Η επάνοδος του Σιδηρόδρομου, οι νέες ευκαιρίες και η ανάγκη συνδεσιμότητας

Πόσες φορές έχουμε σκεφτεί να κάνουμε ένα γρήγορο ταξίδι σε μία μεγάλη πόλη της Ελλάδας. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Βόλος, Κόρινθος, Κατερίνη είναι μερικές από αυτες και έχουν όλες ένα κοινό. Περνάει ο Σιδηρόδρομος.Ένας από τους πλέον ανασταλτικούς παράγοντες στο να χρησιμοποιήσει κάποιος σήμερα

τον Σιδηρόδρομο είναι ο χρόνος. Για να πας από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη θες πάνω από 5 ώρες και το ταξίδι μοιάζει κουραστικό.

Ένας δεύτερος ανασταλτικός παράγοντας είναι το τροχαίο υλικό. Μοιάζει παλιό (δεν είναι και τόσο) και δείχνει ταλαιπωρημένο.

Ο τρίτος παράγοντας είναι η σύνδεση με κάποιο άλλο μέσο που θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε το ταξίδι μας μέχρι τον προορισμό μας.

Ο Σιδηρόδρομος υπόσχεται σταδιακά τα επόμενα 3-4 χρόνια να βελτιωθεί και να μας "κλείσει το μάτι". Έργα που θα τελειώνουν, μία νέα εταιρεία με υποσχέσεις ¨Ευρωπαϊκές¨, καλύτερες συνθήκες.

Τι πραγματικά όμως θα έχουμε να περιμένουμε; Η βελτίωση της γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη θα φέρει μια πραγματική επανάσταση στις μεταφορές. Το δρομολόγιο Αθήνα-Λάρισα θα γίνεται σε 2 ώρες και 15 λεπτά, ενώ μέχρι την Κατερίνη σε 2 ώρες και 45 λεπτά. Η Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη θα συναντιώνται σε μόλις 3 ώρες και 15 λεπτά. Με στάσεις ενδιάμεσα, ειδάλλως το ταξίδι θα ήταν ακόμα πιο γρήγορο.

Το ίδιο και στη γραμμή για Πάτρα. Αθήνα-Κόρινθος γίνεται ήδη σε 1 ώρα, Αθήνα-Πάτρα σε μόλις 2 ώρες και Πάτρα-Κόρινθος σε λιγότερο από ώρα. Το πιο σημαντικό είναι πως θα δέσουν όλα αυτά με τις τοπικές μετακινήσεις. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του σιδηρόδρομου στη χώρα είναι η συνδεσιμότητα.

Ωραία, έφτασες στην Κατερίνη, πως θα μετακινηθείς από εκεί; Με ένα σωστό σχεδιασμό το υπεραστικό δίκτυο του Σιδηρόδρομου μπορεί να γίνει ένα "Πανελλήνιο Μετρό". Στο Μετρό όσοι το χρησιμοποιούν, γνωρίζουν πως βγαίνοντας από το σταθμό έχουν νέες επιλογές μετακίνησης. Θα πάρουν λεωφορείο, τρόλεϊ, ένα άλλο μέσο, μία άλλη γραμμή Μετρό.

Η συνδεσιμότητα του Σιδηρόδρομου με τα τοπικά μέσα μαζικής μεταφοράς θα είναι αυτό που θα δώσει το συγκριτικό πλεονέκτημα στην επιλογή μετακίνησης με αυτό το σπουδαίο μέσο.

Σε άλλη περίπτωση όσο ωραίο και γρήγορο και ασφαλές και άνετο να είναι το ταξίδι με το τρένο, αν βγαίνοντας από το σταθμό δεν έχεις καμία επιλογή τότε, το αποτέλεσμα δεν θα είναι τόσο καλό.

Επίσης εδώ υπάρχει για την Περιφέρεια η χρυσή ευκαιρία συνδυασμού και συνεργασίας Σιδηρόδρομου-ΚΤΕΛ. Όλοι λένε για το πόσο θα χάσουν τα ΚΤΕΛ από την επαναλειτουργία του Σιδηρόδρομου. Νομίζω θα τους απογοητεύσω διότι όπως τα λεωφορεία στην Αθήνα δεν έχασαν μερίδιο από το Μετρό, το Τραμ αλλά αντίθετα επεκτάθηκαν στην πόλη, το ίδιο σε εθνικό επίπεδο μπορεί να γίνει με μία συνεργασία Σιδηρόδρομου-ΚΤΕΛ.

Ο επιβάτης θα μπορεί κατεβαίνοντας έξω από το σταθμό να πάρει το ΚΤΕΛ για να συνεχίσει το ταξίδι του στο Νομό που κατέβηκε. Το κερδισμένοι-χαμένοι ήταν ένα σενάριο που καλιεργήθηκε αλλά φοβάμαι ότι δεν έχει ισχυρή βάση. Οι συνδυασμένες μεταφορές όπως κέρδισαν στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, μπορούν εξίσου να κινηθούν και στην περίπτωση της λειτουργίας του αναβαθμισμένου Σιδηρόδρομου.

Αυτά όλα, για να συμβούν, πρέπει πρώτα, να γίνουν οι κινήσεις για να στηθεί και πάλι ο Σιδηρόδρομος που ο Χαρίλαος Τρικούπης είχε ονειρευτεί, τολμήσει που εν πολλοίς σε αυτό στηριζόμαστε για την επόμενη μέρα.

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com