Για να μην ξεχνάμε ....

Πρωτομαγιά 1936 Θεσσαλονίκη  η Χούντα του Μεταξά βγάζει στον δρόμο στρατό και αστυνομία για να αντιμετωπίσει τους χιλιάδες απεργούς καπνεργάτες .
9 μέρες σφοδρών συγκρούσεων 10 νεκροί εργάτες , 7 αστυνομικοί .
Οι εφημερίδες της εποχής γράφουν για τους εργάτες <<Πρώτα κρεμάστε τους και μετά δικάστε τους >>. Φοβούμενος την επιπλέον κλιμάκωση ο Μεταξάς ικανοποιεί πλήρως τα αιτήματά τους. 4 εργάτες απαγχωνίστηκαν μετά την δίκη τους .
Η παραπάνω εικόνα
( με την μητέρα να θρηνεί πάνω απο το πτώμα του νεκρού εργάτη )ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο να γράψει τον επιτάφιο που αργότερα μελοποίηση ο Θεοδωράκης .

1944 Καισαριανή 

Πρωτομαγιά του 1944 και οι Γερμανοί ναζί στήνουν στον τοίχο της Καισαριανής 200 Έλληνες Κομμουνιστές ως αντίποινα για την δολοφονία Γερμανού Στρατηγού στους Μολάους .
Το φιρμάνι της μέρας >(..Την 27.4.44 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγόν και τρεις συνοδούς του (...) Ως αντίποινα θα εκτελεστούν: 1) Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944. 2) Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην...)

1886 Σικάγο 

8 ώρες δουλειά 
8 ώρες ανασυγκρότηση 
8 ώρες ανάπαυση 

Εδώ ξεκινούν όλα με εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες να κατεβαίνουν σε απεργία με τα παραπάνω αιτήματα διαμαρτυρόμενοι για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας...

Tα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886 για το οκτάωρο, ωθούμενα από τις επιτυχημένες διεκδικήσεις των καναδών συντρόφων τους. Την περίοδο εκείνη το κανονιστικό πλαίσιο εργασίας στις ΗΠΑ ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και οι εργοδότες μπορούσαν να απασχολούν το προσωπικό τους κατά το δοκούν, ακόμη και τις Κυριακές.

Στην απεργία πήραν μέρος περίπου 350.000 εργάτες σε 1.200 εργοστάσια των ΗΠΑ. Την Πρωτομαγιά του 1886 έγινε στο Σικάγο η πιο μαχητική πορεία, με τη συμμετοχή 90.000 ανθρώπων. Στην κεφαλή της πορείας ήταν ο αναρχοσυνδικαλιστής Άλμπερτ Πάρσονς, η γυναίκα του Λούσι και τα επτά παιδιά τους.

Το πρώτο αίμα χύθηκε δύο ημέρες αργότερα έξω από το εργοστάσιο ΜακΚόρμικ στο Σικάγο. Απεργοσπάστες προσπάθησαν να διασπάσουν τον απεργιακό κλοιό και ακολούθησε συμπλοκή. Η Αστυνομία και οι μπράβοι της επιχείρησης επενέβησαν δυναμικά. Σκότωσαν τέσσερις απεργούς και τραυμάτισε πολλούς, προκαλώντας οργή στην εργατική τάξη της πόλης.

Την επομένη αποφασίστηκε συλλαλητήριο καταδίκης της αστυνομικής βίας στην Πλατεία Χεϊμάρκετ, με πρωτοστατούντες τους αναρχικούς. Η συγκέντρωση ήταν πολυπληθής και ειρηνική. Το κακό, όμως, δεν άργησε να γίνει. Οι αστυνομικές δυνάμεις πήραν εντολή να διαλύσουν δια της βίας τη συγκέντρωση και τότε από το πλήθος των απωθούμενων διαδηλωτών ρίφθηκε μια χειροβομβίδα προς το μέρος τους, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες. Η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά βούληση κατά των συγκεντρωμένων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον τέσσερις διαδηλωτές και να τραυματιστεί απροσδιόριστος αριθμός, ενώ έξι αστυνομικοί έχασαν τη ζωή τους από πυρά (φίλια ή των διαδηλωτών παραμένει ανεξακρίβωτο), ανεβάζοντας τον αριθμό τους σε επτά.