Θα προβληματιστούν οι Διοικήσεις και η πολιτική ηγεσία που κάνoυν εύκολα παχυλές δηλώσεις , μετά το φιάσκο της "αδελφοποίησης";
Γιατί για εμάς τους εργαζόμενους, η τελετή ολοκληρώθηκε όταν πληροφορηθήκαμε ότι το προγραμματισμένο τρένο για την τελετή, δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει το ταξίδι του. Αυτό
ουδόλως εμπόδισε βέβαια εκείνους που αφειδώς εξαγγέλλουν σιδηροδρομικές δράσεις στην Πελοπόννησο, αλλά δεν έχουν στην πράξη "σπαταλήσει" ούτε
ουδόλως εμπόδισε βέβαια εκείνους που αφειδώς εξαγγέλλουν σιδηροδρομικές δράσεις στην Πελοπόννησο, αλλά δεν έχουν στην πράξη "σπαταλήσει" ούτε
μία ώρα από το χρόνο τους να διερευνήσουν το εφικτό ακόμα και της ερασιτεχνικής εκδρομικής δραστηριότητας που επιτελείται σήμερα. Μιας ιδέας που κανείς δεν είχε τη διάθεση να βάλει δύο χρόνια τώρα σε σοβαρά θεμέλια.
Είναι αυτονόητο, ότι ο σιδηροδρομικός τουρισμός με την μορφή που επιτελείται, δεν θα απείχε ως αποτέλεσμα από την καθημερινή λειτουργία του σιδηροδρόμου και με όλα όσα βιώνουν εργαζόμενοι και επιβάτες τα τέσσερα τελευταία χρόνια των λειτουργικών μεταρρυθμίσεων.
Γιατί λοιπόν δεν έφτασε το τρένο;
Διότι μια σοβαρή ζημιά που ακόμα δεν έχει εξακριβωθεί το κατέστησε λειτουργικά αδύναμο. Διότι με την αναστολή λειτουργίας του μετρικού δικτύου, το περιουσιακό αυτό στοιχείο, το τροχαίο υλικό, έμεινε και αυτό είτε παρατήθηκε στα κτίρια του Πειραιά, είτε παρέμεινε στα Μηχανοστάσια να υποσυντηρείται από τους 4 μόνο τεχνικούς που απέμειναν για την κατά περίπτωση (στη χάση και στη φέξη δηλαδή) χρήση του. Για να λέμε δηλαδή στην πράξη ότι έχουμε σιδηρόδρομο. 7 ώρες χρειάστηκαν οι τεχνίτες για να φτάσουν στο σημείο που είχε ακινητοποιηθεί ο συρμός.
Γιατί η εφεδρική μηχανή χρειάστηκε 27 ολόκληρες ώρες για να βρεθεί στο σημείο που ακινητοποιήθηκε ο συρμός και να τον αποσύρει; Γιατί η ασκούμενη πολιτική και οι Διοικήσεις φρόντισαν να αφήσουν την Πελοπόννησο χωρίς Μηχανοδηγούς!
Γιατί 24 ώρες μετά την βλάβη δόθηκε η εντολή για να ξεκινήσει η μηχανή απο τον Πύργο,ενώ οι συνάδελφοι έμειναν να φυλάνε όλο το βράδυ το τρένο στο Λεύκτρο χωρίς να επικοινωνήσει μαζί τους κάποιος υπεύθυνος έστω για τα βασικά.
Αλήθεια τι θα συνέβαινε αν το τρένο α) ήταν ναυλωμένο από κάποιον πράκτορα και β) αν το προσωπικό δεν μπορούσε να το μετακινήσει με αλχημείες σε σημείο με οδική πρόσβαση;
Κολακεύει κανέναν Διοικούντα η κατάσταση αυτή; Πως θα υλοποιηθεί άραγε η εξαγγελία για την "επαναλειτουργία του Προαστιακού Κορίνθου - Ναυπλίου το προσεχές εξάμηνο"; Με αυτά τα χάλια;
Ποιός σας έδωσε το δικαίωμα κύριοι Διοικούντες να κρύβεστε πίσω από το φιλότιμο και τον αγώνα των ελάχιστων πλέον εργαζομένων και να προχωράτε σε εξαγγελίες που αυταπόδεικτα δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν για προεκλογικούς και μόνο λόγους;
Πότε επιτέλους θα κατανοήσετε ότι ο σιδηρόδρομος δεν αποτελεί εργαστήριο για πειράματα για να βάλετε τα πράγματα στη σωστή τους βάση; Μέχρι πότε θα σέρνεται αυτό το αβέβαιο θεσμικό πλαίσο που διαρκώς "νομοθετείται", "μεταρυθμίζεται", "εξορθολογίζεται" και στην πράξη δεν υφίσταται;
Εμείς οι απλοί εργαζόμενοι, δεν αντέχουμε πλέον να σας βλέπουμε να παρουσιάζεστε σε συγκεντρώσεις και να καπηλεύεστε την αγωνία μας να ορθοποδήσει ξανά ο σιδηρόδρομος αυτός που μας έζησε δεκαετίες και που όλος ο πολιτισμένος κόσμος τον έχει κορωνίδα των μεταφορών του.
Ζητάμε εδώ και τώρα δηλαδή να σοβαρευτείτε και να σκύψετε στην θλιβερή πραγματικότητα.
Αυτήν που αποκαλύφθηκε το Σαββάτο και πόνεσε πρώτα απο όλους όσους ενδιαφέρονται πραγματικά για το πολύπαθο μέσο.
Τους σιδηροδρομικούς.
To στέκι της έλξης - Το blog των μηχανοδηγών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου