ΦΤΩΧΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΟΥΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ
Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ «ΑΤΟΠΗΜΑ» ΠΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑ ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ Η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ (ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ) ΣΥΓΚΛΗΘΗΚΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!!
Εργαζόμενες, -νοι
Επειδή εκείνο που μας ενδιαφέρει ως παράταξη είναι η ενότητα, η συμπόρευση και η συστράτευση,
Επειδή δε βασίζουμε την ύπαρξή μας στα λάθη της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και δεν την περιμένουμε στη γωνία για να ασκήσουμε κριτική,
Επειδή κατηγορούμαστε ότι είμαστε κακοπροαίρετοι απέναντί της, απολύτως συνειδητά επί αρκετό διάστημα αποφύγαμε να της ασκήσουμε την όποια κριτική.
Ο λόγος που το κάναμε ήταν για να αποδείξουμε για άλλη μια φορά σε όλους όσους μας λένε ότι η «ακραία» κριτική που της ασκούμε δεν βοηθά το διάλογο και τη συνεννόηση και κατ’ επέκταση τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων, ότι δεν είναι η κριτική μας που είναι το εμπόδιο για συνεννόηση και τη λήψη των σωστών αποφάσεων.
Το εμπόδιο είναι ένα και μόνο. Η έλλειψη ταξικής συνείδησης της ηγεσίας.
Μια ακόμη απόδειξη είναι η στάση της στο θέμα του ταξικού και βάρβαρου προϋπολογισμού της κυβέρνησης που χωρίς ντροπή συνεδρίασε το ΔΣ της συνομοσπονδίας (για να δούμε τι θα κάνουμε με τον προϋπολογισμό), μία μέρα πριν ψηφισθεί!! Η στάση της αυτή δεν μας αφήνει κανένα απολύτως περιθώριο να μην πούμε ότι πρόκειται για μια ηγεσία συμβιβασμένων συνδικαλιστών, που χωρίς ίχνος ντροπή την ώρα που χιλιάδες εργαζόμενοι συνθλίβονται από τις βάρβαρες πολιτικές της κυβέρνησης της ΝΔ, όχι μόνο σφυρίζει αδιάφορα, αλλά από πάνω βάζει και πλάτη για το πέρασμα αυτών των πολιτικών.
Εργαζόμενες, -νοι
Με βάση αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα, εμείς χωρίς να έχουμε αυταπάτες ότι μπορεί να αλλάξει η στάση αυτής της υποταγμένης και ασυνείδητης ηγεσίας, όσο βρίσκονται στο τιμόνι της συνομοσπονδίας δεν θα σταματήσουμε ποτέ να τους βάζουμε μπροστά στις ευθύνες και τα καθήκοντά τους.
Επειδή όμως η ζωή προχωρά και οι πολιτικές της κυβέρνησης καθημερινά μας συνθλίβουν, την ίδια ώρα όση απογοήτευση κι αν νιώθετε σας καλούμε να πάρετε την υπόθεση της αντίστασης και του αγώνα στα χέρια σας.
Σας καλούμε να οργανωθείτε στα σωματεία, να οργανωθείτε στα συνδικάτα και να δώσετε δύναμη από τη δύναμή σας στις ΤΑΞΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΣ φωνές της τάξης μας.
Σας καλούμε με την παρουσία και τη συμμετοχή σας να παίξετε τον καθοριστικό ρόλο για την ανασυγκρότηση και αναγέννηση του Συνδικαλιστικού Κινήματος.
Όταν διαλύουν τις ζωές μας, περιθώριο για απογοήτευση δεν υπάρχει.
Οι δυνατοί είμαστε εμείς.
Ο αγώνας των εργαζόμενων στην e-food και στην Cosco το απέδειξε.
Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Στη συνέχεια ακολουθεί η τοποθέτηση του εκπροσώπου της παράταξης ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚΙ στην εκτελεστική επιτροπή της ΓΣΕΕ σ. Νίκου Φωτόπουλου.
Θα προσπαθήσω να είμαι όσο γίνεται πιο σύντομος. Απευθύνομαι στην ηγεσία της Συνομοσπονδίας. Κύριοι της ηγεσίας, ανήκουμε σε αυτούς, που χρόνια τώρα, πολλά χρόνια, μαζί και με άλλους βέβαια σας ασκούμε σκληρή, πολύ σκληρή κριτική, δυστυχώς όχι άδικα.
Όχι άδικα, γιατί πραγματικά η στάση σας, στάση υποταγής απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις, απέναντι στη Μέρκελ και τον Σόιμπλε μας έχει δώσει το δικαίωμα.
