Οι προσλήψεις είναι πλέον επιτακτική ανάγκη στον σιδηρόδρομο αφού σχεδόν κάθε μήνα συνταξιοδοτούνται εργαζόμενοι αφήνοντας κενά τα οποία δεν συμπληρώνονται και απ ότι φαίνεται ούτε οι διοικήσεις των εταιρειων μεριμνούν για την κάλυψη τους. Οπότε η διεκδίκηση έχει αφεθεί στα χεριά των σωματείων και της ομοσπονδίας τα όποια με τους παρόντες αντιπροσώπους δεν φαίνεται να έχουν την πολιτική θέληση να ασχοληθούν με το γεγονός .Και τονίζω το πολιτική διότι
οι διαδικασίες που ακολουθούνται μπορεί να είναι καταστατικά σωστές αλλά έχουν έντεχνα μεθοδευτεί και οδηγήσει στον παραγκωνισμό την μεγαλύτερη μερίδα των εργαζομένων .
Χάρην της επίσπευσης των διαδικασιών που αποτελεί και βασικό επιχείρημα των πολέμιων (στην πράξη γιατί στα λόγια είναι πάντα υπέρ)των γενικών συνελεύσεων για την συζήτηση και τους όρους της συλλογικής σύμβασης ή των προγραμμάτων δράσης που καταθέτει το ΔΣ ενός σωματείου ,απομακρύνουν την βάση ,τον κόσμο ,τους εργαζόμενους ,από την αμεσοδημοκρατική διαδικασία της Γενικής Συνέλευσης.
Όμως η γενική συνέλευση είναι ηθικά και συνδικαλιστικά η μόνη διαδικασία που ωθεί τους εργαζόμενους στο να συμμετέχουν ,να εκφράζονται ,να συλλογικοποιούνται ,να αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους ως ενεργοί εργαζόμενοι και όχι ως παθητικοί ψηφοφόροι ,να αποφασίζουν για το μέλλον τους . Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα συγκεκριμένης παράταξης στον χώρο της ομοσπονδίας σιδηροδρομικών που βιάζεται να ξεκινήσει την συζήτηση για την ΣΣΕ με διαδικασίες εξπρές αγνοώντας χιλιάδες εργαζόμενους υποστηρίζοντας ότι έχουν ήδη αποφασιστεί τα αιτήματα από τα αρμόδια όργανα.
Ένα ζήτημα όμως τόσο σημαντικό ,όπως είναι η συλλογική σύμβαση εργασίας , θα πρέπει να συζητηθεί αναλυτικά από όλους τους εργαζόμενους κι όχι μοναχά από αντιπροσώπους και αρμόδια όργανα , γιατί ποιος μπορεί να είναι περισσότερο αρμόδιος από τον ίδιο τον εργαζόμενο ;
Το σύνολο του κόσμου δεν θα πρέπει να μείνει άπραγο σε τέτοιου είδους μεθοδεύσεις και να διεκδικήσει αυτό που του ανήκει.Και αυτό που του ανήκει είναι η γνώμη του.Βασικό αίτημα λοιπόν στην νέα ΣΣΕ επιβάλλεται από τις συνθήκες να είναι οι προσλήψεις σε όσους κλάδους υπάρχει αυτή η ανάγκη .
"Μα είναι αυτό κάτι που μπορεί να μπει σε συλλογική σύμβαση;"μπορεί να ρωτήσει κάποιος .
Η απάντηση είναι ότι στην συλλογική σύμβαση μπορεί να μπει ότι θέλουν οι εργαζόμενοι να μπει και το συγκεκριμένο αίτημα είναι όπως προανέφερα επιτακτική ανάγκη όχι μόνο για την συνεχεία του σιδηροδρόμου αλλά και για την αποφόρτιση του κόσμου που βρίσκεται σε καθεστώς ανεργίας .
Η ταξικότητα που προσδιορίζει τα σωματεία να βρει την έκφραση της σε αιτήματα που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τις οικονομικές απολαβές των μελών τους αλλά να στηρίζονται και στην έννοια της αλληλεγγύης σε σχέση με τους εργαζόμενους όλων των κλάδων αλλά και να δίνουν ανάσες σε κομμάτια της κοινωνίας που το έχουν ανάγκη .
Μιας κοινωνίας που δεν αποτελείται ούτε από πελάτες , ούτε από καταναλωτές ,ούτε από πολίτες ,παρά μόνο από εργαζόμενους….
Άσωτος Ιός
οι διαδικασίες που ακολουθούνται μπορεί να είναι καταστατικά σωστές αλλά έχουν έντεχνα μεθοδευτεί και οδηγήσει στον παραγκωνισμό την μεγαλύτερη μερίδα των εργαζομένων .
Χάρην της επίσπευσης των διαδικασιών που αποτελεί και βασικό επιχείρημα των πολέμιων (στην πράξη γιατί στα λόγια είναι πάντα υπέρ)των γενικών συνελεύσεων για την συζήτηση και τους όρους της συλλογικής σύμβασης ή των προγραμμάτων δράσης που καταθέτει το ΔΣ ενός σωματείου ,απομακρύνουν την βάση ,τον κόσμο ,τους εργαζόμενους ,από την αμεσοδημοκρατική διαδικασία της Γενικής Συνέλευσης.
Όμως η γενική συνέλευση είναι ηθικά και συνδικαλιστικά η μόνη διαδικασία που ωθεί τους εργαζόμενους στο να συμμετέχουν ,να εκφράζονται ,να συλλογικοποιούνται ,να αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους ως ενεργοί εργαζόμενοι και όχι ως παθητικοί ψηφοφόροι ,να αποφασίζουν για το μέλλον τους . Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα συγκεκριμένης παράταξης στον χώρο της ομοσπονδίας σιδηροδρομικών που βιάζεται να ξεκινήσει την συζήτηση για την ΣΣΕ με διαδικασίες εξπρές αγνοώντας χιλιάδες εργαζόμενους υποστηρίζοντας ότι έχουν ήδη αποφασιστεί τα αιτήματα από τα αρμόδια όργανα.
Ένα ζήτημα όμως τόσο σημαντικό ,όπως είναι η συλλογική σύμβαση εργασίας , θα πρέπει να συζητηθεί αναλυτικά από όλους τους εργαζόμενους κι όχι μοναχά από αντιπροσώπους και αρμόδια όργανα , γιατί ποιος μπορεί να είναι περισσότερο αρμόδιος από τον ίδιο τον εργαζόμενο ;
Το σύνολο του κόσμου δεν θα πρέπει να μείνει άπραγο σε τέτοιου είδους μεθοδεύσεις και να διεκδικήσει αυτό που του ανήκει.Και αυτό που του ανήκει είναι η γνώμη του.Βασικό αίτημα λοιπόν στην νέα ΣΣΕ επιβάλλεται από τις συνθήκες να είναι οι προσλήψεις σε όσους κλάδους υπάρχει αυτή η ανάγκη .
"Μα είναι αυτό κάτι που μπορεί να μπει σε συλλογική σύμβαση;"μπορεί να ρωτήσει κάποιος .
Η απάντηση είναι ότι στην συλλογική σύμβαση μπορεί να μπει ότι θέλουν οι εργαζόμενοι να μπει και το συγκεκριμένο αίτημα είναι όπως προανέφερα επιτακτική ανάγκη όχι μόνο για την συνεχεία του σιδηροδρόμου αλλά και για την αποφόρτιση του κόσμου που βρίσκεται σε καθεστώς ανεργίας .
Η ταξικότητα που προσδιορίζει τα σωματεία να βρει την έκφραση της σε αιτήματα που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τις οικονομικές απολαβές των μελών τους αλλά να στηρίζονται και στην έννοια της αλληλεγγύης σε σχέση με τους εργαζόμενους όλων των κλάδων αλλά και να δίνουν ανάσες σε κομμάτια της κοινωνίας που το έχουν ανάγκη .
Μιας κοινωνίας που δεν αποτελείται ούτε από πελάτες , ούτε από καταναλωτές ,ούτε από πολίτες ,παρά μόνο από εργαζόμενους….
Άσωτος Ιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου