Ανακοίνωση απο την συνδικαλιστική παράταξη των μηχανοδηγών Εξέλιξη.
Για πολλοστή φορά τους τελευταίους μήνες, είδαμε το αποτέλεσμα της ασκούμενης πολιτικής στον σιδηρόδρομο. Και το είδαμε στη χειρότερη μορφή του, σε μια μετωπική σύγκρουση 2 τρένων, όπου ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανείς. Είχαν προηγηθεί 2 εκτροχιασμοί στο Θριάσιο, ένας στη Λιλαία, ένας στον Προαστιακό Αθηνών, 2 περιστατικά με διασπάσεις σε εμπορικά και πολλά άλλα παρολίγο συμβάντα που αποφεύχθηκαν την τελευταία στιγμή, κυρίως χάρη στην εμπειρία και το φιλότιμο των εργαζομένων κάθε σιδηροδρομικού κλάδου.
Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι
η έλλειψη προσωπικού, η επακόλουθη υπερεργασία – εντατικοποίηση σε κρίσιμους τομείς και η έλλειψη τεχνολογικού εξοπλισμού, δημιουργούν αυξημένες προϋποθέσεις σιδηροδρομικών ατυχημάτων.
Οι τραγικές ελλείψεις εξοπλισμού αφορούν τόσο στην κυκλοφορία (φωτοσήματα – τηλεδιοίκηση), όσο και στην προστασία έναντι του ανθρώπινου λάθους (παρ’ ότι τα συστήματα αυτά έχουν χιλιοπληρωθεί και θα έπρεπε να λειτουργούν). Η καθημερινή εργασία σε ένα δίκτυο υπό διάλυση, οδηγεί στην καθιέρωση λανθασμένης νοοτροπίας και επικίνδυνων συνηθειών. Δημιουργεί προϋποθέσεις για παραβιάσεις όρων και κανονισμών, προϋποθέσεις που γίνονται ανεκτές υπό καθεστώς σιωπηρής συνενοχής για να βγεί το επιβαρυμένο έργο.
Οι εργαζόμενοι, και κατά συνέπεια και ο σιδηρόδρομος, είναι απροστάτευτοι σε ένα δίκτυο εγκαταλελειμμένο χωρίς συστήματα ασφάλειας.
Για το σημερινό συμβάν ο μηχανοδηγός αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, αλλά δεν πρόκειται να δεχτούμε να θυσιαστεί κανείς για να καλυφθεί η πολιτική που έχει οδηγήσει το Σιδηρόδρομο στη σημερινή οριακή κατάσταση.
Το καίριο ζητούμενο είναι να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του δικτύου, με όρους και προϋποθέσεις που εγγυώνται πρώτα από όλα την ασφαλή κυκλοφορία των αμαξοστοιχιών και των χιλιάδων επιβατών, που χρησιμοποιούν καθημερινά τον σιδηρόδρομο.
Υπό αυτήν την σκέψη και μόνο, για άλλη μια φορά καλούμε την πολιτική ηγεσία και τους αρμόδιους φορείς (ΡΑΣ κλπ) να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα με πραγματική πρόθεση επίλυσης του.
Τα τελευταία συμβάντα, θα έπρεπε ήδη να τους έχουν προβληματίσει σοβαρά.
Ελπίζουμε το σημερινό συμβάν να είναι το τελευταίο και να αποτελέσει την αφορμή για να γίνουν κατανοητά και να λυθούν άμεσα τα βαθύτερα αίτια του προβλήματος.
Εξέλιξη - Νοέμβρης 2014
Για πολλοστή φορά τους τελευταίους μήνες, είδαμε το αποτέλεσμα της ασκούμενης πολιτικής στον σιδηρόδρομο. Και το είδαμε στη χειρότερη μορφή του, σε μια μετωπική σύγκρουση 2 τρένων, όπου ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανείς. Είχαν προηγηθεί 2 εκτροχιασμοί στο Θριάσιο, ένας στη Λιλαία, ένας στον Προαστιακό Αθηνών, 2 περιστατικά με διασπάσεις σε εμπορικά και πολλά άλλα παρολίγο συμβάντα που αποφεύχθηκαν την τελευταία στιγμή, κυρίως χάρη στην εμπειρία και το φιλότιμο των εργαζομένων κάθε σιδηροδρομικού κλάδου.
Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι
η έλλειψη προσωπικού, η επακόλουθη υπερεργασία – εντατικοποίηση σε κρίσιμους τομείς και η έλλειψη τεχνολογικού εξοπλισμού, δημιουργούν αυξημένες προϋποθέσεις σιδηροδρομικών ατυχημάτων.
Οι τραγικές ελλείψεις εξοπλισμού αφορούν τόσο στην κυκλοφορία (φωτοσήματα – τηλεδιοίκηση), όσο και στην προστασία έναντι του ανθρώπινου λάθους (παρ’ ότι τα συστήματα αυτά έχουν χιλιοπληρωθεί και θα έπρεπε να λειτουργούν). Η καθημερινή εργασία σε ένα δίκτυο υπό διάλυση, οδηγεί στην καθιέρωση λανθασμένης νοοτροπίας και επικίνδυνων συνηθειών. Δημιουργεί προϋποθέσεις για παραβιάσεις όρων και κανονισμών, προϋποθέσεις που γίνονται ανεκτές υπό καθεστώς σιωπηρής συνενοχής για να βγεί το επιβαρυμένο έργο.
Οι εργαζόμενοι, και κατά συνέπεια και ο σιδηρόδρομος, είναι απροστάτευτοι σε ένα δίκτυο εγκαταλελειμμένο χωρίς συστήματα ασφάλειας.
Για το σημερινό συμβάν ο μηχανοδηγός αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, αλλά δεν πρόκειται να δεχτούμε να θυσιαστεί κανείς για να καλυφθεί η πολιτική που έχει οδηγήσει το Σιδηρόδρομο στη σημερινή οριακή κατάσταση.
Το καίριο ζητούμενο είναι να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του δικτύου, με όρους και προϋποθέσεις που εγγυώνται πρώτα από όλα την ασφαλή κυκλοφορία των αμαξοστοιχιών και των χιλιάδων επιβατών, που χρησιμοποιούν καθημερινά τον σιδηρόδρομο.
Υπό αυτήν την σκέψη και μόνο, για άλλη μια φορά καλούμε την πολιτική ηγεσία και τους αρμόδιους φορείς (ΡΑΣ κλπ) να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα με πραγματική πρόθεση επίλυσης του.
Τα τελευταία συμβάντα, θα έπρεπε ήδη να τους έχουν προβληματίσει σοβαρά.
Ελπίζουμε το σημερινό συμβάν να είναι το τελευταίο και να αποτελέσει την αφορμή για να γίνουν κατανοητά και να λυθούν άμεσα τα βαθύτερα αίτια του προβλήματος.
Εξέλιξη - Νοέμβρης 2014
Όταν το προσωπικό είναι κουρασμένο αφού δεν παίρνει ούτε τις μισές αναπαύσεις του μήνα,όταν δουλεύει σχεδόν κάθε μέρα δεκάωρο,όταν ο χρόνος ξεκούρασής του είναι 8-9 ή 10 ώρες,όταν ο μέσος όρος ηλικίας του είναι 55 + με ότι αυτό συνεπάγεται στα αντανακλαστικά ενός τέτοιας ηλικίας ατόμου.δεν θέλω να γίνω μάντης κακών αλλά φοβάμαι ότι θα συμβούν χειρότερα,κάτι που απευχόμαστε όλοι αλλά δεν γνωρίζω τρόπο να τα αποφύγουμε .Άν γνωρίζουν οι υθύνοντες άς το πράξουν χθες, μήπως σήμερα είναι πολύ αργά.
ΑπάντησηΔιαγραφή