Μια ιδέα ζυμώνεται όλο και περισσότερο σε συζητήσεις
μεταξύ του προσωπικού της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Μπορούμε σαν εργαζόμενοι να αναλάβουμε την λειτουργιά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ μέσω του διαγωνισμού της πώλησης της εταιρίας , λειτουργώντας την με χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει ένας δημόσιος σιδηρόδρομος (προς όφελος του κοινωνικού συνόλου ) ;
Μπορούμε σαν εργαζόμενοι να αναλάβουμε την λειτουργιά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ μέσω του διαγωνισμού της πώλησης της εταιρίας , λειτουργώντας την με χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει ένας δημόσιος σιδηρόδρομος (προς όφελος του κοινωνικού συνόλου ) ;
Σε ερώτηση μου στους
εκπροσώπους τους Σύριζα που βρεθήκαν στην Καρόλου , η ιδέα αυτή είχε θετική ανταπόκριση
.
Αρά σε αντίθεση με όλους αυτούς που μιλάνε
για ένα σωρό ξένους σιδηρόδρομους που θέλουν την κηδεμονία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ , εμείς
μπορούμε να απαντήσουμε με την δίκη μας πρόταση για Ελληνικούς Σιδηρόδρομους όπως είχε προτείνει εδώ και πολύ καιρό ο συνάδελφος Γκαντιτζικίδης Πασχάλης απο το ΜΘ .
Καραδήμας Χάρης
Αντιπρόσωπος στην ΠΟΣ
Καραδήμας Χάρης
Αντιπρόσωπος στην ΠΟΣ
Το κονδύλι που απαιτείται για κάτι τέτοιο είναι δυσβάστακτο για τους εργαζόμενους. Παράβολα, αμοιβές, πιστοποιήσεις και λοιπα γραφειοκρατικά σύν την οικονομική και τεχνική προσφορά, απαιτούν ένα κάρο λεφτά. Ποιοί τα βρήκαν και τα έχουν και τους περισσεύουν για να τα βάλουν; Ή θα μπούν έναντι μελλοντικών μισθών και αποδόσεων; Τότε θα υπολείπεται η προσφορά, έναντι κάθε άλλης. Η ιδέα ίσως να είχε εφαρμογή σε περιορισμένα κομμάτια του δικτύου ή σε μικρές μονάδες παραγωγής, ή σε τμήμα των μετοχών αν υπάρξουν, αλλά σε όλη την ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι αδύνατη. Αλλά υποθέστω ότι έγινε, βρέθηκαν τα λεφτά και αγοράζεται η ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Τα πρώτα έξοδα για συντήρηση και λειτουργία, ενοικίαση τροχαίου υλικού, αναλώσιμα, τέλη χρήσεως υποδομής κλπ κλπ, θα υπάρξουν; Και ας πούμε ναι βρέθηκαν και αμέσως αρχίζει να λειτουργεί, όλη η Ελλάδα στρέφεται ξαφνικα στο σιδηρόδρομο, όλες οι εταιρείες φορτηγών και τα ΚΤΕΛ διαλύονται, γινόμαστε μονοπώλιο, η γραμμή και η τηλεδιοίκηση/σηματοδότηση/ηλέκτροκίνηση λειτουργούν άψογα την επόμενη μέρα και η εταιρεία παράγει λεφτά (σενάριο επιστημονικής φαντασίας δηλαδή) και συνεχίζουμε να παίρνουμε το μισθό μας χωρίς διακοπή και με επιστροφή στα προ Μνημονίου επίπεδα. Θα μείνουν στην εταιρεία ΟΛΟΙ οι συνάδελφοι που θα πάρουν έστω και μία μετοχή; Ακόμα κι αν δεν είχαν δουλέψει ούτε μιά μέρα στην καρριέρα τους στο σιδηρόδρομο; Οι αποσπασμένοι στα κομματικά και πολιτικά πόστα θα επιστρέψουν και θα εργασθούν σκληρά; Οι τεμπέληδες των εύφορων ορόφων θα πάθουν ξαφνικά αμόκ εργασιακού ζήλου; Οι χειροκροτητές του Αντωνάκη και του Βενιζέλου θα στέρξουν να βάλουν πλάτη; Ή θα φάμε το σαμποτάζ της αρκούδας; Νομίζετε ότι κάνοντας αγώνα στη φαντασία μας, θα πετύχουμε οτιδήποτε; Όταν έχουμε διώξει σχεδόν κάθε καλοπροαίρετο πελάτη ως τώρα; Χωρίς να ανατραπεί η Μνημονιακή Τρικοματική Δικτατορία; Πάτε καλά; Η ανατροπή της κατάστασης θέλει πολύ κόπο και αγώνες μαζί με τους άλλους ταξικούς συμμάχους. Ή μήπως ξαφνικά γίναμε αφεντικά, ανήκουμε στην ίδια τάξη με τον Βαρδινογιάννη και το Μπόμπολα και δεν το καταλάβαμε; Ρε παιδιά τι πίνετε και σε μας δεν δίνετε;
ΑπάντησηΔιαγραφή