Η νέα γενιά σιδηροδρομικών , αποδεικνύει καθημερινά πως ο σιδηρόδρομος μπορεί να στηρίζεται σε αυτήν ... Τα συγχαρητήρια μας στον συνάδελφο.
Ένα ταξίδι στην Ευρώπη από την Ελλάδα, με ένα εισιτήριο Ιντερέιλ (Interrail), μπορεί να φαντάζει ως μία περιπέτεια, καθώς τα τρία τελευταία χρόνια η Ελλάδα αποτελεί τη μοναδική χώρα χωρίς σιδηροδρομική σύνδεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Χάρη όμως, σε έναν άνθρωπο με μεράκι και όρεξη για τη δουλειά του, μπορεί να αναδειχτεί σε μία ευχάριστη εμπειρία.
Όποιος λοιπόν σκέφτεται να κάνει ένα ταξίδι με τρένο στην Ευρώπη δεν έχει παρά να απευθυνθεί στα γραφεία της «ΤΡΑΙΝΟΣΕ» στην οδό Σίνα, εκεί θα βρει τον 32χρονο Σωτήρη, που είναι πάντα έτοιμος και πρόθυμος να δώσει λύση σε κάθε πρόβλημα, να διαλύσει κάθε αμφιβολία και να βοηθήσει στον σχεδιασμό ενός άρτιου ταξιδιού, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις και απρόοπτα.
Οι εικόνες που βλέπουν όσοι επισκέπτονται τα γραφεία της Σίνα είναι η καθημερινότητα του Σωτήρη: ενδιαφερόμενοι ταξιδιώτες μαζεύονται γύρω του, κι αυτός έξω από το γκισέ να παραδίδει «μάθημα». Πρώτα κάνει ενημέρωση σε όλα τα πεδία, τους τύπους εισιτηρίων, πώς χρησιμοποίει κανείς την κάρτα Ιντερέιλ και μετά δέχεται ερωτήσεις, τι οποίες κι απαντάει με κάθε λεπτομέρεια. Ανοίγει οδηγούς με δρομολόγια, εξηγεί τις διαφορές των τρένων, προτείνει συνδυασμούς.
«Θα φύγετε από Βουδαπέστη στις 13.15 και θα φτάσετε στο Βελιγράδι στις 20.50.
Προσοχή στα νυχτερινά τρένα», προειδοποιεί και εξηγεί τις χρεώσεις.
Τα τζάμια του γραφείου που δουλεύει ο Σωτήρης, έχουν καλυφθεί από κάρτες και ευχαριστήρια σημειώματα για τη βοήθεια που προσφέρει στους ταξιδιώτες. «Το ξεκίνησε κάποιος γράφοντας ένα σχόλιο και σιγά-σιγά όλο και πλήθαιναν», εξηγεί με κάποια ντροπαλοσύνη. Πολλά είναι στα ελληνικά, άλλα στα αγγλικά, στα κινέζικα, στα γερμανικά και πάει λέγοντας.
«Ευτυχώς που είναι ο Σωτήρης και σώζει τον κόσμο», γράφουν ο Θάνος και η Μαρία.
Ο Μάριο τον αποκαλεί «Salvador», μεταφράζοντας το «Σωτήρης».
«Ευγενικός, εξυπηρετικός, κατατοπιστικός, φιλικός και με όρεξη να σχεδιάσει το ταξίδι στα μέτρα του κάθε ταξιδιώτη», σημειώνουν ο Δημήτρης και η Ευανθία, ενώ ο Ορέστης λέει: «Η αντιμετώπισή σου από την πρώτη στιγμή ήταν ένα έξτρα κίνητρο για να κάνω αυτό το ταξίδι».
Ο ίδιος έχει ταξιδέψει στο εξωτερικό με αεροπλάνο και αυτοκίνητο. Ποτέ με τρένο. Εντούτοις, εντυπωσιάζει με τις γνώσεις του: πληροφορίες και παγίδες που πρέπει να προσέξει κανείς για όλα τα τρένα της Ευρώπης, τους σταθμούς, τις ανταποκρίσεις, τις συνδέσεις με πλοία κλπ.
«Τα έχω μάθει πάνω στη δουλειά, από αυτά που μου είπαν οι προηγούμενοι συνάδελφοί μου και από τα νέα που φέρνουν οι ταξιδιώτες στο γυρισμό τους».
Εργάζεται στον ΟΣΕ από το 2004 και εδώ και 2,5 χρόνια στα εισιτήρια εξωτερικού.
Ιντερέιλ (InterRail) ονομάζεται το εισιτήριο τρένου το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους κατοίκους της Ευρώπης να γυρίσουν ολόκληρη την ήπειρο με αυτό το μέσο. Υπάρχουν διάφοροι τύποι εισιτηρίων, όπως συνεχόμενο για χρονικό διάστημα ενός μήνα, για χρονικό διάστημα 22 ημερών, 15 ημερών, ευέλικτο για 5 ημέρες εντός 10 ημερών ή για 10 ημέρες εντός 22 ημερών.
Ένα ζευγάρι θέλει να βγάλει εισιτήριο Ιντερέιλ για βαλκανικές χώρες, το «Balkan Express», το οποίο στοιχίζει 88 ευρώ για 5 ημέρες ταξίδι μέσα σ’ ένα μήνα. Όταν ο Σωτήρης τους ενημερώνει πως τα τρένα από Θεσσαλονίκη για Σόφια έχουν σταματήσει, όπως άλλωστε και όλες οι διεθνείς σιδηροδρομικές γραμμές από και προς Ελλάδα, αυτοί απογοητεύονται και ετοιμάζονται να ακυρώσουν τα σχέδιά τους.
Τότε είναι που 32χρονος υπάλληλος παρεμβαίνει και τους εξηγεί πως οι επιβάτες εξυπηρετούνται από λεωφορεία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς και από τη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας και τους προτείνει διαδρομές στις γειτονικές χώρες με τρένο, υπολογίζοντας την κάθε ημέρα του ταξιδιού τους και αυτοί φεύγουν ενθουσιασμένοι και με το όνειρό τους ζωντανό.
Η απουσία διεθνών δρομολογίων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι κάθε μέρα μετακινούνται με βαγόνια σε όλη την Ευρώπη γρήγορα και άνετα, ξαφνιάζει και εξοργίζει αρκετούς ταξιδιώτες,. Το ενδιαφέρον του Σωτήρη για τον καθένα, καθηλώνει και πείθει και τους πιο δύσπιστους να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι στην Ευρώπη με το τρένο.
Όμως και η διακοπή πολλών εσωτερικών δρομολογίων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αποθαρρύνει τους ξένους ταξιδιώτες.
Ο Μάρκο από την Ελβετία απορεί πώς και δεν υπάρχει σιδηροδρομική σύνδεση της Αθήνας με την Πάτρα, αφού στους σιδηροδρομικούς ευρωπαϊκούς χάρτες, εμφανίζονται ακόμα οι υφιστάμενες, αλλά εκτός λειτουργίας, γραμμές, της Πελοποννήσου, γεγονός που αποπροσανατολίζει τον κόσμο. Υπολογίζει τη διαδρομή με τον προαστιακό και το λεωφορείο του ΟΣΕ. Απελπίζεται για τις πολλές ώρες.
Εδώ και τρία χρόνια σταδιακά άρχισαν να «κόβονται δρομολόγια» της «ΤΡΑΙΝΟΣΕ».
Διακόπηκαν τα δρομολόγια προς Σόφια, Βουκουρέστι, Κωνσταντινούπολη, Βελιγράδι, Σκόπια και η Ελλάδα βρέθηκε σε «σιδηροδρομική απομόνωση», ενώ έμειναν χωρίς τρένο η δυτική Μακεδονία, η δυτική Θεσσαλία και η Πελοπόννησος.
Ο Νίκος Αθανασόπουλος, ειδικός σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού της «ΤΡΑΙΝΟΣΕ», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, πως η εταιρία ήταν ζημιογόνος και αναγκάστηκε να προβεί στην αναστολή της λειτουργίας των τρένων λόγω των διεθνών υποχρεώσεών της στο πλαίσια της εξυγίανσης και της αναδιάρθρωσης του δικτύου. «Γνωρίζουμε την κοινωνική προσφορά των σιδηροδρόμων και γι αυτό οι κινήσεις αυτές δεν έγιναν με ελαφρά καρδιά», λέει και προσθέτει ότι τα διεθνή δρομολόγια θα αποκατασταθούν με «ορθολογικό σχεδιασμό».
«Ήδη ξαναξεκίνησε η γραμμή Θεσσαλονίκη – Φλώρινα», επισημαίνει ο κ.
Αθανασόπουλος, «προσπαθούμε να αναπτύξουμε τον σιδηροδρομικό τουρισμό και πραγματοποιούνται μεμονωμένες εκδρομές στη δυτική Μακεδονία κατόπιν ζήτησης από συλλόγους, σχολεία, ΚΑΠΗ κλπ».
Όχι πολύ καιρό πριν, το τρένο από τη Θεσσαλονίκη έφτανε σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Από το 1874 που κατασκευάστηκε η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τα τουρκοσερβικά σύνορα, λίγο μετά μέχρι την Κωνσταντινούπολη, το 1888 που ολοκληρώθηκε η σύνδεση της Θεσσαλονίκης με το Βελιγράδι και τη Βιέννη μέσω Βράνιας Σερβίας και το 1894 που πραγματοποιήθηκε η πρώτη αναχώρηση της ατμάμαξας Θεσσαλονίκης - Μοναστηρίου (σημερινή Μπίτολα) πέρασαν πολλά χρόνια. Τη δεκαετία του ’50 μέχρι και τη δεκαετία του ’80, χιλιάδες κόσμος -μετανάστες, τουρίστες, έμποροι- ταξίδευαν με το «Ακρόπολις Εξπρές» για Μόναχο και το «Ελλάς Εξπρές» για Ντόρτμουντ, όπου τα δρομολόγιά τους ήταν καθημερινά, συχνά με δύο και τρία δρομολόγια την ημέρα. Τα τελευταία δύο τρένα λειτουργούσαν μέχρι τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, όταν σταμάτησαν και δεν επανήλθαν.
«Η Θεσσαλονίκη ως σιδηροδρομικός κόμβος θα ξαναζωντανέψει, αφού η εταιρεία γίνεται βιώσιμη και θα κινηθεί και πάλι σε διεθνές επίπεδο», τονίζει ο κ.
Αθανασόπουλος Μέχρι να «ανοίξουν» και πάλι τα σύνορα της Ελλάδας για τα επιβατικά τρένα, αφού σήμερα στις ράγες τους τρέχουν μόνο εμπορικά, ο Σωτήρης από τη Σίνα θα λέει χαμογελώντας στον κόσμο πως «μπορεί να μην υπάρχουν διεθνή τρένα, υπάρχουν όμως διεθνή εισιτήρια» και θα τους βοηθάει να δρομολογήσουν το ταξίδι τους.
Μαργαρίτα Κιάου
News Room «Κέρδος» με πληροφόρηση από το ΑΠΕ - ΑΜΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου