Έρευνα για να διαπιστώσει εάν τυχόν ευνοήθηκε αθέμιτα από το ελληνικό δημόσιο η ΤΡΑΙΝΟΣΕ την περίοδο 2007-2010, αλλά και με το νόμο για την εξυγίανση του ομίλου ΟΣΕ διενεργεί η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Για την περίοδο 2007-2010, όταν και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έγινε αυτόνομη επιχείρηση, η Κομισιόν ζητά να μάθει αναλυτικά τα έσοδα ανά γραμμή αλλά και για ποιο λόγο μεταφέρθηκαν περουσιακά στοιχεία από τις υπόλοιπες εταιρείες του ομίλου ΟΣΕ προς την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τα οποία ουσιαστικά δεν υπήρχαν, όπως επίσης και γιατί δεν μεταφέρθηκε παθητικό.
Ο προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού έχει ζητήσει εγγράφως εξηγήσεις αναφορικά με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στην οποία προχώρησε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ το 2009 κατά 60 εκ. ευρώ.
Όπως αναφέρουν στελέχη της επιχείρησης, η αύξηση ήταν αναγκαία καθώς η επιχείρηση αδυνατούσε την περίοδο εκείνη να πληρώσει τους μισθούς των εργαζομένων.
Δεν αποκλείεται να επιβληθούν και πρόστιμα για την περίοδο αυτή εάν η επιτροπή θεωρήσει ότι το κράτος συνέδραμε με αθέμιτους τρόπους την επιχείρηση. Η Κομισιόν κινεί και διεξοδική έρευνα για έξι μέτρα που ανέρχονται σε ποσό ύψους 1,2 δισ. και περιλαμβάνουν διαγραφή των χρεών που συσσώρευσε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ την τριετία 2007-2010 και που ανέρχονται σε 700 εκ.ευρώ τα οποία και απορροφήθηκαν από το δημόσιο.
Η επιτροπή ζητά πληροφορίες επίσης για τις μετατάξεις εργαζομένων, ενδεχόμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης, που όπως φαίνεται δεν θα πραγματοποιηθεί, τις κρατικές επιδοτήσεις ύψους 50 εκ.ευρώ που προβλέπει ο νόμος για την εξυγίανση του ΟΣΕ και τέλος τη σύναψη συμφωνιών για τη συντήρηση του τροχαίου υλικού που έχει αναλάβει ο ΟΣΕ.
Στελέχη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ θεωρούν ότι με τη δεύτερη έρευνα δεν πρόκειται να υπάρξει πρόβλημα γιατί ο νόμος για την εξυγίανση του ΟΣΕ έγινε σε συνεργασία με τους πιστωτές της χώρας, ωστόσο δεν εκφράζουν την ίδια βεβαιότητα και για την πρώτη. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πάντως έχει βελτιώσει τα οικονομικά της με τα έσοδά της για το πρώτο 5μηνο του 2011 να ανέρχονται σε 54 εκ. ευρώ, εκ των οποίων όμως τα 22 εκ. ευρώ αφορούν κρατικές επιδοτήσεις.
Οι επιδοτήσεις αυτές αν και έχουν προϋπολογιστεί δεν έχουν ακόμα εκταμιευθεί.
Είναι δημοκρατικό δικαίωμα και απαίτηση του κάθενα , να γνωρίζει γιατί , πόσα και που χρωστάμε και ιδιαίτερα τους όρους σύναψης του δανεισμού .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το λόγο αυτό εδώ και καιρό χιλιάδες Έλληνες πολίτες έχουν υπογράψει για την επιτροπή λογιστικού ελέγχου επί του δημοσίου χρέους , με επόμενο στόχο μετά την μελέτη που θα γίνει απο ανεξάρτητη επιτροπή στην οποία συμμετέχουν διακεκριμένοι συμπολίτες μας , την άρνηση πληρωμής του επαχθούς χρέους .
Ο σιδηρόδρομος αποτελεί μικρογραφία της ελληικής κοινωνίας .
Εδώ και καιρό έχω κάνει προς όλα τα αρμόδια όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος , πρόταση για την σύσταση επιτροπής , με την συμμετοχή εργαζομένων που θα εκλεγούν απο την βάση , για τον έλεγχο του χρέους των 10 δις που βαρύνουν τον Οργανισμό .
Αντί να περιμένουμε απο την ΕΕ να ψάξει , ας ωριμάσει επιτέλους και η ιδέα αυτή .
Γιατί είναι καλό να λέμε όλοι ότι το χρέος είναι επίπλαστο , αλλά όταν έρχεται η ώρα να το αποδείξουμε να σφυρίζουμε αδιάφορα .
Τα ελλείμματα και το χρέος είναι φρούτο σύμφυτο με τις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής και απόλυτα απαραίτητο στα καπιταλιστικό κράτος προκειμένου να χρηματοδοτεί, με διάφορους τρόπους (άμεσα κίνητρα, χρηματοδοτήσεις, ενισχύσεις, στρατιωτικές δαπάνες, εκτοξευμένα κόστη κατασκευής στα μεγάλα έργα υποδομής, φοροαπαλλαγές προς το κεφάλαιο κλπ) τους εκπροσώπους της οικονομικής ολιγαρχίας να κάνουν κερδοφόρες τοποθετήσεις των κεφαλαίων τους. Με στοιχεία της Eurostat το κρατικό χρέος του χωρών μελών της ΕΕ το 2007 ήταν 7,3 τρις ευρώ , ενώ το 2010 έφτασε τα 9,8 τρις ευρώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλίμονο σε εκείνο το λαό που θα μπει στη διαδικασία να… ψάξει να βρει το επαχθές και το μη επαχθές μέρος του κρατικού χρέους. Τότε αποδέχεται ότι αυτός θα πληρώσει το χρέος. Απλά διαφωνεί με ένα μέρος του, το δυσβάστακτο, το βεβαρημένο (επαχθές). Αυτές οι διαδικασίες – τακτικές είναι προπαγανδιστικές ακροβασίες, με απώτερο στόχο να νομιμοποιηθεί και στο μέλλον η ίδια πολιτική –με καλύτερη διαχείριση- που όμως θα οδηγήσει πάλι σε νέα ελλείμματα και νέο κρατικό χρέος. Για τους εργαζόμενους, είναι απόλυτη ανάγκη να είναι εντελώς ξεκάθαρο και να μην υπάρχει η παραμικρή ταλάντευση για το ότι δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για ελλείμματα και χρέος, για τις κατά καιρούς διακυμάνσεις τους και για το σημερινό επίπεδο διαμόρφωσής τους. Επίσης ότι την όποια διαδικασία άρνησης πληρωμής μέρους ή όλου του χρέους αν την πραγματοποιήσει οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση αυτή θα αποβεί εις βάρος των εργαζόμενων και υπέρ της αστικής τάξης. Αν την πραγματοποιήσει μια εργατική-λαϊκή κυβέρνησης θα αποβεί υπέρ των εργαζόμενων, του λαού και κατά της αστικής τάξης. Άρα το «κουμπί» στην υπόθεση είναι το τι εξουσία έχεις. Αστική ή εργατική; Η θέση, λοιπόν, για άρνηση πληρωμής τους χρέους από εργαζόμενους έχει νόημα μόνο όταν συνοδεύεται και με αγώνα για αλλαγή τάξης στην εξουσία και όχι απλά αλλαγή αστικής κυβέρνησης. Αν αυτή την προοπτική δίνουμε στους αγώνες μας τότε έχουμε καλύτερα αποτελέσματα και στην επίλυση των άμεσων μικρών ή μεγαλύτερων προβλημάτων του σήμερα, π.χ. επίπεδο μισθών, συνθήκες εργασίας, συντάξεις, υγεία-παιδεία, ιδιωτικοποιήσεις κλπ. Αν η εργατική τάξη χάνει το στρατηγικό στόχο, της πλήρους κατάκτησης της εξουσίας, τότε εγκλωβίζεται στο σύστημα, ενσωματώνεται σ’ αυτό και το πολύ-πολύ να διεκδικεί –όπως καλή ώρα- καλύτερη διαχείρισή του.
Ουδείς ποτέ υποστήριξε ότι έχουν οι εργαζόμενοι την παραμικρή ευθύνη για τα ελλείματα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως όμως έχει ένα μέρος των εκπροσώπων τους , που σιωπούσε όταν δεν κατήγγειλαν ,το όργιο της σπατάλης σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής , όργιο που απώτερο σκοπό του είχε να προχωρήσουν πιο άνετα οι σημερινές πολιτικές .Τόσο με την διόγκωση του χρέους , όσο και με τον κοινωνικό αυτοματισμό που χρησιμοποιεί το σύστημα .
Και σιωπούσε συνειδητά προς άγραν ψήφον , γιατί επέλεγε να είναι αρεστό και όχι χρήσιμο για τους ίδιους τους εργαζόμενους .Και φυσικά πάντα έβρισκε διάφορες ψευδεπίγραφες προφάσεις για να δικαιολογήσει την στάση του αυτή .
Απο κει και πέρα , είναι δημοκρατικό δικαίωμα του καθένα - και σίγουρα όχι προπαγανδιστική ακροβασία - να πιστεύει το πως και ποιες πολιτικές θα δώσουν την λύση στην λεγόμενη κρίση χρέους , που στην ουσία είναι παγκόσμια βαθιά κρίση του καπιταλισμού.
Όσον αφορά λοιπόν την επιτροπή λογιστικού ελέγχου
Οι υπογράφοντες πιστεύουμε ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) η οποία θα εξετάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η τρέχουσα πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους έχει επιφέρει μεγάλο κοινωνικό κόστος στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός έχει δημοκρατικό δικαίωμα να απαιτήσει πλήρη πληροφόρηση όσον αφορά το χρέος που είναι δημόσιο, ή εγγυημένο από το κράτος.
Ο σκοπός της ΕΛΕ θα είναι η εξακρίβωση των αιτίων του δημόσιου χρέους, των όρων με τους οποίους έχει συναφθεί, καθώς και της χρήσης των δανείων. Στη βάση των συμπερασμάτων της η ΕΛΕ θα διαμορφώσει κατάλληλες προτάσεις για την αντιμετώπιση του χρέους, συμπεριλαμβανομένου του χρέους που θα αποδειχθεί παράνομο, μη νομιμοποιημένο, ή απεχθές. Η επιδίωξη της ΕΛΕ θα είναι να συνδράμει την Ελλάδα ώστε να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσει το βάρος του χρέους. Η ΕΛΕ θα επιχειρήσει επίσης να διαπιστώσει ευθύνες για τις προβληματικές συμβάσεις χρέους.
Η ΕΛΕ μπορεί να συμβάλλει στην αναπλήρωση του δημοκρατικού αυτού ελλείμματος. Μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τη συμμετοχή ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων στην ανάπτυξη κινημάτων για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Η επιτροπή θα είναι διεθνής και θα αποτελείται από ορκωτούς λογιστές του χρέους και των δημόσιων οικονομικών, από νομικούς, οικονομολόγους, αντιπρόσωπους των εργατικών οργανώσεων και μέλη των οργανώσεων την κοινωνίας των πολιτών. Θα είναι ανεξάρτητη από τα πολιτικά κόμματα, αλλά δεν θα αποκλείει τη συμμετοχή πολιτικών, αρκεί να συμφωνούν με τους σκοπούς της. Η ΕΛΕ θα διασφαλίζει την ύπαρξη εξειδικευμένης γνώσης και θα εγγυάται τον δημοκρατικό έλεγχο καθώς και το υπόλογο όλων των εμπλεκομένων.
νομιζω οτι ο ζαφειρης εχει πιασει το ζητημα πιο ταξικα αρα και πιο σωστα.Ειναι αυταπατη να πιστευουν οι εργαζομενοι(και οχι οι πολιτες γιατι πολιτης ειναι και ο κοκκαλης π.χ)οτι μια τετοια επιτροπη θα λυσει κατι επι της ουσιας.Εχουμε πληρωσει με αιμα ντοπιων και μεταναστων απο εκατονταδες εργατικα <> τους λογαριασμους των αφεντικων και δεν χρωσταμε σε κανεναν τιποτα.Αντιθετως μας χρωστανε την ευημερια τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσε που η ολη ιστορια με την επιτροπη μου θυμιζει Μ.Κ.Ο....
Συμφωνώ με τον Ζαφείρη και τον Kyuss (δεν συμφωνώ με την ανωνυμία του ιδίως σε ένα blog καθαρά συναδελφικό - ίσως θα πρέπει να το δει το θέμα ο διαχειριστής). Είναι καθαρά ταξικό το θέμα, δεν κλήθηκαν οι εργαζόμενοι να αποφασίσουν ούτε για δάνεια ούτε για χρέη και μνημόνια. Μια επιτροπή πολιτών θα αντιπροσώπευε κομματικές, συνδικαλιστικές, ταξικές και κοινωνικές απόψεις που συνήθως καταλήγουν σε συμφωνίες και συγκαλύψεις με συμψηφισμό ευθυνών. Αποδείχθηκε ότι δεν είμαστε Αργεντινή ούτε Ισημερινός και προπαντός δεν έχουμε τον Κορέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα επαναλάβω ότι ουδείς χρεώνει στους εργαζόμενους την παραμικρή ευθύνη .
