Αδειανά πουκάμισα και ψεύτικα κοστούμια απαξιώνουν τον σιδηρόδρομο καθημερινά

O σιδηρόδρομος καθημερινά  πέφτει, ξεπέφτει, το παραμύθι πάει κι έρχεται και η ντροπή δική μας. Αυτό που ζούμε οι σιδηροδρομικοί εδώ και καιρό, είναι δυστοπία. Είναι η επόμενη πίστα του σουρεαλισμού.

Γεμίσαμε άχρηστα χαρτιά, ψεύτικα κοστούμια και πουκάμισα αδειανά. Δήθεν "Πετυχημένους manager" που 

έχουν φτιάξει οικοσύστημα αχρήστων, ανήμπορων, που  δεν υπάγονται, πια, στην δικαιοδοσία του Κράτους γιατί είναι οι ίδιοι το «κράτος». Που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ούτε αυτά τα ελάχιστα εναπομείναν  τρένα με στοιχειώδη αξιοπρέπεια. 

Που έφτασαν στο σημείο να ανακοινώνουν ότι τα τρένα θα  κινούνται "μέχρι πριν  την δύση του ηλίου" εν έτος 2025 και για να κρύψουν τα πραγματικά αίτια της διάλυσης. 

Και ο σιδηρόδρομος καθημερινά να εξευτελίζετε και να μειώνεται το παραγόμενο έργο.

6 χρόνια τώρα διαρκής απαξίωση.

3 σχεδόν χρόνια μετά τα Τέμπη με τους 57 νεκρούς στην  μετωπική σύγκρουση σε διπλή γραμμή και χωρίς κανένα σύστημα ασφαλείας να λειτουργεί, ζούμε την απόλυτη απαξίωση και την  διαρκή συρρίκνωση του σιδηροδρομικού έργου.

Αλήθεια, όσοι στηρίζουν αυτήν την πολιτική, αισθάνονται σήμερα περήφανοι για αυτήν; 

Γιατί εκτός των λίγων που περιμένουν κάθε Παρασκευή άλλη μια προκήρυξη, για να βολευτούν σε μια ακόμα θέση ευθύνης, αλλά και όσων έχουν βολευτεί απο αυτό το σύστημα, οι πολλοί ζούμε την απαξίωση του σιδηροδρόμου μέσα σε ένα κλίμα εργασιακής τρομοκρατίας.

Κάποιοι λένε ότι το στέκι της έλξης ασκεί σκληρή κριτική και μας ρωτάνε, δεν φοβάστε με αυτά που καταγγέλλεται; 

Εμείς, απαντάμε 

Όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται και όποιος παίζει καθυστερήσεις δεν ταιριάζει στους καιρούς.

To στέκι της έλξης - Το blog των Σιδηροδρομικών