Ο Άσωτος Ιός της έλξης επιστρέφει και εμείς ...του δίνουμε τον λόγο!
Αν τα αντανακλαστικά μου μπορούσαν με κάποιο τρόπο να απεικονιστούν αυτήν την στιγμή σε ένα χαρτί θα έμοιαζε παρά πολύ με αυτό του καρδιογραφήματος με την διαφορά ότι οι καμπύλες θα ήταν ανά λεπτό κι όχι ανά δευτερόλεπτο ,που σημαίνει ότι οι αντιδράσεις μου, εκτός βέβαια από τις συνηθισμένες ,ήταν το περισσότερο ικανοποιητικές το λιγότερο καθυστερημένες .Οι αισθήσεις μου ,όσες από
αυτές λειτουργούσαν τουλάχιστον ,ήταν στο ναδίρ των δυνατοτήτων τους και αυτό γιατί όντας από τις 3 τα ξημερώματα (ή μήπως βράδυ;) όρθιος για τρίτη συνεχόμενη ημέρα ο οργανισμός μου δεν μπορούσε να ακολουθήσει την ανωμαλία των βαρδιών.Ο ήλιος που είχε ανατείλει εδώ και μια ώρα μόνο σύμμαχος μου δεν ήταν αφού σε συνδυασμό με τους υπνωτικούς κραδασμούς της αμαξοστοιχίας με έκανε να νυστάζω ακόμα περισσότερο . Το μυαλό ονειρευόταν το κρεβάτι μου ,η ακοή μου ενδιαφερόταν μόνο στο άκουσμα του αριθμού της αμαξοστοιχίας ή του ονόματος μου ,η όραση μου αντιδρούσε μόνο στην εικόνα των φωτοσηματων ή των στάσεων ίσως και σε κάποια ανωμαλία στην γραμμή αν και δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι σε μια τέτοια περίπτωση η αντίδραση μου θα ήταν χρονικά σωστή .Η όσφρηση δεν μου χρειαζόταν προς το παρόν οπότε ξεκουραζόταν .Η μάχη ήταν δύσκολη και ακόμα και το ντοπάρισμα με καφέινη φαινόταν να μην έχει αποτέλεσμα .Το στοίχημα ήταν να βγει η βάρδια και πραγματικά μου φαινόταν ακατόρθωτο όπως κάθε φορά σε ανάλογες περιπτώσεις ..
Αν τα αντανακλαστικά μου μπορούσαν με κάποιο τρόπο να απεικονιστούν αυτήν την στιγμή σε ένα χαρτί θα έμοιαζε παρά πολύ με αυτό του καρδιογραφήματος με την διαφορά ότι οι καμπύλες θα ήταν ανά λεπτό κι όχι ανά δευτερόλεπτο ,που σημαίνει ότι οι αντιδράσεις μου, εκτός βέβαια από τις συνηθισμένες ,ήταν το περισσότερο ικανοποιητικές το λιγότερο καθυστερημένες .Οι αισθήσεις μου ,όσες από
αυτές λειτουργούσαν τουλάχιστον ,ήταν στο ναδίρ των δυνατοτήτων τους και αυτό γιατί όντας από τις 3 τα ξημερώματα (ή μήπως βράδυ;) όρθιος για τρίτη συνεχόμενη ημέρα ο οργανισμός μου δεν μπορούσε να ακολουθήσει την ανωμαλία των βαρδιών.Ο ήλιος που είχε ανατείλει εδώ και μια ώρα μόνο σύμμαχος μου δεν ήταν αφού σε συνδυασμό με τους υπνωτικούς κραδασμούς της αμαξοστοιχίας με έκανε να νυστάζω ακόμα περισσότερο . Το μυαλό ονειρευόταν το κρεβάτι μου ,η ακοή μου ενδιαφερόταν μόνο στο άκουσμα του αριθμού της αμαξοστοιχίας ή του ονόματος μου ,η όραση μου αντιδρούσε μόνο στην εικόνα των φωτοσηματων ή των στάσεων ίσως και σε κάποια ανωμαλία στην γραμμή αν και δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι σε μια τέτοια περίπτωση η αντίδραση μου θα ήταν χρονικά σωστή .Η όσφρηση δεν μου χρειαζόταν προς το παρόν οπότε ξεκουραζόταν .Η μάχη ήταν δύσκολη και ακόμα και το ντοπάρισμα με καφέινη φαινόταν να μην έχει αποτέλεσμα .Το στοίχημα ήταν να βγει η βάρδια και πραγματικά μου φαινόταν ακατόρθωτο όπως κάθε φορά σε ανάλογες περιπτώσεις ..
Η εργασία σε βάρδιες
είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι σχετίζεται με προβλήματα στο πεπτικό σύστημα και την καρδιά ενώ το στρες που παράγεται από
την αλληλεπίδραση με την οικογένεια και την κοινωνική ζωή θεωρείται δεδομένο.
Και αυτά για τις σωστά προγραμματισμένες βάρδιες που τουλάχιστον στον χώρο εργασίας μας απλά δεν υπάρχουν .Εδω κυριαρχεί το «να βγαίνει η δουλειά» αδιαφορώντας τελείως για τις επιπτώσεις που έχει ή μπορεί να έχει στον ανθρώπινο οργανισμό το ακατάστατο ωράριο .Χωρίς να λαμβάνεται ποτέ υπόψη οποιαδήποτε από τις έρευνες που υπάρχουν σε σχέση με την κόπωση και την εργασία σε βάρδιες ο προγραμματισμός εργασίας σε αναγκάζει σε αλλόκοτα ωράρια εργασίας ,με γρήγορες αλλαγές και μετατοπίσεις των περιόδων ύπνου και εργασίας ή με εργασία ακανόνιστου ή εκτεταμένου ωραρίου .Κάπως σαν να ήμασταν μηχανές δηλαδή .Μόνο που ο ανθρώπινος οργανισμός έχει το δικό του βιολογικό προγραμματισμό και δεν μπορεί να προσαρμοστεί στο ακατάστατο ωράριο.
Αποτέλεσμα είναι η κόπωση ,η καθυστερημένη αντίδραση ,η κακή διάθεση ,η έλλειψη συγκέντρωσης ,μείωση της ετοιμότητας κ.α. .Όλα τα παραπάνω συστατικά συνθέτουν ένα κοκτέιλ επικίνδυνο για εμάς ,για τους συναδέλφους μας και για τον κόσμο που μετακινείται μαζί μας.
Και αυτά για τις σωστά προγραμματισμένες βάρδιες που τουλάχιστον στον χώρο εργασίας μας απλά δεν υπάρχουν .Εδω κυριαρχεί το «να βγαίνει η δουλειά» αδιαφορώντας τελείως για τις επιπτώσεις που έχει ή μπορεί να έχει στον ανθρώπινο οργανισμό το ακατάστατο ωράριο .Χωρίς να λαμβάνεται ποτέ υπόψη οποιαδήποτε από τις έρευνες που υπάρχουν σε σχέση με την κόπωση και την εργασία σε βάρδιες ο προγραμματισμός εργασίας σε αναγκάζει σε αλλόκοτα ωράρια εργασίας ,με γρήγορες αλλαγές και μετατοπίσεις των περιόδων ύπνου και εργασίας ή με εργασία ακανόνιστου ή εκτεταμένου ωραρίου .Κάπως σαν να ήμασταν μηχανές δηλαδή .Μόνο που ο ανθρώπινος οργανισμός έχει το δικό του βιολογικό προγραμματισμό και δεν μπορεί να προσαρμοστεί στο ακατάστατο ωράριο.
Αποτέλεσμα είναι η κόπωση ,η καθυστερημένη αντίδραση ,η κακή διάθεση ,η έλλειψη συγκέντρωσης ,μείωση της ετοιμότητας κ.α. .Όλα τα παραπάνω συστατικά συνθέτουν ένα κοκτέιλ επικίνδυνο για εμάς ,για τους συναδέλφους μας και για τον κόσμο που μετακινείται μαζί μας.
Η κόπωση δεν είναι σαν το αλκοόλ που μπορεί εύκολα να ανιχνευτεί
.Ο προσδιορισμός της βασίζεται στην ιχνηλατηση του ιστορικού του εργαζόμενου
στην κατανόηση των καθηκόντων του και των κύκλων ανάπαυσης του στην διάρκεια των περιόδων ύπνου και σε οποιαδήποτε
άλλη πληροφορία σχετική με το πρόγραμμα του .Ειδικά αυτή την περίοδο με την έλλειψη
προσωπικού σε όλες τις ειδικότητες που εργάζονται σε βάρδιες στον σιδηρόδρομο
με τους όλο και πιο αυξανόμενους ρυθμούς, είτε άμεσα, είτε έμμεσα ,επηρεάζεται
η απόδοση, η παραγωγικότητα κυρίως όμως η
υγεία και η ασφάλεια μας .Οι προσλήψεις προσωπικού είναι παραπάνω από επιτακτικές όπως
επιτακτική ανάγκη είναι και η σωστή διαχείριση του .Γιατί κάποιοι ξεχνούν οτι δεν είμαστε μηχανές .Είμαστε μηχανοδηγοί…..
Άσωτος Ιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου