Βάλε μπροστά την μηχανή να κάνουμε αέρα
λύσε & το χειρόφρενο, τα τζάμια να αστράψουν
κανόνισε τους προβολείς θέλω την νύχτα μέρα
σε λίγο θα
κοτσάρουμε γραμμή θα μας αλλάξουν.Δρομολόγιο νυχτερινό Αθηνών -Λαρίσης
κοίτα τα υποδείγματα μη πεταχτούμε απ’οξω
ξέχνα ένα βράδυ τη μικρή αύριο θα γυρίσεις
να μου μιλάς συνέχεια τον ύπνο ν’ αποδιώξω.
Σινιάλο έχω πράσινο ελεύθερο μου δίνει
Μενίδι & Δεκέλεια, Μπογιατι & Αφίδναι
έναν προς ένα τους σταθμούς στο παρελθόν αφήνει
άφιξη κι αναχώρηση παρόν & μέλλον είναι.
Διέλευση περάσαμε Θήβα & Τιθορέα
του Μπράλου την ανάβαση τη βγάλαμε με κόπο
δεξιά η Προύσα η Παναγιά ξορκίζει τα μοιραία
σαν να ‘ ξέρε & ανέβηκε σε τούτο δω τον τόπο.
Περάσανε μεσάνυχτα, μονολογώ ακόμα.
Γλιστράμε στην κατάβαση φάνηκε η Λαμία
χωρίς να θέλω μου ‘ρχονται τα λόγια του στο στόμα
Μαρκόνι ήταν κι άσχημος. Τον λέγαν Καββαδία.
Μια ώρα ανωφέρεια & ο Δομοκός σκαρίζει
στου κάμπου την πρωτεύουσα η διαδρομή τελειώνει
τον τελευταίο ύπνο της η νύχτα σου χαρίζει
στις βαρδαμάνες πιάνομαι , Νικόλα ξημερώνει….
* Από τον Παναγιώτη Ιατρόπουλο, σιδηροδρομικό & καλό φίλο και απο την συλλογή του με τίτλο "Τραγούδια και Ποιήματα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου