«ΣΥΜΜΑΧΙΑ»: Η νέα συνδικαλιστική παράταξη από τον ΣΥΡΙΖΑ

Στο μυαλό όλου του κόσμου, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΛΑΕ είναι δύο πολύ διαφορετικοί χώροι. Και, μάλλον, ο χαρακτηρισμός «διαφορετικοί» υποτιμά το χάσμα που τους χωρίζει σήμερα, παρότι στο - όχι πολύ μακρινό, είναι η αλήθεια - παρελθόν οι άνθρωποι και των δύο πλευρών συμβίωναν στο ίδιο κόμμα. Σε κάθε περίπτωση, όποιος ακούσει ή διαβάσει το τι

«σέρνει» ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου και τα άλλα στελέχη της ΛΑΕ, με κάθε ευκαιρία, σε κάθε ΣΥΡΙΖΑιο ή κυβερνητικό, από τον Αλέξη Τσίπρα μέχρι τον… θυρωρό της Κουμουνδούρου, δύσκολα θα φανταστεί τις δύο πλευρές να συμβιώνουν (με… σύμφωνο ή χωρίς) σε οποιοδήποτε επίπεδο.

Από την άλλη, βεβαίως, είναι αλήθεια πως η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφύγει να τοποθετηθεί ιδιαιτέρως έντονα εναντίον των πρώην συντρόφων της. Έχει αποφύγει ακόμη και να απαντήσει σε προκλήσεις, ύβρεις ή προπηλακισμούς (στις εκδηλώσεις των Θεοφανείων στον Πειραιά τις προάλλες και στην πορεία του Πολυτεχνείου πριν λίγους μήνες, μεταξύ άλλων). Γιατί τηρεί αυτή τη στάση ο ΣΥΡΙΖΑ; Θέλετε από («υπερβάλλοντα», θα τον χαρακτήριζαν κάποιοι) πολιτικό πολιτισμό; Θέλετε επειδή - ακόμη και ως πολιτική στρατηγική - δεν μπορεί να θεωρηθεί και πολύ έξυπνο να βρίζεις πρώην συντρόφους σου, με τους οποίους συμπορεύθηκες τόσα χρόνια, κατέβηκες σε εκλογές και τις κέρδισες, ακόμη και συγκυβέρνησες;

Όποιος κι αν είναι ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει να μην «τσιμπάει» στις επιθέσεις της ΛΑΕ - η οποία, συχνά, ξεπερνά σε αντιπολιτευτικό μένος τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι… μαζί - φαίνεται πως κάποιοι τον ερμηνεύουν, λανθασμένα όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, ως βάση για συνύπαρξη των δύο χώρων, έστω και σε κάποια συγκεκριμένα επίπεδα. Στο πλαίσιο αυτό, έχουν καλλιεργηθεί το τελευταίο διάστημα σκέψεις ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΕ θα μπορούσαν να συμβιώνουν και να συμπορεύονται στη συνδικαλιστική τους έκφραση. 

Σκέψεις, που αναπτύσσονται παρά το γεγονός ότι η διάσπαση του περασμένου Αυγούστου, σε συνδυασμό και με την πολεμική που την ακολούθησε από πλευράς ΛΑΕ (η οποία μάλλον οξύνθηκε, παρά το αντίθετο, μετά τις εκλογές και αφού το κόμμα Λαφαζάνη δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή), οδήγησε σε εξελίξεις στις παρατάξεις, στη νεολαία και στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπου τα δύο κόμματα χώρισαν τα «τσανάκια» τους. Το λογικό και το αναμενόμενο, δηλαδή. Διότι, πόσο λογικό είναι δυο άνθρωποι να βρίζονται με τρόπο ακραίο σε κάθε ευκαιρία, ο ένας να ανεβοκατεβάζει τον άλλο προδότη, αλλά στα συνδικαλιστικά να «τα βρίσκουν», αναρωτιούνται συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς, καθόλου. Εκτός, αν κάτι άλλο συμβαίνει, κάποιες άλλες επιδιώξεις εξυπηρετούνται, όπως σημειώνεται με νόημα.

Όσο περίεργο κι αν ακούγεται στον ανύποπτο μέσο ψηφοφόρο, πάντως, στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν και καλλιεργούνται τέτοιες απόψεις. Ότι, δηλαδή, «μας συμφέρει» να πάμε στα συνδικαλιστικά μαζί με τη ΛΑΕ, με επιχείρημα - μεταξύ άλλων - ορισμένες περίπου «μπακαλίστικες» λογικές περί «μοιρασιάς» των θέσεων στη διοίκηση της ΓΣΕΕ. 

Όλα αυτά εν όψει του συνεδρίου της Συνομοσπονδίας, την άνοιξη και, ασφαλώς, εν όψει των σχετικών «δοσοληψιών» που υπαγορεύουν οι ίδιες λογικές του παρελθόντος. Όπως σημειώνουν με νόημα, πάντως, άνθρωποι που παρακολουθούν από κοντά τα συνδικαλιστικά και τα θέματα της ΓΣΕΕ, σχεδιασμοί όπως οι προαναφερθέντες αγνοούν ότι ήδη ξεδιπλώνονται παρασκηνιακά κινήσεις δημιουργίας ενός άτυπου μετώπου μεταξύ των συνδικαλιστών της ΛΑΕ και των άλλων παρατάξεων της αντιπολίτευσης και σαφή στόχο την απομόνωση των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ. Και, βέβαια, οι κινήσεις αυτές δεν έχουν μόνο συνδικαλιστικούς, αλλά και ευρύτερους πολιτικούς λόγους να υπηρετήσουν εναντίον της κυβέρνησης, όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές.

Πάντως, παρά τη συγκεκριμένη τακτική που έχει υιοθετήσει h ΛΑΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η νέα παράταξη σε καμία περίπτωση δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο συνεργασίας με δυνάμεις που την ακολούθησαν και που αναγνωρίζουν τις αδιέξοδες πολιτικές και την απομόνωση στην οποία έχει περιέλθει ο χώρος τους μετά τις εκλογές.

Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο

Όλα αυτά, πάντως, μοιάζουν «λογαριασμοί χωρίς τον ξενοδόχο», αφού οι πληροφορίες λένε πως το συγκεκριμένο σχέδιο απορρίφθηκε κάθετα όταν τέθηκε στην ηγεσία του κόμματος. Στις σχετικές συζητήσεις επικράτησε η άποψη ότι δεν είναι δυνατόν να εκπέμπεται στην κοινωνία το μήνυμα πως δύο χώροι οι οποίοι διαφωνούν σε καίριας σημασίας επιλογές για την πορεία του τόπου προβαίνουν σε καιροσκοπικού χαρακτήρα συμμαχίες στο συνδικαλιστικό. Πολύ περισσότερο, στο βαθμό που η μία πολιτική επιλογή έχει αποδοκιμαστεί ευθέως από τον ελληνικό λαό, όπως σημειώνουν άνθρωποι που βρίσκονται πολύ κοντά στον πρωθυπουργό.

Με αυτό το σκεπτικό, έχει ληφθεί η απόφαση να πάψει να αποτελεί τη συνδικαλιστική έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ το «ΜΕΤΑ». Το τελευταίο, εξάλλου, έχει κάνει ξεκάθαρη τη θέση του όλο το τελευταίο διάστημα, υιοθετώντας θέσεις απόλυτα ανάλογες με αυτές τις ΛΑΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, συχνά, στην ιστοσελίδα του «ΜΕΤΑ» φιλοξενούνται άρθρα από κοινού με την ιστοσελίδα iskra του Π. Λαφαζάνη, ενώ κάποιες φορές η ιστοσελίδα της συνδικαλιστικής παράταξης ξεπερνά ακόμη και το ίδιο το iskra σε πολεμική εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Σε βαθμό τέτοιο, που συνδικαλιστές οι οποίοι πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ - όταν ακούν κάποιους να εκφράσουν τις σκέψεις περί συμπόρευσης- αναρωτιούνται πώς είναι ποτέ δυνατόν να «συνυπογράψουν» τη στάση που κρατά το «ΜΕΤΑ» απέναντι στο κόμμα τους.

Η απόφαση που ελήφθη είναι σαφής. Η συμπόρευση με ΛΑΕ, στο πλαίσιο του «ΜΕΤΑ» ή σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο, αποκλείεται. Αντίθετα, μετά την επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο νεολαίας και τοπικής αυτοδιοίκησης (όπου, μάλιστα, πρόσφατα εκδόθηκε και απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση) και τη χάραξη νέας πορείας χωρίς τους πρώην συντρόφους της ΛΑΕ, ανάλογη θα είναι η κατεύθυνση και στο συνδικαλιστικό. Συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ χτίζουν νέο συνδικαλιστικό φορέα με το όνομα «ΣΥΜΜΑΧΙΑ», η οποία οργανώνει πανελλαδική συνδιάσκεψη στις 30 Ιανουαρίου, ώστε να επισημοποιηθεί η δημιουργία της και να τεθούν οι βάσεις για τις επόμενες κινήσεις και τη συνολική στρατηγική της.

Οι άνθρωποι που συμμετείχαν στις σχετικές συζητήσεις θέτουν ξεκάθαρο στόχο τη «δημιουργία ενός φορέα μακριά από την κακή γραφειοκρατία που κατέκλυσε τα συνδικάτα τα τελευταία 30 χρόνια και, ούτε λίγο ούτε πολύ, έμαθε να λειτουργεί και να συνδιαλέγεται όχι με γνώμονα το συμφέρον και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, αλλά το μοίρασμα θέσεων και τη στήριξη του σάπιου πολιτικού κατεστημένου της χώρας».

                                                                                    

Πρωτοβουλία για μια ΣΥΜΜΑΧΙΑ ιδεών - δράσεων - αλληλεγγύης

Όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της η «Πρωτοβουλία για μια ΣΥΜΜΑΧΙΑ ιδεών - δράσεων -αλληλεγγύης», πρόθεση των μελών της είναι η συμβολή τους για την

επιστροφή του συνδικαλισμού, με ιδέες και δράσεις για την επανεκκίνηση του στις σύγχρονες συνθήκες. «Θέλουμε να συμβάλουμε σε αυτήν την χρονική στιγμή, σε μια νέα αφετηρία για να επιστρέψει ο συνδικαλισμός», τονίζεται χαρακτηριστικά. «Να επανασυνδέσουμε τους εργαζόμενους με τα συνδικάτα και τα συνδικάτα με την κοινωνία. Να ξαναδώσουμε στη συλλογικότητα τη χαμένη της αξία. Γιατί, όταν η συλλογικότητα υποχωρεί, αυξάνεται ο ατομισμός. Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα η οποιαδήποτε κοινωνική αναμέτρηση να έχει τα στοιχεία του εφήμερου, του ευκαιριακού, του σπασμωδικού. 

Αφυπνίζουμε και ενεργοποιούμε με πράξεις τη συλλογικότητα που είναι κρυμμένη μέσα στο μυαλό και την καρδιά κάθε εργαζόμενου, κάθε νέου, κάθε πολίτη. Έτσι μπορούν τα συνδικάτα και οι αγώνες των εργαζομένων να αποτελέσουν το ρυθμιστικό παράγοντα στην κοινωνική και πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα. Θέλουμε οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα να στηρίξουν ριζοσπαστικές αλλαγές στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Φιλοδοξούμε με τις ιδέες και τις πράξεις μας να ανοίξουμε ένα νέο τετράδιο κοινωνικής αντίστασης για να γράψουμε μαζί τις νέες σελίδες των κοινωνικών αγώνων».

Μάλιστα, η ΣΥΜΜΑΧΙΑ δεν παραλείπει να επισημάνει την «απογοητευτική» στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ την περίοδο του δημοψηφίσματος, σε αντίθεση με «πολλές μεγάλες και εθνικές συνομοσπονδίες, ομοσπονδίες, αλλά και συνδικάτα στην Ευρώπη, που απάντησαν θετικά και βοήθησαν τους τελευταίους μήνες με πολύ μεγάλες κινητοποιήσεις σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που είχαν τον χαρακτήρα της αλληλεγγύης προς τους Έλληνες εργαζόμενους, αλλά και της προειδοποίησης προς τους εργοδότες και κυβερνήσεις των χωρών τους να μην τολμήσουν και εφαρμόσουν παρόμοιες πολιτικές».

«Θα πρέπει να λάβουμε πρωτοβουλίες για να συμβάλουμε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη στην επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους που κατάργησαν οι πολιτικές της χριστιανοδημοκρατίας και της μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας την τελευταία 20ετία», καταλήγει η ΣΥΜΜΑΧΙΑ, που παρουσιάζει 10 συγκεκριμένες «ιδέες και πράξεις» ώστε να υλοποιηθούν οι στόχοι της.

Πηγή tvxs.gr