Συνάδελφοι,
Η πλειοψηφία της Διοίκησης του σωματείου της ΠΕΣΟΣΕ (Δημοκρατική Αγωνιστική Συσπείρωση) η οποία προέκυψε από τις εκλογές του Μαΐου, παραπλανώντας τους συναδέλφους με επαναστατικές κορώνες και λεξιμαγείες, απέδειξε ότι όχι μόνο δεν έχει όραμα αλλά
ούτε τον «κοινό νου».
Η «δράση» της πλειοψηφίας όλο αυτό τον καιρό συνοψίζεται κυρίως στην κατάληψη του Τμήματος Ρύθμισης Κυκλοφορίας (ΤΡΥΔΙΚ) που εκτός από επικίνδυνη επιλογή, αποτελεί και παγκόσμια πρωτοτυπία οι εργαζόμενοι να καταλαμβάνουν γραφεία άλλων συναδέλφων κάνοντας το σωματείο περίγελο σε όλο τον σιδηροδρομικό κόσμο.
Ως επόμενη ¨στρατηγική προτεραιότητα¨ προέκρινε την πραγματοποίηση στάσης εργασίας για συμπαράσταση στα σωματεία της ΠΕΠ –ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΠΕΠΕ στις 03/08/2015 και δευτερευόντως το θέμα των προσλήψεων Σταθμαρχών, ενώ κατά τρόπο παράδοξο στις αποφάσεις της Διοίκησης για περιορισμό δραστηριοτήτων και μείωση βαρδιών για την εκτέλεση αναπαύσεων και αδειών από το προσωπικό, δεν υπήρξε καμία αντίδραση!
Ακόμη, ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός ότι η πλειοψηφία της Διοίκησης του σωματείου κάλεσε τις Διοικήσεις των σωματείων της ΠΕΠ –ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ΠΕΠΕ, οι οποίες συμπτωματικά (!) πρόσκεινται και αυτές στο Δίκτυο Σιδηροδρομικών, να πραγματοποιήσουν στάση εργασίας και συγκέντρωση στο Υπουργείο Μεταφορών. Πρόταση την οποία και απροκάλυπτα κατέθεσε προς ψήφιση στο ΔΣ της 24/09/2015.
Νέα ήθη συνδικαλιστικής πρακτικής από τους νέους πολιτικούς αναμορφωτές , οι οποίοι όχι μόνο δεν κάλεσαν την Ομοσπονδία αλλά και κανένα άλλο σωματείο να συμμετέχει!
Αυτοί είναι επαναστάτες; Και τα άλλα σωματεία δεν είναι;
Και δεν έφτανε μόνο αυτό. Τη στιγμή που ο σιδηροδρομικός κόσμος βάλλεται από παντού και οι σιδηροδρομικές εταιρείες είναι στα πρόθυρα της ιδιωτικοποίησης, η πλειοψηφία επιχείρησε κατά την συνεδρίαση του ΔΣ της ΠΕΣΟΣΕ την 24/09/2015, να εισάγει και να αποφασίσει το Διοικητικό Συμβούλιο , το «δικαίωμα» του σωματείου να μην συμμετέχει όποτε αυτό κρίνει στις κινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ και της ΠΟΣ!!!
Μια απόφαση που αν ελαμβάνετο, θα αποτελούσε τη ντροπή του σωματείου για πάρα πολλά χρόνια.
Όμως μετά από την έντονη διαφωνία μας την οποία και ενίσχυσαν δύο εχέφρονες συνάδελφοι μέσα από την Δημοκρατική Αγωνιστική Συσπείρωση, αποτρέψαμε μια απόφαση που θα κηλίδωνε την υπόληψη των Σταθμαρχών απέναντι σε όλους τους συναδέλφους σιδηροδρομικούς.
Συνάδελφοι, δεν χρειάζεται να πούμε πόσο δραματική είναι η θέση των σιδηροδρομικών αυτή τη στιγμή και φυσικά των Σταθμαρχών.
Την ώρα που χρειάζεται ενότητα και ομοψυχία, η Διοίκηση του σωματείου βηματίζει σε βαραθρώδη δρόμο συνάπτοντας ακόμη και ανίερες συμμαχίες, δείχνοντας υπέρμετρη κατανόηση και ανοχή σε όσους ¨διαχειρίζονται και νέμουν το προσωπικό¨, οδηγώντας ουσιαστικά το κίνημα μακριά από τον στόχο και τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Δυστυχώς σε σύντομο χρονικό διάστημα η πλειοψηφία του σωματείου μας με την πολιτική της απέδειξε πόσο κατώτερη των περιστάσεων είναι και συγχρόνως βλαπτική για τα συμφέροντα του κλάδου Σταθμαρχών.
Αυτή που υποτίθεται θα εκπροσωπούσε το «νέο».
Αυτή που προεκλογικά, περιφέροντας το νέο όραμα και την ελπίδα, ανέφερε στην διακήρυξη της ¨την ανάγκη για καλλιέργεια ταξικής συνείδησης ενάντια στα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας τα οποία εφάρμοσαν οι εντολοδόχοι μερκελιστές και γερμανόδουλοι¨, παρέχοντας ταυτόχρονα πλήρη στήριξη στην κυβέρνηση που στο πρόγραμμα της συμπεριλαμβάνει την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου.
Έτσι το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο.
Και έφερε αλυσοδεμένο μαζί του το Νέο να το παρουσιάσει σαν Παλιό.
Το νέο βάδιζε αλυσοδεμένο και ντυμένο με κουρέλια.
Αποκαλύπτονταν τα θεσπέσια μέλη του.
Κι η πομπή συνέχιζε να προχωράει μες τη νύχτα, μα αυτό που πήρανε για χάραμα ήταν το φως απ’ τις φωτιές στον ουρανό.
Και η κραυγή: Φτάνει Το Νέο, το Ολοκαίνουργιο, χαιρετήστε το Νέο, γίνεται και εσείς νέοι σαν και εμάς!
Πιο εύκολα θα ακουγότανε, αν όλα δεν είχανε πνιγεί μες τις ομοβροντίες των όπλων
(Μπέρτολτ Μπρεχτ:1938 Η παρέλαση του παλιού καινούριου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου