Η απόλυτη απορρύθμιση της αγοράς Εργασίας

Απο τον Ανδρέα Νεφελούδη

Η πανδημία, από αφορμή, έγινε πρόσχημα και ευκαιρία και τα πάντα διαλύθηκαν

Ότι δεν κατάφεραν τα μνημόνια του 2012-2014 και οι θεσμοί, τα κατάφερε

η κυβέρνηση Μητσοτάκη με αφορμή την Πανδημία, επιβεβαιώνοντας αυτό που ως ΣΥΡΙΖΑ είχαμε προεδοποιήσει σε προηγούμενη τοποθέτηση: «η πανδημία να μην γίνει η ευκαιρία για την πλήρη απρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων». Η πανδημία, από αφορμή, έγινε πρόσχημα και ευκαιρία και τα πάντα διαλύθηκαν.

Πιό συγκεκριμμένα η κυβέρνηση, υπό το πρόσχημα της ρευστότητας:

Πειράζει για πρώτη φορά το δώρο του Πάσχα, αποποινικοποιεί την μη καταβολή του και επιτρέπει να καταβληθεί το καλοκαίρι, ενώ όλο το ποσό θα επιβαρύνει τους εργοδότες, αντί της συμβολής  κατά 50% του κράτους. Ετσι θα ήταν απόλυτα λογική η κανονική, χρονικά, καταβολή του.

Νομιμοποιεί το σύνολο των 40.000 απολύσεων που έγιναν από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τα μέσα Μαρτίου, ενώ στις μισές από αυτές τις απόλύσεις προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι δίδοντας το 800αρι. Είναι ασαφές αν αυτές οι απολύσεις έγιναν με αποζημιώσεις, αν είχαν ομαδικό ή όχι χαρακτήρα και αν έχει ελεγχθεί η νομιμότητα τους.

Νομιμοποιεί τις ομαδικές και εν γένει τις ανεξέλεγκτες απολύσεις, εισάγοντας την έννοια της αναστολής ισχύος της σύμβασης του εργαζομένου για όσους εργάζονται σε επιχειρήσεις που υποχρεωτικά ή οικιοθελώς διακόπτουν την λειτουργία τους. Αντί να θεωρούνται όλες οι συμβάσεις των εργαζομένων που κλείνουν οι επιχειρήσεις ως ενεργές συμβάσεις.

Καθίσταται η μοναδική χώρα της Ευρώπης που δεν συμμετέχει στο μισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, αφού κρύβεται πίσω από το επίδομα των 800€ για 1,5 μήνα, όταν όλες οι χώρες αναλαμβάνουν να καλύψουν το 65-95% του ονομαστικού μισθού του κάθε εργαζόμενου για όσο διάστημα θα διαρκέσει η πανδημία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προσφέρει αυτή την δυνατότητα στην σημερινή κυβέρνηση με το μαξιλάρι των 37δις που είναι διαθέσιμο για τέτοιες περιστάσεις.

Δεν διασφαλίζει ότι μετά το τέλος της Πανδημίας, οι επιχειρήσεις ενώ υποχρεούνται να επαναπροσλάβουν τον ίδιο αριθμό των εργαζομένων, δεν τους υποχρεώνει κανείς να είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι και με τους ίδιους όρους συμβάσεων. Οπότε προκύπτει ο κίνδυνος εξαιρετικά μειωμένων, μισθολογικά, νέων συμβάσεων, δεδομένου ότι δεν υφίστανται πλέον οι κλαδικές και η υποχρεωτικότητα τους.

Εξαπατά τέλος τους πολίτες λέγοντας ότι δήθεν απαγορεύονται οι απολύσεις και ότι δήθεν θα ληφθούν μέτρα, καταρχήν γιατί εισάγει την έννοια της αναιτιότητας και δεύτερο γιατί ήδη τις έχει νομιμοποιήσει όλες, τόσο αυτές που έγιναν (40.000) όσο και αυτές που γίνονται και θα γίνονται με το πρόσχημα του εφευρήματος της αναστολής ισχύος της σύμβασης του κάθε εργαζόμενου.

Δεν ιδρώνει το αυτί της στην ανάγκη για παράταση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, μετέρχεται απατηλών δηλώσεων του αρμόδιου Υπουργού, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος γιατί έχουν κλείσει τα δικαστήρια, ενώ είναι ήδη ειλλημένες  οι δικαστικές αποφάσεις για την τέλεση των πλειστηριασμών και μένει σε παρακάλια μόνο πρός τις Τράπεζες παρότι ήδη έχει μπεί σε καθεστώς ποσοτικής χαλάρωσης.

Στην αντίληψη αυτής της ακραίας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης δεν υπάρχει ένα γενναίο κρατικό πρόγραμμα σωτηρίας με δημόσιους πόρους, όπως γίνεται στις περισσότερες χώρες της ΕΕ. 

Παρότι αυτοί οι πόροι υπάρχουν από την φροντίδα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η Ελλάδα για μιά ακόμα φορά έρμαιο στις ιδέες ακραίων τύπων, υστερεί και δείχνει τον δρόμο για την πλήρη φτωχοποίηση των εργαζομένων.

Ο μόνος δρόμος είναι η αντίδραση/αντίσταση των εργαζομένων και των σωματείων τους, πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων, αφού για μιά φορά ακόμα η ΓΣΕΕ των Παναγόπουλου, Κιουτσούκη, και άλλων απουσιάζει από αυτή μάχη για τα στοιχειώδη.

Το πλαίσιο δράσης αυτού του αγώνα πρέπει να έχει τους παρακάτω άξονες:

Ακύρωση όλων των απολύσεων που έγιναν από την πραγματική εμφάνιση του κορωναιού (αρχές Φλεβάρη, μέχρι σήμερα.)

Αφού γίνει αυτό, απαγόρευση όλων των απολύσεων και επαναφορά του βάσιμου λόγου απόλυσης.

Ειδικό κρατικό πρόγραμμα ενίσχυσης της ρευστότητας των επιχειρήσεων για την υποστήριξη των εργαζομένων με κάλυψη του 80% του μισθολογικού κόστους (σε αυτό περιλαμβάνονται όλες οι δαπάνες που έχουν σχέση με τον μισθό, δώρα κλπ) για όσο διάστημα διαρκεί η πανδημία, με συστηματική μηνιαία καταβολή.

Ακύρωση της έννοιας της αναστολής ισχύος των συμβάσεων των εργαζομένων, όλες οι συμβάσεις εργαζομένων θεωρούνται ενεργές άσχετα με το αν οι επιχειρήσεις υπολειτουργούν, ή είναι κλειστές.

Οι επιχειρήσεις που είναι κλειστές ή υπολειτουργούν διατηρούν στο ακέραιο το προσωπικό τους, κάθε συμβατικής μορφής, ενω απαγορεύεται ρητά οποιαδήποτε βλαπτική μεταβολή αυτών των συμβάσεων.

Το επίδομα των 800€ μπορεί να απευθύνεται σε όσους εργάζονταν σε κλάδους εποχιακά (πχ τουριστικός κλάδος κλπ) και λόγω της πανδημίας θα μείνουν χωρίς δουλειά αυτή την περίοδο και θα ισχύει για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση.

Παράταση για τουλάχιστον ένα χρόνο της προστασίας της Α’ κατοικίας.