Kαθημερινή > κλείστε τον ΟΣΕ

Το σύστημα παίζει πλέον το παιχνίδι χωρίς καμία η ηθική αναστολή ....
Σε δημοσίευμα της Κυριακάτικης Καθημερινής , ο κ. Παπαχελάς ζητάει να γίνει μια κίνηση που κατά την άποψη του θα αλλάξει το παιχνίδι και το status της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα .
Να κλείσει μια ΔΕΚΟ , ας πούμε ο ΟΣΕ .
Σε συνέχεια της πολιτικής συρίκνωσης που εφήρμοσε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά και δηλώσεων  βουλευτών της Αξιωματικής αντιπολίτευσης το καλοκαίρι (Θυμίζουμε Βαρβιτσιώτη - Μητσοτάκη) έρχεται και ο κ. Παπαχελάς να ενδυναμώσει την άποψη αυτών που ζητούν το κλείσιμο του σιδηροδρόμου.
Διαβάστε το δημοσίευμα με τίτλο<< Στην τελική ευθεία>> , αλλά και την απάντηση της Αυγής με άλλο δημοσίευμα .(αυτό πρώτη φορά το βλέπουμε).

Στην τελική ευθεία

Tου Αλεξη Παπαχελα

Είναι εντυπωσιακή η εμμονή και η μανία όσων θέλουν την κατάρρευση της χώρας και την παρουσιάζουν μάλιστα ως λύτρωση για τα βάσανα ενός λαού που δοκιμάζεται, δεν πιστεύει σε τίποτα και ψάχνει να κρατηθεί από κάπου. Εχουμε τους φανατικούς που θέλουν πεισματικά να δουν ελικόπτερα να προσγειώνονται μπροστά στη Βουλή ή το Μαξίμου για να ζήσουν την εμπειρία της Αργεντινής. Προσπαθούν συστηματικά και με λύσσα να παρασύρουν σε αυτόν τον δρόμο εκείνους που υποφέρουν και θέλουν απλώς να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με λίγη αξιοπρέπεια. Εκείνους που θα υποφέρουν περισσότερο έπειτα από μια κατάρρευση. Το κατάφεραν την 28η Οκτωβρίου και θα το προσπαθούν μέχρι να ζήσουν το όνειρο της «ημέρας της Βαστίλλης».

Παρέα, από δίπλα, οι ακροδεξιοί λαϊκιστές που έχουν γίνει ιεροκήρυκες του μίσους. Βλέπουν παντού συνωμοσίες, από το δήθεν τεχνητό φούσκωμα του ελλείμματος μέχρι δεν ξέρω τι άλλο. Ανάμεσά τους και ιερωμένοι που πιστεύουν στο «όπισθεν ολοταχώς» και ονειρεύονται την ημέρα που θα χτυπάνε τις καμπάνες για να γιορτάσουν τη δραχμή και τη δήθεν λύτρωση από τα δεσμά του Δ΄ Ράιχ. Είναι δύναμη που μαγεύει ο φασίζων λαϊκισμός σε ένα περιβάλλον ανέχειας και μαυρίλας. Βοηθά, βεβαίως, καταλυτικά η τηλεόραση της δραχμής και του μίσους, των ανθρώπων που με περισσή ευκολία ζητούν την επιβολή της θανατικής ποινής για όποιον πρωταγωνιστεί στις άρρωστες θεωρίες συνωμοσίας με τις οποίες ζουν και αναπνέουν.

Πιο πέρα, στην ίδια συμμαχία εκείνοι που βρέξει - χιονίσει έχουν κολλήσει στο «εκλογές τώρα», να φύγει ο Παπαδήμος αύριο και να γίνει ό,τι είναι να γίνει. Δεν ξέρουν; Δεν καταλαβαίνουν; Δεν τους νοιάζει τι θα σημάνει αυτό για τον τόπο; Πιστεύουν ότι έτσι θα προστατευθούν από την ανεξέλεγκτη θύελλα ενός άγριου λαϊκισμού που θα έλθει μαζί με τη βέβαιη άτακτη χρεοκοπία; Ή μήπως έχουν πεισθεί ότι η μόνη λύση είναι η δραχμή και ντρέπονται να μας το πουν; Στους μόνους που δεν μπορεί κανείς να προσάψει τίποτα είναι σε εκείνους που, καλώς ή κακώς, νιώθουν ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα ακόμη και αν γύρω τους υπάρχουν μόνον ερείπια και αποκαΐδια. Μακάρι να είχαμε κάποια αξιόπιστη πολιτική ηγεσία που να μπορούσε να πείσει αυτούς τους γνήσια απελπισμένους ανθρώπους ότι «ναι, υπάρχει και ο δρόμος της δημιουργίας και της παραγωγής γι’ αυτόν τον τόπο».

Αισθάνομαι ότι κάπου εδώ θα τελειώσει η επίδραση του μεγάλου «βάλιουμ» που πήραμε συλλογικά ως χώρα με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου. Θα έλθει τώρα η ώρα της αλήθειας και του λογαριασμού.

Ο κ. Σαμαράς μοιάζει να έχει απαγκιστρωθεί από τους Ταλιμπάν των ακροτήτων. Θα μπορέσει να ολοκληρώσει αυτή τη στροφή ή θα φοβηθεί την τελευταία στιγμή; Ο ίδιος ξέρει ότι η διαπραγμάτευση με την τρόικα δεν θα είναι εύκολη, αλλά υπάρχουν θεαματικές κινήσεις, τα λεγόμενα game changers – κινήσεις που αλλάζουν το παιχνίδι. Αν τις σκεφθεί ο κ. Παπαδήμος και τις τολμήσει ο κ. Σαμαράς, θα περάσουμε τον δύσκολο κάβο. Μιλάμε για κινήσεις όπως το κλείσιμο του ΟΣΕ ή κάποιας άλλης ΔΕΚΟ ή μια εντυπωσιακή αλλαγή στα εργασιακά. Οι δανειστές μας θα τις δέχονταν ως πειστήρια αλλαγής νοοτροπίας και δεν θα πίεζαν για χοντροκομμένα μέτρα...

Εν πάση περιπτώσει μπαίνουμε στην τελική ευθεία μιας μεγάλης καταιγίδας. Οι δυνάμεις που θέλουν να βουλιάξουμε δεν έχουν εναλλακτικό σχέδιο διάσωσης της χώρας. Ποντάρουν, όμως, στον θυμό, την τυφλή οργή, την προφανή ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος. Θέλουν εκλογές τώρα, τον Παπαδήμο στη Βοστώνη και μια μεγάλη «ζαριά» με άγνωστη έκβαση στο παζάρι με τους δανειστές μας. Η λογική λέει ότι δεν θα κερδίσουν την παρτίδα και δεν θα φουντάρουν τη χώρα. Και αυτό μας δίνει ελπίδα αυτή την πολύ δύσκολη ώρα.

απάντηση ΑΥΓΗΣ
Μέσα στην απελπισία της η "Καθημερινή" επιχειρεί και πάλι να πιαστεί από τα μαλλιά μας: "Υπάρχουν θεαματικές κινήσεις, τα λεγόμενα game changers - κινήσεις που αλλάζουν το παιχνίδι. Αν τις σκεφθεί ο κ. Παπαδήμος και τις τολμήσει ο κ. Σαμαράς, θα περάσουμε τον δύσκολο κάβο. Μιλάμε για κινήσεις όπως το κλείσιμο του ΟΣΕ ή κάποιας άλλης ΔΕΚΟ ή μια εντυπωσιακή αλλαγή στα εργασιακά. Οι δανειστές μας θα τις δέχονταν ως πειστήρια αλλαγής νοοτροπίας και δεν θα πίεζαν για χοντροκομμένα μέτρα" γράφει στο κυριακάτικο φύλλο.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την εντύπωση πως το θέμα παίζεται στην "αξιοπιστία" της κυβέρνησης έναντι των εταίρων και θα κερδηθεί με μια κίνηση "game changer" ή την ευκολία και τον κυνισμό με τον οποίο προτείνει στους τρεις εταίρους να κάνουν το μόνο στο οποίο ομονοούν: Να στραφούν κατά του Δημοσίου και των μισθωτών. Τώρα γιατί το να είναι η Ελλάδα η μόνη ευρωπαϊκή χώρα χωρίς σιδηρόδρομο θα εμπνεύσει τους δανειστές μας και θα φέρει επενδύσεις στη χώρα δεν μας το εξηγεί η "Καθημερινή".Υπάρχει μια κίνηση game changer που μπορεί να κάνει ο κ. Παπαδήμος: Να φύγει και να μιλήσει ο λαός!