Λάβαμε και δημοσιεύουμε επιστολή του Μανώλη Παναγιώτου, Πρώην Αρχιμηχανικός της ΔΗΣΤΗΕ ΟΣΕ
- Οι άνθρωποι αυτοί διορίστηκανμε το υπ’ αριθμ. πρωτ. 1019/21/1-α’/01-03-2023 έγγραφο τουΤμήματος Τροχαίας Λάρισας σαν «εμπειρογνώμονες» για τη διερεύνηση του τραγικού δυστυχήματος. Και όπως οι ίδιοι αναφέρουν στη σελίδα 6του Πορίσματος, έγινε «προφορικός» αρχικά διορισμός τους και μετέβηκαν στο σημείο του συμβάντος περί τις 4:00 πρωινή της 1/3/2023, ενώ στη συνέχεια «περί τις 6:30 – 7:00» μετέβηκαν στο Τ.Τ. Λάρισας όπου παρέλαβαν τον διορισμό τους. Δηλαδή, η Τροχαία Λάρισας, ενεργώντας, όπως αναφέρεται στο παραπάνω έγγραφο, «αυτεπάγγελτη αστυνομική προανάκριση, δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προς εξακρίβωση συνθηκών και αιτιών θανατηφόρου σιδηροδρομικού ατυχήματος» διόρισε χαράματα σαν εμπειρογνώμονες του δυστυχήματος δυο Μηχανικούς της Περιφέρειας Θεσσαλίας, που δεν είχαν καμιά γνώση του σιδηρόδρομου και των συστημάτων του, και αυτοί σαν έτοιμοι από καιρό μετέβηκαν στο σημείο του συμβάντος στις 4:00 το πρωί(!!!). Αντέχει αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι, σε καμιά λογική; Δεν ήξερε η Τροχαία, ότι, βάσει της κείμενης νομοθεσίας δεν έχει καμιά αρμοδιότητα για τη Διερεύνηση Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων; Και δεν το ήξερε αυτό ούτε η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας η οποία την …επόμενη μέρα 2/3/2023 με το υπ’ αρ. πρωτ. 656/23έγγραφό της έσπευσε να παραγγείλει συμπληρωματικά ερωτήματα προς τους ίδιους πραγματογνώμονες, νομιμοποιώντας τους; Ποιος, αγαπητοί συνάδελφοι, συνέταξε τα ερωτήματα προς τους πραγματογνώμονες, τόσο του διορισμού τους, όσο και της συμπληρωματικής παραγγελίας; Μια απλή ματιά στα εν λόγω ερωτήματα δείχνει καθαρά, ότι αυτά τέθηκαν από το ίδιο κέντρο, που ήθελε να εκτρέψει την πορεία της διερεύνησης προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, αυτή της απόδοσης της ευθύνης του δυστυχήματος σε «ανθρώπινο λάθος» και μακριά από τις ευθύνες εκείνων που άφησαν να εκτελείται μια σύμβαση, με χρόνο εκτέλεσης δυο(2) χρόνια, εννέα(9) ολόκληρα χρόνια, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του «εθνικού εργολάβου» και του συνεταίρου του στην κοινοπραξία. Δεν ξέρετε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι για περισσότερο από μια δεκαετία τα συστήματα Σηματοδότησης-Τηλεδιοίκησης, που είχαν εγκατασταθεί από τη ΔΗΣΤΗΕ, την οποία φρόντισαν το 2005 κάποιοι να καταργήσουν από το Οργανόγραμμα του ΟΣΕ, γιατί δεν ήταν πρόθυμη να συμπράξει στα εγκλήματά τους κατά του Σιδηροδρόμου, είχαν αφεθεί σκοπίμως και με δόλο στην τύχη τους, προκειμένου να μην υπάρξει ποτέ αξιόπιστος και ασφαλής Σιδηρόδρομος και για να αναλάβουν μέσω ΣΔΙΤ τη συντήρηση με άρση βλαβών των παραπάνω συστημάτων οι μεγαλοεργολάβοι, που εκτελούν όλα τα έργα στο Σιδηρόδρομο;
Δεν ξέρετε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι ο Εφέτης-Ανακριτής έφτασε στο σημείο να υποβάλει σε βασικό μάρτυρα ερωτήματα των εν λόγω εμπειρογνωμόνων, που είχαν στόχο να τον απαξιώσουν σαν μάρτυρα, επειδή τους χαλούσε τη σούπα και είχε παραιτηθεί από πρόεδρος της Επιτροπής του ETCS και του GSM-R, καταγγέλλοντας τις καθυστερήσεις που συνέβαιναν στην ολοκλήρωση των συμβάσεων;
2) Γιατί οι «εμπειρογνώμονες» δεν είδαν, ότι, το δυστύχημα, ανεξαρτήτως των καθυστερήσεων της σύμβασης 717/2014, δεν θα συνέβαινε, αν οι έχοντες την ευθύνη Γενικοί Διευθυντές και Διευθυντές φρόντιζαν να αποκαταστήσουν τη ζημιά, που προκλήθηκε από φωτιά στις 29/7/2019 στο χώρο των συσσωρευτών του κτιρίου Σηματοδότησης του Εμπορικού σταθμού Λάρισας(Ζάχαρη),στο καλώδιο οπτικών ινών, το οποίο μεταφέρει τις πληροφορίες για την κατάσταση της γραμμής στο Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας( Κ.Ε.Κ.) Λάρισας και στον τοπικό πίνακα χειρισμών του σταθμού Λάρισας, δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από το ντοκουμέντο που δημοσίευσε το «Στέκι της Έλξης», «η Τηλεδιοίκηση Λάρισας ΔΟΥΛΕΥΕ μέχρι τον Ιούλιο του 2019»;
