Από το συγκεκριμένο έγγραφο, το οποίο είναι αναρτημένο στη Διαύγεια, φαίνεται πως η εξέλιξη του έργου της τηλεδιοίκησης καθυστέρησε με υπαιτιότητα του ΟΣΕ και του ΕΡΓΟΣΕ, ενώ με σχετική απόφαση ο τελευταίος αναγνωρίζει αποζημίωση περίπου μισού εκατομμυρίου ευρώ στην ανάδοχο εταιρία που ανέλαβε την υλοποίηση, λόγω δικής του υπαιτιότητας!
Πρακτικά, με την απόφαση 3911 του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΡΓΟΣΕ στις 22 Ιανουαρίου 2021 αποφασίστηκε να δοθεί αποζημίωση στους αναδόχους του έργου ύψους 564.000 ευρώ. Η αποζημίωση είναι απόρροια του άρθρου 36 παρ. 11 του ν. 3669/2008, όπου ορίζεται ότι αν ο κύριος του έργου, στην προκειμένη περίπτωση ο ΕΡΓΟΣΕ, καταστεί υπερήμερος, ο ανάδοχος έχει δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση για τη θετική τους ζημιά, δηλαδή για μείωση της υπάρχουσας περιουσίας της εταιρίας και όχι για διαφυγόντα κέρδη.
Αδεια εισόδου
Οπως εξηγεί αρμόδια πηγή, το έργο της τηλεδιοίκησης έπρεπε να εκτελεστεί σε μία γραμμή οποία βρισκόταν ήδη σε λειτουργία. Κατά συνέπεια, προκειμένου να εισέλθει η ανάδοχος εταιρία στη γραμμή για να εκτελέσει εργασίες έπρεπε να λάβει άδεια από τον ΟΣΕ, που είχε στην αρμοδιότητά του τη γραμμή, και όχι από τον ΕΡΓΟΣΕ, που ήταν ο κύριος του έργου. «Κάθε φορά που έπρεπε να γίνουν εργασίες έπρεπε να ζητούν και να λαμβάνουν άδεια εισόδου στη γραμμή από τον ΟΣΕ, ο οποίος έπρεπε να χορηγεί δικό του προσωπικό για να επιβλέπει το σημείο», σημειώνει η ίδια πηγή.
Ωστόσο, οι μεγάλες καθυστερήσεις του έργου προέκυψαν γιατί στα αιτήματα των αναδόχων για την εκτέλεση εργασιών, ο ΟΣΕ είτε απαντούσε με τεράστια καθυστέρηση είτε δεν απαντούσε καθόλου είτε έδινε πολύ λίγες μέρες περιθώριο για την εκτέλεση εργασιών πάνω στη γραμμή, με αποτέλεσμα το έργο να λάβει πολλές παρατάσεις. «Ο εργολάβος νοίκιαζε προσωπικό και μηχανήματα, δούλευαν δύο μέρες και δέκα μέρες κάθονταν. Η μεγαλύτερη απόδειξη ότι με υπαιτιότητα του Δημοσίου υπήρξαν αυτές οι καθυστερήσεις είναι η απόφαση του ΕΡΓΟΣΕ να αναγνωρίσει αποζημιώσεις για τις καθυστερήσεις», καταλήγει.
Σύμφωνα με το έγγραφο, το Δ.Σ. του ΕΡΓΟΣΕ έλαβε υπόψη την εισήγηση του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και διευθύνοντος συμβούλου της εταιρίας, την υπ’ αριθμόν 1150/24-12-2020 γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου, με την οποία γνωμοδότησε επί των υποβληθέντων αιτημάτων αποζημιώσεως, λόγω θετικών ζημιών, της αναδόχου κοινοπραξίας της υπ’ αριθμόν 717/2014 συμβάσεως και συγκεκριμένα γνωμοδότησε ομόφωνα υπέρ της αποδοχής των εν λόγω αιτημάτων, ως προς τους επικαλούμενους λόγους υπερημερίας, και της εν μέρει αποδοχής αυτών, ως προς το ύψος της αιτούμενης αποζημίωσης, κατά τις χρονικές περιόδους από 01-04-2020 έως 31-07-2020 και από 01-08-2020 έως 31-10-2020, αντίστοιχα, αλλά και την απόφαση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών επί πέντε ενστάσεων της ανωτέρω κοινοπραξίας που αφορούν όμοια, ως προς τους λόγους και τη νομική βάση, αιτήματα θετικών ζημιών για τη χρονική περίοδο (συνολικά) από 01-02-2019 έως 31-03-2020.
Ετσι, αναγνώρισε οφειλή αποζημίωσης «στην κοινοπραξία με την επωνυμία “ΤΟΜΗ Α.Β.Ε.Τ.Ε. – ALSTOM TRANSPORT S.A.”, αναδόχου κατασκευής του έργου ως προς το ύψος της αποζημίωσης, λόγω θετικών ζημιών που αφορούν το κόστος προσωπικού και μηχανημάτων, η οποία, ανά εξεταζόμενο αίτημα και ανά χρονική περίοδο, ανέρχεται σε ποσό 204.119,79 ευρώ, για τη χρονική περίοδο από 01-04-2020 έως 31-07-2020), ποσό 92.097,91 ευρώ για το διάστημα από 01-08-2020 έως 31-10-2020, ενώ με τον συνυπολογισμό των γενικών εξόδων της αιτούμενης αναδόχου κοινοπραξίας για το σύνολο των ως άνω δύο εξεταζόμενων χρονικών περιόδων από 01-04-2020 έως 31-10-2020, εκ ποσού 268.129,86 ευρώ, το συνολικό ποσό της αποζημίωσης ανέρχεται σε 564.347,56 ευρώ».
Δικαστική έρευνα για 5 συμβάσεις
Υπενθυμίζεται ότι η σύμβαση 717/2014 βρέθηκε στο… μικροσκόπιο της εισαγγελέως Εφετών -υπηρετεί στην Οικονομική Εισαγγελία- Αθανασίας Βλάχου, η οποία ερεύνησε την υπόθεση των καταγγελιών που αφορούσαν σε ζημιά του Δημοσίου ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ από τις καθυστερήσεις των έργων. Ωστόσο, από την έρευνα που διεξήχθη αλλά και από το πόρισμα της Αρχής Διαφάνειας, που διαβιβάστηκε στην Οικονομική Εισαγγελία, δεν προέκυψε ότι το Δημόσιο υπέστη ζημιά και, έτσι, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο το 2021. Βέβαια, λίγους μήνες αργότερα, το 2022 έπειτα από την ανάδειξη νέων στοιχείων, η υπόθεση ανασύρθηκε και βρίσκεται πλέον στα χέρια του Ευρωπαίου εισαγγελέα που εξετάζει τη διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων.
Η σύμβαση 717/20214 που αφορούσε το ευρωπαϊκό σύστημα ETCS για την αυτοματοποιημένη λειτουργία του δικτύου δεν ήταν η μόνη που μπήκε στον «πάγο», αφού ακόμα τέσσερις συμβάσεις που υπογράφηκαν το διάστημα 2005-2015 με αντικείμενο έργα εκσυγχρονισμού σε διαφορετικά τμήματα του δικτύου δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Πρόκειται για μία σύμβαση του 2005 που σχετίζεται σε εργασίες σηματοδότησης του εθνικού δικτύου στο κομμάτι Αθήνα, Αχαρνές, Λιόσια, Κόρινθος, δύο συμβάσεις 2013 για το κομμάτι Αχαρνές – Τιθορέα και το τμήμα Τιθορέα – Δομοκός, αλλά και μία του 2015 που αφορά το σύστημα τηλεδιοίκησης ETCS για το κομμάτι Πειραιάς – Αθήνα.
Με παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προς την Οικονομική Εισαγγελία άνοιξαν προκαταρκτικές έρευνες που αναζητούν τυχόν ποινικές ευθύνες κρατικών αξιωματούχων από την ΕΡΓΟΣΕ, ως αναθέτουσα Αρχή, αλλά και ιδιωτών από την πλευρά των εργοληπτών για τα έργα εκσυγχρονισμού που δεν προχώρησαν. Βασικό ερευνώμενο αδίκημα είναι η απιστία και η ηθική αυτουργία στην ίδια πράξη, που ενδεχομένως προκύπτει από τις ανολοκλήρωτες συμβάσεις, τις παρατάσεις και όσες κινήσεις οδήγησαν στη μη ολοκλήρωση των έργων.
Τα «καμπανάκια» για την τραγωδία στο Αδενδρο
Οι τρεις νεκροί που καταγράφηκαν στο σιδηροδρομικό δυστύχημα που σημειώθηκε τον Μάιο του 2017 στο Αδενδρο ήταν ένα από τα «καμπανάκια» κινδύνου που δεν άκουσε κανείς. Η αμαξοστοιχία Intercity 58, με 61 άτομα εκτροχιάστηκε λίγο έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό Αδένδρου. Για την υπόθεση εκδόθηκαν τρία πορίσματα (ΡΑΣ, ΟΣΕ, ΑΠΘ) που απέδιδαν τα αιτία του δυστυχήματος στην υπερβολική ταχύτητα που ανέπτυξε το τρένο στη συγκεκριμένη γραμμή (σ.σ.: ανώτερη ταχύτητα 60 χλμ./ώρα και το τρένο πήγαινε με 144 χλμ./ώρα), αλλά υποδείκνυαν και όλες τις ελλείψεις και τις αναβαθμίσεις που απαιτούνταν στο δίκτυο προκειμένου να είχε αποφευχθεί ο εκτροχιασμός.
Για τον εκτροχιασμό υπεύθυνος θεωρήθηκε ο μηχανοδηγός του τρένου, καθώς του αποδόθηκε ότι παραβίασε το όριο ταχύτητας, αλλά αθωώθηκε δικαστικά. Ωστόσο, την υπόθεση μελετά ήδη ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, προκειμένου να εξετάσει το ενδεχόμενο ανάσυρσης από το αρχείο για να ερευνηθούν ευρύτερα ευθύνες άλλων προσώπων που δεν μερίμνησαν για την ολοκλήρωση των απαιτούμενων έργων στο δίκτυο και όχι μόνο.
Για παράδειγμα, το πόρισμα της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων σημείωνε πως αν λειτουργούσαν τα συστήματα ασφαλείας, η φωτοσήμανση και η τηλεδιοίκηση, ο εκτροχιασμός θα μπορούσε να αποφευχθεί. Αντίστοιχα, το ΑΠΘ σε δική του έρευνα πόρισμα, το οποίο υπογράφει ο Χρίστος Πυργίδης (επιτροπή Γεραπετρίτη), πρότεινε μεταξύ άλλων τακτικούς ελέγχους των ταχογράφων των δρομολογούμενων συρμών και αυστηρές κυρώσεις στους μηχανοδηγούς σε περίπτωση που τεκμηριωθεί παραβίαση ταχύτητας, αλλά και «ραδιοεπικοινωνία των σταθμαρχών με τους μηχανοδηγούς με πιο δομημένο τρόπο, ανάλογο με αυτόν που γίνεται στις αεροπορικές μεταφορές και σε άλλα σιδηροδρομικά δίκτυα. Δηλαδή, συγκεκριμένο λεκτικό, φρασεολογία, καταγραφή από τον μηχανοδηγό του περιεχομένου του εκάστοτε τηλεγραφήματος ούτως ώστε να εμπεδώσει το μήνυμα που έλαβε και να επαληθευτεί από τους δύο συνδιαλεγόμενους σταθμάρχη και μηχανοδηγό, η ορθή καταγραφή του».
Τα πορίσματα φαίνεται πως έμειναν στα «συρτάρια» για να οδηγηθούν, τελικά, έξι χρόνια αργότερα 57 άνθρωποι στον θάνατο. Βέβαια, δύο μήνες πριν από το τραγικό δυστύχημα η εταιρία Hellenic Train και ο ΟΣΕ βρίσκονταν ήδη σε δικαστικό πόλεμο με φόντο την ορθή συντήρηση της σιδηροδρομικής υποδομής. Η εταιρία που διαχειρίζεται τα δρομολόγια, στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου, με αγωγή της στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, διεκδικεί από τον ΟΣΕ 1.149.000 συν 275.000 ευρώ για ΦΠΑ για συμπληρωματική συντήρηση της γραμμής.
Στο δικόγραφο απαριθμούνται ελαττώματα της υποδομής και υποστηρίζεται ότι ο ΟΣΕ, με τις ενέργειές του, παραβίασε την υποχρέωση για συντήρηση που προβλέπεται από τον νόμο και τη σχετική σύμβαση και παρά τις οχλήσεις της δεν αποκατέστησε τις ζημιές, με αποτέλεσμα η εταιρία να «χρεώνεται με ποσά για εργασίες συμπληρωματικής συντήρησης από τις 14 Σεπτεμβρίου του 2017. Ποσά τα οποία οφείλονται αποκλειστικά στην κακή κατάσταση της υποδομής και τη μη άρση των σχετικών προβλημάτων». Μάλιστα, η εταιρία καταγράφει εργασίες, από τις 14 Σεπτεμβρίου 2017 μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου του 2019, με συνολικό κόστος 1.149.000€ και κατηγορεί τον ΟΣΕ ότι επέλεξε να επιδείξει πλήρη αδιαφορία σχετικά με τα ζητήματα αυτά.
«Οι ανωτέρω ελλείψεις και παραλείψεις εκ μέρους του ΟΣΕ και η εντεύθεν παραβίαση της υποχρέωσής του για συντήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου είχε ως αποτέλεσμα την ανάγκη αντιμετώπισης των τεράστιων προβλημάτων λειτουργίας του τροχαίου υλικού που χρησιμοποιεί η Hellenic Train μέσω εργασιών που μπορούσαν να το καταστήσουν τουλάχιστον ασφαλές και δυνάμενο να εκτελέσει δρομολόγια. Και αυτό γιατί δεν θα μπορούσε να διακινδυνεύσει να τεθεί εν αμφιβόλω η ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου και των χρηστών της», σημειώνει η εταιρία στην αγωγή της και συνεχίζει λέγοντας πως «παρά τις οχλήσεις της Hellenic Train ο ΟΣΕ δεν προέβη στη λήψη των αναγκαίων μέτρων, με αποτέλεσμα η Hellenic Train να χρεώνεται με ποσά για εργασίες συμπληρωματικής συντήρησης από τις 14 Σεπτεμβρίου 2017, τα οποία οφείλονται αποκλειστικά στην κακή κατάσταση της υποδομής και τη μη άρση των σχετικών προβλημάτων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου