Άρθρο του Γιάννη Αντωνιάδη στην εφημερίδα "Εποχή",μέλους του ΔΣ της ΠΟΣ με την παράταξη του Δικτύου Σιδηροδρομικών.
Την τελευταία δεκαετία εφαρμόστηκαν στη χώρα σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές με πρόσχημα το δημόσιο χρέος και τις υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι της Ε.Ε.
Οι πολιτικές των Μνημονίων και της
σκληρής λιτότητας, ισοπέδωσαν προς τα κάτω τους όρους ζωής και διαβίωσης του κόσμου της εργασίας.
Όλες οι κατηγορίες εργαζομένων (εργατοϋπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι, νεολαία, άνεργοι, διανόηση), δηλαδή αυτό που ονομάζουμε ως «από κάτω» βρίσκονται σήμερα ανοιχτά αντιμέτωπες με το κυρίαρχο αστικό μπλοκ των «από πάνω».
Τα σκληρά μέτρα λιτότητας και οι εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις – ιδιωτικοποιήσεις παρουσιάστηκαν ως «φάρμακα» για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Ο σιδηρόδρομος ήταν από τους πρώτους οργανισμούς κοινής ωφέλειας που στοχοποιήθηκε βάναυσα και βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Έπρεπε να ιδιωτικοποιηθεί.
Έγινε συστηματική προσπάθεια από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ με επικοινωνιακό βομβαρδισμό να δυσφημιστεί και να απαξιωθεί ο σιδηρόδρομος και να πειστεί η κοινή γνώμη ότι από τη λειτουργία του, ο έλληνας φορολογούμενος υφίσταται ζημιά.
Ακολούθησε κατάργηση γραμμών, μείωση δρομολογίων, μείωση υπηρεσιακών μονάδων, μείωση του προσωπικού, υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών και αδικαιολόγητη αύξηση των εισιτηρίων (Ν.3891/2010).
Δικαιώματα και κατακτήσεις ενός αιώνα ανατράπηκαν και χιλιάδες σιδηροδρομικοί βρέθηκαν άνεργοι, ανασφάλιστοι, χωρίς συνταξιοδοτικά δικαιώματα, μεταταγμένοι, σε εφεδρεία και διαθεσιμότητα.
Προς διευκόλυνση της πώλησης, ο ΟΣΕ κατακερματίστηκε σε πέντε μικρότερες εταιρείες και οι πιο αποδοτικές (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΕΣΣΤΥ) υπήχθησαν στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση. Προς το τέλος του 2014 έγινε προσπάθεια να προωθηθεί νομοσχέδιο για τον «ξαφνικό θάνατο» της μητρικής εταιρείας (απαλοιφή του Π.Δ. 41/2005 και τροποποίηση του Π.Δ. 160/2007 – ευρωπαϊκή οδηγία 2004/49) , ώστε να διευκολυνθεί η παράδοση του συνόλου του σιδηροδρόμου στα ιδιωτικά συμφέροντα εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας και των σιδηροδρομικών.
Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σταμάτησε τα σενάρια για την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, δεν απέτρεψε όμως , ως τώρα, τις ιδιωτικοποιήσεις ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΕΣΣΤΥ που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Το Δίκτυο Σιδηροδρομικών (συνδικαλιστική παράταξη στον ΟΣΕ που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ), αλλά και οι σιδηροδρομικοί σύσσωμοι αντέδρασαν σε αυτές τις πολιτικές, θεωρώντας ότι δεν θα έλυναν το πρόβλημα, αλλά αντίθετα θα το επιδείνωναν. Σήμερα δικαιώνονται από τις εξελίξεις.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Απέναντι στην επίθεση που δέχεται ο κόσμος της εργασίας, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής : Μπορεί το συνδικαλιστικό κίνημα να αντισταθεί, να αντεπιτεθεί και να νικήσει ;
Δυστυχώς αυτό το οποίο ζούμε σήμερα είναι μια κρίση στα συνδικάτα και ένα εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα κατακερματισμένο, χωρίς στρατηγικό σχέδιο, χωρίς τακτική με ποιους θα αναπτύξουμε συμμαχίες, οργανωτικά αποδιαρθρωμένο και με χαμηλή ταξική συνείδηση.
Σε ένα ανελέητο πόλεμο, όπως αυτός που γίνεται από μεριάς του κεφαλαίου, ενάντια στις δυνάμεις της εργασίας, η ανασυγκρότηση – αναδιάταξη των δικών μας δυνάμεων είναι παραπάνω από απαραίτητη. Αλλιώς η ήττα είναι προδιαγεγραμμένη.
Επίσης αν δεν καταφέρουν να ανασυνταχθούν και να οργανωθούν οι «από κάτω», υπάρχει ο κίνδυνος λουμπενοποίησης – φασιστικοποίησης τμημάτων της εργατικής τάξης, λόγω της υψηλής ανεργίας και της επισφάλειας, η οποία θα επιδρά αρνητικά στη συνείδησή της.
Για τις συμμαχίες
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, οφείλουμε να συμβάλλουμε στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.
Σε αυτή την κατεύθυνση οι δυνάμεις του Δικτύου Σιδηροδρομικών επιδιώκουν να συσπειρώσουν και να διατηρήσουν ενωμένο, μέσω ενός συνδικαλιστικού προγράμματος, ένα σύνολο εργαζομένων που δεν είναι ομοιογενές, αλλά χαρακτηρίζεται από αντιφάσεις (επαγγελματικές, κλαδικές, πολιτικές, ιδεολογικές κλπ.) και να προκαλέσουν κρίση στις κυρίαρχες δυνάμεις του συμβιβασμένου και γραφειοκρατικοποιημένου συνδικαλισμού.
Οι δυνάμεις της ευρύτερης συνδικαλιστικής Αριστεράς και ανένταχτων συνδικαλιστών θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν πρώτο πόλο συνδικαλιστικής συσπείρωσης.
Για όσους ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να συμμαχήσουμε με τμήματα άλλων παρατάξεων, που διαφοροποιούνται από την παράταξή τους και προσεγγίζουν την Αριστερά να θυμίσουμε ότι ουδέποτε στη μαρξιστική παράδοση δεν ετέθη θέμα ταξικής κυριαρχίας της εργατικής τάξης ολομόναχης και κατά συνέπεια ούτε των πολιτικών της εκπροσωπήσεων.
Όσον αφορά τις συμμαχίες, τις συμφωνίες, τους ελιγμούς ή ακόμη και τους συμβιβασμούς, στο συνδικαλιστικό επίπεδο και όχι μόνο, αυτές είναι αναγκαίες, με την προϋπόθεση να ξέρουμε ότι θα αξιοποιούνται προκειμένου να ανεβάζουμε συνεχώς το επίπεδο των δυνάμεων της εργασίας, να ενισχύουν τη σταθεροποίηση των δικών μας δυνάμεων, και, το κυριότερο, να συμβάλλουν καταρχήν στην χαμένη αξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος και κατ’ επέκταση στην προσπάθεια ανασυγκρότησής του.
Η συμβολή της συνδικαλιστικής Αριστεράς προς αυτή την κατεύθυνση είναι αποφασιστική. Διότι, η κινητοποίηση ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και ειδικά σε όσους ευθύνονται και δεν θέλουν να βγάλουν συμπεράσματα για τις συνθήκες διάλυσης που επικρατούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, προϋποθέτει την συναίνεση ευρύτερων εργατικών στρωμάτων και συνδικαλιστικών δυνάμεων. Και αυτό είναι αναγκαίο επειδή ο ταξικός πόλεμος, για να παραφράσουμε τον Λένιν, διαφέρει από τους άλλους πολέμους στο ότι αυτός αντλεί τις κύριες εφεδρείες του από το στρατόπεδο των χθεσινών συμμάχων του εχθρού του.
[1] Λένιν, Άπαντα, τόμος 12, σελ. 34, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
Ο ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ
να αποτελέσει τον κορμό για μια εθνική στρατηγική συνδυασμένων μεταφορών.
να αποτελέσει καταλύτη στην ανάπτυξη της Χώρας, στην εξυπηρέτηση των Ελλήνων Πολιτών, στην Εθνική Οικονομία και την Πράσινη Ανάπτυξη.
Οι όποιες διαρθρωτικές αλλαγές θα πρέπει να αποβλέπουν στη δημιουργία ενός σύγχρονου σιδηρόδρομου, που θα ανταποκρίνεται στις αυξημένες απαιτήσεις του 21ου αιώνα, προσανατολισμένου στην ελληνική αλλά και στην ευρύτερη ευρωπαϊκή αγορά.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ, ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ 3ΟΥΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 20ΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015
Προς όλες τις κατευθύνσεις είχε διατυπωθεί η εξαγγελία από στελέχη, βουλευτές, υπουργούς αλλά και από τον Πρωθυπουργό για έναν ενιαίο, δημόσιο με κοινωνικό χαρακτήρα σιδηρόδρομο, με λογιστικό διαχωρισμό υποδομής και εκμετάλλευσης, μοντέλο το οποίο είναι επιτρεπτό από τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που άλλωστε εφαρμόζεται σε όλες τις μεγάλες χώρες της Ευρώπης, καθώς τα άλλα εφαρμοζόμενα σιδηροδρομικά μοντέλα απέτυχαν παταγωδώς.
Στη λογική αυτή έπρεπε να ξεκινήσουν αμέσως οι διαδικασίες ενοποίησής του σιδηροδρόμου. Οι υπάρχουσες θυγατρικές ΓΑΙΑΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, και ΕΕΣΣΤΥ να ενταχθούν στον ΟΣΕ ως Διευθύνσεις. Το ίδιο και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ με πρόνοια να υπάρχει λογιστικός διαχωρισμός της υποδομής από την εκμετάλλευση ώστε οι δαπάνες της υποδομής να είναι πλήρως διακριτές.
Αυτό το σχέδιο φαίνεται πως δεν μπορεί προς το παρόν να υλοποιηθεί, εκτός και αν υπάρξουν δραματικές αλλαγές σε πολιτικό ή σε κοινωνικό επίπεδο.
ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ
Μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη 2015 και την υπογραφή του 3ου Μνημονίου, η Κυβέρνηση βρέθηκε δεσμευμένη για αποκρατικοποίηση δύο θυγατρικών εταιρειών του ΟΣΕ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ΕΕΣΣΤΥ.
Οι ιδιωτικοποιήσεις ΕΕΣΣΤΥ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ βρίσκονται σε εξέλιξη. Το ΤΑΙΠΕΔ ακολούθησε πιστά τις οδηγίες των προηγουμένων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ο τρόπος και η μέθοδος όμως με την οποία επιχειρήθηκε να πωληθούν οι δύο θυγατρικές του ΟΣΕ δεν τελεσφόρησαν. Για το λόγο αυτό προχώρησε άμεσα σε νέο διαγωνισμό, χωρίς τίποτε να διασφαλίζει ότι και ο νέος διαγωνισμός δεν θα βγει ξανά άγονος. Είναι καιρός το ΤΑΙΠΕΔ να σταματήσει να δείχνει υπερβάλλοντα ζήλο και πρεμούρα για να ανταποκριθεί δήθεν στις υποχρεώσεις του. Με τον τρόπο αυτό οδηγείται σε αδιέξοδο. Χρειάζεται μια ευρεία συζήτηση από τους εμπλεκόμενους με το σιδηρόδρομο και τις μεταφορές ώστε να απαντηθούν κρίσιμα ερωτήματα και να δοθούν πολιτικές κατευθύνσεις. Τα ερωτήματα αυτά είναι :
Μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει τον εκσυγχρονισμό των τρένων ;
Αποτελούν οι οφειλές της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ, που προέρχονται από ζημιογόνες χρήσεις, κρατική επιχορήγηση ;
Είναι ελκυστική μια επένδυση σε ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΕΣΣΤΥ και Θριάσιο ως πακέτο ή τρείς ξεχωριστές ;
Έχει εξεταστεί η συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου στην/ στις επενδύσεις ή όχι ; Ποια η άποψη των επενδυτών ;
Εξασφαλίζεται με τις συγκεκριμένες αποκρατικοποιήσεις η ανανέωση του παλαιού τροχαίου υλικού και των εγκαταστάσεων συντήρησης και σε ποιο βαθμό ;
Διασφαλίζεται το εργασιακό μέλλον του έμπειρου και εξειδικευμένου προσωπικού που εργάζεται σήμερα στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και στην ΕΕΣΣΤΥ και σε ποιο βαθμό ;
Είναι σύμφωνη με το πνεύμα και το γράμμα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας η μετατροπή ενός κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό μονοπώλιο όπως θα συμβεί με την κατά 100% αποκρατικοποίηση των σιδηροδρομικών εταιρειών ;
Είναι σύμφωνη με το πνεύμα και το γράμμα της ευρωπαϊκής αλλά και της ελληνικής νομοθεσίας η κρατική χρηματοδότηση του όποιου επενδυτή με 250 εκ ευρώ ως ΥΓΟΣ (άγονες γραμμές) για μια πενταετία, χωρίς την συμμετοχή του Δημοσίου στην επένδυση και με ποιες διασφαλίσεις ότι θα καλύπτονται οι λεγόμενες άγονες γραμμές και θα ασκείται και η στοιχειώδης κοινωνική πολιτική ;
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ
Η επόμενη μέρα είναι κρίσιμη για τον σιδηρόδρομο. Απαιτούνται σημαντικές και γρήγορες αποφάσεις. Χρειάζονται άμεσα – επείγοντα μέτρα ώστε ο σιδηρόδρομος να συνεχίσει τη λειτουργία του. Απαιτείται άμεσα :
Να εξασφαλισθεί το απαραίτητο τροχαίο υλικό που θα καλύπτει τις ανάγκες λειτουργίας του σιδηροδρόμου.
Να εξασφαλισθούν τα αναγκαία ανταλλακτικά για τις επισκευές του υφιστάμενου τροχαίου υλικού.
Να στελεχωθούν με το αναγκαίο προσωπικό οι τομείς που υπολειτουργούν ή αδυνατούν να ανταποκριθούν στο υπάρχον σιδηροδρομικό έργο.
Να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν η σιδηροδρομική ΠΑΘΕ με σημαντικά έργα υποδομής (στρώσεις γραμμών, σήραγγες, ηλεκτροκίνηση, σηματοδότηση, εγκαταστάσεις σταθμών).
Να δρομολογηθούν νέα σιδηροδρομικά έργα σύμφωνα με τις ελληνικές αλλά και τις διεθνείς τάσεις στις εμπορικές και επιβατικές μεταφορές. (σιδηροδρομική Εγνατία, συνδέσεις λιμένων, αεροδρομίων και βιομηχανικών περιοχών, ηλεκτροκίνηση-σηματοδότηση γραμμών εκτός ΠΑΘΕ).
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Με τις διατάξεις του νόμου 3891 περί εθελοντικών και υποχρεωτικών μετατάξεων στον σιδηρόδρομο μειώθηκε με δραματικό τρόπο το προσωπικό. Έκτοτε οι συνεχιζόμενες συνταξιοδοτήσεις αλλά και η εργασιακή εφεδρεία έφεραν τον ΟΣΕ σε κατάσταση συναγερμού.
Τα επόμενα άμεσα βήματα θα πρέπει να είναι η επιστροφή των μεταταχθέντων σιδηροδρομικών (για όσους το επιθυμούν). Ωστόσο είναι επιτακτική η ανάγκη για νέες προσλήψεις αφού τα περιθώρια έχουν ήδη εξαντληθεί καθώς δρομολόγια δεν εκτελούνται εξ αιτίας της έλλειψης προσωπικού, του ήδη γερασμένου τροχαίου υλικού και ζημιών της υποδομής λόγω ελλιπούς συντήρησης.
Παράλληλα κινδυνεύει πλέον να χαθεί η σιδηροδρομική εμπειρία που χρόνια τώρα μεταλαμπαδεύονταν από τους παλαιότερους στους νεότερους, που είναι βασικός κανόνας και που χάρη σ’ αυτόν λειτουργεί ακόμη ο σιδηρόδρομος.
Οι σιδηροδρομικοί πρέπει να απεγκλωβιστούν από το ενιαίο μισθολόγιο και να ενταχθούν σε ένα σιδηροδρομικό μισθολογίου που θα προκύψει μέσα από διάλογο στο πλαίσιο μιας ελεύθερης συλλογικής διαπραγμάτευσης.
Παράλληλα, σε συνεργασία με τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων, θα πρέπει να αναζητηθεί μια νέα οργανωτική δομή και αλλαγή των κανονισμών εργασίας στον σιδηρόδρομο που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 6 ΧΡΟΝΙΑ
Μείωση και κατάργηση δρομολογίων
Τα δρομολόγια έχουν μειωθεί δραματικά στις κύριες γραμμές (Αθήνα – Θεσσαλονίκη, Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη) αλλά και σε δευτερεύουσας σημασίας γραμμές (Λάρισα – Βόλος, Παλαιοφάρσαλα – Καλαμπάκα, Πλατύ – Φλώρινα) και κάποιες σιδηροδρομικές συνδέσεις έχουν καταργηθεί (Πελοπόννησος, Δυτική Μακεδονία)
Κατάργηση υπηρεσιών
Με πρόσχημα την μείωση του λειτουργικού κόστους εξαφανίστηκαν Υπηρεσίες που αφέθηκαν να κλείσουν σιγά-σιγά και αθόρυβα, έστω και αν οι Υπηρεσίες αυτές εξυπηρετούσαν τον κόσμο, ήσαν δε και κερδοφόρες (όπως η μεταφορά δεμάτων και εμπορευμάτων).
Η κατάργηση των Υπηρεσιών δεν επέφερε απολύτως καμία μείωση του κόστους λειτουργίας του ΟΣΕ. Σηματοδότησε όμως την υποβάθμιση του σιδηροδρόμου.
Το ελάχιστο προσωπικό που έχει απομείνει εξακολουθεί να εργάζεται με αύξηση των εκτός έδρας αμοιβών του.
Είναι δύσκολο να βρει κάποιος έστω και ένα σοβαρό επιχείρημα για να δικαιολογήσει ότι αυτές οι αλλαγές έγιναν με γνώμονα την βελτίωση της λειτουργίας του ΟΣΕ ή την μείωση του κόστους. Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου προσέθεσε επί πλέον δυσλειτουργίες και καθυστερήσεις ακόμα και κινδύνους, που επιβαρύνουν και άλλο τους ήδη ταλαιπωρημένους επιβάτες του ΟΣΕ.
Κλείσιμο Σταθμών
Σημαντική ζημιά από την λεγόμενη αναδιάρθρωση – εξυγίανση υπέστησαν πολλοί Σταθμοί, αφού με τις μειώσεις δρομολογίων εξέλιπε ο λόγος διασταυρώσεων σε αυτούς τους Σταθμούς. Έτσι Σταθμοί με ζωή και λειτουργία σιγά-σιγά σε ερήμωσαν και αφέθησαν στο έλεος των βανδαλισμών.
Υπολειτουργία συντήρησης
Επίσης με τη δραστική μείωση του προσωπικού λόγω μετατάξεων, σημαντικές εργασίες σταμάτησαν ή γίνονται με σημαντικές καθυστερήσεις (συντηρήσεις κτηριακών εγκαταστάσεων και υποδομών, αποκαταστάσεις ζημιών στη γραμμή και στο τροχαίο υλικό, φυλάξεις Σταθμών).
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Ο σιδηρόδρομος, το φιλικότερο προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς πρέπει να αναπτυχθεί σε ολόκληρη τη χώρα. Υπάρχουν προτάσεις που μπορούν να τον βελτιώσουν:
Να εκσυγχρονιστεί με καινούριο τροχαίο υλικό με κλιματισμό.
Να στελεχωθούν με το αναγκαίο προσωπικό οι τομείς που υπολειτουργούν ή αδυνατούν να ανταποκριθούν στο υπάρχον σιδηροδρομικό έργο.
Να αναπτυχθεί το εμπορευματικό έργο του ΟΣΕ με συνδέσεις των ΒΙ.ΠΕ , λιμένων, αεροδρομίων , εμπορευματικών κέντρων.
Να δρομολογηθούν απευθείας τρένα μεταξύ σημαντικών ελληνικών πόλεων, αλλά και γειτονικών πόλεων του εξωτερικού.
Να τεθούν σε λειτουργία ζωτικές Υπηρεσίες που καταργήθηκαν.
Να χαραχτούν δρομολόγια με άμεσες ανταποκρίσεις στον κεντρικό άξονα με προορισμό Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Να αυξηθούν τα δρομολόγια όπου έχουν μειωθεί αδικαιολόγητα.
Να ολοκληρωθούν γρήγορα τα έργα υποδομής που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Να ενταχθούν σε προγράμματα και να υλοποιηθούν, με επικαιροποίηση, σημαντικά έργα που έχουν εξαγγελθεί διαχρονικά από όλες τις προηγούμενες Διοικήσεις του ΟΣΕ.
Πηγή: epohi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου