Σε συνέχεια επανειλημμένων συζητήσεων με τους εργαζόμενους και διαπιστώνοντας πως στο μηχανοστάσιο ΜΑΙ κάποια ζητήματα παγιώνονται σε βάθος χρόνου, τα ερωτήματα και οι απορίες των τεχνιτών και διοικητικών στοιβάζονται.
Τα θέματα που απασχολούν αλλά και ανησυχούν τους εργαζόμενους στο μηχανοστάσιο ΜΑΙ, που είναι πλέον σε κατάσταση απόγνωσης αφορούν την ασφάλεια των κτηριακών εγκαταστάσεων, την καθημερινή διαβίωση και παροχή εργασίας μέσα στις εγκαταστάσεις αυτές και τα μέτρα που παρέχονται από την εταιρία ως προς την ασφάλεια και τις υποδομές που εφαρμόζονται τόσο σε κτηριακό όσο και σε ατομικό επίπεδο.
Θεωρούμε πως ο καθαρισμός του περιβάλλοντα χώρου από ξύλα, κλαδιά, σπασμένες παλέτες και διάφορα άλλα υλικά είναι η αιτία για τις φωλιές ποντικιών (μυοκτονία ή άλλες μέθοδοιαπομάκρυνσηςποντικιώνέχει να γίνειπάρα πολύ καιρό) αλλά και διαφόρων άλλων κινδύνων που αφορούν την μεταφοράανθρώπων και ανταλλακτικών.
Η φθορά των στεγάστρων είναι επιβεβλημένη, σε όλο το εύρος του μηχανοστασίου και χρήζει επισκευής αφού σε δυνατούς ανέμους και βροχή (στάζει και δημιουργούνται λίμνες και εστίες μικροβίων), η στατικότατα των υλικών που την αποτελούν και οι περιπτώσεις που κομμάτια της έχουν ξεκολλήσει και πέσει στο έδαφος, αποτελούν συχνότατο επικίνδυνο φαινόμενο και από τύχη δεν έχει υπάρξει τραυματισμός εργαζομένου. Η επισκευή της στέγης και η επισκευή των υδρορροών βρόχινων υδάτων, έχει δημιουργήσει προβλήματα και στο δάπεδο στο οποίο έχουν δημιουργηθεί φθορές και λάκκοι που διαμορφώνουν ένα χώρο με κρυφές παγίδες, τρύπες, λακκούβες, ολισθηρότητα και σαθρότητα για προσωπικό και χειρισμό οχημάτων κλαρκ.
Η φθορά των χώρων των συνεργείων, με πολλά προβλήματα στεγανοποίησης και υποδομών, όπως σωλήνες νερού μη επισκευασμένες και καλωδια-πριζες φθαρμένα και εκτεθειμένα είναι μια εικόνα που δεν αρμόζει σε ένα σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον.
Λόγω των μεγάλων ανοιχτών χώρων σε πολλές πλευρές του μηχανοστασίου, κάποιες εσοχές στις στέγες και στους δοκούς στήριξης τους, φιλοξενούν φωλιές μεγάλου πληθυσμού περιστεριών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα με τα περιττώματα τους, που ναι μεν καθαρίζεται από το προσωπικό καθαριότητας, αλλά σε προσβάσιμα σημεία θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα απομάκρυνσης τους. Η εφαρμογή εμποδίων ώστε να κάνει την δημιουργία νέων φωλιών αδύνατη, θεωρούμε πως είναι κάτι απλό και επιβεβλημένο. Σημειώνουμε τα περιττώματα των περιστεριών είναι αρκούντως βλαβεράγια την υγεία και αρα επικίνδυνα.
Στους λάκκους επισκευών μηχανών και βαγονιών, η κατάσταση είναι επίσης άσχημη. Οι λάκκοι έχουν συσσωρεύσει λάδια και γράσα, η μη αποστράγγιση των βρόχινων νερών δημιουργεί βούρκους με στάσιμα νερά και σε συνδυασμό με τα προαναφερθέντα υλικά οι συνθήκες που διαμορφώνονται είναι αποπνικτικές και αηδιαστικές. Σιγουρά ένα σύστημα καθαρισμού και αποστράγγισης θα έκανε ανθρώπινες τις συνθήκες εργασίας. Πραγματικά, θέλει πολύ θάρρος και τόλμη από την μεριά των τεχνητών να δουλέψουν σε τέτοιες συνθήκες.
Στις επισκευές που πραγματοποιούνται στις οροφές των βαγονιών και μηχανών, η πρόσβαση γίνεται με μέσα που μόνο ασφαλή δεν μπορούν να θεωρηθούν. Οι σκάλες και οι πλατφόρμες είναι βέβαιο πως χρειάζονται βελτιωτικές παρεμβάσεις ή ακόμα και αντικατάσταση με σύγχρονα παρόμοια μέσα, όπως και οι ειδικές πλατφόρμες ασφαλείας για την στάση των τεχνιτών μεταξύ των γραμμών, προκειμένου να πραγματοποιήσουν εφαρμογές και επισκευές ανταλλακτικών συστημάτων μεγάλου βάρους που απαιτούν ειδικό χειρισμό από ομάδες τεχνιτών (στέκονται σε παλέτες και σαθρές ιδιοκατασκευές, με κίνδυνο ατυχήματος).
Για παράδειγμα, ο χώρος ανυψώσεως Railbus και Desiro, στο Ρέντη, είναι εκτεθειμένος στις καιρικές συνθήκες και το μέρος κρίνεται από τους τεχνίτες ως ακατάλληλος και επικίνδυνος, αφού στέγαστρο δεν υπάρχει σε ολόκληρη την έκταση όπου πραγματοποιούνται οι επισκευές και γενικότερα ο χώρος εργασίας είναι περιορισμένος.
Ο ατομικός εξοπλισμός ασφαλείας που έχει δοθεί από την εταιρεία, δεν θεωρείται επ'ουδενί επαρκής. Τα σωστά ρούχα εργασίας, τα υποδήματα που πρέπει να συμφωνούν με τις συνθήκες εργασίας, τα φωσφορούχα και άλλα διακριτικά είναι πλέον σε έλλειψη λόγω φθορών και πολυκαιρίας. Οι μάσκες προστασίας από τον κοβιντ, τα αντισηπτικά και τα απολυμαντικά σαπούνια χεριών που έχουν γίνει πλέον απαραίτητα λόγω της πανδημίας, είναι και αυτά σε έλλειψη με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να φέρνουν από το σπίτι τους τέτοιου είδους προϊόντα.
Όσο αφορά την καθημερινότητα των εργαζομένων, η έλλειψη σύγχρονων υποδομών σε τουαλέτες με ανύπαρκτες πόρτες, δίχως καζανάκια, πολλές φθορές εξοπλισμού, ντουζιέρες με μούχλα και στάσιμα νερά και δίχως ερμάρια φύλαξης ατομικών ειδών σε κάθε συνεργείο, μας πάει σε άλλες εποχές που δεν χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες εργασιακές συνθήκες. Ειδικά η έλλειψη γυναικείων αποδυτηρίων, που θα πρέπει να περιλαμβάνουν όλα τα στοιχεία που αξίζουν στις γυναίκες που εργάζονται στους χώρους της τεχνικής βάσης (τεχνίτριες και διοικητικό προσωπικό), είναι κάτι που δεν μας κάνει να νοιώθουμε υπερήφανοι . Το ζεστό νερό χρήσης είναι κάτι που δεν θεωρείται δεδομένο και η εγκατάσταση ηλιακών θερμοσυσσωρευτών ίσως λύσει το πρόβλημα σε ένα καλό επίπεδο.
Τέλος, μεγάλο θέμα υποδομής αλλά και ασφάλειας των εργαζομένων, είναι οι συνθήκες που αναγκάζονται να δουλεύουν οι τεχνίτες της βραδινής βάρδιας. Ο ανύπαρκτος φωτισμός στους ελευθέρους χώρους του μηχανοστασίου αλλά και μεταξύ των γραμμών κατεύθυνσης από και προς τα στέγαστρα οπού εκεί παρευρίσκονται εργαζόμενοι κατά τις βραδινές ώρες, καθιστά την εργασία σημαντικά επικίνδυνη και αρά την εγκατάσταση προβολέων ή άλλων μορφών φωτισμού, επιβεβλημένη.
Μετά τα παραπάνω, θα θέλαμε να επισημάνουμε, ότι το σχετικό έγγραφο αφορά σε γενικό πλαίσιο τους περισσότερους χώρους εργασίας των εργαζομένων στις τεχνικές βάσεις. Παρακαλούμε όπως λάβετε σοβαρά υπόψιν σας όλα τα προαναφερθέντα, καθώς πρόκειται για ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια και υγιεινή των εργαζομένων και μεριμνήσετε για την άμεση επίλυσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου