+ΣυνΕξελιξη : Ο μήνας του μέλιτος τελείωσε.

 

Το δίκαιο της πυγμής είναι μια πανάρχαιη θεωρία, που πρεσβεύει ότι η βία είναι "νόμος της φύσης". Σύμφωνα με το νόμο αυτό είναι φυσικό ο ικανότερος να επιβάλλει με τη βία το δικό του δίκαιο στον ασθενέστερο.

Τον τελευταίο καιρό, κάποιοι προσπαθούν να ασκήσουν

διοίκηση δια της πυγμής, βρίσκοντας αφορμές σε συμβάντα,  τα οποία όλως τυχαίως,  σημαντικά η ασήμαντα γίνονται πρώτη είδηση για ημέρες. Τα νέα ήθη στην HT  , πλήρως εναρμονισμενα με την γνωστή πολιτική ατζέντα που θέλει να πείσει για την ακαταλληλοτητα των μηχανοδηγων,  καθώς η δική για τα Τέμπη πλησιάζει, επιτάσσουν  την απλόχερη απόδοση  εξοντωτικων ποινών,  προειδοποιησεις ( έως απειλές) για "ομερτα" γύρω από τα κακώς κείμενα του σιδηροδρόμου  και ανακοινώσεις βγαλμένες από τα βαθη του πιο ακραίου  και αναχρονιστικου μοντέλου διοίκησης. Και κάπου εδώ θα πρέπει να τους ενημερώσουμε ότι ο  μήνας του μέλιτος τελείωσε .  Καλοί οι καφέδες  με το προσωπικό αλλά όταν συνοδεύονται από όλα τα παραπάνω, το προσωπικό προτιμά να μην τους μοιραστεί μαζί σας.. 

Είναι γνωστο ότι κάτω από το χαλί των ανθρωπίνων σφαλμάτων,  που πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν,  προσπαθούν καποιοι 1,5 χρονο τώρα,  να αποκρύψουν τις ευθύνες τους για το κατάντημα του ελληνικού σιδηροδρόμου,  τόσο σε επίπεδο υποδομής όσο και σε επίπεδο τροχαίου υλικου. Η επιστροφή δε , των πλέον ακατάλληλων ανθρώπων,   ως ειδικών σε θέματα ασφάλειας,  (με μόνο πραγματικό προσόν τις βόλτες τους στα κανάλια και τα πορίσματα της κακιάς ώρας,  μετά τα Τεμπη , προς τέρψιν  του κυβερνητικού σχεδίου ) που συμπίπτει χρονικά με την εκταμίευση των 60 εκ ευρώ,  μέρος των οφειλωμενων στην HT, γέννα απορίες στην καλύτερη των περιπτώσεων. Πιστεύουμε βέβαια ότι οι 72 Μαηδες  είναι μια καλή ηλικία να αξιοποιηθεί κάποιος σε θέματα ασφάλειας με τις τόσες δεκαετίες εμπειρίας.  Και επειδή όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά,  δεν θα ήταν κακή ιδέα να αξιοποιηθούν,  ειδικά σε θέματα ασφάλειας,  στελέχη ακόμα πιο έμπειρα,  85 , 90 η και παραπάνω,  ετών. Άλλωστε η ηλικία είναι απλά  ένα νούμερο. Σημασία έχει ποσο αισθάνεται κάνεις  και αν είναι και ...μερακλής,  τόσο το καλύτερο. Αυτό ακριβώς είχε ανάγκη ο ελληνικός σιδηρόδρομος και η HT.  Συνταξιούχους που χτίζουν ήδη τα 80 και όχι σύγχρονο τροχαίο υλικό που οι πόρτες δεν θα ανοιγοκλεινουν κατά τη βούληση τους,  όχι τηλεδιοικηση και φωτοσημανση , επικοινωνίες και ETCS  , όχι σταθμαρχες στους κλειστούς σταθμούς,  όπως για παράδειγμα εκείνος της Λιβαδειάς,  που θα αποτελούσαν επιπλέον εγγύηση για την ασφάλεια των τρένων είτε κατά την κυκλοφορία τους είτε κατά την αποεπιβιβαση  των επιβατών. Ψιλά γράμματα όλα αυτά. Έρχονται οι "μαγοι" της μπάλας,  επιλεγμένοι ένας προς έναν με κριτήρια τις δηλώσεις τους σε τηλεόραση και εξεταστική επιτροπή και όλα λύθηκαν. έτσι; 

Και αφού βρήκαμε το κουράγιο να κάνουμε και λίγο χιούμορ,  μέσα στον τραγελαφο και την υποκρισία των τελευταίων μηνών,  ας μιλήσουμε σοβαρά:

Όταν αποδίδεις  ποινές για παραβιάσεις ερυθρων φροντίζεις ταυτόχρονα να τοποθετείσαι  ΔΗΜΌΣΙΑ  και να ενημερώνεις το επιβατικό κοινό ότι οι μηχανοδηγοι που τιμωρήσες  , οδηγούν κάθε μέρα σε ένα δίκτυο όπου καλούνται να υπερβαίνουν σειρά ερυθρων φωτοσηματων κατόπιν γραπτής εντολής σταθμαρχων. Όταν  μιλάς για αυστηρές κυρώσεις,  φροντίζεις να πεις ΔΗΜΟΣΙΑ ότι αν υπήρχε σταθμαρχης  βάρδιας,  το συμβάν στη Λιβαδειά θα είχε αποφευχθεί.  Όταν επικαλείσαι ότι η ασφάλεια είναι προτεραιότητα σου , παλεύεις κάθε μέρα με όσα μέσα διαθέτεις για να την πετύχεις,  ξεκινώντας από την ανανέωση και σωστή συντήρηση του τροχαίου υλικού και συνεχίζοντας για τις τραγικές ελλείψεις στο ελληνικό σιδηροδρομικο δίκτυο. Όταν δεν κάνεις όλα τα παραπάνω και θεωρείς ότι προάγεις  την ασφάλεια  "παίρνοντας  κεφάλια " , τότε μάλλον θα καταλήξεις ο ίδιος ακέφαλος. Διότι είμαστε στη δυσάρεστη θέση να υπενθυμισουμε , σύντομα και με πράξεις, ότι το μεγαλύτερο κεφάλαιο του ελληνικού σιδηροδρόμου είναι οι σκληρά εργαζόμενοι σε αυτόν.