Η στάση σας πραγματικά και δεν είναι καθόλου, μα καθόλου υπερβολή, μόνο με τη λέξη ντροπή μπορεί να περιγραφεί. Με την ίδια ακριβώς λέξη θέλω να περιγράψω και αυτό, το οποίο γίνεται σήμερα, δηλαδή την κατάντια, γιατί περί κατάντιας πρόκειται, να καλούμαστε να συζητήσουμε για τον προϋπολογισμό μια ημέρα πριν ψηφισθεί!! Μάλιστα δε, σε μια πρόσκληση, που στάλθηκε από τη ΔΑΚΕ (όχι ότι απαλλάσσει την ΠΑΣΚΕ από τις ευθύνες της), η συζήτηση για τον προϋπολογισμό ήταν να πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα στις 21 του μηνός!!
Αυτό είναι πραγματικά κατάντια. Να συζητήσουμε σήμερα τι; Και να αποφασίσουμε κυρίως τι;
Τις συζητήσεις, εδώ, πρέπει να τις κάνουμε εγκαίρως, όχι απλά για να αναλύσουμε, αλλά στη βάση των αναλύσεων να παίρνουμε αποφάσεις και να προχωράμε σε δράσεις.
Ρωτώ, λοιπόν τι δράσεις μπορούμε να αναπτύξουμε τώρα στο παρά ένα ή στο και πέντε; Καμία απολύτως. Αυτό που γίνεται σήμερα εδώ είναι θέατρο Σκιών, είναι ντροπή, είναι ο εκφυλισμός σε όλο του το μεγαλείο, είναι καραγκιοζιλίκι, επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη, την οποία δε χρησιμοποιώ ελαφρά τη καρδία.
Ποιους κοροϊδεύουμε; Τους εαυτούς μας κοροϊδεύουμε; Εάν κοροϊδεύαμε τους εαυτούς μας πάει στο καλό. Κοροϊδεύουμε τους εργαζόμενους.
Με αυτό που γίνεται σήμερα δείχνουμε με τον πλέον παραστατικό και θλιβερό τρόπο ότι δε σεβόμαστε όλα όσα βιώνουν στην καθημερινότητά τους.
Μας κατηγορείτε συστηματικά ότι είμαστε κακοπροαίρετοι, επειδή ανήκουμε σε αυτούς, που σας ασκούν σκληρή, πολύ σκληρή κριτική, χρησιμοποιώντας εκείνες τις λέξεις, που εμείς πιστεύουμε ότι αρμόζουν, που δεν είναι καθόλου καθ’ υπερβολή.
Επειδή κατηγορούμαστε ως κακοπροαίρετοι, επιλέξαμε αυτή τη φορά συνειδητά, απολύτως συνειδητά, να περιμένουμε να δούμε, τι θα κάνετε, επιλέξαμε να μη σας στείλουμε καμία επιστολή, παρότι βλέπαμε ότι περνούν οι ημέρες και δεν κάνετε τίποτα. Βεβαίως, στους άλλους χώρους με τους ανθρώπους μας, όπως το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, ψηφίσαμε να γίνει το συλλαλητήριο και είμαστε στο συλλαλητήριο. Επίσης αναπτύξαμε τις όποιες άλλες δράσεις μας.
Εδώ, όμως, στη ΓΣΕΕ, περιμέναμε, να δούμε τι θα κάνετε. Δυστυχώς, δεν κάνατε τίποτα απολύτως. Όσοι πίστευαν ότι για τα μάτια θα κάνετε κάτι, αυτή τη φορά ούτε για τα μάτια δεν κάνατε τίποτα. Δυστυχώς έχετε ξεπεράσει κάθε αρνητικό προηγούμενο.
Σας ρωτώ: Θα αλλάξετε επιτέλους στάση; Έχετε διάθεση να αλλάξετε επιτέλους στάση και να δούμε όλοι μαζί, πως θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα;
Το να κάνουμε ανάλυση του προϋπολογισμού, νομίζω ότι είναι περιττό. Προηγουμένως ακούστηκαν κάποια πράγματα. Όλα όσα ακούστηκαν έτσι είναι.
Θα μπορούσα, λοιπόν να προσθέσω κι εγώ μερικά στοιχεία. Δεν είναι απλά ένας ακόμη αντιλαϊκός και αντεργατικός προϋπολογισμός.
Εάν λάβει κανείς υπόψη του, (γιατί αυτά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη για να κάνουμε κρίσεις) ότι αυτή τη στιγμή έχουμε ένα εκατομμύριο ανέργους, εκ των οποίων οι 570.000 είναι μακροχρόνια άνεργοι.
Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι από αυτούς τους 570.000 μακροχρόνια ανέργους επιδοτούνται μόνο οι 120.000,
εάν λάβουμε υπόψη μας ότι 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι αμείβονται με μέσο μηναίο μικτό μισθό 1200 ευρώ,
εάν λάβουμε υπόψη μας ότι το 1/3 των εργαζομένων, δηλαδή 700.000 εργαζόμενοι αμείβονται με μικτό μισθό περίπου 400 ευρώ, εάν λάβουμε υπόψη μας ότι το 52% των εργαζομένων παρακαλά να δουλέψει υπερωρίες, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει και εξ αυτών το 40% δηλώνει ότι δεν τις πληρώνεται, δηλαδή του τις κλέβουν,
εάν λάβουμε υπόψη μας ότι το 49% των συνταξιούχων παίρνει τη μικρότερη σύνταξη από όλες της χώρες της Ε.Ε., δηλαδή κάτω των 700 ευρώ και ένα επίσης 25% παίρνει σύνταξη κάτω των 400 ευρώ, τότε η φράση, που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για τον προϋπολογισμό, δεν είναι ότι έχουμε να κάνουμε με έναν απλά αντιλαϊκό προϋπολογισμό αλλά με έναν άγριο, βάρβαρο, αντεργατικό και αντιλαϊκό προϋπολογισμό. Και ενώ έτσι είναι τα πράγματα, εμείς ερχόμαστε να συζητήσουμε στο παρά ένα ή στο και πέντε. «Ποια δράση να αναπτύξουμε, όταν αύριο ψηφίζεται;!!
Αυτό είναι ντροπή και χαρακτηρίστε μας ως κακοπροαίρετους.
Μακάρι, να ήμασταν υπερβολικοί στις κρίσεις μας. Μακάρι να ήμασταν άδικοι, αλλά ούτε υπερβολικοί είμαστε ούτε άδικοι.
Εδώ, κάτι σαθρό υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Τι είδους αντανακλαστικά είναι αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι; Είναι δυνατόν να λέμε ότι αναλαμβάνουμε την ευθύνη ότι δε συζητήσαμε εγκαίρως, ενώ θα έπρεπε να έχουμε συζητήσει εδώ και δέκα ημέρες;
Πώς αναλαμβάνεται αυτή η ευθύνη; Πρακτικά, δηλαδή πως φαίνεται η ανάληψη αυτής της ευθύνης.
Λέμε ελαφρά τη καρδία «αναλαμβάνουμε την ευθύνη» και ξεμπλέξαμε; Αυτό μου θυμίζει τη λαϊκή ρήση «από τότε που βγήκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο».
Δεν πάσχουμε ως προς τις αναλύσεις και τις διαπιστώσεις.
Βεβαίως και ως προς τις αναλύσεις και τις διαπιστώσεις πάρα πολλές φορές διαφορετικά διαβάζουμε τα πράγματα, αλλά κυρίως δεν πάσχουμε εκεί.
Κυρίως, πάσχουμε από έλλειψη διάθεσης να δράσουμε, να δημιουργήσουμε γεγονότα, να αντιπαλέψουμε αυτές τις πολιτικές. Θα αποφασίσουμε να το κάνουμε ή θα συνεχίσουμε τις μεταξύ μας συγκρούσεις; Θα χάνουμε ενέργεια να ασκούμε κριτική ο ένας στον άλλο για τα αυτονόητα; Θα αποφασίσουμε να σταθούμε όλοι στην ίδια πλευρά της όχθης; Δυστυχώς, δεν έχουμε σταθεί όλοι στην ίδια πλευρά της όχθης. Ακούσθηκαν προτάσεις, όσον αφορά τη διεκδίκηση, να υπογράφει επιτέλους η ΓΣΕΕ την εθνική γενική συλλογική σύμβαση όπως επίσης και για το ύψος του κατώτατου μισθού, ο οποίος βεβαίως δεν μπορεί να είναι μόνο 750 ευρώ. Αυτή πρέπει να είναι η διεκδίκηση της ΓΣΕΕ; Όχι βέβαια.
Χρήματα υπάρχουν και το έχουμε αναφέρει πολλές φορές εδώ.
Το ελληνικό χρηματιστήριο το περασμένο έτος ήταν πρώτο σε απόδοση παγκοσμίως με 49%. Αύξησε τα κέρδη του κατά 16 δις. ευρώ, ανεβάζοντας την κεφαλαιοποίησή του στα 69 δις. ευρώ.
Οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις της Χώρας αύξησαν τα κέρδη τους κατά 8,2 δις. ευρώ.
Οι τράπεζες, επίσης αύξησαν τα κέρδη τους κατά 101%.
Το εφοπλιστικό κεφάλαιο αύξησε τα κέρδη του, δεκαπλασιάζοντας τα ναύλα και μάλιστα εντός μόνον πέντε μηνών. Χρήματα για κάποιους υπάρχουν. Μόνο για εμάς, μόνο για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, μόνο για τους συνταξιούχους δεν υπάρχουν. Θα το αναδείξουμε αυτό; Θα αναδείξουμε τις ταξικές διαφορές, που υπάρχουν; Γιατί έτσι «σηκώνεις τον κόσμο από τον καναπέ», όταν πρώτοι εμείς αναδεικνύουμε τις ταξικές αδικίες, που υφίσταται ο κάθε εργαζόμενος.
Όταν του δείξουμε ότι υπάρχει χρήμα και υπάρχει και άλλος τρόπος και άλλος δρόμος, για να βελτιωθεί η ζωή του.
Θα αποφασίσουμε να παλέψουμε; Έχουμε θέμα μεταξύ μας. Για κάποιους όταν κάθε φορά τοποθετείσαι κατ’ αυτό τον τρόπο, δημιουργείς για τον εαυτό σου, για την παράταξή σου την εικόνα του γκρινιάρη. Όχι, δεν είμαστε γκρινιάρηδες. Κάνουμε διαπιστώσεις, οι οποίες δυστυχώς κατά τρόπο θλιβερό και στενάχωρο αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Εδώ, μόνοι σας είπατε «ναι, χάσαμε χρόνο. Δε συζητήσαμε εγκαίρως». Γιατί δε συζητήσαμε εγκαίρως; Τι έφταιγε; Τι έφταιγε και δεν μπορούσαμε να συζητήσουμε πριν από δέκα ημέρες; Δεν έχουμε αντανακλαστικά, δεν έχουμε διάθεση, που είναι ακόμη χειρότερο από την έλλειψη αντανακλαστικών, αν και πάνε μαζί.
Θα αποφασίσουμε να σταθούμε στο ύψος των ευθυνών και των περιστάσεων;
Θα πάψουμε να χάνουμε ενέργεια και να ασκούμε κριτική ο ένας στον άλλο;
Θα προσπαθήσουμε να δούμε όλοι μαζί, τι θα κάνουμε, με τις όποιες επιμέρους διαφορές μας;
Εάν, λοιπόν θέλουμε έστω και τώρα, ναι, να κάνουμε κάτι βεβαίως και πρέπει να βγει κείμενο, που να κάνει κουρελόχαρτο αυτό τον κατάπτυστο προϋπολογισμό, να αναδεικνύει τις ταξικές αντιθέσεις, να αναδεικνύει την τραγικότητα της λήψης αποφάσεων περί μείωσης κονδυλίων, που αφορούν κυρίως στην υγεία και όχι μόνο.
Να αποφασίσουμε, επιτέλους να αναπτύξουμε δράσεις έναντι του τεράστιου κύματος της ακρίβειας, που λειτουργεί ως θηλειά, έτσι και αλλιώς, στα εκατομμύρια δυστυχισμένων συνταξιούχων και υπαμειβόμενων εργαζομένων.
Αυτά είναι που πρέπει να κάνουμε. Συμφωνούμε απόλυτα, στο να αποφασίσουμε να ακυρώσουμε το νόμο Χατζηδάκη. Εάν, πράγματι το πιστεύουμε, να σταλεί επιστολή σε όλα τα συνδικάτα. Προηγουμένως, ακούσθηκε ως πρόταση και συμφωνούμε απόλυτα, να απευθυνθούμε προς όλες τις οργανώσεις, λέγοντας «όχι, καμία εγγραφή στο ΓΕΜΗΣΟΕ».
Αυτή είναι και η δική μας θέση και το λέμε ξεκάθαρα. Καμία εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, καμία ψηφοφορία με ηλεκτρονικό τρόπο». Να το κάνουμε όλοι μαζί πράξη. Ας πάει ο Χατζηδάκης να τον εφαρμόσει μόνος του και να δούμε πως θα τον εφαρμόσει.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αποφασίστε να αλλάξετε ρότα. Κάνετε την κριτική σας. Κάνετε την αυτοκριτική σας. Δείτε το ρόλο και τη στάση σας και όλοι μαζί να δούμε σε ποιο σημείο έχει φθάσει η απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Να αναλάβουμε δράσεις, να αλλάξουμε ρότα, να αλλάξουμε πορεία, ώστε σιγά-σιγά να αρχίσουμε να ξαναφέρνουμε τον κόσμο κοντά μας, διότι δυστυχώς με τη στάση μας όλα τα προηγούμενα χρόνια καταντήσαμε στρατηγοί χωρίς στρατό.
Όλοι μας ζούμε τη σκληρή πραγματικότητα.
Θα το δούμε αυτό; Θα αποφασίσουμε να το αλλάξουμε; Ας αποφασίσουμε κάποια στιγμή.
Γραφείο Τύπου
ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚΙ/ΓΣΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου