H διάταξη της Εισαγγελείας Αρείου Πάγου για την μη σύλληψη μηχανοδηγού έπειτα απο συμβάντα (αυτοκτονίες κτλπ)

Μετά το χτεσινό-βραδυνό συμβάν και την ταλαιπωρία συναδέλφου μας (αφέθηκε πριν απο λίγο), δημοσιεύουμε την διάταξη της Εισαγγελείας του Αρείου Πάγου για την μη σύλληψη μηχανοδηγών μετά απο συμβάντα. Διαβάζουμε > 

Μετά τις πρόσφατες αυτοκτονίες που έχουν λάβει χώρα στο μετρό και την κράτηση των οδηγών κατά την αυτόφωρη διαδικασία κατόπιν εντολής του Εισαγγελέως, επανέρχεται προς συζήτηση ή τουλάχιστον περισυλλογή το ζήτημα νομιμότητας και σκοπιμότητας της κράτησης των οδηγών μέχρι να οδηγηθούν στην αίθουσα του ακροατηρίου προς εκδίκαση ή αναβολή.

Το ζήτημα είναι παλιό, καθώς ήδη από το 1978 έχει απασχολήσει την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, η οποία με το υπ’ αρ. 3358/8/19-12-1978 έγγραφό της προς το Τμήμα Ειδικών Υποθέσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης προσπαθεί να δώσει γραμμή προς αποφυγή της κράτησης των οδηγών: «Διαβιβάζοντες αντίγραφα 1) της υπ’ αριθμ. 1292/Φ.5θ της 7ης Νοεμβρίου 1978 αναφοράς της Πανελληνίου Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών και 2) του υπ’ αριθμ. 107.332 της 9ης Δεκεμβρίου 1976 εγγράφου προς ημας, του Υπουργείου της Δικαιοσύνης, παρακαλούμεν ίνα αντίγραφα τούτων διαβάσητε προς τους κ.κ. Εισαγγελείς Πρωτοδικών της περιφερείας σας, προς τον σκοπόν του να λάβωσι γνώσιν τούτων. Προς τούτοις θα γνωρίσητε αυτοίς ότι επί των εξ αμελείας πραττομένων εγκλημάτων κατά την κίνησιν και κυκλοφορίαν των αμαξοστοιχιών θα πρέπη η κατά την επ’ αυτοφώρω διαδικασίαν σύλληψις και κράτησις των σιδηροδρομικών ιδία δε των μηχανοδηγών και των εις μικρούς σταθμούς σταθμαρχών, ενεργείται μετά πάσης προσοχής και περισκέψεως, δια να μη καθίσταται δυσχερής ή αδύνατος η κίνησις της αμαξοστοιχίας ή της αυτοκινηταμάξης ή η λειτουργία του σταθμού και ούτω πως ταλαιπωρείται και το επιβατικόν κοινόν. Από την έμφρονα κρίσιν των Εισαγγελέων Πρωτοδικών, θα εξαρτηθή η συμφώνως τω νόμω ορθή εκτέλεσις της παρούσης».

Λίγα χρόνια, αργότερα, το 1982, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου επανέρχεται πιο κάθετη, καθότι συνεχίζονταν οι συλλήψεις οδηγών λόγω ανθρωποκτονιών που ούτε εξ αμελείας ίσως δεν χαρακτηρίζονται, σχετικά με το ζήτημα και με το υπ’ αρ. 171/1/19-01-1982 έγγραφό της απευθύνεται προς τους Εισαγγελείς Εφετών Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Λαρίσης, Πατρών, Ναυπλίου και Θράκης: «Επανερχόμεθα επί του θέματος της υπ’ αριθμ. 8/19-12-1978 εγκυκλίου μας, περί συλλήψεως και κρατήσεως Σιδηροδρομικών εις περιπτώσεις εξ αμελείας τελουμένων εγκλημάτων κατά την κίνησιν και κυκλοφορίαν των αμαξοστοιχιών, διότι, ως μας εγνωστοποίησεν η διοίκησις του ΟΣΕ, ενεργούνται συχνώς τοιαύται συλλήψεις και κρατήσεις.

Επαναλαμβάνομεν ότι, εις τα ανωτέρω περιπτώσεις εξ αμελείας εγκλημάτων, θα πρέπει κατά κανόνα ν’ αποκλείεται η επ’ αυτοφώρω διαδικασία, ούτως ώστε και δυνατότης ανέτου προανακριτικής ερεύνης της υποθέσεως να παρέχεται και η σύλληψις και κράτησις των Σιδ/κών υπαλλήλων ν’ αποφεύγεται. Ιδία η σύλληψις και κράτησις των μηανοδηγών και σταθμαρχών δημιουργεί μεγίστην δυσχέρειαν εις την περαιτέρω κίνησιν της αμαξοστοιχίας και την λειτουργίαν του Σταθμού, προκαλουμένης ούτως ανωμαλίας εις την συγκοινωνίαν και ταλαιπωρίας εις τους επιβάτας.

Σκόπιμον είναι όπως ενημερωθούν καταλλήλως επί του θέματος τούτου –δια των Εισαγγελέων Πρωτοδικών- αι συνήθως αυτεπαγγέλτως επιλαμβανόμεναι της προανακρίσεως οικείαι Αστυνομικαί Αρχαί, ώστε να ενεργούν μεν εκάστοτε τα δέοντα, χωρίς όμως να προβαίνουν (πλην μόνο εις λίαν εξαιρετικάς περιπτώσεις) εις την σύλληψιν και κράτησιν των Σιδ/κών».