Το πρόγραμμα Δράσης της ΠΟΣ για την επόμενη τριετία

Συνεχίζονται οι διεργασίες στο Συνέδριο της ΠΟΣ . 

Πριν από λίγο εκλέχτηκε και η εφορευτική επιτροπή του Συνεδρίου . 

Αποτελείται απο τους Μπορομπόκα Νίκο , Σκουτέλα Κώνσταντίνο , Ανδρικόπουλο Σταύρο , Μποζιάρη Γεώργιο και Κουτρίδη Νικόλαος . 

Πριν απο λίγο ο Γενικός Γραμματέας της ΠΟΣ , Παρασκευάς Πουρλιάκας κατέθεσε  τον Προγραμματισμό Δράσης για την επόμενη τριετία. 

Όλη πρόταση 

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, 

 Το 34Ο Πανσιδηροδρομικό Συνέδριο διεξάγεται σε μια περίοδο πρωτόγνωρη για το σύνολο του Ελληνικού Λαού. 

 Σε τρία μόλις χρόνια η ανεργία ξεπέρασε το 27% από το 8% όπου βρίσκονταν και σκαρφαλώνει ολοένα σε πιο ψηλά επίπεδα, ενώ η κοινωνική συνοχή κρέμεται κυριολεκτικά σε μια κλωστή.

 Τα λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούσαν την ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας είναι πλέον ο κανόνας σε μια αγορά που βυθίζεται σε υφεσιακό σπιράλ, παρασύροντας στο διάβα του κάθε τι που οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα κατέκτησαν με αγώνες, ιδρώτα και αίμα. 

 Η φτώχεια και η εξαθλίωση πολλαπλασιάζονται ραγδαία, η ανασφάλεια πλανάται πάνω από τα κεφάλια όλων όσοι ακόμη έχουμε εργασία και η μετανάστευση των νέων, των παιδιών μας, θυμίζει τις μετά τον εμφύλιο εποχές. 

 Οι Σιδηροδρομικοί ήμασταν οι πρώτοι που αποτελέσαμε τα πειραματόζωα των Ευρωπαίων εταίρων μας και οι πρώτοι που βιώσαμε στο πετσί μας αυτές τις πρωτόγνωρες αλλαγές, με την εφαρμογή του Ν.3891/10 γνωστό και ως νόμο Ρέππα, αφού μετά τα δυσφήμιση του Σιδηροδρόμου, του επαγγέλματός μας και των ιδίων μας έκλεισαν το 1/3 του δικτύου και μετατάξανε, εθελοντικά και υποχρεωτικά 1800 συναδέλφους μας, πολλοί εκ των οποίων σήμερα τίθενται σε καθεστώς διαθεσιμότητας – κινητικότητας δηλαδή βρίσκονται στον προθάλαμο της απόλυσης, ενώ όλοι μας είδαμε τις αποδοχές μας να μειώνονται έως και 60%.

Κάποιοι από εμάς είχαμε κάνει τις εκτιμήσεις μας για το πού οδηγούμαστε. 

Προσπαθήσαμε να αφυπνίσουμε κι άλλους κλάδους, κι άλλους εργαζόμενους δυστυχώς όμως μάταια. 

 Κανείς τους δεν πίστευε ότι σύντομα θα είχαν την ίδια τύχη με εμάς. 

 Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το μέγεθος των προβλημάτων που θα προέκυπταν μετά την υπογραφή του 1ου Μνημονίου το Μάιο του 2010. 

Σήμερα, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το 2013 δεν είναι ούτε 2010, ούτε 2007. Όλοι μας βλέπουμε την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας και κυρίως στον κόσμο της μισθωτής εργασίας. Αυτό φαίνεται και στο πλαίσιο των διεκδικήσεών μας. 

 Κανείς δεν συζητά για αυξήσεις, κανείς δεν μιλά για τον περιβόητο Μ.Ο. των αποδοχών των ευρωπαίων εργαζομένων, κανείς δεν διεκδικεί οφίτσια για τον κλάδο του, κανείς δεν βάζει μπροστά και πάνω από όλα το συντεχνιακό του συμφέρον. 

Διεκδικούμε να ανακτήσουμε αυτά που με δόλιο και άθλιο τρόπο μας έκλεψαν και ζητούμε να επιστρέψουμε στα προ μνημονίου επίπεδα, δηλαδή στο έτος 2009. 

Στο Συνέδριο του 2010 παρουσιάσαμε στους τότε συνέδρους τον Προγραμματισμό Δράσης της τριετίας που πέρασε. Τα αποτελέσματα προφανώς δεν δικαιώνουν το πλαίσιο του Προγράμματος Δράσης που κατά πλειοψηφία ψηφίσαμε, ούτε και είναι ανάλογα με τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις των Σιδηροδρομικών. 

Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες και πολλές φορές βρεθήκαμε πίσω από αυτές χωρίς σχεδιασμό και συνεχώς σε θέση άμυνας. 

 Δυστυχώς ακόμη και σήμερα βλέπουμε να πραγματοποιείται μια ολομέτωπη επίθεση από την κυβέρνηση στα τελευταία βασικά δικαιώματά μας. 

 Μέσα σε αυτό το αβέβαιο, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον με τους πολίτες να δοκιμάζονται σκληρά από την εφαρμογή του δόγματος του ΣΟΚ, τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που πιστά ακολουθεί η κυβέρνηση και τα όρια ανοχής και αντοχής όλων μας να έχουν ξεπεραστεί προ πολλού, καλούμαστε να διαμορφώσουμε και να συμφωνήσουμε ένα νέο Πρόγραμμα Δράσης που θα μας δώσει έπειτα από αγώνες τουλάχιστον ένα θετικό αποτέλεσμα. 

Προφανώς, ένα θετικό αποτέλεσμα στα μάτια όλων φαντάζει ως απίθανο γεγονός….. Μπορούμε να το πετύχουμε; Υπάρχει τρόπος; Υπάρχει τρόπος και μπορούμε αρκεί να βάλουμε στην άκρη αυτά που μας χωρίζουν και να συμφωνήσουμε σε αυτά που μας ενώνουν. Μπορούμε να πετύχουμε αρκεί να ξεχάσουμε το εγώ και προτάξουμε το εμείς. 

 Αυτό το Συνέδριο συναδέλφισσες και συνάδελφοι είναι το πιο κρίσιμο και το πιο καθοριστικό για την ιστορία μας. Για την ιστορία του σιδηροδρομικού συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και γενικότερα των συνδικάτων στην πατρίδα μας. 

 Σε αυτό το Συνέδριο δεν μπορεί να βλέπουμε κοντόφθαλμα τους συσχετισμούς και το αποτέλεσμα της κάλπης. 

 Σε αυτό το Συνέδριο πρέπει να συζητήσουμε και να αναζητήσουμε τους τρόπους και το δρόμο, τον συνδικαλιστικό, τον πολιτικό, τον νομικό ώστε να διασφαλίσουμε με μια κίνηση τρεις βασικούς στόχους: 

 α) Αλλαγή πολιτικής και αλληλεγγύη στους συναδέλφους μας.

 β) Διασφάλιση των θέσεων εργασίας μέσα από τη βιωσιμότητα των εταιρειών.

 γ) Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις με υπογραφή Σ.Σ.Ε. που θα σέβεται την ιδιαιτερότητα του κλάδου μας, του σιδηροδρομικού κλάδου και της δουλειάς μας. 

 Αυτό το τρίπτυχο πρέπει να είναι ο άμεσος βραχυπρόθεσμος στόχος του κινήματος, χωρίς να ξεχνάμε και να απεμπολούμε αυτά που χάσαμε τα τέσσερα τελευταία χρόνια και τα οποία οφείλουμε να τα βάζουμε στο πλαίσιο των διεκδικήσεών μας. 

 Άλλωστε κάθε Πρόγραμμα Δράσης διεκδικεί για τους εργαζόμενους με τη συμμετοχή των εργαζομένων: 

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ: · 

 ΕΝΙΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 91/440 ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ. 

· ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΕΠΟΧΗ. 

· ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΗ Σ.Σ.Ε. 

· ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ. 

· ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ. 

· ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΜΑΣ, ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΩΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΚΛΑΔΟΣ. 

 Εμείς, ως Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών, αντιταχθήκαμε και αντισταθήκαμε στις αναποτελεσματικές αναδιαρθρώσεις που από το 1996 επιχειρήθηκαν για το σιδηρόδρομο και δικαιωθήκαμε γι΄αυτή τη στάση μας. 

Χρόνια τώρα κυβερνήσεις και υπουργεία δεν κατάφεραν ποτέ να εκπονήσουν ένα ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ για το σιδηρόδρομο στην πατρίδα μας. 

 Τα σχήματα που επέλεγαν κινούνταν σε πειραματικά πρότυπα, που όπου κι αν εφαρμόσθηκαν απέτυχαν, επιτείνοντας έτσι τα λειτουργικά και διαχειριστικά αδιέξοδα στον Οργανισμό. 

 Η συντριπτική πλειοψηφία των manager το μόνο που έβλεπε μπροστά της σε αγαστή συνεργασία με τους πολιτικούς της προϊσταμένους, ήταν οι μελέτες, οι προμήθειες, και τα έργα…. 

 Η σημερινή κυβέρνηση πριν λίγες μέρες ψήφισε στη Βουλή σημαντικές τροποποιήσεις στο ήδη κουτσουρεμένο για τον ΟΣΕ θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, οι οποίες εάν εφαρμοσθούν θα βάλουν σε περιπέτειες τον Οργανισμό και θα τοποθετήσουν οριστικά και αμετάκλητα την ταφόπλακα στον δημόσιο και ασφαλή σιδηρόδρομο, αναλαμβάνοντας απόλυτα την ευθύνη για ότι κι αν συμβεί….. 

 Μην ξεχνάμε ότι οι αλλαγές αυτές είναι ταυτόσημες με το μοντέλο ιδιωτικοποιήσεων που εφαρμόσθηκε στη Μεγάλη Βρετανία όπου τα δυστυχήματα πολλαπλασιάσθηκαν χάριν του χαμηλού κόστους επισκευής συντήρησης και διαχείρισης της υποδομής. 

 Αυτό το αποτυχημένο μοντέλο έβαλε σε εφαρμογή ο κος Χατζηδάκης πήρε τη σκυτάλη ο κος Ρέππας και ολοκληρώνει σήμερα ο κος Χρυσοχοίδης χαρίζοντας ουσιαστικά την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ιδιωτικοποιώντας την με προίκα 50 εκατ. € για τις άγονες γραμμές. Ιδιωτικοποιώντας 100% την ΕΕΣΣΤΥ παρά τα περί του αντιθέτου σενάρια, με προίκα τις βάσεις του ΗΣΑΠ, του ΜΕΤΡΟ και του ΤΡΑΜ σε ότι αφορά την επισκευή και τη συντήρηση του τροχαίου υλικού, και την παραχώρηση του δικαιώματος του ΟΣΕ να αποτελεί τον κύριο και διαχειριστή της σιδηροδρομικής υποδομής στους γνωστούς ιδιώτες που λυμαίνονται χρόνια τώρα τον δημόσιο πλούτο και τα δημόσια έργα. Αδιαφορώντας πλήρως για την ασφάλεια των επιβατών και της κυκλοφορίας. Εμείς τους καθιστούμε υπεύθυνους για ότι και εάν συμβεί.

 Είναι ευθύνη όλων μας το βραχυπρόθεσμο σχέδιο δράσης της Ομοσπονδίας μας και να υλοποιηθεί και να πετύχει…. 

 Είναι ευθύνη όλων μας να ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΜΕ με τη διαφορετικότητα που μας διακρίνει να ΕΚΠΟΝΗΣΟΥΜΕ και να ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ένα σχέδιο που θα αποδώσει καρπούς, που θα έχει επιτυχίες, που θα καλύπτει αυτά που μας ενώνουν. 

 ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΡΟΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟ «Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ» ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ «ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ» ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ. 

 ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.