Και γιατί οι εν λόγω Γενικοί Διευθυντές και Διευθυντές δεν ανταποκρίθηκαν στη στοιχειώδη αυτή υποχρέωσή τους, για να αποκατασταθεί η λειτουργία της Σηματοδότησης-Τηλεδιοίκησης στην περιοχή του δυστυχήματος; Μήπως, για να διευκολυνθούν τα σχέδια των μεγαλοεργολάβων για το ξήλωμα της Τηλεδιοίκησης Λάρισας και την αντικατάστασή της με νέα ηλεκτρονικού τύπου στα πλαίσια της νέας 1ης Συμπληρωματικής Σύμβασης της αμαρτωλής σύμβασης 717/2014;
Γιατί οι «εμπειρογνώμονες» δεν είδαν αυτό που ακόμη και οι Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του κ. Γεραπετρίτη είδε; Μήπως, γιατί οι εν λόγω Γενικοί Διευθυντές και Διευθυντές είναι ήδη κατηγορούμενοι, λόγω της παραπάνω εγκληματικής τους παράλειψης;
3. Δεν έχετε αντιληφθεί, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι τα παραπάνω μαρτυρούν κεντρικό σχεδιασμό, προκειμένου η απόδοση ευθυνών του δυστυχήματος να περιοριστεί στα «ανθρώπινα λάθη», ακόμη και νεκρών, και οι πραγματικοί υπεύθυνοι, ιδίως οι μεγαλοεργολάβοι, να μείνουν στο απυρόβλητο;
4. Δεν έχετε αναρωτηθεί, αγαπητοί συνάδελφοι, γιατί μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, με τις τεράστιες δυνατότητες που έχουν, αλλά και με τη συνεργασία μεγάλων ξένων εξειδικευμένων εταιρειών όπου απαιτείται, δεν κατάφεραν ν’ ολοκληρώσουν εδώ και τριάντα ολόκληρα χρόνια ούτε τον βασικό άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη και τα τρένα κυριολεκτικά κυκλοφορούν στα τυφλά, όπως καταγγέλλετε τόσα χρόνια;
Δεν έχετε καταλάβει, ότι η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι απλή και εκθέτει όλες τις κυβερνήσεις από το 1996 και μετά, οι οποίες τουλάχιστον ανέχτηκαν, αν δεν υπέθαλπαν, τα παιγνίδια των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, οι οποίες βάσει ενός προμελετημένου σχεδίου υπονόμευσαν τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου, προκειμένου ο Σιδηρόδρομος να μη γίνει ποτέ ανταγωνιστικός προς τα άλλα μέσα μεταφοράς, όπου έχουν τα τεράστια συμφέροντά τους, ιδίως τους μεγάλους Οδικούς Άξονες, τους οποίους κατασκεύασαν μέσω Συμβάσεων Παραχώρησης πολλών δισεκατομμυρίων και από τους οποίους θα εισπράττουν διόδια μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία;
Ζητώ συγγνώμη, αγαπητοί συνάδελφοι, για τη μακρηγορία μου, αλλά δεν αντέχω άλλο η αντιπαράθεση να μην επικεντρώνεται στα πραγματικά αίτια του δυστυχήματος, αλλά στο πως θα αποσείσει ο καθένας μας τις ευθύνες του για την ανείπωτη εθνική τραγωδία των Τεμπών. Και το λέω αυτό, γιατί πιστεύω ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όλων των αποχρώσεων μπορούσαν να αποτρέψουν τον κατήφορο του Σιδηροδρόμου, ιδίως μετά τη δημιουργία ΕΡΓΟΣΕ, και δεν το έκαναν, με συνέπεια να φτάσουμε στο σημερινό κατάντημα….
Με εκτίμηση,
Εμμανουήλ Παναγιώτου
Πρώην Αρχιμηχανικός της ΔΗΣΤΗΕ
Σημείωση: Αισθάνομαι πραγματικά λύπη και αγανάκτηση, που τόσο εγώ, όσο και άλλοι εκλεκτοί συνάδελφοι της ΔΗΣΤΗΕ, φτάσαμε μόνο μέχρι τον βαθμό του Αρχιμηχανικού, ενώ στη συνέχεια, όταν καταργήθηκε η ΔΗΣΤΗΕ, φτάσανε στο βαθμό του Διευθυντή συνάδελφοι, που δεν είχαν ούτε τα τυπικά, ούτε τα ουσιαστικά προσόντα…. Αλλά αυτό ήταν το τίμημα που πληρώσαμε, γιατί δεν είμασταν «καλά και υπάκουα παιδιά»…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου