Μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου να διαλαλούν σε όλους τους τόνους πως υπερασπίζονται τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα (σ.σ.: το 3ο μνημόνιο και το 4ο μνημόνιο δείχνουν ακριβώς το αντίθετο), αλλά και το ύστατο «όπλο» των εργαζομένων έναντι της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, πλέον, όμως, δεν πείθουν κανένα: ο κόσμος -κατά το κοινώς λεγόμενο- τους έχει πάρει χαμπάρι. Και την κυβέρνηση αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση…
Όσον αφορά στο τελευταίο, στο δικαίωμα του «απεργείν», έρχεται η Κομισιόν να αποκαλύψει τα ψεύδη της κυβέρνησης και της αρμοδίας υπουργού: στην έκθεση συμμόρφωσης, που εξέδωσε έπειτα από την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος (σ.σ.: και την οποία αποκαλύπτει η εφημερίδα «Ναυτεμπορική»), η κυβέρνηση καλείται να υλοποιήσει 113 προαπαιτούμενα μέχρι τον Ιούνη του 2018.
Στο «προαπαιτούμενο 69» αναφέρεται η αλλαγή στο συνδικαλιστικό νόμο, προκειμένου οι απεργίες να προκηρύσσονται με το 50% των μελών των σωματείων. Αυτό πρακτικά σημαίνει δυσκολία στην προκήρυξη της απεργίας, που ουσιαστικά θα καταργηθεί.
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα επαναφέρει πολύ σύντομα το άρθρο 4 του Ν.1365/1983, για τις «κοινωνικοποιήσεις» των δημοσίων επιχειρήσεων Κοινής Ωφελείας, που ψηφίστηκε επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργού Οικονομίας Γεράσιμου Αρσένη, το οποίο δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Το άρθρο 4 προέβλεπε για τη λήψη απόφασης την απόλυτη πλειοψηφία (50% + 1) των εγγεγραμμένων στο πρωτοβάθμιο σωματείο μιας ΔΕΚΟ. Τότε, ως «τσάρος της Οικονομίας» ο Γ. Αρσένης είχε ενοχληθεί από τις πολλές απεργίες που γίνονταν στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Στο Ν.1264/82 ( Συνδικαλιστικός Νόμος) για την κήρυξη απεργίας προβλέπονται τα εξής: «Απεργία στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις κηρύσσεται με απόφαση της γενικής συνέλευσης. Για ολιγόωρες στάσεις εφόσον δεν πραγματοποιούνται την ίδια μέρα ή μέσα στην ίδια εβδομάδα αρκεί απόφαση του διοικητικού συμβουλίου. Η απεργία στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις ευρύτερης περιφέρειας ή πανελλαδικής έκτασης κηρύσσεται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, όπως και οι απεργίες των δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων».
Η ιστορία για την κατάργηση της απεργίας ξεκινά από το 2013 (επί υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση – συγκυβέρνηση ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ) και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, πράγμα που αποδεικνύει τη συνέχεια των μνημονιακών κυβερνήσεων, όποιο «μανδύα» κι αν φορούν.
Να σημειωθεί πως μεταξύ των 113 προαπαιτουμένων προβλέπεται νέα περικοπή στις συντάξεις, περικοπές σε αναπηρικά και οικογενειακά επιδόματα μέσα από την αλλαγή χορήγησης τους, νέες ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση των ωρών διδασκαλίας για τους δάσκαλους και τους καθηγητές, ορίζονται όροι και προϋποθέσεις για την κινητικότητα στο Δημόσιο καθώς και την επιλογή προϊσταμένων και πάει λέγοντας κατά των εργαζομένων και του λαού.
Κατά τ’ άλλα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, βγαίνουμε οσονούπω από τα μνημόνια… Προφανώς, για να μπούμε σε άλλα. Ωστόσο, αυτό είναι ένα γεγονός που αποκρύπτει επιμελώς.
www.ergasianet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου