Επιστολή Ηλία Τρεβλού (ΠΑΜΕ Σιδηροδρομικών) στο στέκι της έλξης

Έχοντας επίγνωση ότι σ’ αυτή την κρισιμότατη στιγμή για τους Σιδηροδρομικούς, ότι δεν στοχεύει στο κύριο, δεν έχει να προσφέρει, ζητώ την κατανόηση από όσους συναδέλφους το αντιλαμβάνονται. Ταυτόχρονα να πω ότι δεν θέλω να τροφοδοτήσω, μα ούτε και να δώσω συνέχεια, είναι όμως ανάγκη να απαντηθούνε ορισμένες προκλήσεις.

            Στις 26/10/2015 αναρτήθηκε στο δικό σας blog,

όχι επίσημα από το ίδιο το ΔΙΚΤΥΟ, αλλά απαντήσατε εσείς για λογαριασμό του ΔΙΚΤΥΟΥ.

Προφανώς πρέπει το blog να έχει αναλάβει την επίσημη έκφραση και υποστήριξη του ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ. 

            Διαβάζοντας κάποιος την παραπάνω ανάρτηση, το πρώτο που σκέφτεται είναι το «…αυτοί που μας χρωστάγανε, τώρα ζητάνε και το βόδι…».

Αφού μετά από ότι έχει προηγηθεί τον τελευταίο χρόνο και τις τραγικές για όλους τους εργαζόμενους και τους Σιδηροδρομικούς ιδιαίτερα, συνθήκες, που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τώρα, δεν έχει βρεθεί ένας από το ΔΙΚΤΥΟ να ζητήσει ούτε ένα συγνώμη για τα ατελείωτα ψέματα, υποσχέσεις, δεσμεύσεις και διαβεβαιώσεις που με τόση ευκολία, σκόπιμα είπανε στους Σιδηροδρομικούς.

Και αντί αυτού, εμφανίζονται τώρα και ενοχλημένοι για την κριτική που τους γίνεται.

            Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ που φαίνεται να σας έχει ενοχλήσει, έκρινε την πρόταση του ΔΙΚΤΥΟΥ να μην απεργήσουνε οι Σιδηροδρομικοί στις 12/11/2015 μαζί με όλους τους εργαζόμενους της χώρας, αλλά μια μέρα πιο πριν. Να αναδείξουνε δήθεν ξεχωριστά την ιδιωτικοποίηση του Σιδηρόδρομου ή να εξυπηρετήσουμε τη μεταφορά των απεργών στις συγκεντρώσεις.

Ακούστε κύριοι, η πρότασή σας είναι και έχει εργοδοτική και κυβερνητική συνεισφορά στην πολιτική της και θα σας εξηγήσω γιατί.

            Η πρόταση (ως σκέψη) δεν είναι καινούρια ούτε «ΟΡΘΗ» και «ΕΞΥΠΝΗ» όπως τη χαρακτηρίσατε. Ακριβώς μα ακριβώς η ίδια τακτική μετατόπισης κλάδων και χώρων, να απεργήσουνε σε άλλη ημερομηνία από καθορισμένες πανελλαδικές απεργίες, τα προηγούμενα χρόνια από τους προγενέστερους στο ρόλο αυτό, ήταν πολύ συχνή, (δεν αναφέρομαι για το Σιδηροδρομικό χώρο) μάλιστα σε κάποιους χώρους είχαν αποθρασυνθεί σε τέτοιο βαθμό που και την απεργία της 1η ΜΑΗ, να την κάνουμε μια μέρα πιο πριν.  Σε εκείνες τις περιπτώσεις το ΠΑΜΕ κεντρικά κατήγγελλε ως όφειλε αυτές τις μεθοδεύσεις στους εργαζόμενους. Το ίδιο κάνει και τώρα,  το ίδιο θα κάνει αύριο όπου και με όποιο τρόπο αυτές οι μεθοδεύσεις εμφανίζονται. Τότε και η ΣΕΚ το αντιλαμβανόταν και αναγνώριζε την σκοπιμότητα αυτής της μετατόπισης. Αν τότε που η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ εφάρμοζε τέτοιες τακτικές, υπήρξε σκοπιμότητα, τώρα γιατί δεν υπάρχει; Γιατί; Γιατί τώρα το προτείνει το ΔΙΚΤΥΟ;

Το ΠΑΜΕ δεν ετεροκαθορίζει την στάση του ανάλογα με το ποιος είναι στην κυβέρνηση και αυτό τουλάχιστον οι σιδηροδρομικοί το γνωρίζουν πολύ καλά. Όσοι βέβαια αλλάζουνε τα ρούχα όπως ο «ΜΑΝΩΛΙΟΣ» και προσαρμόζονται στις καταστάσεις και με τη σειρά τους και αυτοί κρίνονται, τότε δεν τους βολεύει.

            Αν το ΠΑΜΕ, συνάδελφοι του ΔΙΚΤΥΟΥ, είχε χάσει όπως λέτε τον αυτοέλεγχο, αυτό δεν θα επηρέαζε σε τίποτε τη ζωή των Σιδηροδρομικών (μιας και τον έχετε όλοι εσείς οι υπόλοιποι). Από τη στάση, τις θέσεις και τις δικές σας όμως επιλογές δυστυχώς επηρεάζεται με καθοριστικό τρόπο η ζωή όλων μας και αυτό φαίνεται πλέον καθαρά και με αμείλικτο τρόπο μπροστά μας. 

Αν στηρίζετε ή όχι την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στις επιλογές της, δεν κρίνεται αριθμητικά.  Από πόσους δηλαδή έχετε εκλεγμένους στην ΠΟΣ.  Ακόμη και (1) να είχατε, θα κρινόταν από το τι έλεγε και τι έκανε.

Όλο αυτό το διάστημα από το Γενάρη μέχρι τώρα, το μόνο που σας ενδιέφερε, ήταν αν θα έχουμε θέση υποστήριξης της κυβέρνησης, αν θα πάρουμε θέση απέναντι στη διαπραγμάτευση, και αν θα έρθουμε μαζί σας στο Σύνταγμα να πάρουμε… «ανάσες αξιοπρέπειας».

Καθησυχάζατε το φόβο και την αγωνία των συναδέλφων με ένα σορό σκόπιμα ψέματα και δήθεν … δεσμεύσεις που εσείς είχατε.  Ενώ ξέρατε τι ψηφίστηκε τον Αύγουστο στο 3ο μνημόνιο τόσο για τις ιδιωτικοποιήσεις και το ασφαλιστικό, συνοδεύατε το Σεπτέμβρη στις εκλογές, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε όλους τους χώρους δουλειάς να εξαπατήσουν για δεύτερη φορά τους Σιδηροδρομικούς !

Δεν σας υποτιμούμε ότι δεν είχατε καταλάβει. Όπως και τότε έτσι και τώρα ότι κάνατε και κάνετε είναι απόλυτα συνειδητό.

Ακόμη κι όταν το τοπίο ξεκαθάρισε και τα ψέματα τελείωσαν, δεν κάνατε τίποτα μα τίποτα για να οργανώσετε την αντίδραση των εργαζομένων.

Μα και όσα καλέσματα συμμετοχής από το ΠΑΜΕ στις δεκάδες κινητοποιήσεις που έγιναν όλο αυτό το διάστημα τα χαρακτηρίζατε ως «παραταξιακά» πρόωρα, ως και αναίτια.  Και τώρα θέλετε να μας πείτε ότι σας πήρε ο πόνος για τις ιδιωτικοποιήσεις. Όχι φυσικά για τις υπόλοιπες αλλά μόνο του Σιδηροδρόμου (οι άλλες ίσως είναι μικρής σημασίας για σας…) αυτό ξεπερνά ακόμα και τα όρια της υποκρισίας.

Ακόμη και σήμερα δεν νιώθετε την ανάγκη να καταδικάσετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ανέλαβε να αποτελειώσει ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ άφησε μισογκρεμισμένο.

            Τώρα όσο για τις αναφορές ότι το ΠΑΜΕ διασπά το κίνημα με τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις, να σας πω, ότι αν μετά από τόσα χρόνια δεν έχετε πάρει χαμπάρι για το τι συμβαίνει στη ΓΣΕΕ και το κίνημα γενικότερα και ποιοι λόγοι κάνουν την διαφοροποίηση του ΠΑΜΕ στις επιλογές του, έχετε σοβαρό θέμα.  Βέβαια αν το δει κανείς με τη δική σας οπτική θα πρέπει να θεωρεί και τη δημιουργία του «ΜΕΤΑ» καθώς και τις ξεχωριστές συνάξεις που έκανε, διασπαστικές. Έτσι είναι;

Όσο για το ότι το ΠΑΜΕ λαϊκίζει, κι αυτό να το λέτε εσείς, νομίζω ότι είναι πικρό αστείο που δεν έχει νόημα να απαντηθεί.

Το ΠΑΜΕ συνάδελφοι, όχι μόνο στο Σιδηρόδρομο, αλλά παντού όπου υπάρχουνε εργαζόμενοι στη χώρα, δεν προσπαθεί να κρατήσει τις δυνάμεις του. Μάχεται, με όλη την ψυχή να ανατρέψει τους συσχετισμούς στο κίνημα. Όχι όμως γενικά και αόριστα, αλλά προς όφελος της ταξικής πλευράς συμφερόντων των εργαζομένων. Γιατί άραγε αυτό δεν είναι θεμιτό; Το ΠΑΜΕ απευθύνεται σε κάθε εργαζόμενο και δεν ξεχωρίζει κανέναν. Γιατί άραγε οι εργαζόμενοι που προηγούμενα επιλέξανε το ΔΙΚΤΥΟ θα πρέπει να μη μας ενδιαφέρουν; Εκτός και αν τους θεωρείτε αποκλειστικούς.

Αλίμονο για όσους θέλουν και μοχθούν να είναι συνεπείς στον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων και ταυτόχρονα τη δημιουργία προϋποθέσεων να υπάρξει μια άλλη προοπτική διεξόδου, να καθορίζεται πότε πρέπει και με ποιο τρόπο να τοποθετούνται, για να μην παρεξηγηθούν από τους κάθε λογής καιροσκόπους, επειδή κατά τη διάρκεια του έτους μπορεί να συμπέσουν διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις.

Επίσης αν το ΔΙΚΤΥΟ θεωρεί ότι το ΠΑΜΕ Σιδηροδρομικών δεν κρίνει και δεν αναφέρεται στον πολύ αρνητικό ρόλο της ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ στο Σιδηρόδρομο,  μάλλον δεν παρακολουθείτε τις ανακοινώσεις και τις τοποθετήσεις μας. Εκτός και αν επιθυμείτε τώρα που έχετε αναλάβει εσείς το ρόλο τους να είστε στο απυρόβλητο.

Λέτε ακόμη ότι κάνατε πολλές προτάσεις που δεν ψηφίστηκαν. Εδώ σας ταιριάζει  «…η νοικοκυρά που δεν θέλει να ζυμώσει 10 μέρες κοσκινίζει!...». Να σας θυμίσω σαν ΠΑΜΕ όσες προτάσεις και καλέσματα για κινητοποιήσεις καταθέσαμε, απορρίφθηκαν για τους γνωστούς λόγους. Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε με όλες μας τις δυνάμεις να συμμετέχουμε με όλους τους άλλους εργαζόμενους στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ, να αγωνιστούμε για τα αμέτρητα σοβαρά προβλήματα που εξελίσσονται.

Αλήθεια το «ΜΕΤΑ» πού βρίσκεται; Με τι ασχολείται;

Αγώνες για τις ιδιωτικοποιήσεις όχι μόνο για το Σιδηρόδρομο αλλά και των υπόλοιπων υποδομών της χώρας, όπως και για το γκρέμισμα του ασφαλιστικού, γίνανε δεκάδες αυτόν τον τελευταίο χρόνο από το ΠΑΜΕ, τι σας εμπόδισε να συμμετάσχετε. Να λοιπόν, πού είναι το πρόβλημα κι αυτό πρέπει να δείτε κατάματα. Και κλείνοντας δυο λόγια σχετικά με όσα λέτε για το ΚΚΕ και τα συνδικάτα όταν αυτό πάρει την εξουσία.

Είναι μια μεγάλη αναγκαία όμως συζήτηση.  Με όποιον πραγματικά ενδιαφέρεται, είμαστε  πρόθυμοι να την κάνουμε. Αυτό όμως κρίνεται τώρα; Μακάρι να είχαν προχωρήσει τόσο τα πράγματα, που τώρα να κρίνεται όχι το ποιος θα εναλλαχθεί στην αστική διακυβέρνηση, αλλά ποιος πραγματικά και ουσιαστικά θα έχει την πολιτική και οικονομική εξουσία του τόπου.  Τότε όλοι εκείνοι που συνειδητά  θα έχουν επιλέξει και στηρίξει μια τέτοια προοπτική, θα βρούνε και τον τρόπο και το ρόλο, που θα έχουνε και τα συνδικάτα. Μην ανησυχείτε. Οι χιλιάδες εργαζόμενοι της χώρας μαζί και οι Σιδηροδρομικοί, αυτή τη στιγμή κινδυνεύουν να χάσουνε σπίτια και περιουσιακά στοιχεία, δουλειά, εισοδήματα, υγεία, τη μόρφωση των παιδικών τους, τη σύνταξή τους. Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά. Υπάρχει κορεσμός διαπιστώσεων, δεν έχουνε πλέον να προσφέρουνε τίποτα όταν επαναλαμβάνονται. Όποιος νιώθει την ανάγκη να στρατευθεί ας το κάνει. Μπροστά μας έχουμε μια μεγάλη πανεργατική πανελλαδική απεργία. Όλη η προσοχή μας είναι στραμμένη εκεί. Ο δρόμος που θα περπατήσουμε εμείς και οι επόμενες γενιές, θα έχει αμέτρητα και ασύλληπτα δεινά. Όσοι δεν είναι έτοιμοι να το αποδεχθούν και δεν θεωρούν αναπόφευκτη αυτή την προοπτική, δεν έχουνε άλλο δρόμο από το να αγωνιστούνε με κάθε τρόπο και μέσο, για την ανατροπή ατής της κόλασης. Να παλέψουν για την αξίωση όλων αυτών που δικαιούμαστε στη ζωή μας, εμείς, η ζωή, το μέλλον και τα όνειρα των παιδιών μας.

Εκεί θα κριθούμε όλοι.

ΤΡΕΒΛΟΣ ΗΛΙΑΣ