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο εκπρόσωποι τους γνώριζαν την σύναψη και τους όρους δανείων .
Και είμαι βέβαιος ότι διαφωνούσαν με όσα λάθος έβλεπαν . Το θέμα είναι ότι οι ηγεσίες δεν οδηγούσαν το κίνημα σε ρήξη με αυτό που ερχόταν ( ίσως δεν το έβλεπαν ) , αρκούμενοι σε εφήμερες επιτυχίες , μικρές ή και κάποιες φορές μεγαλύτερες ή και ανταλλάσοντας την σιωπή τους με βουλευτικά αξιώματα .
Η ταξική συνείδηση αναπτύσσεται στους χώρους εργασίας και διογκώνεται στα κινήματα ενώ κρίσεις σαν την σημερινή πάντα δημιουργούν και γεννούν ηγέτες που θα κληθούν να ανατρέψουν πολιτικές .
Μέσα από αυτά τα κινήματα θα βγουν πολλοί σαν τον Κορέα , αυτό πάντα διδάσκει η ιστορία.
Η Ελλάδα μπορεί να μην είχε ποτέ το Βενιζέλο αν δεν υπήρχαν τότε εκείνες οι συνθήκες που τον ανέδειξαν .
Από κει και πέρα , η λογική που περιγράφει ο συνάδελφος Πίνιος , με την επιτροπή πολιτών που θα καταλήξει σε συμφωνίες και συγκαλύψεις , είναι όντως ένα γεγονός που μπορεί να συμβεί .
Η διαφθορά δεν έλειψε άλλωστε ούτε από τα καθεστώτα που αντιπροσώπευαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 90 , το αντίπαλο δέος του καπιταλισμού .Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτή τα διέλυσε , δίνοντας τους το τελειωτικό χτύπημα .
Έγιναν μάλιστα τότε τα κράτη αυτά οι πρώτοι πελάτες του ΔΝΤ στην Ευρώπη .
Το θέμα όμως είναι εμείς , οι ενεργοί πολίτες ,να διασφαλίσουμε την απρόσκοπτη λειτουργία τέτοιων επιχειρημάτων .
Να είμαστε εκεί , και να μην επιτρέπουμε να γίνει ποτέ κάτι τέτοιο , συμπληρώνοντας παράλληλα με τις προτάσεις μας και τις ιδέες μας , την επιτυχή κατάληξη τους.
Διαφορετικά , είτε επιτροπή είναι , είτε κεντρική επιτροπή , είτε επιχείρημα που θυμίζει ΜΚΟ , θα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία .
Σημασια εχει το οικονομικο και πολιτικο συστημα που διεπει μια κοινωνια.Αν εμεις προσπαθουμε να κανουμε πιο ομορφο τον καπιταλισμο και την αντιπροσωπευτικη δημοκρατια που προκυπτει απο αυτον τοτε θα καταληγουμε παντα εδω που ειμαστε τωρα γιατι παντα θα υπαρχουν τεραστιες αντιφασεις με φτωχους και πλουσιους αδικημενους και προνομιουχους αφεντικα και δουλους.Το θεμα ειναι να καταλαβουμε οτι ο καπιταλισμος δεν ειναι ενα βιωσιμο συστημα και οτι μεσα σε αυτον καμια επιτροπη που λειτουργει με τους κανονες του εστω και απο τα κατω δεν θα καταληξει πουθενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνεργος πολιτης ειναι και ο μπομπολας.....
Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που υπερασπίζεται τον καπιταλισμό εδώ !
ΑπάντησηΔιαγραφήουτε εγω υποστηριζω κατι τετοιο απλα ξαναλεω οτι οι επιτροπες αυτες οι οποιεσδηποτε τελος παντων πουλειτουργουν μεσα στους κανονες του(καπιταλισμου)δεν αλλαζουν κατι επι της ουσιας
ΑπάντησηΔιαγραφή