοι που επιβάλλουν την διαφοροποίηση   κτλ).

  Σε κάθε περίπτωση, αρμόδια να αποφανθούν επί της συγκεκριμένης αξίωσης του προσφεύγοντος είναι τα πολιτικά δικαστήρια, τα οποία και θα διερευνήσουν τις ακριβείς συνθήκες υπό τις δικαιολογείται ή όχι η διαφοροποίηση ως προς την χορήγηση του επίδικου επιδόματος και στα οποία μπορεί να προσφύγει ο εργαζόμενος προβάλλοντας τις σχετικές αξιώσεις του.