Μάθαμε ότι τελικά και λόγω κωλυσιεργιών των Υπηρεσιών(αναφορικά με ρυθμίσεις στην κυκλοφορία) αλλά και προβλημάτων που δημιουργήθηκαν με τα τελωνεία στον Έβρο, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχασε το μεταφορικό έργο, το οποίοι ανέλαβαν οι Βουλγαρικοί Σιδηρόδρομοι.
Αυτή είναι και η τελική αφορμή για να αναδείξουμε το θέμα των χαμένων ευκαιριών για ανάπτυξη που όλοι επιζητούν αλλά κανείς δεν μπορεί να φέρει(ή δεν ξέρει πως να την δημιουργήσει).Και όταν μιλάμε για ανάπτυξη μιλάμε για μια έννοια συνδεδεμένη με το σιδηρόδρομο, που αποτελούσε το εργαλείο πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η πρώτη βιομηχανική επανάσταση και σήμερα αποτελεί το πλέον πράσινο μέσο ανάπτυξης γύρω από το οποίο χτίζονται χιλιάδες θέσεις εργασίας.Πόλεις όπως ο Βόλος και η Αλεξανδρούπολη αποτελούν παραδείγματα χαμένων ευκαιριών ανάπτυξης.Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις πόλεις η ανεργία είναι στο κόκκινο και ο σιδηρόδρομος εγκαταλελειμμένος....
Ποιος φταίει; Μα ποιος άλλος ;
Η πολιτική ηγεσία της χώρας χωρίς όραμα , υποταγμένη στην εξυπηρέτηση του αυτοκινητιστικού λόμπι (που αποφέρει μεγαλύτερα έσοδα , πχ δέστε τα διόδια) ανέκαθεν έβλεπε τον σιδηρόδρομο σαν αποπαίδι.Μοναδική εξαίρεση η περίοδος του Τρικούπη (το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο οφείλει την κατασκευή του σε αυτόν) στην ευφυή πολιτική που ακολούθησε όπου με τα έργα Υποδομής που έφτιαξε στήριξε την μελλοντική ανάπτυξη της χώρας.Σήμερα και χάρη στους Νεοέλληνες πολιτικούς η σιδηροδρομική σύνδεση για την Πελοπόννησο δεν υφίσταται ενώ πόλεις όπως ο Βόλος και η Αλεξανδρούπολη που θα μπορούσαν να είναι κύρια εργαλεία περιφερειακής ανάπτυξης μαστίζονται από την ανεργία και ζουν την εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου.
Ποιος φταίει; Μα ποιος άλλος ;
Η πολιτική ηγεσία της χώρας χωρίς όραμα , υποταγμένη στην εξυπηρέτηση του αυτοκινητιστικού λόμπι (που αποφέρει μεγαλύτερα έσοδα , πχ δέστε τα διόδια) ανέκαθεν έβλεπε τον σιδηρόδρομο σαν αποπαίδι.Μοναδική εξαίρεση η περίοδος του Τρικούπη (το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο οφείλει την κατασκευή του σε αυτόν) στην ευφυή πολιτική που ακολούθησε όπου με τα έργα Υποδομής που έφτιαξε στήριξε την μελλοντική ανάπτυξη της χώρας.Σήμερα και χάρη στους Νεοέλληνες πολιτικούς η σιδηροδρομική σύνδεση για την Πελοπόννησο δεν υφίσταται ενώ πόλεις όπως ο Βόλος και η Αλεξανδρούπολη που θα μπορούσαν να είναι κύρια εργαλεία περιφερειακής ανάπτυξης μαστίζονται από την ανεργία και ζουν την εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου.
Ο Βόλος μια πόλη με μεγάλη βιομηχανική ζώνη αλλά και λιμάνι είναι σχεδόν αποκομμένος σιδηροδρομικά.Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα μόλις ....2 εμπορικά τρένα που κινούνται καθημερινά στον άξονα, το 1 ξεκινά από τον Βόλο(κάτι που ξεκάθαρα μαρτυρά και την δυναμική της περιοχής).Ακόμα και στο πρόσφατα σχεδιασμένο οργανόγραμμα , το μηχανοστάσιο του Βόλου δεν υπήρχε αποτυπωμένο σαν ξεχωριστή οργανική μονάδα (ελπίζουμε αυτό να αλλάξει ) δείγμα της κοντόφθαλμης πολιτικής των Υπευθύνων.Η ηλεκτροκίνηση δεν υπάρχει στην σιδηροδρομική σύνδεση ενώ τα σχέδια που ήταν συνδεδεμένα με τους Μεσογειακούς Αγώνες (εγκαταλείφθηκαν και αυτοί) έχουν παραπεμφθεί στις καλένδες.Ακόμα και το τρενάκι του Πηλίου- πόλος τουριστικού ενδιαφέροντος- δεν φαίνεται να αξιοποιείται επαρκώς.(Ελπίζουμε τώρα που η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πήρε και άδεια τουριστικού γραφείου να δει ξανά το θέμα ).
Αλήθεια τι θα μπορούσε να συμβεί στο Βόλο; Πολύ απλά , νέα σιδηροδρομική σύνδεση με το λιμάνι και τις βαριές βιομηχανίες(υπάρχει αίτημα των 2 εργοστασίων Χαλυβουργίας Θεσσαλίας για σιδηροδρομική σύνδεση) και ανάπτυξη εμπορευματικών κέντρων που θα μείωναν το κόστος μεταφοράς των αγαθών. Βλέπουμε τα ΜΜΕ να παρουσιάζουν το πρόβλημα με τις αυξημένες τιμές των αγαθών, θεωρώντας πως οι τιμές είναι υψηλές λόγω των αμοιβών όσων εργάζονται στις χερσαίες μεταφορές (με επαχθείς σαφώς όρους).Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας όμως.Οι δημοσιογράφοι αγνοούν πως αυτός ο τρόπος μεταφοράς των αγαθών υπάρχει μόνο στην Ελλάδα (αλλά και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής), αφού ο σιδηρόδρομος που κοστίζει ελάχιστα δεν συμμετέχει σχεδόν καθόλου σε αυτήν!
Ένας τρόπος οικονομικής ανάπτυξης τουλάχιστο παρασιτικός που το τελικό αποτέλεσμα του επιβαρύνει σημαντικά το κοινωνικό σύνολο.
Στην ακριτική Αλεξανδρούπολη εκτός από την εγκατάλειψη της σιδηροδρομικής γραμμής (πρόσφατα δημοσιεύσαμε και την επιστολή του συνάδελφου Σελερίδη) πολλαπλά είναι και τα προβλήματα στο γεωστρατηγικής σημασίας λιμάνι. Και αυτά την στιγμή που ο σχεδιασμός για την ανάπτυξη της ΝΑ Ευρώπης αναγνωρίζει την κρίσιμη σημασία των μεταφορικών υποδομών που συμβάλουν στην εξέλιξη των συνδυασμένων μεταφορών και έχει συμπεριλάβει το λιμάνι στους στρατηγικούς πυρήνες επίτευξης των στόχων του.Η σύνδεση του σιδηροδρομικού δικτύου με το λιμάνι θα έπρεπε να αποτελεί στρατηγικό στόχο οποιασδήποτε λογικής Κυβέρνησης (έτσι ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί τις συνδυασμένες μεταφορές ). Δυστυχώς ζούμε στην χώρα του παραλόγου....
Η ανάπτυξη εμπορευματικού κέντρου στην περιοχή και η ...σημαντική βελτίωση της σιδηροδρομικής Υποδομής μεταξύ Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης- Δικαίων θα σήμαινε την δημιουργία εκατοντάδων θέσεων εργασίας σε μια περιοχή που εκτός των άλλων είναι και εθνικής σημασίας.
Χαμένες ευκαιρίες ανάπτυξης ....Πολύ απλά γιατί στο λεξιλόγιο των Ελλήνων Πολιτικών η λέξη σιδηρόδρομος φαντάζει ξένη.
Κλείνουμε και πάλι με Τρικούπη.
Ζητώντας του συγνώμη που κανείς από τους Νεοέλληνες Πολιτικούς που εμείς εκλέξαμε δεν μπόρεσε να καταλάβει το όραμα του.
Και δεν μπόρεσε να εφαρμόσει σε αυτήν την χώρα ορθολογικό στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης.
Με τον σιδηρόδρομο πρωταγωνιστή και όχι κομπάρσο.
Ζητώντας του συγνώμη που κανείς από τους Νεοέλληνες Πολιτικούς που εμείς εκλέξαμε δεν μπόρεσε να καταλάβει το όραμα του.
Και δεν μπόρεσε να εφαρμόσει σε αυτήν την χώρα ορθολογικό στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης.
Με τον σιδηρόδρομο πρωταγωνιστή και όχι κομπάρσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου